Markus 5
1 So kom dei yver til hi sida av sjøen, til Gerasenarbygdi,
Chuti chun dil gal langkhat lama, Gerasene gam agalkai tauvin ahi.
2 og med det same han steig utor båten, kom ein mann med ei urein ånd imot honom frå gravholorne.
Konga pat Yeshua ahung potleh, lhan'a konin lhagaoboh vop khat'in ahung kimupin ahi.
3 Mannen hadde tilhald i graverne, og ingen kunde lenger få bunde honom, ikkje ein gong med lekkjor;
Ama chu lhanmol'a cheng ahin, koiman atuhtang joulou, thih khaova jong ahen joulou-u ahi.
4 for han hadde ofte vore bunden med fotjarn og lekkjor, men slite lekkjorne og brote sund fotjarni, og ingen var god til å døyva honom.
Bul atuhsah uva thih khaova jong ahen ji vang un thih khao chu asattan jin, bul chu atumkeh jin, koima chan abolngoi jou louhel ahitai.
5 Allstødt både natt og dag var han i graverne og på fjelli og hua og slo seg sjølv med steinar.
Sunle jan in lhan mola chun aumin chule molchunga a-aole a-aolejin, songhem in ama aki-at chen jin ahi.
6 Då han no såg Jesus langt burte, kom han springande og kasta seg ned for føterne hans,
Gal a pat'in Yeshua ahin mun, ahung lhaijel in a-angah abohkhup in ahi.
7 og ropa høgt: «Kva vil du meg, Jesus, son åt den høgste Gud? For Guds skuld: pin meg ikkje!»
“Pathen chungnungpen Chapa Yeshua, ipi dinga neihung suhboi got ham? Pathen min'a nahenga katao ahi, neibolgim hih-in,” tin apeng jeng tai.
8 For Jesus sagde til honom: «Far ut or mannen, du ureine ånd!»
Hichun Yeshuan ajah-a, “Mipa-a kon chun hung potdoh in, nang lhagao boh,” tin ano tai.
9 «Kva er namnet ditt?» spurde Jesus. «Legion er namnet mitt, » svara han; «for me er mange.»
Chuin, “Namin ipiham?” tia adohleh, aman adonbut in, “Tamtah kahi jeh'un kamin Janel ahi,” ati.
10 Og han naudbad Jesus, at han ikkje vilde driva deim ut or bygdi.
Chuin chuche gamkai sunga kon'a nodoh ahilouna ding un Yeshua henga hataovin ataotan ahi.
11 No var det ein stor svineflokk som gjekk på beite der innmed fjellet;
Hiche mun lhang pang khat'a chu voh hon tamtah kilha-a ahi.
12 so bad dei honom: «Send oss burt i svineflokken, og lat oss få fara inn i deim!»
Janelte chun, “Voh hon lah-a kaluttheina ding un neisol un,” tin athum tauve.
13 Det gav han deim lov til. So for dei ureine åndene ut og for i svini. Og heile flokken, um lag tvo tusund svin, sette utyver stupet ned i sjøen og druknast.
Yeshuan jong aphalpeh tan, lhagaoboh ho chu ahung potdoh-un vohcha ho sunga chun alut tauvin, hichun vohcha sangni jen chu halhaiyin alhaiyun, kol ah alhai lhauvin dil ah alhalut'un, twi lah-a chun alhumgam tauvin ahi.
14 Dei som gjætte svini, rømde og sagde frå um det i byen og på gardarne, og folk tok ut og vilde sjå kva det var som hadde hendt.
Chuin ganching ho chu ajam un, khopi sung le loujaovah athu chu aseile tauvin ahi. Mipi chun ipi tidan hitam tin ave dingin ahung lhaipheiyun ahi.
15 Då dei so kom til Jesus, fekk dei sjå at den forgjorde sat der klædd, og med sitt fulle vit, han som hadde havt djevleheren i seg. Og dei vart ottefulle.
Chuin Yeshua kom ahung lhun un, thilha Janel voppa chun pon akisila chule lunglima anatou chu amuvin akicha lheh jeng uve.
16 Og då dei som hadde set det, fortalde korleis det hadde gjenge med den forgjorde, og um svini,
Chuin thilha voppa leh vohcha ho umchan achen achaiya mua hetoh hon thil umje chu aseipeh tauve.
17 tok dei til å beda Jesus at han vilde fara burt frå grensorne deira.
Hichun amahon Yeshua chu agamsung uva kon'a potdoh ding in ahenga atao uvin ahi.
18 Då Jesus gjekk i båten, bad den forgjorde um han måtte vera med honom.
Chuin konga alut konin masanga thilha voppa chun ama toh kilhon khom dingin angeh tai.
19 Men Jesus let honom ikkje få lov, og sagde: «Gakk heim til folket ditt, og seg med deim kor mykje Herren hev gjort for deg, og kor god han hev vore med deg!»
Ahivang in Yeshuan ajadan ajah a, “Na in a chen lang nain kote henga Pakaiyin itobang thil loupi nabolpeh a, iti nakhoto'em abonchan gaseitan,” atipeh tai.
20 So gjekk mannen og tok til å gjera kunnigt kring i Dekapolis kor mykje Jesus hadde gjort for honom. Og alle undra seg.
Chuin amapa chu akipatdoh in Decapolis (Khopi som) jousea Yeshuan thil lentah abolpeh chu lhangphong tah'in aseile pantai. Mijousen kidang asa lheh jeng un ahi.
21 Då Jesus hadde fare yver til hi sida att med båten, og endå var nedmed sjøen, samla det seg ein stor folkehop kringum honom.
Chuin Yeshua konga akitol in agal langkhat alhung in, hiachun mi honpi tamtah ahenga ahung kikhom un ahi.
22 Då kom ein av synagoge-forstandarane, som heitte Jairus, og med det same han såg Jesus, kasta han seg ned for føterne hans
Hichun kikhopna in'a vaipo holah-a mi khat, amin Jairus chu ahung in, Yeshua amu phat in akengbulah abohkhup in,
23 og bad honom mykje og sagde: «Vesle dotter mi ligg på det siste - um du vilde koma og leggja henderne på henne, so ho kann bergast og liva!»
“Kachanu khangdongcha thiding dinmun'in aumtan, lungset in hung in lang achunga nakhut hung ngam in lang, ahinna ding in neijen dampeh-in,” tin ahung taove.
24 Jesus gjekk med honom, og ein stor folkehop fylgde etter, og trengde seg um honom.
Chuin Ama chutoh akilhon pheiyin, mi honpin jong ahin juiyun, atom lellul jeng un ahi.
25 Millom deim var ei kvinna som hadde havt blodflod i tolv år.
Hikahlah chun numei khat jong kumsom le kumni athi longa damlou aum in ahi.
26 Ho hadde søkt mange lækjarar, og prøvt mange råder, og kosta ut alt ho åtte; men det hadde ikkje muna; ho var heller vorti verre.
Louthem tamtah akivetsahna-a sum le pai anei jouse sumang jouva ahitan, imala phachom louvin khoh chehcheh a um ahi.
27 Ho hadde høyrt ordet um Jesus, og no kom ho midt i folkehopen og tok attantil i kjolen hans.
Amanu chun Yeshua thudol anajan, hijeh chun mi honpi lah achun ahung in Yeshua pon mong chu ahung tham tai.
28 «Kann eg få taka um so berre i klædi hans, vert eg god att, » tenkte ho.
Amanu chu aki ngaiton, “Apon jengjong hi thamleng dam nange,” ti atahsan ahi.
29 Og med ein gong stana blodflodi, og ho kjende det i likamen at ho var lækt for sjukdomen.
Chomloukah'in athiput chu akang in atang jeng tan, anat thoh lel a kon aol leh adamdoh dan chu atichunga akihettan ahi.
30 Jesus kjende straks på seg at det for ei kraft ut ifrå honom; han snudde seg um i hopen og spurde: «Kven var det som tok i klædi mine?»
Chutah chun Yeshuan atichunga kon'a amidamsahna tha apotdoh chu akihet in, hichun mipi lah-a chun akihei kimvelin, “Kapon thama chu koiham?” tin adongtai.
31 «Du ser folket trengjer deg på alle kantar, » svara læresveinarne, «og so spør du kven det var som tok i deg!»
Aseijuiten ajah-a, “Mipi hijat'in naneh le jeng uva, itidan'a, ‘Koiham eithama?’ tia dohna nabol ham?” atiuvin ahi.
32 Då såg han seg ikring etter den som hadde gjort det.
Hinlah Aman chuche bol a chu mudohna dingin avelen ahi.
33 Og kvinna, som var so rædd at ho skalv, av di ho visste kva som hadde hendt henne, ho kom og kasta seg ned for føterne hans, og sagde honom alt som det var.
Amanu chun achunga thilsoh chu ahen, kicha sasan kihot pum in ahung in a-angah abohkhup in, ama ahi akiseidohtai.
34 Då sagde han til henne: «Trui di hev hjelpt deg, dotter mi. Gakk heim og hav det godt, og ver fri sjukdomen din!»
Chuin Yeshuan ajah a, “Boinu, natahsan in nadamsah ahitai. Lungmong in chetan. Na thohnatna chu kichai ahitai,” ati.
35 Fyrr han hadde tala ut, kom det folk frå huset åt synagoge-forstandaren og sagde: «Dotter di hev slokna. Umaka ikkje meisteren lenger!»
Amanu koma thu asei jinglaiyin, thupole khat Jairus in'a konin ahung in, “Nachanu athitai. Houhil hi kisahboisah ngaitaponte,” tin Jairus komah ahung seiye.
36 Jesus høyrde kva dei tala um, og sagde til synagoge-forstandaren: «Ottast ikkje! Berre tru!»
Aki hounau chu Yeshuan ajatan, Jairus koma chun, “Kicha hih-in, tahsan poupoutan,” ati.
37 Han let ingen fylgja seg utan Peter og Jakob og Johannes, bror åt Jakob.
Chuin Peter, James le John (James naopa), hicheng tailou midang koiman ajuiding ajadan akijuisah poi.
38 Og då dei kom heim til synagoge-forstandaren, og han såg for eit ståk der var, og høyrde folk gret og våla,
Kikhopna in vaihompa, Jairus in alhun'u chun, mihonpi chu anapoh cheichoi jeng un, kap le maova aum'u chu Yeshuan amun ahi.
39 gjekk han inn og sagde: «Kva ståkar og græt de for? Barnet hev ikkje slokna; det søv.»
Chuin ama alut'in ajah uva, “Ibola hitia hi napo cheichoiyuva nakau ham? Chapangnu chu athi ahipoi, aihmu ahibouve,” ati.
40 Då log dei åt honom. Men han dreiv deim ut alle saman, og sjølv tok han med seg far og mor åt barnet, og fylgjesveinarne sine, og gjekk inn der barnet låg.
Thi op mi honpi chun anuisat uve. Hichun aboncha uvin asoldohsoh in, chapangnu nu le pa toh chule ahin kilhonpi seijui thum ho chengsetoh chapangnu umna'a chun alut un ahi.
41 Og han tok barnet i handi og sagde: «Talita kumi!» det er det same som: «Vesle gjenta, eg segjer deg: Ris upp!»
Chuin chapangnu khut chu atuh in, “Talitha koum,” atin ahi. Hichu “Boinu, kithouvin!” tina ahi.
42 Og straks reis veslegjenta upp og gjekk ikring; for ho var tolv år. Då vart dei straks reint som dei var frå seg.
Chupettah chun chapangnu chu ahung thouvin, ading in lam ajotpai jeng tai. Amanu chu kum som le ni bou ahina laiye. Chutah chun amaho chun kidang asa lheh jeng un.
43 Men han forbaud deim strengt å lata nokon få vita det, og sagde dei skulde gjeva henne mat.
Hiche thuhi koima ahetsah louna diuvin Yeshuan akhamgah in, chule amanun aneh ding an apeh diuvin thu apen ahi.
