< Matteus 15 >
1 So kom det nokre farisæarar og skriftlærde til Jesus frå Jerusalem og sagde:
2 «Kvi bryt læresveinarne dine dei skikkarne me hev etter dei gamle? dei tvær ikkje henderne fyrr dei gjeng til bords!»
3 «Og de, » svara han, «kvi bryt de Guds bod for skikkarne dykkar skuld?
4 Gud hev sagt: «Du skal æra far din og mor di!» og: «Den som bannar far sin eller mor si, skal døy!»
5 Men de segjer: «Når ein talar so til far sin eller mor si: «Det som eg kunde ha hjelpt deg med, lyt eg gjeva til templet, » so tarv han ikkje æra foreldri sine.»
6 Soleis hev de gjort Guds bod um inkje for dykkar eigi læra skuld.
7 De hyklarar! Jesaja spådde sant um dykk då han sagde:
8 «Med lipporn’ lovar dei meg, denne lyden, men hugen deira er langt ifrå meg.
9 D’er liten mun i at dei meg vil æra, når dei lærer folk det som er mannebod.»»
10 So kalla han folket hitåt seg og sagde til deim: «Høyr etter, og tenk på det eg segjer!»
11 Det er’kje det som kjem inn i munnen som gjer menneskja urein, men det som gjeng ut or munnen, det er det som gjer menneskja urein!
12 Då gjekk læresveinarne fram og sagde til honom: «Veit du at farisæarane vart arge då dei høyrde det du sagde?»
13 Han svara: «Kvar plante som ikkje far min i himmelen hev sett, skal rivast upp med rot.
14 Bry dykk ikkje um deim! Dei er blinde vegleidarar for blinde; og når ein blind leider ein blind, so dett dei båe i grefti.»
15 Då tok Peter til ords og sagde til honom: «Tyd oss den likningi di!»
16 «Hev de endå ikkje betre vit, de heller?» svara han.
17 «Skynar de ikkje at alt det som kjem inn i munnen, gjeng ned i magen, og fer ut der det skal?
18 Men det som gjeng ut or munnen, kjem frå hjarta, og det gjer menneskja urein;
19 for frå hjarta kjem vonde tankar: manndråp, egteskapsbrot, lauslivnad, tjuvskap, range vitnemål, gudsspotting.
20 Det er det som gjer menneskja urein; men å eta med utvegne hender gjer ikkje menneskja urein.
21 So for Jesus derifrå, og tok vegen burt til bygderne kring Tyrus og Sidon.
22 Då kom det ei kananæisk kona ut frå dei grenderne og ropa: «Herre, Davids son, gjer sælebot på meg! Dotter mi er so ille plåga av ei vond ånd.»
23 Men han svara henne ikkje eit ord. Då gjekk læresveinarne fram og bad honom: «Kjære, få henne frå deg! Ho ropar so etter oss.»
24 «Det er berre dei forkomne sauerne av Israelshuset eg er send til, » svara han.
25 So kom ho og fall på kne for honom og sagde: «Herre, hjelp meg!»
26 Men han svara: «Det er’kje vænt å taka brødet frå borni og kasta det for hund-ungarne.»
27 «Det er sant, Herre, » sagde ho, «men hund-ungarne et då av dei molarne som fell frå bordet åt herrarne deira.»
28 Då svara Jesus: «Stor er trui di, kona! Du skal få det som du vil.» Og dotter hennar vart god att i same stundi.
29 So for Jesus burt derifrå og kom til Galilæasjøen, og han gjekk upp i fjellet og sette seg der.
30 Då kom dei til honom i store flokkar, og hadde med seg halte og blinde og mållause og kryplingar og mange andre, og lagde deim ned for føterne hans, og han gjorde dei gode att,
31 so folket undra seg då dei såg at mållause tala, og kryplingar vart friske og føre, og halte gjekk ikring, og blinde såg; og dei lova Israels Gud.
32 Då kalla Jesus læresveinarne til seg og sagde: Eg tykkjer hjarteleg synd i folket; for no hev dei alt vore hjå meg i tri dagar, og dei hev’kje noko å eta; og ikkje vil eg senda deim fastande frå meg; for då kunde dei ormegtast på vegen.»
33 Læresveinarne svara: «Kor skal me her i øydemarki få brød nok til å metta so stor ein hop?»
34 «Kor mykje brød hev de?» spurde Jesus. «Sju leivar, » sagde dei, «og nokre få småfiskar.»
35 Då let han folket setja seg ned på marki,
36 og han tok dei sju leivarne og fiskarne, og takka, og bytte deim sund og gav det til læresveinarne, og læresveinarne gav det til folket.
37 Då alle hadde ete og var mette, samla dei upp dei stykki som att var; det var sju fulle korger.
38 Og det var fire tusund mann som hadde ete, umfram kvinnor og born.
39 Sidan bad Jesus farvel med folket, og steig ut i båten og for til Magadanbygdi.
