< Markus 12 >

1 So tok han til å tala til deim i likningar: «Det var ein mann som laga seg ein vingard, og sette gjerde kringum, og grov ei vinpersa, og bygde eit tårn; so leigde han hagen burt til brukarar og for utanlands.
A AP kotin tapiada padaki irail ni karaseras akan: Aramas amen me padukedi mat en krep eu o kele pena, ap weirada deun wungit krep eu, o kauada im en silasil eu, ap mueidalang saumat akai, ap momaitelang nan wai.
2 Då tidi kom, sende han ein svein til brukarane, og vilde få noko av det som var avla i vingarden.
Kadekadeo ansaun rak, a ap kadaralang saumat oko ladu amen, pwen ale ren saumat oko kisan wan matuel o.
3 Men brukarane greip sveinen og dengde honom, og sende honom burt med tome hender.
Re ap saikidi, kame o ari, kadarala kaip.
4 So sende han ein annan svein til deim; den slo dei i hovudet og hædde honom.
A ap pil kadaralang irail amen ladu, re ap kate, pwalang ong monga, ap kadarala i kasaroela.
5 Og han sende ein til; honom slo dei i hel. Og mange fleire: sume skamslo dei, og sume drap dei.
A ap pil kadarala amen; re ap kamela; pil me toto re woki akai, a re kamela akai.
6 No hadde han berre ein att, ein son, som han heldt hjarteleg av. Til slutt sende han honom og til brukarane; «Dei hev no vel age for son min!» tenkte han.
Ari, na ieros eu, me a pokepoke, i me a kadarala ikmuri, a masani: Re pan wauneki nai ol.
7 Men brukarane sagde seg imillom: «Der er ervingen! Kom, lat oss slå honom i hel, so fær me arven!»
A saumat pukat inda pena nan pung arail: Seri en soso met; na, kitail en kamela! Ari, kitail ap pan id aneki soso o;
8 So tok dei honom og slo honom i hel og kasta honom ut or vingarden.
Re ap ale, kamela, kasewei sang nan mat en krep.
9 Kva skal han no gjera, han som eig vinhagen? Han skal koma og gjera ende på brukarane og lata andre få vingarden.
Ari, da me saumas en mat o pan wia? A pan kodo, kamela saumat oko; a ap pan mueid ong akai matuel o.
10 Hev de’kje lese dette skriftordet heller: «Den steinen byggjarane vanda, Den var det som vart hyrnestein;
Komail sota wadoker kisin likau et: Takai, me sause kan kasapokelar ap id wialar takai en pukakaim?
11 D’er Herren sjølv som so hev gjort det; For oss er det eit under stort?»»
Mepukat wiauier ren Kaun o, men kapuriamui patail.
12 Då vilde dei ha gripe honom, for dei skyna at det var deim han hadde meint med likningi si. Men dei torde ikkje for folket. So let dei honom vera og gjekk sin veg.
Irail ari sosong pwen saikidi i, a re masak aramas akan, pwe re asa, me a karaserase kin irail. Irail ari kokola sang re a.
13 Sidan sende dei nokre av farisæarane og Herodes-mennerne, som skulde fanga honom i ord.
Irail ap kadaralang re a Parisär o iang en Erodes akai, pwen kasapunge i sang ni a masan.
14 Dei kom og sagde til honom: «Meister, me veit du er ærleg og ikkje bryr deg um nokon; for du gjer ikkje skil på folk, men lærer oss sanningi um Guds veg - er det rett å svara skatt til keisaren, eller ikkje? Skal me gjera det, eller skal me lata vera?
Ari, ni ar kodo, re potoan ong i: Saunpadak, se asa, me komui me melel o sota insenoki meamen. Pwe komui sota lipilipil mas en aramas, a kom kaukawewe al en Kot ni me pung. Me pung, en nopweiki moni ong nanmarki de so? Se en kida, de se ender kida?
15 Men skyna vel hyklingi deira og sagde: «Kvi freistar de meg? Kom med ei sylvmynt, og lat meg få sjå henne!»
A a kotin mangi ar malaun masani ong irail: Menda komail songesong ia? Wa dong ia eu denar en, pwe I en kilang.
16 So kom dei med ei, og han spurde: «Kva er dette for eit bilæte og namn?» «Det er keisarens, » svara dei.
Irail ap wado. A ap kotin masani ong irail: Mom o inting en is met akan? Irail potoan ong i: En nanmarki.
17 Då sagde han til deim: Gjev keisaren det som keisarens er, og Gud det som Guds er!» Og dei undrast mykje yver honom.
Iesus ap kotin sapeng, masani ong irail: Ari, komail ki ong nanmarki me nain nanmarki, o ong Kot me sapwilim en Kot. Re ap puriamui kila i.
18 So kom det nokre sadducæarar til honom - det er dei som segjer at det ikkje er noko uppstoda - dei tok til å spyrja honom og sagde:
Sadusär akai ap ko dong re a, me kin inda me dene sota me pan maureda sang mela. Re ap peidok re a indada:
19 «Meister, Moses hev skrive den lovi for oss at når bror åt ein mann døyr barnlaus, og kona liver etter, då skal broren taka enkja og halda uppe ætti åt bror sin.
Saunpadak, Moses intinge dong kit er, ma ri en ol amen mela, kidi a paud, sota na seri ko, a ri a ol ap pan id ale a paud, pwen wiada kadaudok a ong ri a ol o.
20 No var det var ein gong sju brør. Den fyrste tok seg ei kona; han døydde, og det var’kje born etter honom.
Ari pirien, ol isimen mia. Men mas re’rail paude kida li amen ap melar, sota kadaudok a.
21 So tok den andre enkja; han og døydde barnlaus. Like eins den tridje,
Men muri ap id ale, ap melar, pil sota kadaudok a. A kasilimen pil dueta.
22 og alle sju; ingen av deim hadde born etter seg. Sist av alle døydde kona.
A irail isimen oko paude kida i, sota kadaudok a. Ari, murin karos li o ari pil melar.
23 Kven av deim skal ho vera kona åt i eit anna liv, når dei hev stade upp att? For alle sju hev havt henne til kona.»
Ran en iasada ni ar pan maureda, is me pan paudeki i re’rail, pwe irail isimen oko paudekier i?
24 «Syner’kje dette at de fer vilt, og ikkje kjenner skrifterne og ikkje Guds magt?» svara Jesus.
Iesus ap kotin sapeng, masani ong irail: Omail sota lelapokki kisin likau kan o roson en Kot, kaidik iei me kareda omail sas kida?
25 «Når dei hev stade upp frå dei daude, gifter dei seg ikkje, og vert ikkje burtgifte; dei er som englarne i himmelen.
Pwe irail pan lao maureda sang ren me melar akan, re sola pan papaud de kapapaud. A re pan duela tounlang kan me mimi nanlang.
26 Men um dei avlidne - at dei skal standa upp att - hev de’kje lese i boki åt Moses, i soga um klungeren, korleis Gud sagde til honom: «Eg er Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud?»
Ari, duen me melar akan ar pan maureda, komail sota wadoker nan puk en Moses, duen Kot a kotin masani ong i nan wel en tuka o: Ngai Kot en Apraain, o Kot en Isaak, o Kot en Iakop!
27 Og han er ikkje Gud for dei daude, men for dei livande. De tek storleg i mist.»
Kaidin i Kot en me melar akan, pwe Kot en memaureta! Iei, me komail sas kida kaualap.
28 Ein skriftlærd, som lydde på ordskiftet deira, og skyna at Jesus hadde svara deim godt, kom og spurde honom: «Kva for eit bod er det fyrste av alle?»
Ari, amen ren saunkawewe kan ap potodo, me ronger duen ar kapakaparok pena, ap kasauiada, me a pasapeng me inen, ap idok re a: Ia mo en kusoned karos?
29 Jesus svara: «Det fyrste er: «Høyr, Israel! Herren vår Gud, Herren er ein.
Iesus ari masani ong i: Iet mo en kusoned akan: Rong Israel! Kaun patail Kot me Kaun me ta men.
30 Og du skal elska Herren, din Gud, av alt ditt hjarta og av all din hug og av alt ditt vit og av all di magt! Det er det fyrste bodet.»
Ari, koe en poke ki ong Kaun, om Kot, mongiong om unsok, o ngen om unsok, o om lamelam unsok, o om kel unsok! Iei met me mo en kusoned akan.
31 Det andre er dette: Du skal elska grannen din som deg sjølv! Det finst ikkje noko anna bod som er større enn desse.»
A kariau me dueta. Iet et: Koe en pok ong men imp om due pein koe! Sota eu kusoned me lapasang mepukat.
32 «Vel tala du, meister, » sagde den skriftlærde, «og sant er det som du sagde, at han er ein og det finst ingen annan Gud enn han.
Saunkawewe ap potoan ong i: Me mau Saunpadak! Melel me kom masani en! Pwe i me ta men, a sota pil amen, pwe i eta!
33 Å elska honom av alt sitt hjarta og av alt sitt vit og av all si magt, og elska grannen sin som seg sjølv, det er meir enn alle brennoffer og slagtoffer.»
O poke ki ong i mongiong unsok, o lamelam unsok, o ngen unsok, o kel unsok, o pok, ong men impa due pein i, mau sang mairong isis o mairong tei kan.
34 Då Jesus høyrde kor visleg han svara, sagde han til honom: «Du er ikkje langt frå Guds rike.» Sidan torde ingen spyrja honom meir.
Ni en Iesus a kotin masani a pasapeng a inen, a ap masani ong i: Kom sota doo sang wein Kot. Ari, ap solar, me men pil idok re a meakot.
35 Medan Jesus lærde folket i heilagdomen, tok han ein gong soleis til ords: «Korleis kann dei skriftlærde segja at Messias er Davids son?
Iesus ap pil kotin sapeng masani ni a kotin kaukawewe nan im en kaudok o: Da me saunkawewe kan indaki, me Kristus nain Dawid?
36 Sjølv sagde David - han fekk det frå den Heilage Ande -: «Herren sa til herren min: «Sit ved høgre handi mi, Til eg dine fiendar Fær for dine føter lagt!»»
Pwe pein Dawid masaniki ren Ngen saraui: Kaun o kotin masani ong ai Kaun: Kom kotidi ong pali maun i, I lao wia kida wutipan aluwilu omui om imwintiti kan!
37 David kallar honom sjølv herre; korleis kann han då vera son hans?» Ålmugen høyrde gjerne på Jesus.
Ari, Dawid pein kaadaneki i Kaun; a daduen a wia na? Aramas akan ap mauki a padak.
38 Millom anna som han lærde deim, sagde han: «Tak dykk i vare for dei skriftlærde, som likar å ganga i lange kjolar, og vil helsast på torgi
A ap kotin masani ong irail ni a padak: Kalaka saunkawewe kan, me mauki mi nan likau reirei o men, re en ranmaui ir nan wasan net.
39 og hava dei fremste sessarne i synagogorne og høgste sæti i gjestebod;
O men mod leppantam nan sinakoke kan o kamadip.
40 dei som et upp huset for enkjor og held lange bøner for syns skuld. Dei skal få so mykje strengare dom.»
O ngoper sang li odi im ar, ap liliasos kapakap reirei. Irail pan lodi ong kadeik lapalap.
41 Ein gong sette han seg midt imot tempelkista, og såg på med folk lagde pengar i kista; og mange rike lagde mykje.
Iesus ap kotikot sal ong deun moni en mairong, ap mamasani, en aramas ar kasedi ong moni nan deu o. A me toto, me kapwapwa, kasedi ong me toto.
42 So kom det ei fatig enkja og lagde tvo skjervar, det er so mykje som ein øyre.
Li odi samama ap kodo o kasedi ong kisin moni riakis, me wiada kwadrans eu.
43 Då kalla han læresveinarne til seg og sagde: «Det segjer eg dykk for sant: Denne fatige enkja hev lagt meir enn alle dei som lagde i kista.
A ap kotin molipedo sapwilim a tounpadak kan, masani ong ir: Melel I indai ong komail, me li odi samama men et kasedi ong me laude sang irail karos, me pil kasedi ong nan deun moni o.
44 For dei gav alle av nøgdi si; men ho gav av si fatige råd alt det ho åtte, alt ho hadde til å livberga seg med.»
Pwe karos kasedi ong sang ni ar pai. A i me kasedi ong sang ni a samama, karos me a, i eta a manga.

< Markus 12 >