Malakias 2
1 Og no kjem dette bodet til dykk prestar:
Vaihiah Aw qaimanawk, hae kaalok loe nangcae han ih ni.
2 Vil de ikkje høyra og ikkje leggja dykk på hjarta å gjeva mitt namn æra, segjer Herren, allhers drott, so sender eg forbanningi yver dykk, og eg forbannar velsigningarne dykkar; ja, eg hev alt forbanna deim, av di de ikkje legg det på hjarta.
Na tahngai o ai moe, ka hmin pakoehhaih palungthin na tawn o ai nahaeloe, nangcae nuiah sethaih ka phaksak moe, nangcae tahamhoihaih to kasae ah kang coengsak han: palung thungah na suem o ai pongah, ue, kasae kang tongh o sak boeh, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih.
3 Sjå, eg bannar avkjømet dykkar og kastar møk i andlitet på dykk, møk av dykkar høgtidsoffer, og dei skal bera dykk burti møki.
Khenah, na caanawk to ka thuitaek han; poihsakhaih moi ih aek to nangcae mikhmai ah ka haeh han; minawk mah nangcae to moi ih aek hoi nawnto na la o ving tih.
4 Då skal de sanna at eg hev sendt dykk dette bodet, av di det skal vera mi pakt med Levi, segjer Herren, allhers drott.
Levi hoi ka sak ih lokmaihaih caksak poe hanah, hae kaalok hae nangcae khaeah kang patoeh, tito na panoek o tih, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih.
5 Mi pakt med honom var liv og fred. Eg gav honom deim til otte, og han ottast meg og skalv for mitt namn.
Anih hoi lokmaihaih ka sak baktih toengah, anih khaeah hinghaih hoi monghaih to oh; anih mah kai zit thai hanah, lokmaihaih anih khaeah ka paek, to naah anih mah kai to zit moe, ka hmin saiqathaih a paek.
6 Sannings læra var i hans munn, og det fanst ikkje svik på lipporne hans; fredsamt og ærleg gjekk han på min veg, og han vende mange burt ifrå misgjerd.
Anih loe loktang lok to thuih, anih ih pahni hoiah amsoem ai lok tidoeh thui ai; anih loe kai hoi nawnto kamongah oh moe, katoeng ah khosak, anih mah pop parai kaminawk to zaehaih thung hoiah angqoisak.
7 For prestelippor skal gøyma på kunnskap, upplæring ventar me av munnen hans, for han er sendebod frå Herren, allhers drott.
Qaima ih pahni mah loe palunghahaih lok to thuih han angaih, kaminawk loe anih ih pakha hoiah palunghahaih lok to pakrong o han oh: anih loe misatuh kaminawk ih Angraeng, anih ih tamthang sinkung ah oh.
8 Men de hev vike av frå vegen, læra dykkar hev ført mange til fall; de hev skjemt ut Levi-pakti, segjer Herren, allhers drott.
Toe nangcae loe loklam nam khraeng o ving moe, patukhaih kaalok pongah kami pop parai nam timh o sak boeh; Levi hoi sak ih lokmaihaih to na phraek o, tiah misatuh kaminawk ih angraeng mah thuih.
9 Difor hev eg og gjort dykk vanvyrde og nedsedde for alt folket, av di de ikkje agtar på mine vegar, men gjer skil på folk i lovlæra.
To pongah kai ih loklam to na pazui o ai moe, patuk ih lok baktih na ai ah, kami ih mikhmai na khet o pongah, kai mah doeh panuet thok ah kang ohsak moe, kami boih hma ah azat thok ah kang sak o han, tiah thuih.
10 Hev ikkje me ein far alle saman? Hev ikkje ein Gud skapt oss? Kvi fer me då med svik mot kvarandre og vanhelgar fedrepakti?
Aicae loe ampa maeto khue na ai maw a tawnh o? Sithaw maeto mah na ai maw aicae hae sak? Tipongah aicae mah ampanawk ih lokmaihaih to amhnong o sak moe, nawkamya maeto hoi maeto aling o loe?
11 Svik hev Juda fare med, og styggedom hev gjenge for seg i Israel og i Jerusalem; for Juda hev vanhelga Herrens heilagdom, som han elskar, og hev gift seg med dotter til ein framand gud.
Judah kaminawk loe oep om o ai boeh moe, Israel kaminawk mah doeh panuet thok hmuen to sak o boeh; Angraeng mah palung ih hmuenciim to Judah mah amhnongsak boeh: acaeng kalah sithaw canu to anih mah zu ah lak boeh.
12 Hjå den mannen som gjer slikt - måtte Herren rydja ut kvar livande sjæl or Jakobs hyttor, og den som ber fram offergåva til Herren, allhers drott!
To tiah sak han patuk kami hoi amtuk kami loe, misatuh kaminawk ih Angraeng khaeah hmuenpaek han sin cadoeh, Angraeng mah anih to Jakob ih imthung hoi takhoe ving tih.
13 Og endå ein ting til gjer de: Yver Herrens altar legg de tåror og gråt og sukkar, so han vil venda seg til offergåva meir eller med hugnad tek imot noko av dykkar hand.
To pacoengah na sak o let ih hmuen loe hae tiah oh; na paek o ih hmuen to Angraeng mah tiah doeh sah ai boeh moe, oephaih hoiah talawk pae ai boeh pongah, nangcae mah Angraeng ih hmaicam to na qah o haih moe, mikkhraetui hoiah na suih o sak.
14 De spør: «Korleis då?» Jau, Herren hev vore vitne millom deg og ditt ungdomsviv, henne som du hev svike, endå ho var festarmøyi di og egtemaken din.
Tipongah maw Sithaw palung anghoe ai? tiah lok na dueng o; tipongah tih nahaeloe saning na nawk nathuem ah na lak ih nongpata nuiah oep kaom ah kho na sah o ai, tito anih mah panoek pongah ni: nongpata loe nang hoi nawnto angkom kami, lokmaihaih hoi lak ih na zu ah oh. Angraeng loe nang hoi na zu salakah hnukung ah oh.
15 Hev ikkje den eine og same skapt henne, med di han hadde endå meir ånd att? Og kva stila han på, den eine? Guddomleg ætt. Tak då vare på dykkar liv og svik ikkje ditt ungdomsviv!
Anih mah nang hnik to maeto ah oh han ih na ai maw a sak? Toe na muithla loe anih khaeah oh. Tipongah maeto ah ohsak loe? Sithaw panoek kaminawk ih caa pungsak han ih ni to tiah a sak. To pongah na poekhaih palungthin to angsum ah, saning na nawk nathuem ah na lak ih zu to tapraek hmah.
16 Eg hatar skilsmål, segjer Herren, Israels Gud; med det sveiper ein vald um klædi sine, segjer Herren, allhers drott. So tak då vare på dykkar liv og far ikkje med svik.
Israel Angraeng mah, Zu pakhrah kami to ka hnukma; sethaih kahni baktiah khuk kami doeh ka hnukma, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih. To pongah na poekhaih palungthin to angsum ah, oep kaom ai ah khosah hmah.
17 De trøyttar Herren med dykkar ord. De spør: «Korleis trøytta me?» Jau, de segjer: «Kvar den som gjer vondt, er god i Herrens augo, og han hev hugnad i deim. Kvar er elles Gud som held dom?»
Na thuih o ih lok mah Angraeng tha na zok o sak; toe kawbang maw anih to tha ka zok o sak? tiah na thuih o. Angraeng mikhnuk ah loe kahoih ai hmuen sah kaminawk doeh kahoih kami ah oh o, nihcae nuiah Angraeng palung anghoe, tiah na thuih o; to tih ai boeh loe katoeng Sithaw loe naa ah maw oh? tiah na thuih o.
