Markus 5
1 So kom dei yver til hi sida av sjøen, til Gerasenarbygdi,
KAHCHU nighatiooh taityechi chisinchi tu chok, kootike tsi Gadarene matike.
2 og med det same han steig utor båten, kom ein mann med ei urein ånd imot honom frå gravholorne.
Kwa kootoo tasaya ela ehkye otsi, kwete yatitityesha ehlatye teze natine kwa otsi ayehi yaghatai atu mayis natsutooh,
3 Mannen hadde tilhald i graverne, og ingen kunde lenger få bunde honom, ikkje ein gong med lekkjor;
Makwa ooli natine tgha; kahchu atuline yatahnatsut iyu aoontye ihe ayii ihe atu tah taghatsakluh iyu aoontye, atu satsoone klule aghoo ihe taghachakluhassi:
4 for han hadde ofte vore bunden med fotjarn og lekkjor, men slite lekkjorne og brote sund fotjarni, og ingen var god til å døyva honom.
Tewotye oontlon tahtsughesklu mihe klule ihe kahchu satsoone klule ihe, kahchu satsoone klule yatayaghechil, kahchu makye chine klule oochu yatayaghechil: kahchu atuline oochu ayilih iyuntyeh.
5 Allstødt både natt og dag var han i graverne og på fjelli og hua og slo seg sjølv med steinar.
Kahchu inkaa hatleketahwoyu dzinetahwoyu, ali khis tah, natine tgha woyu, otyesta, kahchu atakhai tatazo tsye ihe.
6 Då han no såg Jesus langt burte, kom han springande og kasta seg ned for føterne hans,
Ahwole tontye tsi ghotsi Jesus ya-i, otsitehtla yatsi nachustaklyeh,
7 og ropa høgt: «Kva vil du meg, Jesus, son åt den høgste Gud? For Guds skuld: pin meg ikkje!»
Kahchu ohtye otyesta, kahchu toowela ooli yehti, Tyeka kehe na-kye-o-os-tyi-cha, Jesus, nuni otehchi ooli yatehchi Nagha Tgha chue neli? Natsinioonunisit Nagha Tgha tsi, atu nidisawositi.
8 For Jesus sagde til honom: «Far ut or mannen, du ureine ånd!»
Atai toowela yehtie, Sachighatiya teze zi tsi, nuni atu neyis natsutti aghaghintai.
9 «Kva er namnet ditt?» spurde Jesus. «Legion er namnet mitt, » svara han; «for me er mange.»
Kahchu tawotya yehti nindizi tyeoolya yehtilon? Kahchu toowela yehti, Legion, oohzi: nitlon ihe.
10 Og han naudbad Jesus, at han ikkje vilde driva deim ut or bygdi.
Kahchu yatsinioonunisit atu achu tsutoohigha ayiti tike otsi.
11 No var det ein stor svineflokk som gjekk på beite der innmed fjellet;
Kahchu ieti alii hwaza khis tah koohkoos natlon eghihta.
12 so bad dei honom: «Send oss burt i svineflokken, og lat oss få fara inn i deim!»
Kahchu atghe aghaghatai metselihi yatsinioonunisit, toowehchu yehti, ghotsiaghatiha koohkoos natyehti, koohkoos zi toontyelikha.
13 Det gav han deim lov til. So for dei ureine åndene ut og for i svini. Og heile flokken, um lag tvo tusund svin, sette utyver stupet ned i sjøen og druknast.
Kahchu kwete Jesus ghatyeh yasehla. Kahchu naghaghatai atu mayis natsutti ghaghatestyetl, kahchu koohkoos zi tintyetl: kahchu koohkoos ohtye kyehodihsut ichulti tu chok tghamweh, (oolitah onkye keoneti keoneti; ) kootoo chu etye tukooghiwolon.
14 Dei som gjætte svini, rømde og sagde frå um det i byen og på gardarne, og folk tok ut og vilde sjå kva det var som hadde hendt.
Yaghaine koohkoos zaaliine taghatestyetl kooghohwati nito kwa atyih kahchu ayiti tike. Kahchu otsighatestyetl ayi ye keochaahch aoontye.
15 Då dei so kom til Jesus, fekk dei sjå at den forgjorde sat der klædd, og med sitt fulle vit, han som hadde havt djevleheren i seg. Og dei vart ottefulle.
Kahchu Jesus kiyunintyetl, kahchu kiya-i ayi tane atsinde metselihi ayehi, kahchu kootoo ayehii ligiona, sata, kahchu natunne tasata, kahchu tyeswe indi ahi: kooh onighanityetl.
16 Og då dei som hadde set det, fortalde korleis det hadde gjenge med den forgjorde, og um svini,
Kahchu yaghine oohwa-i ine kitati oontye sikooh ayi tane atsinde metselihi ayehi, kahchu koohkoos ihe.
17 tok dei til å beda Jesus at han vilde fara burt frå grensorne deira.
Kahchu tyikichi niooghaghananintyetl achutooyigha kootike otsi.
18 Då Jesus gjekk i båten, bad den forgjorde um han måtte vera med honom.
Kootoo tachin ela ehkyiya, yaghi ayehii tane atsinde metselihi yachinioonunisit yehtootyeli gha.
19 Men Jesus let honom ikkje få lov, og sagde: «Gakk heim til folket ditt, og seg med deim kor mykje Herren hev gjort for deg, og kor god han hev vore med deg!»
Atu ghate yasehla Jesus, ahwole toowela ooli yehti, Ootinta niootinoo khadiya, oochu kootinti ooli Ghakaoozutti nakeoahchi, kahchu noohchuya.
20 So gjekk mannen og tok til å gjera kunnigt kring i Dekapolis kor mykje Jesus hadde gjort for honom. Og alle undra seg.
Kahchu achutyesha, kahchu khootaootyeh Decapolis yechatgheze Jesus oochu nanakeochaahch: koohchu aitye tane khaooghali.
21 Då Jesus hadde fare yver til hi sida att med båten, og endå var nedmed sjøen, samla det seg ein stor folkehop kringum honom.
Kootoo Jesus natyeski tachin ela ihe taityechi, natlone tane yachitestyetl: kahchu hwa tuchok alii.
22 Då kom ein av synagoge-forstandarane, som heitte Jairus, og med det same han såg Jesus, kasta han seg ned for føterne hans
Nea koohzon ehlaiti yinkhatyesha kakaoozutti tyetachatlihi kwa, Jairus ooyi; kootoo ya-ichi, nakye kuchi naitsut,
23 og bad honom mykje og sagde: «Vesle dotter mi ligg på det siste - um du vilde koma og leggja henderne på henne, so ho kann bergast og liva!»
Kahchu ohtye koonoo yachinioonunisit, toowehchu yehti, Setue tyele satyi koola tehtsutooh: nachinoonunisit, samakataootihi, naghaootai gha; koohzon hanalaite ootesi.
24 Jesus gjekk med honom, og ein stor folkehop fylgde etter, og trengde seg um honom.
Kahchu Jesus yehkatich, kahchu natlone tane yakehtestyetl, kahchu kikyeoohsut.
25 Millom deim var ei kvinna som hadde havt blodflod i tolv år.
Kahchu ehlaiti tsege, yaghi keneti onketi matgha yaskehe matulle natatyehizon,
26 Ho hadde søkt mange lækjarar, og prøvt mange råder, og kosta ut alt ho åtte; men det hadde ikkje muna; ho var heller vorti verre.
Kahchu natlone ooli yakeoohchi natlon yutane, kahchu yaghatestla ayi oontyei, atuli akehe naghiteyo oontye, atatihe tati,
27 Ho hadde høyrt ordet um Jesus, og no kom ho midt i folkehopen og tok attantil i kjolen hans.
Kootoo Jesus otsi ootitsukoo nooja otsi keistla otsi yatsityesha ootaneghutl ihe, kahchu yakestue katehtich.
28 «Kann eg få taka um so berre i klædi hans, vert eg god att, » tenkte ho.
Atune toowela ehtie, Manatunne zon aghoo katyestich ate, oochu awostyeassi.
29 Og med ein gong stana blodflodi, og ho kjende det i likamen at ho var lækt for sjukdomen.
Kahchu kwete otsi tul natatyehti sakoon; kahchu atyetastyiht mazi tsi nachagihta avi tatihi tsi.
30 Jesus kjende straks på seg at det for ei kraft ut ifrå honom; han snudde seg um i hopen og spurde: «Kven var det som tok i klædi mine?»
Kahchu Jesus kwete ataotihoo mehnatsutsutti mazi tsi hatsatooh, natunesha tanetiche, kahchu ehti, Mea ali senatunne katehtichlon?
31 «Du ser folket trengjer deg på alle kantar, » svara læresveinarne, «og so spør du kven det var som tok i deg!»
Kahchu yaotatichne toowela yehti, Natlone tane ghii tanighatlu, kooh tinti, Mea sekahtihtich?
32 Då såg han seg ikring etter den som hadde gjort det.
Kahchu klokanatgha yui gha ayi ooli keoachine.
33 Og kvinna, som var so rædd at ho skalv, av di ho visste kva som hadde hendt henne, ho kom og kasta seg ned for føterne hans, og sagde honom alt som det var.
Kahchu tsege ooniya kahchu ghati ihe, ataootioo ooli maachahi matsun tsihi, yuhchi yachi yuenenitooh, kahchu yatati aitye hlonchati.
34 Då sagde han til henne: «Trui di hev hjelpt deg, dotter mi. Gakk heim og hav det godt, og ver fri sjukdomen din!»
Kahchu toowela ooli yehti, Ghutue aha koodinti nanaghinta-iih; taichi tyege inditiah, kechutintih natatihe ihe.
35 Fyrr han hadde tala ut, kom det folk frå huset åt synagoge-forstandaren og sagde: «Dotter di hev slokna. Umaka ikkje meisteren lenger!»
Intyizon kwaka ootatyichoo, yachidesha ma kwa otsi yaghi yakaoozutti tyetachatlihi kwa tahkine atine, Netue tehtsut: Yehoo gha mehchintahcha otehchi Metihi?
36 Jesus høyrde kva dei tala um, og sagde til synagoge-forstandaren: «Ottast ikkje! Berre tru!»
Kwete Jesus sa ootitsukoo, toowela yehti ayi kakaoozutti tane tyetachatlihi kwa, Atu ooniooya, aha koodinti zon.
37 Han let ingen fylgja seg utan Peter og Jakob og Johannes, bror åt Jakob.
Kahchu atuline hateh gha sehla oolino yekehtooyi, Peter zon, kahchu James, John chu mekye James.
38 Og då dei kom heim til synagoge-forstandaren, og han såg for eit ståk der var, og høyrde folk gret og våla,
Kahchu khooniyalon kakaoozutti kwa, kahchu wa-i oontlon tsi oochataahoo, yaghi chu atsukki kahchu ohtye atsukki.
39 gjekk han inn og sagde: «Kva ståkar og græt de for? Barnet hev ikkje slokna; det søv.»
Kootoo kwiya toowela ooli yehti, Yehoo gha oontlonchi ootahah aoontye, kahchu ahtsu-ko-oyu? ataze atu tehtsut, ahwole satyih.
40 Då log dei åt honom. Men han dreiv deim ut alle saman, og sjølv tok han med seg far og mor åt barnet, og fylgjesveinarne sine, og gjekk inn der barnet låg.
Hatyeh oontlonchi kiyuhaghatakluch. Ahwole ehtyezon aitye hayateha, otsighadesha yatgha chu you chu ata, kahchu ayi yehkyatechii, koohchu kwinaghacha ata tyelasatyinti.
41 Og han tok barnet i handi og sagde: «Talita kumi!» det er det same som: «Vesle gjenta, eg segjer deg: Ris upp!»
Yila inchutlon ata, kahchu toowela yehtilon, Talitha cumi; ayi chati, Ata, niiya, nesii.
42 Og straks reis veslegjenta upp og gjekk ikring; for ho var tolv år. Då vart dei straks reint som dei var frå seg.
Kahchu kwete ata niiya, kahchu ghayahl; atai keneti onketi matgha mayaskehe. Ohtye o-ochi khaooghalilon aghawochule kehe.
43 Men han forbaud deim strengt å lata nokon få vita det, og sagde dei skulde gjeva henne mat.
Ohtye atuline tataoonti; kahchu atya kehe oolita ooli machuhchut.
