Markus 16
1 Då kviledagen var ende, kjøpte Maria Magdalena og Jakobs-Maria og Salome angande kryddor; for dei vilde ganga av stad og salva honom.
Ie añe i Sabotsey, le ninday hatae mañitse hañosorañe aze t’i Miriame nte-Magdalà, naho i Marie rene’ Iakoba, vaho i Salome
2 Ovtidleg den fyrste dagen i vika - det var so vidt soli hadde runne - kom dei til gravi.
ie nimarain-tsi-kia’ i loak’ andro’ i Sabotseiy le nivotrak’ an-donake eo iereo te manjirik’ andro
3 Då sagde dei seg imillom: «Kven skal me få til å velta steinen frå gravopningi?»
nifañontàne ty hoe: Ia ty hamarimbariñe i vato an-dala’ i lonakeiy ho antikañe?
4 Men då dei såg upp, vart dei vare at steinen var fråvelt, og han var ovstor.
Aa ie niandra, nahaisake te fa nivariñe i vatoy ndra te nijabajaba.
5 Då dei kom inn i gravi, såg dei ein ung mann, som sat på høgre sida, klædd i ein lang kvit kjole. Dei vart forfærde;
Le nizilike an-donake ao iereo naho nahaisake ty ajalahy an-tsaroñe foty mireparepa niambesatse an-kavana eo nampañeveñe iareo.
6 men han sagde: «Ver ikkje forfærde! De leitar etter Jesus frå Nasaret, han som vart krossfest! Han hev stade upp att; han er ikkje her. Sjå her er staden der dei lagde honom.
Le hoe re tam’ iereo: Ko hembañe: ie mipay Iesoà nte-Nazareta nipeheñey. Fa nitroatse re, tsy ato: Heheke, intia ty nandrohotañ’ aze.
7 Men gakk no av stad og seg med læresveinarne hans og med Peter at han gjeng fyre dykk til Galilæa; der skal de sjå honom, som han hev sagt dykk.»
Aa le akia, atalilio amo mpiama’eo naho amy Petera te hiaoloa’e mb’e Galilia mb’eo, vaho ho isa’ areo añe ty amy nisaontsia’ey.
8 Då gjekk dei ut att og rømde frå gravi; for fælska hadde teke deim, so dei skalv og var mest ifrå seg. Og dei tala’kje eit ord til nokon, so rædde var dei.
Niavotse naho nipitsike boak’amy lonakey iereo fa nirevendreveñe naho nivaranehake, fe tsy nitalily ama ondaty fa nihembañe.
9 (note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) Då Jesus hadde stade upp att, tidleg den fyrste dagen i vika, synte han seg fyrst for Maria Magdalena, som han hadde drive sju vonde ånder utor.
(note: The most reliable and earliest manuscripts do not include Mark 16:9-20.) Ie fa nitroatse, le amy maraindray loak’ andro’ i Sabotsey ro nisodehañe hey amy Miriame nte-Magdalà nandroaha’e kokolampa fitoy.
10 Ho gjekk av stad og sagde det til deim som hadde vore med honom, og som no syrgde og gret.
Niongake re nitalily amo mpiama’eo, ie niòje naho nirovetse.
11 Men då dei fekk høyra at han livde, og at ho hadde set honom, vilde dei ikkje tru det.
Ie jinanji’ iereo te veloñe naho nahaisake, mbe tsy niantok’ avao.
12 Sidan synte han seg i ein annan skapnad for tvo av dei, som gjekk etter vegen og skulde ut på landet.
Ie añe, le an-tsata hafa ty niboaha’e ami’ty roe am’iereo nañavelo mb’ am-pariparitse añe.
13 Dei og kom og sagde det med dei andre, men dei trudde ikkje deim heller.
Nihitrike mb’eo iereo nitalily amo ila’eo, f’ie mboe tsy niantok’ avao.
14 Seinare synte han seg for dei elleve sjølve, med dei sat til bords; og han lasta deim for vantrui og tråskapen deira, at dei ikkje trudde deim som hadde set honom etter han var staden upp att.
Ie añe, le nipoteak’ amy folo raik’ amby rey nidegañe am-pandambañañe eo, le nendaha’e ami’ty tsy nipaoha’ iareo naho ami’ty hagàn-tro’ iareo tsy niantoke o nahaisake aze t’ie nitroatseo.
15 Og han sagde til deim: «Gakk ut i all verdi og kunngjer evangeliet for all skapningen!
Le hoe re tam’ iereo: Akia, tsitsiho ty tane toy, taroño ami’ty voatse bey toy i talili-soay.
16 Den som trur og vert døypt, skal verta frelst, men den som ikkje trur, skal verta fordømd.
Ho rombaheñe ze miantoke vaho alipotse; fa hafàtse ka ze tsi-miato.
17 Og desse teikni skal fylgja deim som trur: I mitt namn skal dei driva ut vonde ånder; dei skal tala med nye tungor;
Le hanonjohy o mpiatoo o viloñe zao: ie ami’ty añarako ro hañary kokolampa; hisaontsy am-pameleke vao;
18 dei skal taka ormar i henderne, og um dei drikk noko som det er gift i, so skal det ikkje skada deim; legg dei henderne på sjuke, so skal dei få att helsa.»
handrambe mereñe; hikama ranom-boreke tsy an-joy vaho hampijangañe o matindrio am-panampèzam-pitàñe.
19 Etter Herren Jesus hadde tala til deim, vart han teken upp til himmels og sette seg ved Guds høgre hand.
Ie fa nisaontsy am’iereo t’i Talè, le nirambeseñe mb’ andindì-mb’ eo vaho miambesatse am-pitàn-kavanan’ Añahare eo.
20 Og dei gjekk ut og tala Guds ord alle stader, og Herren var med deim og stadfeste ordet med dei teikni som fylgde med.
Le nionjomb’eo iereo, nitalily sikal’aia sikal’aia, ie nifanehake am’iereo t’i Talè namente o tsarao am-biloñe nanonjohy. Amena.
