Markus 15
1 Det tok alt til å dagast då dei øvste prestarne med styresmennerne og dei skriftlærde - heile den Høgste Retten - var ferdige med rådleggjingi si. Då batt dei Jesus og førde honom burt og gav honom yver til Pilatus.
Muchifumofumo, bapati babapayizi bakabungana abaalu abalembi abasilutwe babbooma lya Judiya. Bakamwanga bamutola. Akumupeda kuli Payileti.
2 Pilatus spurde honom: «Er du kongen yver jødarne?» - «Det er dine ord, » svara Jesus.
Payileti wakabuzya kuti, “Nduwe Mwami waba Juda na?” Wakasandula kuti, “Wamba”.
3 Dei øvste prestarne kom med mange klagemål mot honom.
Bapayizi bapati bakali kumutamikizya zintu zyiingi.
4 Då spurde Pilatus honom att: «Svarar du ingen ting? Høyr alt det dei klagar deg for!»
Alubo Payileti wakabuzya, “Tosanduli na?” Langa kuvula zintu zyiingi nzibali kukutamikizya!”
5 Men Jesus svara ikkje eit ord meir, so Pilatus tok til å undrast.
Pesi Jesu takwe naakamusandula, mpawo eecho chakamugambya Payileti.
6 Kvar høgtid gav Pilatus deim ein fange fri, den som dei sjølve bad um.
Kuchindi chapobwe, Payileti wakaba angunywida umwi wabange, mwange ngubatanoli bakumbila.
7 Og ein som heitte Barabbas sat då fengsla i hop med nokre ufredsmenner; dei hadde gjort eit upplaup og drepe nokon.
Mpawo kwakali mwalumi utegwa Bbanabbasi muntolongo kalamwi abapati bakali amilandu yabujayi muchindi chalupapi.
8 So kom folket upp og tok til å beda um det som Pilatus var van med å gjera for deim.
Makamu akaza kuli Payileti mpawo bakatalika kukumbila kuti achite echo nchakali kunoonga wabachitila.
9 Då svara han deim: «Vil de eg skal gjeva dykk jødekongen fri?»
Payileti wakabasandula wati, “Muyanda kuti ndimwangunwide Mwami waba Juda na?”
10 for han skyna det var av ovund dei øvste prestarne hadde gjeve Jesus yver til honom.
We wakalizi kuti nkambo kabbivwe bapayizi bapati nchibakaaba Jesu kulinguwe.
11 Men dei øvste prestarne fekk eggja upp folket, so dei bad at han heller skulde gjeva deim Barabbas fri.
Pesi bapayizi bapati bakasungilizya makamu kuti balilile kwangununwa kwaBbanabbasi.
12 Då tok Pilatus til ords att og sagde: «Kva vil de då eg skal gjera med honom som de kallar kongen yver jødarne?»
Payileti wakasandula lubo wakati, “Mpoo ndichite biyeni aMwami wabaJuda?”
13 Dei svara med å ropa: «Krossfest honom!»
Bakawompolola lubo, “Ngagankaminwe!”
14 «Kva vondt hev han då gjort?» sagde Pilatus. Men dei ropa berre endå sterkare: «Krossfest honom!»
Payileti wakabambila kuti, “Mulandunzi ngwakachita?” Pesi bakayinkilila kunembo akoompolola kuti, “Amumugankamine”.
15 Pilatus vilde gjerne gjera folket til lags. Han gav deim Barabbas fri, men Jesus let han piskast, og gav honom yver til hermennerne sine, so dei skulde krossfesta honom.
Payileti wakayanda kukutisika makamu, elyo wakabangunwida Bbanabbasi. Wakamupenzya Jesu mpawo wamupeda kuti akagankaminwe.
16 Hermennerne førde Jesus inn i garden, i borgi, og kalla i hop heile vakti.
Basilumamba bakamutola bamunjizya mubbetekelo (alingawo maanda afulumende mapati), mpawo bakayita imbunga yabasilumamba.
17 Dei klædde honom i ei purpurkåpa, og sette på honom ein klungerkrans som dei hadde fletta,
Bakamubikka kunembo wantumbula Jesu, mpawo bakazinga musini wamaamvwa elyo bakamusamika.
18 og tok til å helsa honom: «Heil deg, jødekonge!»
Bakatalika kumuseka kabati, “Mwalemekwa, Mwami wabaJuda!”
19 So slo dei honom i hovudet med ei røyr, og sputta på honom, og lagde seg på kne og hyllte honom.
Bakali kumumuma mumtwe atete mpawo bakamuswida mate. Bamufugamina akumukotamikila mitwe.
20 Då dei hadde spotta honom som dei vilde, klædde dei av honom purpurkåpa, og hadde på honom hans eigne klæde, og so leidde dei honom ut og skulde krossfesta honom.
Nibakamana kumusonsya, bakamugwisya mulembo wantumbula mpawo bamusamika zisamo zyakwe, elyo bakamutola kuyomugankamina.
21 Då gjekk det ein mann framum, som kom frå marki; det var Simon frå Kyrene, far åt Aleksander og Rufus; honom nøydde dei til å bera krossen hans.
Umwi mwalumi, Sayimoni wakuSayilini, wakayabuza kuzwa kumunzi (wakali wisi wa Alekizanda a Lufusi), mpawo bakamwangila kuti amubwezele chiingano.
22 Dei førde honom til den staden som heiter Golgata - det er det same som Skallestaden -.
Basilumamba bakeeta Jesu kubusena butegwa Gologota (busenandululwa kutegwa, “Busena bwazipepe zyamyitwe”).
23 Der baud dei honom vin med myrra i; men han vilde ikkje hava det.
Bakamupa wayini ivwelengene andulwe, pesi takanywa pe.
24 So feste dei honom til krossen. Klædi hans skifte dei millom seg, og drog strå um kva kvar skulde hava.
Bakamugankamina mpawo bakaabana zisamo zyakwe bakasaana chisolo kuti basilumamba babone kuti umwi ulabweza chisamo chaali
25 Det var i den tridje timen dei krossfeste honom.
Chakali chiindi chahola lyatatu nibakamugankamina.
26 På krossen var det sett ei innskrift som nemnde skuldi hans; ho lydde so: Kongen yver jødarne.
Achikwankwani bakalemba mulandu ngubakamupa, bakati, “Mwami wabaJuda”.
27 Saman med honom krossfeste dei tvo røvarar, ein på hans høgre og ein på hans vinstre sida;
Bakamugankamina aamwi ababbi babili, umwi kululyo lwakwe umwi kulumwensi lwakwe.
28 og då sannast det skriftordet som segjer: «Og han vart rekna millom brotsmenner.»
Malembi mabotu akale taakwe Makko 15: 28, (Malembe akazuzikizigwa akuti, “Wakabb. alikizigwa amwi abasikutyola milawo)
29 Dei som gjekk framum, hædde honom og riste på hovudet og sagde: «Å, du som riv ned templet og byggjer det upp att på tri dagar!
Abo bakali kwiinda nibakamubona bakali kutikinia mitwe kabati, “Iiwe! nokonzya kumwaya chikombelo mpawo akuchiyakulula mumazuba otatwe,
30 Hjelp deg no sjølv, og stig ned av krossen!»
Livune useluke achingano!”
31 Sameleis spotta dei øvste prestarne og, både dei og dei skriftlærde, og sagde seg imillom: «Andre hev han hjelpt, seg sjølv kann han ikkje hjelpa!
Munzila ikozyenie, bapati bapayizi bakati kumuniaka antoomwe abalembi, mpawo bakati, “Wakafutula bamwi, pesi takonzyi kulifutula.
32 Lat no Messias, Israels konge, stiga ned av krossen, so me kann sjå det og tru!» Dei som var krossfeste med honom, gav seg og til å skjella honom ut.
Akube kuti Kilisito, Mwami wa Izilayeli, aseluka lino achingano ikuti tubone akusyoma.” Abalabo bakagankaminwa amwi anguwe bakamuseka.
33 Då den sette timen var komen, vart det myrkt yver heile landet, alt til den niande timen.
Muhola lyamusanu alimwi, mudima wakazulila busena boonse kusikila kuhola lyamusanu aane.
34 Og i den niande timen ropa Jesus med høg røyst: «Elo’i, Elo’i, lama sabaktani?» det er: «Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg?»
Muhola lyamusanu aane Jesu wakalila ajwi pati wakati, “Eloyi, Eloyi, sabakkatani?” echi chipandulula kuti, “Leza wangu, Leza wangu wandisilaanzi?”
35 Nokre av deim som stod der sagde, då dei høyrde det: «No ropar han på Elia!»
Bamwi babaabo bakayimvwi kumbali bakamvwa majwi akwe mpawo bakati, “Langa, ulikwiita Elija.”
36 Då sprang det ein fram, duppa ein svamp i vineddik, sette honom på ei tein og let Jesus få drikka og sagde: «Venta! Lat oss sjå um Elia kjem og vil taka honom ned!»
Umwi wakachijana, wakanika nsinsa muwayini ilweela, wachibikka atete, mpawo wakamupa kuti anywe. Mwalumwi oyu wakati, “Atubone naa Elija ulaza kuzomwangununa.”
37 Og Jesus gav ifrå seg eit høgt rop, og andast.
Elyo Jesu wakalila ajwi pati mpawo wafwa.
38 Då rivna forhenget i templet midt i tvo, ovantil og radt ned.
Isila lyachikombelo lyakadeluka muzipanzi zibili kuzwa kujulu kusika ansi.
39 Og då hovudsmannen som stod der midt framfyre honom, såg korleis han andast, sagde han: «Den mannen var visst og sant Guds Son!»
Elyo mupati wabasilumamba balimwaanda wakayimvwi kalangide Jesu naakabona kuti wafwa munzila eyi, wakati, “Masimpe mwalumi oyu wali Mwana waLeza.”
40 Det var og nokre kvinnor der, som stod eit stykke undan og såg på. Millom deim var både Maria Magdalena, og Maria mor åt Jakob den yngre og Joses, og Salome,
Kwakaliko alimwi banakazi bakali kweebela chakule. Akati kabo kwakali Maliya Magadalini, Maliya (bayina a Jemusi mwanike a Josesi) mwalumi walikutegwa Josesi lino utegwa Jozefu muli Makko 6: 3. Izina liti Josefu lyiimikilila mbuli mbulyakali kwaamba muchiHebbulu, mpawo izina liti Josesi lyiimikilila mbuli mbulyakali kwaambwa muchiGilikki, mpawo a Salume.
41 som alle hadde fylgt honom med han var i Galilæa, og tent honom, og mange andre kvinnor, som hadde vore med honom upp til Jerusalem.
Nakali muGalili bakalikumutobela mpawo akuchita milimu yakwe. Alimwi banakazi bayingi abalabo bakali kumusindikila ku Jelusalema.
42 Det var då fyrebuingsdagen eller dagen fyre kviledagen, og då det alt leid mot kvelden,
Nilyakaba golezya, nkambo kakuti lyakaliZuba lya Mabambe, nkuukuti, izuba lilimusanu abuzuba butegwa Sabata,
43 kom Josef frå Arimatæa, ein gjæv rådsherre, som og venta på Guds rike; han våga seg til å ganga inn til Pilatus og beda um likamen åt Jesus.
Jozefu waku Alimatiya wakasika aawo. Wakali kulemekwa kali umwi wabapati bachisi wakali kulindila bwaami bwaLeza. Wakayinka chabulemu kuli Payileti mpawo wakakumbila mutunta waJesu.
44 Pilatus undrast på um han alt var slokna;
Payileti chakamgambya kuti Jesu wakali wafwa kale; wakayita mupati wabasilumamba bali mwaanda mpawo wakabuzya kuti kulinguwe Jesu wafwa.
45 han kalla hovudsmannen til seg, og spurde um Jesus nyst var slokna, og då han hadde fenge vissa um det av hovudsmannen, let han Josef få liket.
Elyo Payileti nakaziba kuzwa kumupati wabasilumamba balimwaanda kuti Jesu wafwa, wakuupa Jozefu mutunta.
46 So kjøpte Josef linty og tok honom ned, sveipte honom i lintyet og lagde honom i ei grav som var hoggi ut i berget, og so velte han ein stein attfor gravopningi.
Jozefu wakawula mulembo utentema wakamwangununa achingano, wamuvungilizya amulembo utentema, mpawo wamulazika muchiyumbwe chamumpako yabbwe. Elyo wakatendelesya bbwe wajala mulyango wachumbwe.
47 Og Maria Magdalena og Joses-Maria såg staden der han vart lagd.
Maliya Magadalini a Maliya bayina a Josesi bakakubona busena Jesu mbwakalazikwa.
