Markus 1
1 Upphavet til evangeliet um Jesus Kristus, Guds Son.
TAPIN rongamau en Iesus Kristus, Sapwilim en Kot.
2 Hjå Jesaja, profeten, stend det skrive: «Framfyre deg min ærendsvein eg sender; Der du vil fara, skal han vegen rydja» -
Duen a intingidi ren saukop Iesaia: Kilang, i kadarala mo’mui ai men kadar me pan kaonopada al omui!
3 «Høyr han som ropar i heidi: «Rydje vegen åt Herren, jamna stigarne hans!»»
Ngil eu likelikwir sili nan sap tan: Komail kaonopada al en Kaun o kaineneda al a!
4 Soleis stod Johannes, døyparen, fram i øydemarki, og ropa ut umvendingsdåp til forlating for synderne.
Ioanes kotido wia paptais nin sap tan o padapadak duen paptais en kalula ong lapwa dip akan.
5 Og heile Judaland kom ut til honom, og alt Jerusalems-folket, og han døypte deim i Jordanåi, med dei sanna synderne sine.
Toun sap en Sus akan o toun Ierusalem karos pokon dong re a; irail paptaisela re a nan pilap Iordan, weokada dip arail akan.
6 Johannes var klædd i kamelhår og hadde eit lerbelte kring livet, og det han åt, var grashoppar og villhonning.
Ioanes kin likauwi wun en kamel, o perapirki kil en man, o kin kangkang mansiek o oni en nan wel.
7 Og han tala til folket og sagde: «Det kjem ein etter meg som er sterkare enn eg; eg er’kje verdig å bøygja meg ned og løysa skobandet hans.
O padapadak masani: Meamen laud sang ia kotido mur i. Sal en a sut i sota war ong idiokidi lapwada.
8 Eg hev døypt dykk med vatn, men han skal døypa dykk med den Heilage Ande.»
I paptais kilar komail pil. A a pan paptais kin komail Ngen saraui!
9 I dei dagarne hende det, at Jesus kom frå Nasaret i Galilæa og vart døypt i Jordan av Johannes.
Kadekadeo ni ran oko Iesus ap kotido sang Nasaret en Kaliläa ap paptaisela ren Ioanes nan Iordan.
10 Og med det same han steig upp or vatnet, såg han korleis himmelen opna seg, og Anden dala ned til honom som ei duva.
A madang kotida sang nan pil o, ap kotin masani nanlang kan ar ritida, o Ngen mom en muroi piridi dong po a.
11 Og frå himmelen kom det ei røyst: «Du er Son min, som eg elskar! Deg hev eg hugnad i!»
Ngil eu ap peidido sang nanlang kan: Nai kompok komui, me I perenki!
12 Og straks dreiv Anden honom ut i øydemarki;
A madang Ngen kalua wong i sap tan.
13 og han var i øydemarki i fyrti dagar og vart freista av Satan, og heldt til millom villdyri, og englarne tente han.
A ap kotikoteki sap tan ran pangaul wia songesong pan Satan, ieiang man laualo; a tounlang kan me papa ong i.
14 Då Johannes var sett i fengsel, kom Jesus til Galilæa og kunngjorde evangeliet frå Gud
Murin en Ioanes a pangalar, Iesus ap koti dong Kaliläa, padapadak rongamau en wein Kot.
15 og sagde: «Tidi er fullkomi, og Guds rike er nær! Vend um og tru på evangeliet!»
Masani: Ansau o leler wein Kot mier! Komail kalula! Kamelele rongamau!
16 Då han ein gong for frammed Galilæasjøen, fekk han sjå Simon og Andreas, bror hans; dei var åt og sette garn i sjøen, for dei var fiskarar.
Ni a kotikot sili liman sed en Kaliläa, a ap masani Simon o ri a ol Andreas ara lalaid sili, pwe ira saused.
17 Han sagde til deim: «Kom og fylg meg, so skal eg setja dykk til å vera menneskje-fiskarar!»
Iesus ap kotin masani ong ira: Koma idauen ia do! Pwe I pan wia kin koma la saused en aramas!
18 Då gjekk dei beint frå garni sine og fylgde honom.
Ira ari madang kasedi ara uk eko, ap idauenla i.
19 Då han kom litt lenger fram, såg han Jakob, son åt Sebædeus, og Johannes, bror hans; dei var og i båten sin og greidde garni.
Ari, ni a kotila sang wasa o, a ap kotin masani Iakopus, nain Sepedäus o ri a ol Ioanes mimi pon sop pot wonewone ara uk oko.
20 Og med ein gong kalla han deim, og dei gav seg med honom, og let far sin, Sebedæus, vera att i båten med leigefolket.
I ari kotin molipe ira madang, ira ari pededi sam ara Sepedäus nin sop o ren toun dodok ko o idauen la i.
21 So kom dei til Kapernaum, og fyrste kviledag gjekk han inn i synagoga og lærde folket.
Irail ap koti dong Kapernaum. A madang kotilong ong nan sinakoke ni ran en sapat o kawewe.
22 Og dei var reint upp i under yver læra hans; for han lærde deim som ein som hev velde, og ikkje som dei skriftlærde.
Re ap puriamuiki a padak, pwe a kotin kawewe ong irail ni manaman sota dueta saunkawewe kan.
23 Den gongen var det der i lyden ein mann med ei urein ånd; han sette i og ropa:
Aramas amen iang mi nan sinakoke o, me ngen saut mi lole, ap weriwer,
24 «Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å gjera ende oss? Eg veit kven du er - den Heilage frå Gud.»
Indada: Ko sang kit! Menda re omui kit, Iesus en Nasaret? Komui kotido en kawe kit ala? I asa komui, Saraui en Kot.
25 Jesus truga den ureine åndi og sagde: «Teg still, og far ut or honom!»
Iesus ari ongiongida, masani: Nenenla o kowei sang i!
26 Då reiv ho og sleit i honom og ill-hua, og for ut or honom.
Ngen saut lao kapururada ap weriwer laudeda, a ap koiei sang i.
27 Og alle vart forfærde og spurde seg imillom: «Kva er dette? Ei ny og ageleg læra! Jamvel dei ureine ånderne lyt lystra, når han talar til deim!»
Irail karos puriamui, pepeidok nan pung arail indada: Dakot met? Padak kap, dakot met? Pwe ni manaman a masani ong ngen saut akan, irail ari peiki ong i.
28 Og gjetordet um honom for straks yver alle Galilæa-bygderne derikring.
I ari madang indand sili nin sap karos impan Kaliläa.
29 Frå synagoga gjekk dei beint heim til Simon og Andreas, i lag med Jakob og Johannes.
Irail ari madang koti sang nan sinakoke, ap iang Iakopus o Ioanes kotilong ong nan im en Simon o Andreas,
30 Vermor åt Simon låg sjuk og hadde hiteflagor, og dei tala straks til Jesus um henne.
Saulap en Simon wononeki somau karakar. Irail ap kaireki i madang duen i.
31 Han gjekk burt til henne og tok henne i handi og reiste henne upp. Då slepte sotti henne, og ho tok til å stella for deim.
I ari koti wong ale pa a, kauada. Somau karakar ap madang ko sang; i ari papa irail.
32 Då det vart kveld, og soli var gladd, kom dei til honom med alle som hadde vondt eller var forgjorde,
A lao sautik penaer, ni katipin kirila, re ap wa pena ong i karos me somau o me tewil ti po arail.
33 og heile byen hadde samla seg utfor døri.
O toun kanim o pokon dong ni im o.
34 Og han lækte mange som drogst med ymse sjukdomar, og dreiv ut mange vonde ånder, men han let’kje ånderne få lov til å tala, av di dei kjende honom.
A ap kotin kakelailada me toto me somauki song en somau toto, kausa sang tewil toto, ap kulikedi tewil akan, ren der lokaia, pwe re asa i.
35 I otta, fyrr det vart dag, reis han upp og gjekk ut og burt til ein øydestad; der heldt han bøn.
A kotin kipada nin soran, kotilang sap tan, pwen laolao wasa o.
36 Simon og dei som var med honom, skunda seg etter honom,
Simon o me iang ko ap idauenla i.
37 og då dei fann honom, sagde dei til honom: «Alle leitar etter deg!»
Ni arail diar i, re ap potoan ong i: Irail karos raparapa kin komui.
38 Men Jesus svara: «Lat oss fara til ein annan stad, til grenderne her innmed, so eg kann få tala for folket der og; for det var det eg gjekk ut for.»
A ap kotin masani ong irail: Kitail daulul wong sap tei ko, pwe I en pil padak wasa o, pwe i me I kokido.
39 So gjekk han kring i heile Galilæa og tala i synagogorne deira og dreiv dei vonde ånderne ut.
A ap kotin padapadak sili nan arail sinakoke kan nan sap en Kaliläa karos o kakaus tewil akan.
40 Ein som hadde spillsykja kom og fall på kne for honom og bad: «Dersom du vil, kann du gjera meg rein!»
Ol tuketuk amen ap poto dong i kelepuki poeki potoan ong i: Ma re kotin kupura, re kotin kamakeke ia da!
41 Jesus tykte vondt um honom, og rette ut handi og tok burtpå honom og sagde: «Eg vil; vert rein!»
Iesus ari kupuro kila, kapawei lim a, sair i masani ong i: I pan, makelekelada!
42 Og med ein gong gjekk spillsykja av honom, og han vart rein.
A ni a masani eta, ari a tuketuk ko sang madang, a ap makelekel lar.
43 Jesus tala strengt til honom, og bad honom ganga sin veg straks.
I ari kalikedi i, ap madang kadarala.
44 «Agta deg at du ikkje segjer dette med nokon, » sagde han, «men gakk burt og te deg for presten, og ber fram det offeret for reinsingi di som Moses hev sagt, so du kann vitna for deim!»
Masani ong i: Kalaka! Koe depa indai ong meamen; a kowei kasale ong koe samero o, o kida, pweki om makelekelada, me Moses masani, pwen kadede ong irail.
45 Men mannen var’kje fyrr komen ut, fyrr han tok til å tala mykje um det og bera det utyver, so Jesus ikkje lenger kunde ganga berrsynt inn i nokon by; han heldt seg utanfor, på øydestader, og der kom dei til honom frå alle kantar.
Ari, a kolata kalokisili, suaiki sili o ari, kareda en Iesus a sola sansal koti dong kanim o, kotikot eta liki nan sap tan, irail ap pokon dong re a sang pali karos.
