Markus 7
1 Farisæarane og nokre skriftlærde som var komne frå Jerusalem, samla seg ein gong kring Jesus.
Ug sa gitapokan si Jesus sa mga Fariseo ug sa pipila sa mga escriba nga nangabut gikan sa Jerusalem,
2 For dei hadde set at nokre av læresveinarne hans åt maten sin med ureine - dei meinte: utvegne hender;
ilang nakita nga may mga tinun-an niya nga nangaon nga hugawg mga kamot, sa ato pa, wala makapanghunaw.
3 og farisæarane og alle jødar tvær alltid henderne vel fyrr dei et; det er ein skikk dei hev frå dei gamle, og den held dei seg etter;
(Kay ang mga Fariseo ugod, ug ang tanang mga Judio, dili man mokaon kon dili pa una sila makapanghunaw pag-ayo sa ilang mga kamot, agig pagbantay sa gikabilinbiling kalagdaan sa mga katigulangan;
4 og når dei kjem frå torget, et dei ikkje fyrr dei hev skvett vatn yver seg; og mykje anna er det som hev vorte sed og skikk hjå deim, som å skylja koppar og krus og koparkjelar og benkjer.
ug inig-abut nila gikan sa tiyanggihan, dili sila mokaon gawas kon manghugas una sa ilang kaugalingon; ug daghan pang ubang mga gikabilinbilin nga kalagdaan nga ilang ginabantayan, ang paghugas sa mga tasa, sa mga kaang, ug sa mga sudlanan nga tumbaga.)
5 So kom då farisæarane og dei skriftlærde og spurde honom: «Kvi fylgjer ikkje læresveinarne dine dei skikkarne me hev frå dei gamle, men et maten sin med ureine hender?»
Ug kaniya nangutana ang mga Fariseo ug mga escriba nga nanag-ingon, "Ngano ba nga ang imong mga tinun-an wala man maggawi sumala sa gikabilinbiling kalagdaan sa mga katigulangan, ug nangaon man hinoon nga hugawg mga kamot?"
6 Han svara: «Jesaja spådde sant um dykk, de hyklarar, som det stend skrive: «Med lipporn’ lovar dei meg, denne lyden, Men hugen deira han er langt ifrå meg.
Ug siya miingon kanila, "Maayo gayud ni Isaias ang pagkahimo sa profesiya mahitungod kaninyong mga maut, sumala sa nahisulat nga nagaingon: `Kining mga tawhana nagapasidungog kanako pinaagi sa ilang mga ngabil, apan halayo kanako ang ilang kasing-kasing;
7 D’er liten mun i at dei meg vil æra, Når det dei lærer folk er mannebod.»
kawang lamang ang ilang pagsimba kanako, sanglit sa ilang pagpanudlo ila mang gipaka-doctrina ang kalagdaan nga hinimo lamag mga tawo.'
8 De ansar ikkje Guds bod, men held dykk etter menneskjelærdom.
Inyong gibiyaan ang kasugoan sa Dios, ug maoy inyong ginahawiran ang gikabilinbiling kalagdaan sa mga tawo."
9 Å jau, det er rett fint åtfare, » sagde han, «at de gjer Guds bod um inkje, so de kann fylgja skikkarne dykkar!
"Ug siya miingon kanila, " Maayo gayud ninyong pagkasalikway sa sugo sa Dios, aron inyong kabantayan ang inyong gikabilinbiling kalagdaan!
10 Moses hev sagt: «Du skal æra far din og mor di!» og: «Den som bannar far sin eller mor si, skal døy!»
Kay si Moises nag-ingon, `Tumahod ka sa imong amahan ug sa imong inahan'; ug, `Ang magasultig dautan batok sa iyang amahan o inahan, kinahanglan gayud patyon siya.'
11 Men de segjer: «Når ein mann talar so til far sin eller mor si: «Det som eg kunde ha hjelpt deg med, skal vera ein korban» - det er: ei tempelgåva -
Apan magaingon kamo, `Kon ang usa ka tawo makaingon lang ngadto sa iyang amahan o inahan, Ang kapahimuslan mo unta gikan kanako korban' (nga sa ato pa, gikahatag ngadto sa Dios)
12 so let de honom ikkje lenger få lov til å gjera noko for foreldri sine.
sa ingon niini gipahigawas na ninyo siya sa pagbuhat ug bisan unsa alang sa iyang amahan o inahan,
13 Soleis gjer de Guds ord um inkje med skikkarne dykkar, som de hev lært folk. Og slikt gjer de mykje av.»
"nga sa magong paagi ang pullong sa Dios inyong gipakawalay pulos tungod sa inyong kalagdaan nga inyong gikabilinbilin. Ug daghan ang mga sama niini nga inyong ginahimo."
14 So kalla han folket til seg att og sagde med deim: «Høyr på meg alle, og tenk på det eg segjer!
"Ug ngadto kaniya iyang gitawag pag-usab ang mga tawo, ug miingon siya kanila, " Paminaw kanako, kamong tanan, ug sabta ninyo kini:
15 Det finst ingen ting utanfor menneskjet som kann gjera honom urein um det kjem inn i honom; men det som kjem ut or menneskjet, det er det som gjer honom urein.
walay bisan unsa diha sa gawas sa tawo, nga sa paghisulod niini kaniya, makapahugaw kaniya; hinonoa ang mga butang nga magagula gikan sa sulod sa tawo mao ang makapahugaw kaniya.
16 Høyr etter, kvar som høyra kann!»
Ang may mga dalunggan nga makadungog, kinahanglan siya magpatalinghug."
17 Då han var komen inn og hadde skilst ifrå folket, spurde læresveinarne honom um dette ordtøket.
Ug sa nakapahawa na siya sa panon sa katawhan, sa paghisulod niya sa balay gipangutana siya sa iyang mga tinun-an mahitungod sa sambingay.
18 «Er de og so uvituge?» svara han. «Skynar de’kje at det som kjem inn i menneskjet utantil, kann aldri gjera honom urein?
Ug siya miingon kanila, "Wala ba diay usab kamoy pagsabut? Wala ba ninyo palandunga nga bisan unsay magasulod sa tawo gikan sa gawas dili makapahugaw kaniya,
19 For det kjem ikkje inn i hjarta hans, men i buken, og fer ut der det skal; soleis vert all føda rein.
sanglit dili man kini mosulod sa iyang kasingkasing kondili nganha man lamang sa iyang tiyan, ug busa igaitsa ra sa gawas?" (Sa ingon niana iyang gipahayag nga malinis diay ang tanang kan-onon.)
20 Men det som gjeng ut or menneskjet, » sagde han, «det gjer honom urein.
Ug siya miingon, "Ang nagagula gikan sa sulod sa tawo mao ang makapahugaw sa taw0.
21 For innantil, or menneskjehjarta, kjem dei vonde tankarne: lauslivnad, tjuvskap, manndråp,
Kay gikan sa sulod, gikan sa kasingkasing sa tawo, nagagula ang mga dautang hunahuna, pakighilawas, pangawat, pagbuno, panapaw,
22 egteskapsbrot, girugskap, vondskap, svik, ukjurskap, ovund, gudsspotting, ovmod, vitløysa.
kaibog, kadautan, limbong, kaulag, kasina, panulti sa pagbuling sa dungog, pagkamapahitas-on, binoang,
23 Alt dette vonde kjem innantil, og gjer menneskjet ureint.»
"Tanan kining mga butanga nga dautan nagagikan sa sulod, ug mao kini ang makapahugaw sa tawo."
24 So tok han ut derifrå, og for burt til Tyrus-bygderne. Der gjekk han inn ein stad, og vilde ikkje nokon skulde vita det; men det kunde ikkje dyljast.
Ug sa pagpahawa ni Jesus didto, miadto siya sa kayutaan sa Tiro ug sa Sidon. Ug misulod siya sa usa ka balay; ug dili siya buot nga adunay masayud niini; apan bisan pa niini dili siya katagoan.
25 Ei kona hadde ei liti dotter som det var ei urein ånd i; då ho fekk høyra um honom, kom ho straks og kasta seg ned for føterne hans;
Hinonoa, dihadiha usa ka babaye, kinsang batang babaye nagbaton ug mahugawng espiritu, nakadungog mahitungod kaniya, ug siya miadto ug mihapa sa iyang tiilan.
26 det var ei heidningkona, av syro-fønikisk ætt. Og ho bad at han vilde driva den vonde åndi ut or dotter hennar.
Ug ang babaye usa ka Gresyanhon, kaliwat sa mga taga-Seirofenicia. Ug siya mihangyo kaniya nga unta iyang pagulaon ang yawa gikan sa iyang anak.
27 «Lat fyrst borni få eta seg mette!» svara han; «det er’kje vænt å taka brødet frå borni og kasta det for hund-ungarne.»
Ug si Jesus miingon kaniya, "Kinahanglan busgon pag-una ang mga anak, kay dili matarung nga kuhaan ang tinapay nga alang sa mga anak ug iitsa kini ngadto sa mga iro."
28 «Jau, Herre, » svara ho; «små-hundarne et då og under bordet av smularne etter borni.»
Apan kaniya mitubag siya nga nag-ingon, "Tinuod, Ginoo; ngani, bisan pa ang mga iro ilalum sa lamisa magakaon man sa mga momho sa mga bata."
29 Då sagde Jesus: «For det ordet skuld kann du ganga heim att; den vonde åndi hev fare ut or dotter di.»
Si Jesus miingon kaniya, "Tungod sa pagsulti mo niana, pumauli ka; ang yawa mipahawa na sa imong anak."
30 Då ho so kom heim, fann ho barnet liggjande på sengi, og åndi hadde fare ut.
Ug siya mipauli, ug iyang nakita ang bata nga naghigda sa katri ug gigulaan na sa yawa.
31 Då han tok ut att frå Tyrus-bygderne, for han um Sidon til Galilæasjøen, midt igjenom Dekapolis-bygdi.
Ug si Jesus mipahawa pag-usab sa kayutaan sa Tiro ug miadto sa Lanaw sa Galilea, agi sa Sidon latas sa kayutaan sa Decapolis.
32 Då kom dei til honom med ein som var dauv og godtsom mållaus, og bad han vilde leggja henderne på honom.
Ug kaniya ilang gidala ang usa ka tawo nga bungol ug may pagkaamang; ug ilang gihangyo si Jesus nga unta itapion niya ang iyang kamot diha kaniya.
33 Jesus tok honom til sides, burt ifrå folkehopen, stakk fingrarne sine i øyro hans, og vætte tunga hans med råke av munnen sin.
Ug sa napinig niya ang tawo gikan sa kadaghanan, gikulitog niya ang iyang mga tudlo sa mga dalunggan niini, ug nangluwa siya ug iyang gihikap ang dila niini;
34 So såg han upp imot himmelen og sukka, og sagde til honom: «Effata!» - det er: «Lat deg upp!»
ug sa nagyahat siya sa langit, nanghupaw siya ug miingon kaniya, "Effata," nga sa ato pa, "Maabli ka."
35 Då vart øyro hans upplatne, bandet losna av tunga, og han tala klårt.
Ug naabli ang iyang mga dalunggan, ug naluag ang iyang dila, ug siya nakasulti na sa tataw.
36 Jesus forbaud deim å segja det med nokon. Men di meir han forbaud det, di meir bar dei det utyver.
Ug gitugon sila ni Jesus nga walay bisan usa nga ilang suginlan niini; apan sa naglabi ang iyang pagtugon kanila, naglabi pa usab hinoon ang ilang pagpanugilon niini.
37 Dei var reint tekne og sagde: «Han hev gjort alt vel! dei dauve gjev han høyrsel, og dei mållause mæle.»
Ug sa hilabihan ka dakung kahibulong, sila nanag-ingon, "Maayo gayud ang iyang pagkabuhat niining tanan! Bisan gani ang bungol iyang gihimo nga makadungog na ug ang amang nga makasulti na."
