Markus 11
1 Då dei kom burtimot Jerusalem, til Betfage og Betania ved Oljeberget, sende Jesus tvo av læresveinarne sine i veg og sagde til deim:
Yesu amola ea ado ba: su dunu Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: musa: asili, moilai aduna amo Bedefage amola Bedani gadenenewane doaga: le, Olife Goumiga doaga: i. Yesu da Ea ado ba: su dunu aduna E bisimusa: asunasi.
2 «Gakk burt i den grendi som ligg beint framfor dykk! Med det same de kjem der, finn de ein fole som stend bunden, og som det endå aldri hev sete noko menneskje på; den skal de løysa og koma hit med!
E da elama amane sia: i, “Amo moilai ania midadi diala, amoga asili, golili sa: ili, ania da dougi ea mano amoma dunu da hame fila heda: i, amo bagelesi ba: mu. Amo ea bagelesi fadegale, dougi mano Nama oule misa.
3 Og dersom nokon segjer med dykk: «Kvi gjer de det?» so skal de svara: «Herren treng um honom, og sender honom straks attende.»»
Eno dunu da alia logo hedofamusa: gagabole sia: sea, ali agoane sia: ma, `Hina da amo dougi Ema hawa: hamomusa: gini lamu. Amasea, E da hedolo dima bu asunasimu!’”
4 So gjekk dei og fann folen; han stod bunden uti gata attmed ei dør, og dei løyste honom.
Amalalu, asili, ela da dougi ea mano moilai logo holei gadenene logoga bagesi ba: i.
5 Nokre folk som stod der, sagde til deim: «Kva gjer de? løyser de folen?»
Ela da amo ea bagelesi fadegalaloba, ouligisu dunu lelu amo elama amane adole ba: i, “Ali da abuliba: le dougi mano ea bagelesi fadegasala: ?”
6 Dei svara so som Jesus hadde sagt; då let folket deim ganga.
Amalalu, ela da Yesu Ea olelei bu adole i. Amalalu, ilia da gagaboi sia: yolesi.
7 So kom dei til Jesus med folen og lagde kjolarne sine på honom, og Jesus sette seg uppå.
Ela da dougi ea mano Yesuma oule misi. Ilia da ilia abula dougi ea baligi da: iya ligisi. Yesu da amo dougi da: iya fila heda: i.
8 Og mange breidde klædi sine på vegen, andre strådde lauv, som dei hadde henta frå marki.
Dunu bagohame da ilia abula fadegale, logoga ligisisi. Eno da sogega asili, ifa amoda damuni, amo amola logoga ligisi.
9 Og dei som gjekk fyre, og dei som fylgde etter, ropa: «Hosianna! Velsigna vere han som kjem i Herrens namn!
Amalalu, dunu bagohame bisili, eno Yesuma fa: no bobogele, huluane bagadewane nodone sia: nanu, “Godema nodoma! Gode da Hina Gode Ea Dio laiwane misi Dunu Ema hahawane dogolegele hamomu da defea!
10 Velsigna vere vår fader Davids rike som kjem! Hosianna i det høgste!»
Ninia ada Da: ibidi ea ouligibi hou da misunu. Gode da amo hahawane dogolegele imunu! Godema nodone sia: ma!”
11 So kom han til Jerusalem og gjekk inn i templet. Der såg han seg ikring allstad; men då det tok til å kvelda, gjekk han ut til Betania med dei tolv.
Amalalu, Yesu da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: i. E da Debolo Diasuga golili sa: ili, liligi huluane ba: i dagoi. Be gasimuba: le, E amola Ea ado ba: su dunu fagoyale gala da Bedani moilaiga asi.
12 Dagen etter, då dei gjekk frå Betania, kjende han seg svolten.
Golale, hahabe, ilia Bedani moilai yolesili, logoga ahoanoba, Yesu da ha: i nabi.
13 Langt burte såg han eit fiketre med lauv på; han gjekk burtåt, og vilde sjå um han kunde finna noko på det; men då han kom dit, fann han’kje anna enn lauv; for det var ikkje tidi for fikor.
E da figi ifa sogebi fonobahadi sedade amoga lelebe ba: i. E da amoga ha: i manu faimusa: asi. Be figi ea ha: i manu legesu eso da hame doaga: beba: le, E da lubi fawane ba: i.
14 Då tala han til treet og sagde: «Gjev aldri i verdi nokon må koma til å eta frukt av deg meir!» Og det høyrde læresveinarne på. (aiōn g165)
Amaiba: le, Yesu da amo figi ifama amane sia: i, “Dia ha: i manu amo dunu ilia da hobea hamedafa manu!” Ea ado ba: su dunu ilia da amo sia: nabi dagoi. (aiōn g165)
15 Då dei kom til Jerusalem, gjekk han inn i templet og tok til å driva ut deim som handla i heilagdomen; han velte bordi åt pengevekslarane og krakkarne åt deim som selde duvor,
Ilia da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: le, Debolo Diasu ganodini golili sa: i. Yesu da muni bidi lasu dunu huluane gadili se fasi. E da bidi lasu hamosu dunu ilia fafai amola sio bidi lasu dunu ilia fisu delegili fasi.
16 og let ingen få lov til å bera nokon reidskap gjenom templet.
E da dunu amo da Debolo Diasu gagoi ganodini liligi gisawane ahoasu, ilia logo hedofai dagoi.
17 Og han lærde deim og sagde: «Stend det’kje skrive: «Mitt hus skal kallast eit bønehus for alle folk?» Men de hev gjort det til eit røvarbol.»
E da dunu huluanema sia: olelei, amane, “Gode Sia: da agoane dedei diala, `Na diasu da dunu fifi asi gala ilia sia: ne gadosu diasu gala!’ Be dilia da amo wamolasu dunu ilia wamoaligisu diasu agoane hamoi dagoi.”
18 Dei øvste prestarne og dei skriftlærde fekk høyra det, og lurde på korleis dei skulde få teke livet av honom; dei var rædde honom; for alle folk var hugtekne av læra hans.
Gobele salasu hina dunu amola sema olelesu dunu da amo sia: nabaloba, Yesu medole legemu logo hogoi helei. Be dunu huluane da Yesu Ea olelei nababeba: le bagadewane fofogadigi. Amaiba: le, gobele salasu amola sema olelesu dunu da Yesuba: le beda: i galu.
19 Men når det leid til kvelds, gjekk han alltid ut or byen.
Daeya doaga: loba, Yesu amola Ea ado ba: su dunu da Yelusaleme moilai bai bagade yolesili asi.
20 Då dei tidleg um morgonen gjekk framum fiketreet, såg dei at det hadde turka radt ifrå roti.
Golale, hahabe, ilia da logoga ahoanoba, figi ifa ea amoda amola lubi huluane da bioi dagoi ba: i.
21 Peter kom i hug dei ordi Jesus hadde lyst, og sagde: «Meister, sjå fiketreet som du banna, hev turka!»
Bida da aya hamoi bu dawa: beba: le, Yesuma amane sia: i, “Hina! Ba: ma! Amo figi ifa Di da gagabusu aligima: ne sia: i, amo da bioi dagoi.”
22 Då tok Jesus til ords og sagde: «Hav tru til Gud!
Yesu da bu adole i, “Gode Ea hou dafawaneyale dawa: ma!
23 Det segjer eg dykk for sant: Um nokon segjer til dette fjellet: Lyft deg upp og kasta deg ut i havet! og ikkje hev tvil i hjarta, men trur at det vil ganga som han segjer, so skal det ganga som han vil.
Na da dilima dafawane sia: sa! Nowa da mae asaboiwane be dafawaneyale dawa: iwane amo agolo amoma agele, bu hanoa sa: ima: ne sia: sea, amo hou hamoi dagoi e da ba: mu.
24 Difor segjer eg dykk: Kva de bed um og ynskjer etter, so tru visst at de alt hev fenge det - då fær de det!
Amaiba: le, Na da dilima sia: sa! Dilia sia: ne gadosea, adi liligi adole ba: sea, dilia asigi dawa: su ganodini amo liligi da lai dagoiyale dafawaneyale dawa: sea, dilia da amo liligi lamu.
25 Og når de stend og bed, og hev noko imot einkvan, so tilgjev honom det! Då skal og far dykkar i himmelen tilgjeva dykk for misgjerningarne dykkar!
Amola dilia wa: legadole, Godema sia: ne gadosea, dilia eno dunuma ougi galea, goe dunu ea wadela: i hou gogolema: ne olofoma. Dilia agoane hamosea, dilia Ada muagado esala da dilia wadela: i hou gogolema: ne olofomu.
26 Men um de ikkje tilgjev, skal ikkje heller far dykkar i himmelen tilgjeva dykkar misgjerningar.»
Be dilia da eno dunu ilia wadela: i hou hame gogolema: ne olofosea, dilia Ada muagado esala da dilia wadela: i hou hame gogolema: ne olofomu.”
27 So kom dei til Jerusalem att. Og med han gjekk ikring i templet, kom dei øvste prestarne og dei skriftlærde og styresmennerne burt til honom
Amalalu, ilia da Yelusaleme moilai bai bagadega doaga: i. Yesu da Debolo Diasu ganodini lalaloba, gobele salasu hina dunu, sema olelesu dunu amola asigilai dunu da Ema doaga: i.
28 og sagde: «Kva rett hev du til å gjera dette, eller kven gav deg retten til å gjera det?»
Ilia da Ema amane adole ba: i, “Ninima adoma! Dia hou da abuliba: le agoane hamonanebela: ? Nowa da Di ilegeiba: le, Di da agoane hamosala: ?”
29 «Eg vil spyrja dykk um ein ting, » sagde Jesus. «Svara meg, so skal eg segja dykk kva rett eg hev til å gjera dette:
Yesu E bu adole i, “Na amola da dilima afadafa adole ba: su gala. Nama dabe adole ima!
30 Var dåpen åt Johannes frå himmelen eller frå menneskje? Svara meg!»
Yone Ba: bodaise e da hanoga fane salasu hamoma: ne, nowa ilegebela: ? Gode da ilegebela: ? o osobo bagade dunu fawane adobela: ?”
31 Då lagde dei yver med kvarandre og sagde: «Svarar me: «Frå himmelen, » so segjer han: «Kvi trudde de honom då ikkje?»
Amalalu, ilia gilisili bu adole ima: ne sia: dasu agoane, “Ninia da Gode adoiba: le e hamosu amo sia: sea, E da agoane sia: mu, `Dilia abuliba: le dafawaneyale hame dawa: bala?’
32 Lat oss heller svara: «Frå menneskje!»» men det torde dei ikkje for folket; for alle trudde at Johannes var retteleg ein profet.
Be ninia da osobo bagade dunu adoiba: le, Yone e ba: bodaise hamoi sia: sea,” (Dunu huluane ilia da Yone da balofede dunudafa dawa: beba: le, ilia da Yu dunuba: le beda: i galu.)
33 So svara dei honom: «Det veit me ikkje.» «Då segjer ikkje eg dykk heller kva rett eg hev til å gjera dette, » sagde Jesus.
Amaiba: le ilia da Yesuma bu adole i, “Yone Ba: bodaise hanoga fane salasu hamoma: ne ilegesu dunu ninia hame dawa:” Yesu da ilima amane sia: i, “Na amola nowa ea ilegebeba: le na gasa bagade hou hamosa, Na da dilima hame olelemu.”
