Lukas 24
1 Men den fyrste dagen i vika, tidleg i otta, kom dei til gravi, og hadde med seg kryddorne som dei hadde laga til.
Manyata sana ligono lya kwanza lya juma, bhahidili kumakaburi bhaletili manukato ambagho bhajhele bhaghaandele.
2 Då fekk dei sjå at steinen var velt ifrå gravi;
Bhalibhwene liganga libelendusibhu patali ni likaburi.
3 dei gjekk inn, men fann ikkje likamen åt Herren Jesus.
Bhakajhingila mugati, lakini bhaghubhwene lepi mb'ele bhwa Bwana Yesu.
4 Dei visste ikkje kva dei skulde tenkja um dette; då stod det med ein gong tvo menner i skinande klæde innmed deim,
Jhatokili kwamba, wakati bhachanganyikibhu kuhusu e'le ghafla, bhanu bhabhele bhajhemili pagati pa bhene bhafwalili mavazi gha kulangala.
5 og med dei fulle av otte stirde nedfyre seg, sagde mennerne til deim: «Kvi leitar de etter den livande millom dei daude?
Bhadala bhamemili hofu ni kujhinamisya nyuso sya bhene pasi, bhakabhajobhela bhadala, “Kwandajha kiki mukandonda jha ajhe hai miongoni mwa bhafu?
6 Han er ikkje her; han hev stade upp att. Kom i hug kva han sagde med dykk då han endå var i Galilæa,
Ajhelepi apa, ila afufuiki! Mukhombokayi kyaajobhi ni muenga bho ajhe ni muenga Galilaya,
7 at Menneskjesonen skulde gjevast i henderne på synduge menneskje og krossfestast, og standa upp att tridje dagen!»
Ajobhili kujha Mwana ghwa Adamu lazima abhosibhwajhi mu mabhoko gha bhanu bhenye dhambi ni kusulubisibhwa, ni ligono lya tatu, afufukajhi kabhele.”
8 Då kom dei i hug ordi hans,
Bhadala bhalabhakakhomboka malobhi gha muene,
9 og dei gjekk burt att frå gravi, og fortalde alt dette til dei elleve og alle dei andre.
ni kubhujha kuhoma kumakaburi ni kubhajobhela mambo agha ghoha bhala kumi na moja ni bhangi bhoha.
10 Det var Maria Magdalena og Johanna og Jakobs-Maria og dei hine kvinnorne i fylgjet deira - dei sagde dette med apostlarne;
Basi Maria Magdalena, Joana, Maria mabhu ghwa Yakobo, ni bhadala bhangi pamonga nabhu bhakahomesya taarifa e'se kwa mitume.
11 men dei tenkte det var noko vas dei for med, og trudde deim ikkje.
Lakini ujumbe obho bhwabhonekene kama mzaha tu kwa mitume, na bhebhaamini lepi bhadala bhala.
12 Peter sprang like vel av stad til gravi, og då han lutte seg ned, såg han ikkje anna enn likklædi; so gjekk han burt att, og undrast med seg yver det som var hendt.
Hata hivyo Petro ajhumuiki, ni kujumba kulota kulikaburi, ni kuhongolela mgati abhuene sanda jhiene. Petro kisha akabhoka akalota kunyumba kwa muene, ni kustaajabu kiki kyakikahomili.
13 Same dagen gjekk tvo av deim utetter til ein liten by som heiter Emmaus, og ligg ei mil frå Jerusalem,
Na langayi, bhabhele miongoni mwa bhene bhajhele bhilota ligono leluelu mu kijiji kimonga kyakikutibhwa Emmau, ambakyo kyajhele maili sitini kuhoma Yerusalemu.
14 og på vegen tala dei med einannan um alt det som nyst hadde hendt.
Bhajadiliene bhene kwa bhene kuhusu mambo ghaghatokili.
15 Med dei no gjekk og tala og dryfte det med kvarandre, kom Jesus sjølv innåt og slo fylgje med deim;
Jhatokili kwamba, wakati bhijadiliana ni kukota na maswali, Yesu akahegelela karibu akaambatana nabhu.
16 men augo deira var fjetra, so dei kjende honom ikkje.
Lakini mihu gha bhene ghazuilibhu kummanya muene.
17 «Kva er det for ting de røder so um, med de gjeng etter vegen?» spurde han. Då stana dei, og det var sjåande til at dei sturde.
Yesu akabhajobhela, “Kiki ambakyo muenga bhabhele mkilongelela wakati mwigenda?” Bhakajhema pala bhakajha bhibhonekana ni huzuni.
18 Og den eine av deim - han heitte Kleopas - tok til ords og sagde til honom: «Du må visst vera den einaste som held til i Jerusalem og ikkje veit kva som hev hendt der desse dagarne!»
Mmonga bhabhi, lihina lya muene Cleopa, an'jibili, “Je bhebhe ghwe munu pekee apa Yerusalemu ambajhe amanyilepi mambo ghaghatokili okhu magono agha?”
19 «Kva for noko?» spurde han. «Det med Jesus frå Nasaret, » svara dei, «han som var ein profet, megtig i gjerning og ord for Gud og alt folket,
Yesu akabhajobhela, “Mambo ghaloki?” Bhakan'jibu, “Mambo kuhusu Yesu Mnazareti, ambajhe ajhele nabii, muweza mu matendo ni malobhi mbele sya K'yara ni bhanu bhoha.
20 korleis øvsteprestarne og rådsherrarne våre fekk dømt honom frå livet og krossfeste honom.
Ni jinsi ambavyo bhabhaha bha makuhani ni bhalongosi bha jhotu kyampisili kuhukumibhwa kifo ni kun'sulubisya.
21 Og me vona at han var den som skulde løysa ut Israel. Og med alt det so er det no på tridje dagen sidan dette gjekk fyre seg.
Lakini twatumaini kujha muene ndo jhaibeta kubhebheka huru Israeli. Ena, patali ni agha ghoha, henu ndo ligono lya tatu kuhomela mambo agha ghatokili.
22 Men so hev og nokre kvinnor i flokken vår sett oss i uro og undring; dei var i otta ved gravi,
Lakini kabhele, baadhi jha bhadala kuhoma mu likundi lya tete bhatusyangese, baada jha kujha kulikaburi lubhuliku.
23 og fann ikkje likamen hans, men kom og fortalde at dei hadde set ei syn av englar, og at englarne hadde sagt at han liver.
Bho bhaudulili mbele ghwa muene, bhakahida, bhakajobha kwamba bhabhuene kabhele maono gha malaika bhabhajobhili kwamba muomi.
24 Nokre av felagerne våre gjekk då ut til gravi, og fann det heiltupp so som kvinnorne hadde sagt, men honom såg dei ikkje.»
Baadhi jha bhagosi ambabho bhajhele pamonga natu bhalotili ku likaburi, ni kukolela ni kama vile bhadala kyabhajobhili. Lakini bhambwene lepi muene.”
25 «Å, for uvituge de er, » svara han, «og for seinhuga til å tru alt det som profetarne hev tale!
Yesu akabhajobhela, “Muenga bhanu bhajinga na bhenye mioyo mizito gha kuamini ghoha ambagho manabii bhajobhili!
26 Laut ikkje Messias lida dette, fyrr han kunde ganga inn til sin herlegdom?»
Je jhajhelepi lazima Yesu kuteseka kwa mambo agha, ni kujhingila mu utukufu bhwa muene?”
27 So tok han til frå Moses og alle profetarne, og i alle skrifterne lagde han ut for deim det som er sagt um honom der.
Kisha kujhandila kuhoma kwa Musa ni manabii bhoha, Yesu abhatafsiriri mambo ghaghakamhusu muene mu maandiku ghoha.
28 Då dei var tett innmed den byen dei skulde til, lest han vilja ganga lenger.
Bhobhakaribili kijiji khela, okhu kwa bhaloteghe, Yesu akabhomba kana kwamba ijhendelela palongolo.
29 Men dei nøydde honom og sagde: «Ver hjå oss! Det lid til kvelds, og dagen hallar.» So gjekk han inn og var hjå deim.
Lakini bhandasimisi, bhakajobha, “Tamayi pamonga ni tete, maana jhilotela kimihi ni ligono kama limaliki.” Hivyo Yesu akajhingila kulota kutama nabhu.
30 Som han no sat til bords med deim, tok han brødet og velsigna det, og braut det og gav deim.
Jhatokili kwamba, wakati atamili nabhu kulya, atolili n'kate abhubariki, ni kuumetula, akabhapela.
31 Då vart augo deira upplatne, so dei kjende honom att; men i det same kvarv han burt for augo deira.
Kisha mihu gha bhene ghafungulibhu, bhakammanya, na abhokili ghafla palongolo pa mihu gha bhene.
32 Då sagde dei med einannan: «Brann ikkje hjarta i oss då han tala med oss på vegen, då han lagde ut skrifterne åt oss?»
Bhakajobhesana bhene kwa bhene, “Hivyo mioyo ghya jhotu ghyikajhelepi mu mioyo ghya jhotu, wakati ilongela natu munjela, wakati atufungutili maandiku?”
33 Og dei tok ut i same stund, og gjekk attende til Jerusalem. Dei fann dei elleve og felagarne deira samla, og dei sagde:
Bhakajhinuka lisaa leluelu nikukerebhuka Yerusalemu. Bhakabhakolela bhala kumi na moja bhakibhongeniye pamonga, nibhala bhabhajhe pamonga nabhu.
34 «Herren hev sanneleg stade upp att, og hev synt seg for Simon.»
Bhakajobha, “Bwana afufuiki kweli kweli, na an'tokili Simoni.”
35 Og sjølve fortalde dei um det som hadde hendt på vegen, og korleis dei hadde kjent honom då han braut brødet.
Hivyo bhakabhajobhela mambo ghaghatokili mu njela ni namna Yesu kyaadhihirishibhu kwa bhene mukuumetula n'kate.
36 Best dei tala um dette, stod han sjølv midt ibland deim og sagde: «Fred vere med dykk!»
Wakati bhilongela mambo agha, Yesu muene ajhemili pagati pa bhene ni kubhajobhela, “Amani jhijhelayi kwa muenga.”
37 Dei kvakk og vart rædde, og trudde det var ei ånd dei såg.
Lakini bhatilili ni kujhingilibhwa ni hofu, na bhafikiriri kujha bhabhwene roho.
38 Då sagde han til deim: «Kvi er de so forstøkte, og kvifor vaknar det tvil i hjarta dykkar?
Yesu akabhajobhela, kwa ndajhakiki mwifadhaika? kwa ndajhakiki maswali ghijhinuka mu mioyo ghya jhomu?
39 Sjå henderne og føterne mine, at det er eg sjølv! Kjenn på meg og sjå! Ei ånd hev då’kje kjøt og bein, som de ser eg hev.»
Mulangayi mabhoko ghangu ni magolo ghangu, kwamba ni nene ne muene. Munigusayi na mulolayi kwa mana roho ijhelepi ni nyama ni mafupa, kama kyamukanibhona nene kujha nafu.”
40 Då han hadde sagt det, synte han deim henderne og føterne sine.
Bho amali kujobha naha, akabhalasya mabhoko gha muene ni magolo gha muene.
41 Då dei endå ikkje kunde tru for gleda, men berre undra seg, sagde han: «Hev de noko etande her?»
Bhabhakona ni furaha jhajhichanganyikene ni kutokuakiniana ni kustaajabu, Yesu akabhajobhela, “Je mujhe ni khenu kyokyoha kya kulya?”
42 Dei gav han eit stykke steikt fisk og noko av ei honningkaka,
Bhakampela kipandi kya somba jhaanyanyibhu.
43 og han tok det og åt det for augo deira.
Yesu akakitola, ni kukilya mbele jha bhene.
44 So sagde han til deim: «Dette var det eg tala til dykk um då eg endå var i lag med dykk, at alt som er skrive um meg i Moselovi og profetarne og salmarne, laut sannast.»
Akabhajobhela, “Bhonijhele namu, nabhajobhili kujha ghoha ghaghalembibhu musheria sya Musa ni manabii ni Zaburi lazima ghatimilikayi.”
45 So let han upp for tankarne deira, so dei kunde skyna skrifterne.
Kisha akafungula akili sya bhene, kwamba bhabhwesiajhi kughajhelebhwa maandiku.
46 «So stend skrive, » sagde han, «at Messias skal lida og standa upp frå dei daude tridje dagen,
Akabhajobhela, “Kwamba jhilembibhu, Kristu lazima atesekayi, ni kufufuka kabhele kuhoma kwa bhafu ligono lya tatu.
47 og i hans namn skal umvending og syndeforlating ropast ut for alle folkeslag; frå Jerusalem skal det ganga ut.
Ni toba ni msamaha bhwa dhambi lazima ihubiribhwayi kwa lihina lya muene kwa mataifa ghoha, kujhandila kuhomela Yerusalemu.
48 De skal sjølve vitna um dette.
Muenga mashahidi bha mambo agha.
49 Og no vil eg senda yver dykk det som far min hev lova; men de skal halda dykk rolege i byen, til de vert budde med kraft frå det høge.»
Langayi nikabhapelekela ahadi jha Dadi jhangu juu jha muenga. Lakini mulendayi apa jijini, mpaka pamwibeta kufwatikibhwa nghofu kuhoma kunani.
50 Sidan tok han deim med seg ut or byen, til burt imot Betania, og han lyfte upp henderne og velsigna deim.
Kisha Yesu abhalonguisi kwibhala mpaka pabhakaribili Bethania. Ajhinuili mabhoko gha muene kunani, ni kubhabariki.
51 Og med han lyste velsigningi, skildest han frå deim og for upp til himmelen.
Jhatokili kwamba, wakati ikabhabariki, abhalekili ni kup'endibhwa kunani kulotela kumbinguni.
52 Og dei kasta seg på kne og tilbad honom. So gjekk dei attende til Jerusalem i stor gleda,
Basi bhakamwabudu, ni kukerebhuka Yerusalemu ni furaha mbaha.
53 og sidan var dei allstødt i templet og lova og prisa Gud.
Bhajhendelili kujha mu lihekalu, bhikambariki K'yara.
