Markus 10
1 So tok han ut derifrå, og for til Juda-bygderne og bygderne på hi sida Jordan. Og folket samla seg att ikring honom, og han lærde deim, som han var van med.
a luye ni migbu yahuda u kle kle ni gran gbu urdu indi gbugbuu bla ye niwu wa soma bla tre rji ni bawu nawa a ni ti chachia
2 Då kom det nokre farisæarar og spurde honom: «Tru ein mann hev lov til å skilja seg frå kona si?» Det var for å freista honom dei spurde um det.
Farisawa baluye niwu na miyen a hi hlatre ndu lilon zuwama basun wokpie wa anitre
3 «Kva hev Moses sagt dykk fyre?» sagde Jesus.
wa miye ba ani musa a hla ni yiwu nige?
4 «Moses gav lov til å skriva eit skilsmålsbrev og senda henne frå seg, » svara dei.
u ba tre ani musa kparyemen nduba nhan takada u ga gram na kachuwo
5 Då sagde han til deim: «Av di de er so hardhjarta, skreiv Moses den lovi for dykk.
yes bawa ani kawo tre biyi atre ndu ba nhan
6 Men alt ifrå fyrste skapingstidi gjorde Gud deim til mann og kvinna.
rji mummla irji tie lilon ba iwa
7 Difor skal mannen skiljast med far sin og mor si,
ni tukima lilon ni ka itie ma ba yima don da shi sun hamba
8 og dei tvo skal vera eitt kjøt. So er dei då ikkje lenger tvo, men eitt kjøt,
ha mbaa ba zama inaman kpa riri anaki bana harina ni koshishi ama inaman riri
9 og det som Gud hev bunde i hop, det skal ikkje menneskja skilja.»
ipie wa irji tie di diori naga tie hari na
10 Heime spurde læresveinarne honom att um det same.
ni mikoma almagerema ba hla miyen itre kima
11 Då sagde han til deim: «Den som skil seg frå kona si og gifter seg med ei onnor, bryt egteskapet med henne, og gjer hor.
wa hla nibawu du indi wa a zu wama na kpari a si yi zina
12 Og dersom ho skil seg frå mannen sin, og gifter seg med ein annan, gjer ho hor.»
naki ni iwa wa a kama ni lonma na gran irir wawume a si yi zina
13 Og dei bar småborn til honom, so han skulde røra ved deim, men læresveinarne truga deim som bar deim.
baka ji miri bi zizah ma ye niwu ni ndu bre wo niba almajere ba zuba
14 Då Jesus såg det, vart han harm og sagde til deim: «Lat småborni koma til meg; hindra deim ikkje! for Guds rike høyrer slike til.
yesu toh naki isuron lude nivu wa hla bawu diba bre mirizizah di ye mime na zuba na na iriba mulki rji ahae
15 Det segjer eg dykk for sant: Den som ikkje tek imot Guds rike som eit lite barn, han skal på ingen måte koma inn i det.»
njaji tre mi hla yiwu indi wa ana kpa mulki rji na vieveren tsitsana ana rimulki na
16 So tok han deim i fanget og lagde henderne på deim og velsigna deim.
a vuba na brewoba ba na tie lulu yo bawu
17 Då han kom ut på vegen, sprang det ein fram og fall på kne for honom og spurde: «Gode meister, kva skal eg gjera so eg kann vinna eit æveleg liv?» (aiōnios g166)
da alude hi ni tukon iguri a lutsuts ye ni shishima na kuquegbarju na miyen mala u ndi ndi mi tiege nife mulkime? (aiōnios g166)
18 «Kvi kallar du meg god?» sagde Jesus. «Ingen er god utan ein - Gud!
yesu miyen age sa u yome mala u ndi ndi? irji kagrjima ani tie ndi ndi
19 Bodi kjenner du: «Du skal ikkje drepa! Du skal ikkje gjera hor! Du skal ikkje stela! Du skal ikkje vitna rangt! Du skal ikkje slå under deg annan manns eigedom! Du skal æra far din og mor di!»»
u toh dokoki u na hla di na u na yi zina na u na mimre diona na kpa tieme ba yime tsiri na
20 «Meister, » svara han, «alt det hev eg halde frå eg var ung.»
wa hla niwu mala nima tie bi bana tun mi hie ni verenze
21 Då såg Jesus på honom og fekk honom kjær. So sagde han: «Eitt vantar deg: Gakk burt og sel alt det du hev, og gjev det til dei fatige, so fær du ein skatt i himmelen; og kom so og fylg meg!»
yesu kahya na gir ni suronma ni kpie wa atiea wa hla niwu ikpie riri a ridonhi ko ni vugbime wawu lea ni kah nkle ga bi tie ya
22 Ved det ordet for det ein skugge yver andlitet hans, og han gjekk sturen burt; for han åtte mykje.
ama isurinma joku nitu tre ki wa hi nifu ni suron ma nitu wa a hi ndi u wo
23 Då såg Jesus kringum seg og sagde til læresveinarne sine: «Kor vandt det er for den som eig mykje å koma inn i Guds rike!»
yesu kahya kagon ni almajere ma da tre adi a he niyah ndu indi u wo du ri ni tarji
24 Læresveinarne stokk yver ordi hans. Men Jesus tok til ords att og sagde: «Kor vandt det er, borni mine, å koma inn i Guds rike for deim som set si lit til rikdom!
Almajere ma ba hanyue ni wotre ki i yesu lar tre burbru adi a hei niyah do ndi u wo du ri tar rji
25 Det er lettare for ein kamel å ganga gjenom eit nålauga enn for ein rik å koma inn i Guds rike!
lakurimi niri ni ndo noron gbalame niwa indi u wo ni ri nitarji
26 Då vart dei endå meir forfærde. «Kven kann då verta frelst?» ropa dei.
u ba hahyue da miyen a nhan ni nawo ke na?
27 Jesus såg på deim og sagde: «For menneskje er det umogelegt, men ikkje for Gud; for alt er mogelegt for Gud.»
yesu kahyaba da tre ni ndi kpic na yina ammma ni rji koge ni yiu
28 Då tok Peter til ords og sagde til honom: «Enn me som hev skilt oss med alt og fylgt deg!»
Bitrus luwulde nitre ndi ga ki kah koge don ndi ni hu
29 Og Jesus svara: «Det segjer eg dykk for sant: Det er ingen hev skilt seg med heim eller brør eller syster eller mor eller far eller born eller gardar for mi og evangeliet skuld,
yesu tre adi njaji tre ba indi wa ani kah iko don ko imimre vayi ma imimre lon ko mimremba ko iyi ko itie ko irjun ko imimrema don ni tumun ba itre mu
31 Men mange som no er med dei fyrste, skal då vera millom dei siste, og dei siste millom dei fyrste.
gbugbuu wa ba hei ni koshi ba kama ye kogon u bi kogon ba kama ye koshishi
32 No var dei på vegen upp til Jerusalem. Jesus gjekk fyre deim, og dei undrast, og dei som fylgde, var fulle av otte. Då samla han atter dei tolv ikring seg, og tok til å tala til deim um det som skulde henda honom:
ba lu hon sihi ni urushelima u yesu guchi ni bawu ni koshishi u ba hannyiu bi wa ba si huba ni kogon kura ba tie sisir wa ala vu iseri a na sibla ni wu iri kpie wa ba toh a ni ye
33 No fer me upp til Jerusalem, og Menneskjesonen skal gjevast i henderne på dei øvste prestarne og dei skriftlærde, og dei skal døma honom frå livet og gjeva honom yver til heidningarne;
a latre ige ki sihiyi ni urishelima ba kah vren ndi no firist ni ba nha ba ndu ba wuu na tieu ya nshishi meme ndi
34 og dei skal spotta honom og sputta på honom og hudfletta honom og drepa honom; men tri dagar etter skal han standa upp att.»
ba weyen niwu na juten sur na tsi ni gbugban na wuu ni vi utra a lude ni rei
35 Jakob og Johannes, sønerne åt Sebedæus, kom til honom og sagde: «Meister, det er noko me vil beda deg um! Vil du gjera det for oss?»
Yakubu ba yohona mri zabadi ba chibye niwu na tre a ndi ndu tie koge ni tawu wa ki preu
36 «Kva vil de eg skal gjera for dykk?» sagde han.
wa tre bi son me tiege yiwu?
37 «Lova oss at me skal få sitja innmed deg i din herlegdom, ein på di høgre og ein på di vinstre sida!» svara dei.
iba hla niwu ba son iri mba disun ni wo kori u ri ni wo kotah ni mi darajame
38 «De veit ikkje kva de bed um, » sagde Jesus. Kann de drikka den skåli som eg drikk, eller taka den dåpen som eg tek?»
yesu hla bawu bina toh kpie wa bisi pre ana bi iya so koko wa ime mi soa? ko ndu ba tie batisma ni batisma yiwu na wa ba yi ni mura?
39 «Ja, det kann me, » sagde dei. Då sagde Jesus til deim: «Den skåli eg drikk, skal de drikka, den dåpen eg fær, skal de få;
u ba kpayeme di ba iya u yes tre koko wa wawu ni soa ndu ba so nibatisma wa ba yi nimua niki ndu ba yi niyiwu
40 men sætet ved mi høgre eller vinstre sida er det ikkje mi sak å gjeva burt; det lyt dei få som det er etla åt.»
ama son niwo kori ko wo kotah na u muna niwa minoyi a hi u biwa ba chii ba
41 Då dei ti høyrde det, tok dei til å harmast på Jakob og Johannes.
i wa iwulo ba bawo isuron ba a lude tie meme u ba tie fu ni tu ba Yakubu ba Yohana
42 Då kalla Jesus deim til seg og sagde: «De veit at dei som gjeld for fyrstar, råder yver folki sine, og stormennerne deira heldt deim i age.
yesu yo ba na hla bawu bi kah toh ndi be wa kah indi bi gbugbulun no ba ni woba ba nji ba u zizan
43 Men so er det ikkje hjå dykk; den som vil vera stor millom dykk, lyt tena dei andre,
ama a hei naki ni mi bina se de wawuu indi u wa ani zama nigon wa wuyi ni zama gran
44 og den som vil vera den fyrste av dykk, lyt vera træl for dykk alle.
iwa ni zama mumlan ni mibi ni zama gran
45 For Menneskjesonen er’kje heller komen for å tenast, men for å tena og gjeva sitt liv til løysepening for mange.»
ni u njaji vren ndi na ye nduba tie yah nitu ma na ama wawu ni tie ya nitu bari da kpa que nitu bari gbugbuu bi latre ndu ba nawo
46 So kom dei til Jeriko. Då Jesus tok ut att frå Jeriko med læresveinarne sine og ein svær folkehop, sat son åt Timæus, Bartimæus, ein blind tiggar, attmed vegen,
u ba ye ni jeriko wa ye rju ni mi jeriko ba ba almajere ma ni gbugbu ndi u indi ufyen ba yo niBartimawus vren Timawus a son ni yiu gon
47 og då han høyrde det var Jesus frå Nasaret, tok han på å ropa: «Jesus, Davids son, gjer sælebot på meg!»
da a toh adi a yesu ba nazaratna kpa gro ni yon yesu vren doda ya me ni shishi losuron ni zo me
48 Mange truga honom, og sagde han skulde tegja; men han ropa berre endå meir: «Davids son, gjer sælebot på meg!»
indi gbugbu ba yarhan ni wu adi ndu son nigbagbi wa kama na ni yo yesu vren doda yame ni shishi losoron nizome
49 Jesus stana og sagde: «Ropa honom hit!» Då ropa dei på den blinde og sagde til honom: «Ver hugheil! Reis deg upp! Han ropar på deg!»
yesu kukre da nduba yo uba indi uyen na hla ni wu ndu gir na tie kinkle soron ni lude
50 So kasta han av seg kjolen og spratt upp og kom burt til Jesus.
wa wume a kah nklon ma taga na dolude hi ni yesu
51 Og Jesus sagde til honom: «Kva vil du eg skal gjera for deg?» «Meister, lat meg få att syni!» svara den blinde.
yesu kpa nyimeniwu na myen u son mi tiege niwu?
52 Då sagde Jesus til honom: «Gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg.» Og med ein gong fekk han att syni, og fylgde Jesus på vegen.
yesu hla wu lude hi kpa me bangaiskiya a den u wa tsi toh kpan na hu ni tugon
