< Lukas 23 >

1 Då reiste dei seg, heile hopen, og førde honom til Pilatus,
Yoonse nkamu yabo yakanyampuka, mpawo bakeeta Jesu kunembo lya Payileti.
2 og bar fram klagemålet sitt mot honom. «Me hev kome etter at denne mannen forvillar folket vårt, » sagde dei; «han forbyd deim å gjeva keisaren skatt, og segjer at han er Messias, ein konge.»
Bakasanguna kumupa milandu, kabati, “Twajana mwaalumi ooyu kali kunyongania chisi chesu, walikukaka kuti tulemeke Siza, alimwi walikwaamba kuti we ngo Kkilisito, mwai.”
3 Då tok Pilatus til ords og spurde honom: «Er du kongen yver jødarne?» «Det er som du segjer, » svara han.
Payileti wakamubuzya wati, “Uli Mwami waba Juda na?” Mpawo Jesu wakamusandula wati, “Nduwe waamba oobo.”
4 Pilatus sagde til øvsteprestarne og folket: «Eg finn ingi skuld hjå denne mannen.»
Payileti wakati kubapayizi bapati akunkamu yabantu, “Taakwe bubi pe mbundabona mumwaalumi ooyu.”
5 Då tok dei sterkare i og sagde: «Han øser upp folket med læra si i heile Jødeland; han tok til med det i Galilæa, og no hev han kome alt hit.»
Pesi bakasungwaala kabaamba kuti, “Unyongania bantu, ulayiisya mu Judea lyoonse, kuzwa ku Galilii kuzosika okuno.”
6 Då Pilatus høyrde det, spurde han um mannen var frå Galilæa,
Aboobo Payileti naakamvwa eezi, wakabuzya kuti ooyu mwaalumi muna Galilii na.
7 og so snart han vart vis med at han lydde under Herodes’ velde, sende han honom åt Herodes; for han var og i Jerusalem i dei dagarne.
Naakamvwa kutgi wakali munsi lyanguzu zya Helodi, wakamutumina kuli Helodi, ooyo alakwe wakali mu Jelusalemu muli aayho mazuba.
8 Herodes vart svært glad då han såg Jesus; han hadde lenge ynskt at han måtte få sjå honom; for han hadde høyrt mykje um honom og gjorde seg von um å få sjå eit teikn av honom.
Helodi nakabona Jesu, wakabotelwa loko, nkaambo wakalikuyandisya kumubona kwachiindi chnilamfu. Wakalikmvwa aatala anguwe alimwi wakali kulipeekezya kubona malele ngachita.
9 Han spurde honom um mangt og mykje, men Jesus svara ikkje eit ord.
Helodi wakamubuzya makani miingi, pesi Jesu taakwe naakasandula pe.
10 Øvsteprestarne og dei skriftlærde stod der og klaga på honom so sterkt dei kunde.
Bapayizi bapati abalembi bamulawu bakaliimvwi aawo kabamupa milandu.
11 Og Herodes med hermennerne sine svivyrde og hædde honom, kasta ei brikjeleg kåpa um honom og sende honom so attende til Pilatus.
Helodi abasilumamba bakwe bakamusampawula, akumuweela, bakamuzwaatika zisamo zibotu mpawo baka bweedezya Jesu kuli Payileti.
12 Den dagen vart Herodes og Pilatus vener; fyrr hadde det vore fiendskap millom deim.
Helodi a Payileti bakazwaaba bazolani buzuba mbuboobo (bakalibasinkondonyina chiindi choonse).
13 So kalla Pilatus i hop øvsteprestarne og rådsherrarne og folket
Mpawo Payileti wakiita antoomwe bapayizi bapati, batgongi antoomwe ankamu yabantu,
14 og dei sagde til deim: «De hev ført denne mannen fram for meg og skulda honom for at han leider folket på avveg. No hev eg lydt honom ut, so de hev høyrt på det, men eg hev’kje funne honom saka i noko av det de klagar honom for.
wakati kulimbabo, “Mwandeetela mwaalumi ooyu, mbuli muntu ulikupa kuti bantu babisye, pesi amulange, mebo, ndamubuzisisya kunembo lyenu, taakwe nindajana bubi pe kulinguwe aatala amilandu njimwamupa.
15 Og det hev ikkje Herodes heller; for eg sende dykk til honom. So kann de sjå, at han hev ikkje gjort noko, som han skulde lata livet for.
Peepe, alakwe Helodi taakwe nchaajana, nkaambo wamuboozya kulindiswe, alimwi amulange, taakwe cheelede lufu pe nchakachita.
16 Difor vil eg refsa honom og so gjeva honom fri.»
Ndilamusubula biyo mpawo ndimwaangunune.
17 Men han laut gjeva deim ein fange fri i høgtidi.
18 Då ropa dei alle som ein; «Burt med honom! Gjev oss Barabbas fri!»
Pesi boonse bakoompolola kabati, “Tatumuyandi pe swe ooyu mwaalumi, twaangunwide Bbarabbasi!”
19 - so heitte ein som var sett i fengsel for eitt upprør som hadde brote ut i byen, og for manndråp -.
Bbarabbasi wakali mwaalumi wakabikidwe muntolongo nkaambo kakutatgobelezya imwi milawu akujaya.
20 På nytt tala Pilatus til deim; for han vilde gjerne gjeva Jesus fri.
Payileti wakaambula lubo, kulimbab kali achiyandisyo chakumwaangununa Jesu.
21 Men dei ropa imot: «Krossfest honom, krossfest honom!»
Pesi bakoompolola, bakati, “Abambulwe, abambulwe.”
22 So tala han til deim tridje gongen og sagde: «Kva vondt hev han då gjort, denne mannen? Eg hev’kje funne honom saka i noko som han kann dømast frå livet for. Difor vil eg refsa honom og so gjeva honom fri.»
Wakabaambila lwatatu, wakati, “Nkaambo nzi, ncheechili chibi nchaachita ooyu mwaalumi? Taakwe nchindajana pe chiyanda kuti apegwe chisubulo chalufu aalinguwe. Aboobo nindazwa kumusubula ndilamwaangununa.”
23 Men dei braut på, og kravde med høge rop at han skulde krossfestast, og ropi deira fekk yvertaket.
Pesi bakasungwaala amajwi mapati, kabayanda kuti abambulwe. Alimwi majwi aaya akamupa kuzumina Payilet.
24 Då dømde Pilatus so at det skulde vera som dei kravde.
Aboobo Payileti wakazumina kubapa chiyandisyo chabo.
25 Han løyste den som sat fengsla for upprør og manndråp, den som dei bad um, men gav Jesus yver til deim, so dei kunde gjera med honom som dei vilde.
Wakaangununa ooyo ngubakali bakumbila ooyo wakabikidwe muntolongo nkaambo kabupanduki akujaya. Pesi wakapeda Jesu kuluyando lwabo.
26 Då dei førde honom burt, tok dei fat på ein mann som kom frå marki; han heitte Simon, og var frå Kyrene; honom lagde dei krossen på, so han skulde bera honom etter Jesus.
Nibakali kuya bumuzulwida, bakajata umwi mwaalumi utegwa Sayimoni waku Sayilini, walikuzwida munyika, bakamupikuzya chiingano kayobutobela Jesu.
27 Ein stor folkehop fylgde honom; bland deim var det mange kvinnor, som øya og gret for hans skuld.
Nkamu mpati yabantu, abanakazi bakalikuya bumulila, bakamutobela.
28 Jesus snudde seg åt deim og sagde: «Jerusalems døtter, gråt ikkje yver meg! Gråt heller yver dykk sjølve og borni dykkar!
Pesi wakabacheba, Jesu wakati, “Nobana basimbi ba Jelusalema, tamulili ndime, pesi amulilile lwanu abana benu.
29 For det kjem dagar då dei skal segja: «Sæle dei som aldri bar barn under beltet! Sælt det livet som aldri hev født, og det brjostet som aldri hev fostra!»
Nkambo amulanga, alasika mazuba aawo nibayoti, 'Zililongezezegwe ngomwa, ayaayo mala akatazyalwa, ankolo zyakatanyonkwa.'
30 Då kjem dei til å segja til fjelli: «Fall yver oss!» og til haugarne: «Gøym oss!»
Mpawo bayootalika kuti kutulundu, 'Tuwide,' akumwaala, 'Tuvumbe.'
31 For fer dei so med det grøne treet, korleis skal det då ganga med det turre?»
Nkaambo nabachita oobu kumusamu mutete, bayochita biyeni kulooyo muyumu?”
32 Tvo andre, tvo illgjerningsmenn, vart og førde av stad saman med honom og skulde lata livet.
Bamwi baalumi, basimilandu babili, bakabingwa antoomwe anguwe kuti bakajiigwe.
33 Då dei kom til den staden som kallast Skallen, krossfeste dei honom der, og like eins illgjerningsmennerne, den eine på høgre og den andre på vinstre sida.
Nibakasika kubusena butegwa “Chifuwa,” ooko bakaubambula abasimilandu babili, umwi kuulyo umwi kuchimweensi.
34 Men Jesus sagde: «Fader, forlat deim, for dei veit ikkje kva dei gjer!» So skifte dei klædi hans millom seg og drog strå um deim.
Jesu wakati, “Ndeende, balekelele, nkaambo tabazizi nzibachita.” Mpawo bakawuma chisilo kabaabana zisamo zyakwe.
35 Folket stod og såg på; og rådsherrarne spotta og sagde: «Han hev hjelpt andre, no kann han hjelpa seg sjølv, dersom han er Guds Messias, den utvalde!»
Bantu bakaliimvwi kabalangide alimwi batkongi bakali kumuweela, kabati, “Wafutula bamwi. Alifutule, na kali Kkilisito wa Leza uusalidwe.”
36 Hermennerne gjorde narr av honom; dei gjekk fram og rette honom eddik og sagde:
Basilumamba abalabo bakamusyonsya kabamupa viniga kuti anywe,
37 «Er du kongen yver jødarne, so hjelp deg sjølv!»
bakati, “Na koli Mwami waba Juda, lifutule.”
38 Og uppyver honom var det ei innskrift: «Dette er kongen yver jødarne.»
Kwakaliwo alimwi chitondeezyo kumutwe aakwe chakalembedwe kuti, “Ooyu Mwami waba Juda.”
39 Ein av illgjerningsmennerne som hekk der, hædde honom og sagde: «Er’kje du Messias? - hjelp deg sjølv og oss!»
Umwi wabasimilandu wakali kulengelela kumbali aakwe wakamutukila watgi, “Teensi nduwe Kkilisito na? Lifutule utufutule aswebo.”
40 Då tok den andre til ords, og skjemde på honom og sagde: «Ottast ikkje du heller Gud, du som er under same domen?
Pesi umwi wakamukalalila wati, “Tomuyoowi na Leza, nkaambo ulimunsi lyachisubulo chikozyenie na?
41 Og det er me med rette; for me fær berre lika for det me hev gjort. Men han hev ikkje gjort noko urett.
Swebo tuli aano mukweelela, nkaambo tulikutambula zitweelede kunchito zyesu. Pesi ooyu mwaalumi taakwe chibi nchachita pe.”
42 Jesus, » sagde han, «kom meg i hug når du kjem i ditt rike!»
Alimwi wakayungizya wati, “Jesu, ukandiyeeye wakunjila kubwami bwako.”
43 «Det segjer eg deg for visst, » svara Jesus: «I dag skal du vera med meg i paradis.»
Jesu wakati kulinguwe, “Nchobeni ndakwaambila, sunu uyoba andime mu paladiso.”
44 Det var no kring den sette timen; då vart det myrkt yver heile landet, alt til den niande timen,
Lino lyakali lyaba wola lyamusanu akamwi, kwakaba mudima nyika yoonse mane kwakusika wola lyamusanu atune
45 og soli svartna. Forhenget i templet rivna midt i tvo.
nkaambo zuba lyakakachilwa kumunika. Mulembo wamuchikombelo waka deluka akati kuzwa kujulu do aansi.
46 Og Jesus ropa med høg røyst: «Fader, i dine hender gjev eg mi ånd!» Då han hadde sagt det, andast han.
Akukwiila ajwi pati, Jesu wakati, “Ndeende, mumaanza aako ndabikka muuya wangu.”Naakamana kwaamba oobo wakafwa.
47 Då hovudsmannen såg det som hende, lova han Gud og sagde: «Den mannen var sanneleg skuldlaus!»
Silumamba wa mwaanda naakabona kazichitika eezi, wakalumbayizya Leza, wakati, “Nchobeni ooyu wali mwaalumi uusalala.”
48 Og heile folkemengdi som hadde samla seg for å sjå på dette, øya seg og gjekk burt att då dei såg kva som hende.
Lino bantu boonse bakabungene kuzobona zyakalikuchitika nibakabona zintu eezi zyakachitwa, bakabweeda kabafwide nsoni loko.
49 Men alle venerne hans, og dei kvinnorne som hadde fylgt honom frå Galilæa, stod langt undan og såg på.
Pesi bazolani bakwe boonse abanakazi bakabatobede kuzwa ku Galilii bakayimikila kulekule, kabalikweeba zintu eezi.
50 Det var ein mann som heitte Josef, ein god og rettvis mann; han høyrde til det Høge Rådet,
Amulange kwakali mwaalumi wakalikutegwa ngu Jozefu, wakali waNkuta, wakali mwaalumi mubotu uululeme
51 men hadde ikkje vore med på rådi og gjerningarne deira; han åtte heime i Arimatæa, ein by i Jødeland, og var ein av deim som venta på Guds rike -
(taakwe naakazuminene awo pe muzeezo wabo), wakalikuzwa kudolopo lyaku Judiya litegwa Arimathea alimwi wakalikulinda bwami bwa Leza
52 den mannen gjekk til Pilatus og bad um likamen åt Jesus,
Ooyu mwaalumi wakayinka kuli Payileti, wakukumbila mutunta wa Jesu.
53 tok honom ned, sveipte honom i lin og lagde honom i ei grav som var hoggi i berget, og som det endå ikkje var lagd nokon i.
Wakawuseluzya, akuvunga mumicheka mibotu, akulazika mukabanda kakali kabbwe libezedwe, alimwi taakwe muntu wakalina lazikwa oomo pe.
54 Det var då fyrebuingsdagen, og kviledagen var i kjømdi.
Bwakali buzuba bwakubambila, alimwi buzuba bwa Sabata bwakali bwaswena.
55 Nokre av dei kvinnorne som hadde vore med han frå Galilæa, fylgde etter; dei skoda gravi og såg korleis likamen hans vart lagd.
Banakazi bamukatobede kuzwa ku Galilii, bakatobela, bakakukabona kabanda ambaakavwikwa.
56 So gjekk dei heim att og laga til angande kryddor og salvar. Kviledagen heldt dei seg i ro etter lovi.
Bakaboola, bakabamba tununkilizyo amafuta. Mu Sabata bakalyookezya mbuli mumulawu

< Lukas 23 >