Lukas 3
1 I det femtande styringsåret åt keisar Tiberius, med Pontius Pilatus var landshovding i Judæa, og Herodes fylkeskonge i Galilæa, og Filip, bror hans, fylkeskonge i Ituræa- og Trakonitis-landet, og Lysanias fylkeskonge i Abilene,
Tiden var kommet til det femtende regjeringsåret for den romerske keiseren Tiberius. Pontius Pilatus var landshøvding i Judea, Herodes var landsfyrste over Galilea, hans bror Filip var landsfyrste i Iturea og Trakonitis, og Lysanias hersket over Abilene.
2 og med Annas og Kajafas var øvsteprestar, kom Guds ord til Johannes, son åt Zakarja, i øydemarki.
Annas og Kaifas var øversteprester. På denne tiden kom det et budskap fra Gud til Johannes, sønnen til Sakarja, som levde ute i ødemarken.
3 Då for han kring i heile Jordan-kverven, og ropa ut umvendingsdåp til forlating for synderne,
Johannes dro til distriktet nær elven Jordan. Over alt underviste han folket om at de kunne få syndene sine tilgitt dersom de tok avstand fra synden, vendte seg om til Gud og lot seg døpe.
4 som skrive stend i spådomsboki åt Jesaja, profeten: «Høyr han som ropar i heidi: «Rydje vegen for Herren, jamne stigarne hans!
Dette hadde Gud forutsagt i det profeten Jesaja skrev i sin bok:”En stemme roper i ødemarkent:’Rydd vei for Herren! Gjør stiene rette for ham!
5 Kvart djuv skal fyllast, kvart fjell skal lægjast, og kvar ein haug; beint skal det verta det som krokut var, staupute vegen han skal verta slett,
Fyll dalene, senk alle fjell og høyder! Rett ut svingene og jevn ut de grunne og steinete veiene!
6 og kvart eit liv Guds frelsa skoda skal.»»
Da skal alle mennesker få se Guds frelse.’”
7 Som no folket kom ut og vilde få honom til å døypa seg, sagde han til deim: «Orme-ungar, kven lærde dykk å røma frå vreiden som skal koma?
Mennesker i stort antall kom nå til Johannes for å bli døpt. Han talte strengt til dem og sa:”Ormeyngel! Tror dere at dere kan unnslippe Guds kommende dom?
8 Ber då frukter som høver med umvendingi, og gjev dykk ikkje til å tenkja som so: «Me hev Abraham til far!» for eg segjer dykk at Gud kann vekkja upp born åt Abraham av desse steinarne.
Nei, først må dere bevise at dere virkelig har vendt dere bort fra synden ved å gjøre det som er rett og riktig. Innbill dere ikke at dere kan slippe bort ved å tenke:’Vi er trygge, for vi er jøder, og Abraham er vår stamfar.’ Jeg forsikrer dere at det ikke hjelper. Gud kan forvandle disse steinene her til jøder!
9 Øksi ligg alt innmed roti på treet; kvart tre som ikkje ber god frukt, vert hogge ned og kasta på elden.»
Dommen henger over hodet på dere, øksen har allerede begynt å hugge i trestammen. Hvert tre som ikke bærer god frukt skal bli hogget ned og kastet på ilden!”
10 «Kva skal me då gjera?» spurde folket.
Da spurte folket:”Hva vil du at vi skal gjøre?”
11 Han svara deim: «Den som hev tvo trøyor, skal skifta med den som ingi hev, og den som hev mat, skal gjera sameleis.»
Han svarte:”Den som har to skjorter, skal gi bort den ene til den som ingen har. Og den av dere som har mat, skal gi til dem som er sultne.”
12 Det kom og nokre tollmenner som vilde døypast, og sagde: «Meister, kva skal me gjera?»
Til og med tollere kom for å bli døpt, og de spurte:”Hvordan kan vi vise at vi har sluttet å synde?”
13 «Krev ikkje meir enn de er fyresagde!» svara han.
”Gjennom det å være ærlige”, svarte han.”Krev ikke mer i skatt enn det som de romerske myndighetene har gitt befaling om.”
14 Like eins var det nokre hermenner som spurde honom: «Kva skal då me gjera?» Då svara han: «De skal ikkje plåga folk eller truga pengar utav deim! De skal nøgja dykk med løni dykkar!»
”Og vi da, hva skal vi gjøre?” spurte noen soldater. Johannes svarte:”Tving ikke til dere penger ved å bruke trusler og vold, men vær fornøyd med den lønnen dere har.”
15 Men folket gjekk i venting, og alle tenkte um Johannes: «Tru han er Messias?»
Hele folket ventet på at Messias, den lovede kongen, snart skulle komme. Nå spurte de seg om det kunne være Johannes som var oppfyllelsen på det gamle løftet?
16 Då tok han til ords og sagde til alle: «Eg døyper dykk med vatn; men det kjem ein som er sterkare enn eg - eg er ikkje verdig å løysa skobandet hans; han skal døypa dykk med den Heilage Ande og eld.
Men Johannes svarte alle:”Jeg døper dere med vann, men snart kommer en som er større enn meg. Han er så mektig at jeg ikke en gang er verdig til å løse opp remmene på sandalene hans. Han skal døpe dere med Guds Hellige Ånd og ild.
17 Han hev kasteskovli i handi, og skal gjera av låven sin, og samla kornet i stabburet sitt; men agnerne skal han brenna i ein eld som aldri sloknar.»
Det er han som skal dømme verden. Han står ferdig til å skille de onde fra dem som følger Guds vilje, på samme måten som bonden når han skiller agnene fra hveten. Etter at han har renset opp på plassen der de tresker kornet, skal han samle hveten i laden, men agnene skal han brenne opp i en ild som aldri slokner.”
18 Dette og mykje anna lagde han folket på hjarta, og kunngjorde evangeliet åt deim.
På mange forskjellige måter formante Johannes folket gjennom budskapet han bar fram.
19 Men då han tala til Herodes, fylkeskongen, for giftarmålet med Herodias, brorkona hans, og for alt det vonde han hadde gjort,
Johannes rettet også sterk kritikk mot Herodes, herskeren i Galilea. Særlig for hans forhold til Herodias, som var kona til broren hans, og for alt det andre onde han gjorde.
20 so gjorde Herodes det og attpå alt, at han sette Johannes i fengsel.
Derfor fikk Herodes seinere satt Johannes i fengsel. På denne måten fikk han lagt enda en ny ond gjerning til den lange listen av misgjerninger han fra før av hadde pådratt seg.
21 Då no alt folket vart døypt, og Jesus og var døypt, då hende det, med han bad, at himmelen opna seg,
Mye folk kom nå til Johannes for å bli døpt. Jesus kom også og lot seg døpe. Da Jesus etter dåpen sto der og ba, åpnet himmelen seg.
22 og den Heilage Ande dala ned yver honom i duveham, og det kom ei røyst frå himmelen: «Du er son min, som eg elskar; deg hev eg hugnad i.»
Synlig senket Guds Hellige Ånd seg ned over ham i form av en due, og en stemme fra himmelen sa:”Du er min elskede Sønn, du er min glede.”
23 Jesus var um lag tretti år då han stod fram, og var, etter som dei meinte, son åt Josef, son åt Eli,
Jesus var rundt 30 år da han begynte å undervise folket og gjøre mirakler. Han ble ansett for å være sønnen til Josef. Far til Josef, og forfedrenes hans lenger tilbake hadde denne rekkefølgen: Eli,
24 son åt Mattat, son åt Levi, son åt Melki, son åt Jannai, son åt Josef,
Mattat, Levi, Melki, Jannai, Josef,
25 son åt Mattatias, son åt Amos, son åt Nahum, son åt Esli, son åt Naggai,
Mattatia, Amos, Nahum, Esli, Naggai,
26 son åt Ma’at, son åt Mattatias, son åt Sime’i, son åt Josek, son åt Joda,
Ma`at, Mattatia, Sjimi, Josek, Joda,
27 son åt Johanan, son åt Resa, son åt Zerubbabel, son åt Salatiel, son åt Neri,
Johanan, Resa, Serubabel, Sealtiel, Neri,
28 son åt Melki, son åt Addi, son åt Kosam, son åt Elmadam, son åt Er,
Melki, Addi, Kosam, Elmadam, Er,
29 son åt Josva, son åt Eliezer, son åt Jorim, son åt Mattat, son åt Levi,
Josva, Elieser, Jorim, Mattat, Levi,
30 son åt Simeon, son åt Juda, son åt Josef, son åt Jonam, son åt Eljakim,
Simeon, Juda, Josef, Jonam, Eljakim,
31 son åt Melea, son åt Menna, son åt Mattata, son åt Natan, son åt David,
Melea, Manna, Mattata, Natan, David,
32 son åt Isai, son åt Obed, son åt Boaz, son åt Salmon, son åt Nahson,
Isai, Obed, Boas, Salmon, Naksjon,
33 son åt Amminadab, son åt Ram, son åt Hesron, son åt Peres, son åt Juda,
Amminadab, Admin, Arni, Hesron, Peres, Juda,
34 son åt Jakob, son åt Isak, son åt Abraham, son åt Tarah, son åt Nahor,
Jakob, Isak, Abraham, Tarah, Nakor,
35 son åt Serug, son åt Re’u, son åt Peleg, son åt Eber, son åt Salah,
Serug, Re`u, Peleg, Eber, Salah,
36 son åt Kenan, son åt Arpaksad, son åt Sem, son åt Noah, son åt Lamek,
Kenan, Arpaksad, Sem, Noah, Lamek,
37 son åt Metusalah, son åt Enok, son åt Jared, son åt Malalael, son åt Kenan,
Metusalah, Enok, Jered, Mahalael, Kenan,
38 son åt Enos, son åt Set, son åt Adam, Guds son.
Enosj, Set. Set var sønn til Adam som ble skapt av Gud.
