Markus 14
1 No var det berre tvo dagar att til påske- og søtebrødhelgi. Og dei øvste prestarne og dei skriftlærde leita etter ei råd til å gripa Jesus med list og slå honom i hel.
Matamdu Lanthokpibagi Chakkhangba amasung Hamei Yaodaba Talgi Chakkhangba kumhei pangthokkadaba numit nini watlingei matam oirammi. Athoiba purohitsing amadi Wayel Yathanggi Ojasingna lonna Jisubu phananaba amadi hatnanaba khudongchaba yengduna leirammi.
2 «For på høgtidi torer me ikkje gjera det, » sagde dei; «elles kunde det verta upplaup blant folket!»
Adubu Chakkhangbagi kumhei manungda madu tourabadi miyamna irang hourakpa yabagi maramna makhoina madu kumhei pangthoklingei manungda toudananaba hainarammi.
3 Med Jesus var i Betania, hjå Spilte-Simon, og sat til bords, kom det inn ei kvinna med ei alabaster-krukka full av egte, dyr nardesalve. Ho braut sund krukka og helte salven ut yver hovudet hans.
Jisuna Bethany-da leiringeida, yamna kiningai oiraba unsagi lainana naramba mi ama Simon-gi yumda leirammi. Amasung Jisuna charingeida nupi amana asengba nard-na semba tanglaba, manam nungsiraba teinathao thanna yaoba alabaster kouba nungouna saba chaphu ama puduna laklammi. Aduga mahakna chaphu adu thugairaduna hangdoklaga manam nungsiraba teinathao adu Ibungogi kokthakta heithabirammi.
4 Då var det nokre som vart harme og sagde seg imillom: «Kva skulde den salve-øydingi vera til?
Maduda mapham aduda leiriba mi kharadi saoraduna amaga amaga hainarak-i, “Manam nungsiraba teinathao asi mang-hanbagi kari kanaba leibage?
5 Salven kunde vore seld for yver femti dalar og gjeven til dei fatige.» Og dei tala kvast til henne.
Masi yollamlabadi denarii chahumdagi henna yollamgadabani aduga sel aduna lairabasingda pinaramba yarambani!” Aduna makhoina nupi adubu minungsi leitana cheirammi.
6 Då sagde Jesus: «Lat henne vera i fred! Kvi er de so leide med henne? Det var vænt gjort det ho gjorde med meg.
Adubu Jisuna hairak-i, “Mahakki apamba adu adum toujasanu, nakhoina mangonda karigi yetlibano? Mahakna eihakkidamak yamna phaba amadi phajaraba thabak ama toubire.
7 Dei fatige hev de alltid hjå dykk, og når de vil, kann de gjera vel imot deim; men meg hev de ikkje alltid.
Maramdi nakhoina lairabasingga matam pumnamakta loinadunata lei, aduga nakhoina hek pamba matam amada hekta nakhoina makhoibu mateng pangbasu yai. Adubu eidi nakhoiga matam pumnamakta leiminnaroi.
8 Ho gjorde det ho kunde; med denne salven budde ho likamen min fyre jordferdi.
Mahakna touba ngamjaba adu mahakna toukhre; mahakna eigi hakchangda manam nungsiraba teinathao asi heibiduna mangjounana eibu leirol channabagidamak thourang toujare.
9 Og det segjer eg dykk for visst: Kvar i verdi evangeliet vert kunngjort, der skal dei og nemna det ho hev gjort, til minne um henne.»
Houjik, eina nakhoida tasengnamak hairibasini, Aphaba Pao sandokpa malemgi mapham khudingda, mahakpu ningsingba oina mahakna toukhiba adu phongdokkani.”
10 Judas Iskariot, den eine av dei tolv, gjekk til dei øvste prestarne og baud seg til å gjeva Jesus i henderne deira.
Adudagi, tung-inba taranithoi adugi ama oiriba Judas Iscariot-na Jisubu athoiba purohitsingda pithoknanabagidamak makhoigi manakta chatlammi.
11 Då dei høyrde det, vart dei glade, og lova dei skulde gjeva honom pengar, og sidan lurde han korleis han med tid og høve skulde få gjeve Jesus yver til deim.
Makhoina mahakna haiba adu tabada haraorammi amasung mangonda sel pigani haiduna wasaklammi. Adudagi Judas-na Jisubu makhoida pithoknabagi achaba tanja yengba hourammi.
12 Den fyrste dagen i søtebrødhelgi - då påskelambet vart slagta - sagde læresveinarne med Jesus: «Kvar vil du me skal ganga av og laga til påskemålet for deg?»
Hamei Yaodaba Talgi Chakkhangbagi ahouba numit, Lanthokpibagi Chakkhangbagi yaomachasing hatpa numit aduda, Jisugi tung-inbasingna Ibungoda hanglak-i, “Eikhoina kadaida chattuna Ibungogidamak Lanthokpibagi Chakkhangbagi chaklen adu thourang toujaba Ibungona pambibage?”
13 Då sende han tvo av læresveinarne i veg, og sagde til deim: «Gakk inn i byen! Der møter de ein mann som ber ei krukka med vatn; honom skal de fylgja,
Adudagi Jisuna tung-inbasinggi maraktagi makhoi ani tharaduna hairak-i, “Nakhoina sahar aduda chatlu, aduga nakhoina ising pun puba nupa ama thengnagani. Mahakki tung illu.
14 og der han gjeng inn, skal de segja med husbonden: «Meisteren helsar: Kvar er romet mitt, der eg kann eta påskemålet med læresveinarne mine?»
Aduga mahakna changba yum adugi yumbu aduda haiyu, ‘Oja Ibungona hairi, Eina eihakki tung-inbasingga loinana Lanthokpibagi Chakkhangba chagadaba ka adu kadaidano?’
15 Då syner han dykk ein stor sal, som stend ferdig med duka bord; der skal de stella til måltidi for oss.»
Adudagi mahakna, sem-saduna thourang pumnamak loiraba, chaoraba mathakki ka ama nakhoida utlakkani. Mapham aduda eikhoigidamak chaklen thourang tou.”
16 So gjekk læresveinarne av stad, og då dei kom inn i byen, fann dei det so som han hadde sagt, og dei laga til påskelambet.
Adudagi tung-inbasing aduna mapham adu thadoktuna sahar aduda chatkhraga Ibungona makhoida haikhibagumna pumnamaksing adu makhoina thengnarammi; amasung makhoina maphamduda Lanthokpibagi Chakkhangbagi chaklen thourang toure.
17 Då det leid mot kvelden, kom Jesus med dei tolv,
Numidang matam oiraklabada, Jisuna tung-inba taranithoi aduga loinana lakle.
18 og då dei hadde sett seg til bords, sagde han: «Det segjer eg dykk for sant: Ein av dykk kjem til å svika meg, ein som et i lag med meg.»
Aduga makhoina phamduna charingeida, Jisuna hairak-i, “Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, eiga chaminariba nakhoigi naraktagi amana eihakpu pithokkadouri.”
19 Då tok dei til å stura, og spurde honom, ein for ein: «Det er vel’kje eg?»
Maduda makhoi mapukning warammi. Amasung makhoina Ibungoda amamamta oina mathang mathang hanglak-i, “Madu eira?”
20 «Det er ein av dykk tolv, svara han, «den som duppar med meg i fatet.
Jisuna khumlak-i, “Nakhoi taranithoigi maraktagi eihakka loinana tenggotta tal lupminariba mahaknani.
21 Menneskjesonen gjeng fulla burt, soleis som det er skrive um honom, men ve yver den mannen som veld at Menneskjesonen vert gjeven i fiendehand! Best for den mannen um han aldri var fødd!»
Mapugi Puyada haikhibagumna Migi Machanupa adu sigani adubu Migi Machanupa adubu pithokpa mahak adudi kayada awaba oigadaba! Mahakkidamakti mahak poklamdabana henna pharamgadabani!”
22 Med dei sat til bords, tok han brødet, signa det og braut det, og gav deim og sagde: «Tak det! Dette er likamen min.»
Makhoina charingeida, Jisuna tal ama louduna Mapu Ibungobu thagatcharaga machet machet setladuna mahakki tung-inbasingda piraga hairak-i, “Tal asi louduna chao, masi eigi hakchangni.”
23 So tok han ein kalk, takka og gav deim, og dei drakk alle av kalken.
Amasung Ibungona anggur mahi tenggot ama amuk loukhatladuna madugidamak Mapu Ibungobu thagatcharaga makhoida thaknanaba pire, amasung makhoi pumnamakna madu thakle.
24 Og han sagde med deim: Dette er blodet mitt, paktblodet, som renn for mange.
Adudagi Jisuna makhoida hairak-i, “Masi Mapu Ibungo amadi mahakki misinggi oiba anouba warepnaba adugidamak, miyamgidamak tabikhraba eigi eeni.
25 Det segjer eg dykk for sant: Eg skal ikkje oftare drikka av druvesafti, fyrr den dagen kjem då eg drikk henne ny i Guds rike.»
Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, Tengban Mapugi leibakta nouna anggur mahi thakkadaba numit adu laktriba phaoba eina amuk hanna anggur mahi asi thaklaroi.”
26 Då dei hadde sunge lovsongen, gjekk dei ut til Oljeberget.
Adudagi makhoina Mapu Ibungo thagatpa isei ama saklamlaga Chorphon Chingda chatkhre.
27 Og Jesus sagde: «De kjem alle til å styggjast ved meg. For det stend skrive: «Hyrdingen slær eg i hel, og sauern’ skal spreidast ikring.»
Jisuna makhoida hairak-i, “Nakhoi pumnamakna eibu thadoklamgadouri, maramdi Mapugi Puyana hai, ‘Eina yaosenbabu yeithugani, aduga yaosing adu chaithokkani.’
28 Men når eg hev stade upp att, skal eg ganga fyre dykk til Galilæa.»
Adubu eina hinggatlaba matungda nakhoidagi hanna eina Galilee-da chatkani.”
29 Då sagde Peter: «Um so alle styggjest, so skal ikkje eg.»
Peter-na khumlak-i, “Atei pumnamakna thadoklabasu eina Ibungobu keidounungda thadokloi.”
30 «Det segjer eg deg for sant, » svara Jesus: «No i denne natt, fyrr hanen hev gale tvo gonger, skal du avneitta meg tri gonger.»
Jisuna Peter-da hairak-i, “Eina nangonda tasengnamak hairibasini, ngasi ahing yenbarabana anirak khongdringeigi mamangda nangna eibu khangde haina ahumlak haigani.”
31 Men han tok endå sterkare i og sagde: «Um eg so lyt døy med deg, skal eg ikkje avneitta deg!» Det same sagde dei alle.
Maduda Peter-na henna kanthi thokna khumlak-i, “Eihakna Ibungoga loinana siminnaba taraba phaobada eina madu keidounungda hairoi.” Aduga tung-inba atei pumnamaksu matou adugumna loina hairammi.
32 So kom dei til ein stad som heiter Getsemane. Då segjer han til læresveinarne sine: «Sit her med eg bed!»
Makhoina Gethsamane kouba maphamda laklabada Jisuna mahakki tung-inbasingduda hairak-i, “Eina haijaringeida maphamsida phamlammu.”
33 Og han tok med seg Peter og Jakob og Johannes, og tok til å ottast og kvida seg.
Aduga Ibungona Peter, Jacob amadi John-bu mahakka loinana purammi. Amasung Ibungogi pukning amadi thawai waba houraklammi,
34 Og han sagde til deim: «Hjarta mitt er so fullt av sorg - det er som det vilde bresta. Ver her og vak!»
Aduga Ibungona makhoida hairak-i, “Eigi thammoisi sigadaba makhei khamthengna ware. Aduna nakhoi mapham asida mitseng khangduna leirammu.”
35 So gjekk han eit lite stykke fram og kasta seg ned på jordi, og bad at denne stundi måtte skrida framum honom, um det var råd.
Adudagi Ibungona manglomda khara chatlaga leimaida tuthajaduna, yarabadi awa anagi pungpham asi mangondagi lanthokkhinaba haijakhi.
36 «Abba» - Fader - sagde han, «alt er mogelegt for deg; tak denne skåli frå meg! Men ikkje som eg vil, berre som du vil!»
Ibungona haijarak-i, “Abba, Ipa Ibungo, nahakki naphamdadi pumnamak oithokpa ngaktani. Awa-anagi tenggot asi eingondagi louthokpiyu. Adumakpu eihakki aningba oidaduna nahakki aningba adumak toubiyu.”
37 Då han kom attende, såg han at dei hadde sovna. Då sagde han til Peter: «Simon, søv du? Var du’kje god til å vaka ein time?
Adudagi Ibungona halakpada tung-inba ahum adu tumduna leiramba thengnare. Maduda Ibungona Peter-da hairak-i, “Simon, nahak tumlibra? Nahakna pung amakhak phaoba mitseng khangba ngamdabra?”
38 Vak og bed, so de ikkje skal koma i freisting! Åndi er viljug, men kjøtet er veikt.»
Aduga Ibungona makhoida hairak-i, “Nakhoina athembada tadananaba mitseng khang-u amadi haijou. Thawainadi maningngi adubu hakchangnadi masolli.”
39 So gjekk han burt att og bad den same bøni.
Adudagi Ibungona amuk chatthokkhiduna hanna haikhiba waheising adu chap mannana haiduna haija-nijarammi.
40 Då han kom attende, såg han at dei hadde sovna til att, for augo deira var tunge av svevn. Og dei visste ikkje kva dei skulde svara honom.
Amasung Ibungona amuk halakpada tung-inbasing adu tumduna leiramba thengnare; maramdi makhoi tumningbana mamittu lumtharammi. Aduga makhoina Ibungoda kari haigadage haibasu khanglamde.
41 So kom han tridje gongen, og sagde til deim: «De søv og kviler, de! Det er nok! Timen er komen. No skal Menneskjesonen gjevast i henderne på syndarar.
Ibungona ahumlaksuba oina halakpa matamda mahakna makhoida haikhi, “Nakhoi houjikphaoba tumduna amadi potthaduna leiribra? Yare okle! Pungpham adu lakle. Yeng-u, Migi Machanupa adubu pap chenbasinggi makhutta pithokkadouri.
42 Statt upp og lat oss ganga! Svikaren er’kje langt undan!»
Hougatlu, eikhoi chatsi, eibu pithokkadaba mi adu asida leire.”
43 Og straks - fyrr han hadde tala ut, kjem Judas, ein av dei tolv, og med honom ein flokk med sverd og stavar; dei kom frå dei øvste prestarne og dei skriftlærde og styresmennerne.
Jisuna nganglingeimaktada, taranithoigi maraktagi ama oiriba Judas-na, athoiba purohitsing, Wayel Yathanggi ojasing, amadi ahal lamansingna tharakpa thangsang amadi cheitup paiba yamlaba miyam amaga loinana lakle.
44 Svikaren hadde avtala eit teikn med deim og sagt: «Den som eg kysser, han er det: tak honom, og før honom trygt burt!»
Ibungobu pithokpa mahak aduna miyam aduda inggit touraduna hairak-i, “Eina chupkadouriba nupa asi nakhoina pamliba mi aduni, mahakpu phaduna cheksinna sennaduna pukho.”
45 Og med det same han kom, gjekk han fram til honom og sagde: «Rabbi!» og kysste honom.
Judas-na maphamduda hek thungbaga, Jisugi manakta changduna “Oja Ibungo, Oja Ibungo” haina kouraduna Ibungobu chuple.
46 Då lagde dei hand på honom og tok honom.
Adudagi makhoina Jisubu phare.
47 Men ein av deim som stod innmed, drog sverdet sitt og hogg øyra av tenaren åt øvstepresten.
Adubu mapham aduda leptuna leirambasinggi maraktagi amana mahakki thangsang sattoktuna Purohitlen-gi manaida yanduna mahakki mana kakthatle.
48 Og Jesus tok til ords og sagde: «De kjem med sverd og stavar og tek meg, som eg skulde vera ein røvar.
Adudagi Jisuna makhoising aduda hairak-i, “Nakhoina eihakpu leibakki wayel pathap thugaiba tamthiba mi ama phagadoubagumna thangsang amadi cheitup paiduna laklibra?
49 Dag etter dag var eg hjå dykk i templet og lærde folket; då tok de meg ikkje. Men soleis laut skrifterne sannast.»
Numit khudinggi eina Mapugi Sanglenda tambiduna nakhoiga loinana leiminnarammi maduda nakhoina eibu phakhide. Adubu madu Mapugi Puyagi wa adu thungnanabani.”
50 Då tok dei alle ut ifrå honom og rømde.
Adudagidi tung-inba pumnamakna Ibungobu thadoklamlaga chenkhre.
51 Ein ung mann fylgde etter honom, og hadde sveipt eit linklæde kring berre kroppen; dei vilde taka honom,
Aduga kanagumba muga manbi phi amatamak setpa naha amasu Jisugi matung illakpada yaorammi. Makhoina mahakpu phananaba hotnarammi,
52 men han slepte linklædet og rømde naken.
adubu mahakna maphi adu hundoklamduna maphi amata yaodana chenkhirammi.
53 Dei førde Jesus til øvstepresten, og der samla dei seg alle dei øvste prestarne og styresmennerne og dei skriftlærde.
Adudagi makhoina Jisubu Purohitlen-gi manakta purammi amasung athoiba purohitsing, ahal lamansing amadi Wayel Yathanggi ojasing pumnamak tillare.
54 Peter fylgde eit langt stykke etter, til han kom inn i garden åt øvstepresten; der vart han sitjande hjå tenarane og vermde seg ved elden.
Tallaktuda Peter-na laptakna Ibungogi tung illaktuna Purohitlen-gi sumangda changlakle. Aduga maphamduda mahakna ngaksenbagi thabak touribasingga phamminnaduna mei tiklammi.
55 Dei øvste prestarne og heile det Høge Rådet leita etter vitnemål mot Jesus, so dei kunde få dømt honom frå livet; men dei fekk’kje noko på honom.
Amasung Jisubu hatnabagi yathang pinanaba athoiba purohitsing amadi Sanhedrin apumbana mahakki maiyokta maralgi sakhi pinaba mi thirammi. Adubu makhoina mi kana amata phanglamde.
56 Det var mange som vitna rangt imot honom, men vitnemåli høvde ikkje i hop.
Maramdi sakhi mayam amana Jisugi maiyokta minamba sakhi pirabasu makhoina hairibasingdu amaga amaga amata mannaramde.
57 Då stod det fram nokre som og vitna rangt imot honom og sagde:
Adudagi mi kharana hougatlaktuna Jisugi maiyokta minamba sakhi piraduna hairak-i,
58 «Me høyrde honom segja: «Eg skal riva ned dette templet som er gjort med hender, og på tri dagar skal eg byggja eit anna som ikkje er gjort med hender.»»
“‘Mioibagi khutna saba Mapugi Sanglen asi eina mang-han-gani, aduga numit humnigi manungda mioibagi khutna saba nattaba atoppa Mapugi Sanglen ama eina sagani’ haina nupa asina haiba eikhoina tahou-i.”
59 Men endå høvde’kje vitnemåli deira i hop.
Adumakpu makhoisu, makhoina piriba sakhi adu amata manaramde.
60 Og øvstepresten reiste seg og steig fram ibland deim og sagde til Jesus: «Svarar du inkje på det som desse vitnar imot deg?»
Adudagi Purohitlen aduna makhoi pumnamakki mamangda lepkhatladuna Jisuda hanglak-i, “Nahakna paokhum amata piraroidra? Mising asina nahakki maiyokta siriba naralsing asi karino?”
61 Men Jesus tagde og svara ikkje eit ord. Då tok øvstepresten til ords att og spurde honom: «Er du Messias, son åt den Høglova?»
Adubu Jisuna paokhum amata pidana tumminna leirammi. Adudagi Purohitlen aduna amuk Jisuda hanglak-i, “Nahak miyamna thagatnariba Ibungo adugi Machanupa Christta adura?”
62 «Ja, det er eg, » svara Jesus, «og de skal sjå Menneskjesonen sitja ved høgre handi åt Allmagti og koma med himmelskyerne.»
Jisuna khumlak-i, “Eimakni, aduga Migi Machanupa aduna Ingam-ngamba Mapu Ibungogi yetthangbada phamba amadi nongmadon leichilakta lenglakpa nakhoina ugani!”
63 Då reiv øvstepresten sund klædi sine og sagde: «Kva skal me med fleire vitne?
Adudagi Purohitlen aduna maphi segairaduna hairak-i, “Eikhoina sakhi ama amuk karigi mathou taribage?
64 No høyrde de gudsspottingi! Kva tykkjer de?» Dei dømde alle at han var skuldig til å døy.
Mahakna Mapu Ibungobu thina ngangba nakhoina tare. Nakhoina kari khallibage?” Amasung makhoi pumnamakna Ibungogi mathakta sibada matik chai haiduna maral pire.
65 Og sume tok til å sputta på honom, og lagde eit plagg yver andlitet hans og slo honom med nevarne og sagde: «Seg kven det var!» Og tenarane tok imot honom med hogg.
Adudagi makhoi kharana Ibungoda tin sitchinba hourammi amasung mamit khumjillaga phuduna “Kanana nangbu phubano haiyu” haiduna makhoina hairammi. Amasung ngaksenbagi thabak toubasing aduna Ibungobu lousilladuna khupakna thare.
66 Med Peter var nedi gardsromet, kjem ei av tenestgjentorne hjå øvstepresten,
Peter-na makhada, sumangda mei tiktuna leiringeida Purohitlen-gi manai nupisinggi maraktagi ama laklammi.
67 og då ho såg Peter, som sat og vermde seg, stirde ho på honom og sagde: «Du var og med denne nasaræaren, Jesus!»
Peter-na mei tiklibadu mahakna urabada, mahakna Peter-da munna yengladuna hairak-i, “Nahaksu Nazareth-ki Jisuga loinarambani.”
68 Men han neitta og sagde: «Eg veit ikkje og skynar ikkje kva du talar um.» So gjekk han ut i fyregarden. Då gol hanen.
Peter-na maduda khumlak-i, “Nahakna hairibadu karino haiba ei khangde aduga wakhal tabasu ngamde.” Adudagi Peter-na hojanglomda thokkhre. Matam adumaktada yenbarabana khonglakle.
69 Sidan fekk gjenta sjå honom att, og tok til å segja med deim som stod innmed: «Han der er ein av deim!»
Aduga manai nupi aduna mapham aduda Peter-bu amuk urabada akoibada leplibasing aduda amuk hairak-i, “Mahak asi makhoisinggi maraktagi amani!”
70 Men han neitta på nytt lag. Eit lite bel etter sagde dei som stod der på nytt til Peter: «Ja menn er du ein av deim! Du er då ein galilæar!»
Adubu Peter-na amuk hanna natte haina khumle. Ngaihak amuk leiraga manakta leplambasing aduna Peter-da amuk hairak-i, “Awoibamak nahak makhoisinggi maraktagi amani, maramdi nahak Galilee-dagini.”
71 Då tok han til å banna og sverja: «Eg kjenner ikkje den mannen de talar um.»
Handakti Peter-na wasakladuna makhoida hairak-i, “Karigumba eina chin thiramlabadi Mapu Ibungona eingonda sirap touba oisanu. Nakhoina ngangnariba nupa adu ei tasengna khangde.”
72 Og i det same gol hanen andre gongen. Då kom Peter i hug det ordet som Jesus hadde sagt til honom: Fyrr hanen hev gale tvo gonger, skal du avneitta meg tri gonger. Og han tok det til hjarta og gret.
Matam adumaktada yenbarabana aniraksuba oina khonglakle. Aduga Jisuna mangonda haikhiba, “Yenbarabana anirak khongdringeigi mamangda nangna eibu khangde haina ahumlak haigani” haina haikhibadu ningsinglakle. Amasung madu khallubada mahak thammoi sokladuna kaple.
