Lukas 22
1 No leid det nær innåt søtebrødhelgi, som dei kallar påske.
| اَپَرَنْچَ کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسْیَ کالَ اُپَسْتھِتی |
2 Og øvsteprestarne og dei skriftlærde grunda på korleis dei skulde bera seg åt for å få rudt honom or vegen; for dei var rædde folket.
| پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیایَکاشْچَ یَتھا تَں ہَنْتُں شَکْنُوَنْتِ تَتھوپایامْ اَچیشْٹَنْتَ کِنْتُ لوکیبھْیو بِبھْیُح۔ |
3 Då for Satan i Judas, han som dei kalla Iskariot, og som var ein av dei tolv;
| ایتَسْتِنْ سَمَیے دْوادَشَشِشْییشُ گَنِتَ اِیشْکَرِیوتِییَرُوڈھِمانْ یو یِہُوداسْتَسْیانْتَحکَرَنَں شَیتاناشْرِتَتْواتْ |
4 han gjekk av stad og tala med øvsteprestarne og hovdingarne for tempelvakti um korleis han skulde få gjeve Jesus yver til deim.
| سَ گَتْوا یَتھا یِیشُں تیشاں کَریشُ سَمَرْپَیِتُں شَکْنوتِ تَتھا مَنْتْرَناں پْرَدھانَیاجَکَیح سیناپَتِبھِشْچَ سَہَ چَکارَ۔ |
5 Dei vart glade og lova honom pengar.
| تینَ تے تُشْٹاسْتَسْمَے مُدْراں داتُں پَنَں چَکْرُح۔ |
6 Han slo til, og sidan leita han etter eit laglegt høve til å gjeva han yver til deim utan uppstyr.
| تَتَح سونْگِیکرِتْیَ یَتھا لوکانامَگوچَرے تَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِتُں شَکْنوتِ تَتھاوَکاشَں چیشْٹِتُماریبھے۔ |
7 So kom søtebrødsdagen, den dagen då påskelambet skulde slagtast.
| اَتھَ کِنْوَشُونْیَپُوپوتْمَوَدِنے، اَرْتھاتْ یَسْمِنْ دِنے نِسْتاروتْسَوَسْیَ میشو ہَنْتَوْیَسْتَسْمِنْ دِنی |
8 Då sende han Peter og Johannes i veg og sagde: «Gakk av stad og stell til påskemålet åt oss, so me kann halda måltid!»
| یِیشُح پِتَرَں یوہَنَنْچاہُویَ جَگادَ، یُواں گَتْواسْماکَں بھوجَنارْتھَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ دْرَوْیانْیاسادَیَتَں۔ |
9 «Kvar vil du me skal stella det til?» spurde dei.
| تَدا تَو پَپْرَچّھَتُح کُچاسادَیاوو بھَوَتَح کیچّھا؟ |
10 «Høyr her!» svara han; «når de kjem inn i byen, møter de ein mann som ber ei krukka med vatn. Honom skal de fylgja til han gjeng inn i eit hus,
| تَدا سووادِیتْ، نَگَرے پْرَوِشْٹے کَشْچِجَّلَکُمْبھَمادایَ یُواں ساکْشاتْ کَرِشْیَتِ سَ یَنِّویشَنَں پْرَوِشَتِ یُوامَپِ تَنِّویشَنَں تَتْپَشْچادِتْوا نِویشَنَپَتِمْ اِتِ واکْیَں وَدَتَں، |
11 og so skal de segja til huseigaren: «Meisteren helsar: Kvar er romet der eg kann halda påskemåltid med læresveinarne mine?»
| یَتْراہَں نِسْتاروتْسَوَسْیَ بھوجْیَں شِشْیَیح سارْدّھَں بھوکْتُں شَکْنومِ ساتِتھِشالا کُتْرَ؟ کَتھامِماں پْرَبھُسْتْواں پرِچّھَتِ۔ |
12 Då syner han dykk ein stor sal med duka bord. Der skal de stella til.
| تَتَح سَ جَنو دْوِتِییَپْرَکوشْٹھِییَمْ ایکَں شَسْتَں کوشْٹھَں دَرْشَیِشْیَتِ تَتْرَ بھوجْیَماسادَیَتَں۔ |
13 So gjekk dei, og fann det so som han hadde sagt, og dei stelte til påskemålet.
| تَتَسْتَو گَتْوا تَدْواکْیانُسارینَ سَرْوَّں درِشْدْوا تَتْرَ نِسْتاروتْسَوِییَں بھوجْیَماسادَیاماسَتُح۔ |
14 Då tidi kom, sette han seg til bords, og apostlarne med honom.
| اَتھَ کالَ اُپَسْتھِتے یِیشُ رْدْوادَشَبھِح پْریرِتَیح سَہَ بھوکْتُمُپَوِشْیَ کَتھِتَوانْ |
15 Og han sagde til deim: Eg hev lengta so etter å eta dette påskemålet i lag med dykk, fyrr eg skal lida;
| مَمَ دُحکھَبھوگاتْ پُورْوَّں یُبھابھِح سَہَ نِسْتاروتْسَوَسْیَیتَسْیَ بھوجْیَں بھوکْتُں مَیاتِوانْچھا کرِتا۔ |
16 for eg segjer dykk: Eg kjem aldri til å eta det meir, fyrr det hev fenge fullnaden sin i Guds rike.»
| یُشْمانْ وَدامِ، یاوَتْکالَمْ اِیشْوَرَراجْیے بھوجَنَں نَ کَرِشْیے تاوَتْکالَمْ اِدَں نَ بھوکْشْیے۔ |
17 So tok han ein kalk i handi, og takka og sagde: «Tak dette og skift det imillom dykk!
| تَدا سَ پانَپاتْرَمادایَ اِیشْوَرَسْیَ گُنانْ کِیرْتَّیِتْوا تیبھْیو دَتْواوَدَتْ، اِدَں گرِہْلِیتَ یُویَں وِبھَجْیَ پِوَتَ۔ |
18 For eg segjer dykk: Heretter skal eg aldri drikka av druvesafti fyrr Guds rike er kome.»
| یُشْمانْ وَدامِ یاوَتْکالَمْ اِیشْوَرَراجَتْوَسْیَ سَںسْتھاپَنَں نَ بھَوَتِ تاوَدْ دْراکْشاپھَلَرَسَں نَ پاسْیامِ۔ |
19 Og han tok brødet, takka, og braut det, og gav deim og sagde: «Dette er likamen min, som vert gjeven for dykk! Gjer dette til minne um meg!»
| تَتَح پُوپَں گرِہِیتْوا اِیشْوَرَگُنانْ کِیرْتَّیِتْوا بھَنْکْتا تیبھْیو دَتْواوَدَتْ، یُشْمَدَرْتھَں سَمَرْپِتَں یَنْمَمَ وَپُسْتَدِدَں، ایتَتْ کَرْمَّ مَمَ سْمَرَنارْتھَں کُرُدھْوَں۔ |
20 Like eins kalken etter dei hadde ete kveldverden, og sagde: «Denne kalken er den nye pakt i blodet mitt, det som renn for dykk.
| اَتھَ بھوجَنانْتے تادرِشَں پاتْرَں گرِہِیتْواوَدَتْ، یُشْمَتْکرِتے پاتِتَں یَنْمَمَ رَکْتَں تینَ نِرْنِیتَنَوَنِیَمَرُوپَں پانَپاتْرَمِدَں۔ |
21 Men sjå: svikaren held handi si framyver bordet med meg!
| پَشْیَتَ یو ماں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ سَ مَیا سَہَ بھوجَناسَنَ اُپَوِشَتِ۔ |
22 Menneskjesonen gjeng fulla burt; for so er det laga. Men ve yver den mannen som veld at han vert gjeven i fiendehand!»
| یَتھا نِرُوپِتَماسْتے تَدَنُسارینا مَنُشْیَپُتْرَسْیَ گَتِ رْبھَوِشْیَتِ کِنْتُ یَسْتَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیِشْیَتِ تَسْیَ سَنْتاپو بھَوِشْیَتِ۔ |
23 Då tok dei til å dryfta seg imillom kven av deim det kunde vera som skulde koma til å gjera dette.
| تَدا تیشاں کو جَنَ ایتَتْ کَرْمَّ کَرِشْیَتِ تَتْ تے پَرَسْپَرَں پْرَشْٹُماریبھِرے۔ |
24 Det vart og ein ordstrid millom deim um kven av deim som skulde gjelda for den største.
| اَپَرَں تیشاں کو جَنَح شْریشْٹھَتْوینَ گَنَیِشْیَتے، اَتْرارْتھے تیشاں وِوادوبھَوَتْ۔ |
25 Då sagde han til deim: «Kongarne råder yver folki sine, og dei som held deim i age, vert kalla velgjerdsmenner.
| اَسْماتْ کارَناتْ سووَدَتْ، اَنْیَدیشِییاناں راجانَح پْرَجانامُپَرِ پْرَبھُتْوَں کُرْوَّنْتِ دارُنَشاسَنَں کرِتْواپِ تے بھُوپَتِتْوینَ وِکھْیاتا بھَوَنْتِ چَ۔ |
26 So må det ikkje vera med dykk; men den som er største ibland dykk, skal vera som han var yngst, og styraren som han var tenar.
| کِنْتُ یُشْماکَں تَتھا نَ بھَوِشْیَتِ، یو یُشْماکَں شْریشْٹھو بھَوِشْیَتِ سَ کَنِشْٹھَوَدْ بھَوَتُ، یَشْچَ مُکھْیو بھَوِشْیَتِ سَ سیوَکَوَدْبھَوَتُ۔ |
27 For kven er størst, den som sit til bords, eller den som ber på bordet? Er det’kje den som sit til bords? Men eg er berre som ein bordsvein ibland dykk.
| بھوجَنوپَوِشْٹَپَرِچارَکَیوح کَح شْریشْٹھَح؟ یو بھوجَنایوپَوِشَتِ سَ کِں شْریشْٹھو نَ بھَوَتِ؟ کِنْتُ یُشْماکَں مَدھْیےہَں پَرِچارَکَاِواسْمِ۔ |
28 De er dei som heldt ut hjå meg i røyningarne mine,
| اَپَرَنْچَ یُیَں مَمَ پَرِیکْشاکالے پْرَتھَمَمارَبھْیَ مَیا سَہَ سْتھِتا |
29 og eg eignar dykk kongedøme, liksom far min eigna meg det;
| ایتَتْکارَناتْ پِتْرا یَتھا مَدَرْتھَں راجْیَمیکَں نِرُوپِتَں تَتھاہَمَپِ یُشْمَدَرْتھَں راجْیَں نِرُوپَیامِ۔ |
30 de skal eta og drikka ved bordet mitt i mitt rike, og sitja i kvar sitt høgsæte og styra dei tolv Israels-ætterne.
| تَسْمانْ مَمَ راجْیے بھوجَناسَنے چَ بھوجَنَپانے کَرِشْیَدھْوے سِںہاسَنیشُوپَوِشْیَ چیسْراییلِییاناں دْوادَشَوَںشاناں وِچارَں کَرِشْیَدھْوے۔ |
31 Simon, Simon, høyr kva eg segjer: Satan kravde å få sælda dykk liksom korn.
| اَپَرَں پْرَبھُرُواچَ، ہے شِمونْ پَشْیَ تِتَاُنا دھانْیانِیوَ یُشْمانْ شَیتانْ چالَیِتُمْ اَیچّھَتْ، |
32 Men eg hev bede for deg at trui di ikkje må trjota, og når du ein gong vender um, so styrk brørne dine!»
| کِنْتُ تَوَ وِشْواسَسْیَ لوپو یَتھا نَ بھَوَتِ ایتَتْ تْوَدَرْتھَں پْرارْتھِتَں مَیا، تْوَنْمَنَسِ پَرِوَرْتِّتے چَ بھْراترِناں مَناںسِ سْتھِرِیکُرُ۔ |
33 «Herre, » sagde Peter, «med deg gjeng eg gjerne både i fangehus og i dauden.»
| تَدا سووَدَتْ، ہے پْرَبھوہَں تْوَیا سارْدّھَں کاراں مرِتِنْچَ یاتُں مَجِّتوسْمِ۔ |
34 «Eg segjer deg, Peter, » svara Herren: «Hanen gjel ikkje i natt, fyrr du tri gonger hev neitta at du kjenner meg.»
| تَتَح سَ اُواچَ، ہے پِتَرَ تْواں وَدامِ، اَدْیَ کُکُّٹَرَواتْ پُورْوَّں تْوَں مَتْپَرِچَیَں وارَتْرَیَمْ اَپَہْووشْیَسے۔ |
35 So sagde han til deim: «Då eg sende dykk i veg forutan pung og skreppa og skor, vanta de då nokon ting?» «Ingen ting, » svara dei.
| اَپَرَں سَ پَپْرَچّھَ، یَدا مُدْراسَمْپُٹَں کھادْیَپاتْرَں پادُکانْچَ وِنا یُشْمانْ پْراہِنَوَں تَدا یُشْماکَں کَسْیاپِ نْیُونَتاسِیتْ؟ تے پْروچُح کَسْیاپِ نَ۔ |
36 «Men no lyt den som hev pung taka honom med, » sagde han, «og like eins den som hev skreppa, og den som ikkje hev noko sverd, lyt selja kjolen sin og kjøpa seg eit.
| تَدا سووَدَتْ کِنْتْوِدانِیں مُدْراسَمْپُٹَں کھادْیَپاتْرَں وا یَسْیاسْتِ تینَ تَدْگْرَہِیتَوْیَں، یَسْیَ چَ کرِپانو ناسْتِ تینَ سْوَوَسْتْرَں وِکْرِییَ سَ کْریتَوْیَح۔ |
37 For eg segjer dykk at på meg lyt det sannast det ordet som stend skrive: «Og han vart rekna millom brotsmenner.» For med meg lid det mot enden.»
| یَتو یُشْمانَہَں وَدامِ، اَپَرادھِجَنَیح سارْدّھَں گَنِتَح سَ بھَوِشْیَتِ۔ اِدَں یَچّھاسْتْرِییَں وَچَنَں لِکھِتَمَسْتِ تَنْمَیِ پھَلِشْیَتِ یَتو مَمَ سَمْبَنْدھِییَں سَرْوَّں سیتْسْیَتِ۔ |
38 «Herre, » sagde dei, «sjå her er tvo sverd.» «Det er nok, » svara han.
| تَدا تے پْروچُح پْرَبھو پَشْیَ اِمَو کرِپانَو۔ تَتَح سووَدَدْ ایتَو یَتھیشْٹَو۔ |
39 So gjekk han ut og tok vegen til Oljeberget, som han var van ved; og læresveinarne fylgde og med.
| اَتھَ سَ تَسْمادْوَہِ رْگَتْوا سْواچارانُسارینَ جَیتُنَنامادْرِں جَگامَ شِشْیاشْچَ تَتْپَشْچادْ یَیُح۔ |
40 Då han var komen dit, sagde han til deim: «Bed at de ikkje må koma i freisting!»
| تَتْروپَسْتھایَ سَ تانُواچَ، یَتھا پَرِیکْشایاں نَ پَتَتھَ تَدَرْتھَں پْرارْتھَیَدھْوَں۔ |
41 Han drog seg ifrå deim so langt som eit steinkast og lagde seg på kne og bad:
| پَشْچاتْ سَ تَسْمادْ ایکَشَرَکْشیپادْ بَہِ رْگَتْوا جانُنِی پاتَیِتْوا ایتَتْ پْرارْتھَیانْچَکْرے، |
42 «Fader, um du vilde taka denne skåli ifrå meg! Men lat det ikkje vera som eg vil, berre som du vil!»
| ہے پِتَ رْیَدِ بھَوانْ سَمَّنْیَتے تَرْہِ کَںسَمینَں مَمانْتِکادْ دُورَیَ کِنْتُ مَدِچّھانُرُوپَں نَ تْوَدِچّھانُرُوپَں بھَوَتُ۔ |
43 Ein engel frå himmelen synte seg for honom og styrkte honom.
| تَدا تَسْمَے شَکْتِں داتُں سْوَرْگِییَدُوتو دَرْشَنَں دَدَو۔ |
44 Og i si såre hjartekvida bad han endå heitare, og sveiten hans vart som blodsdråpar, som fall ned på jordi.
| پَشْچاتْ سوتْیَنْتَں یاتَنَیا وْیاکُلو بھُوتْوا پُنَرْدرِڈھَں پْرارْتھَیانْچَکْرے، تَسْمادْ برِہَچّھونِتَبِنْدَوَ اِوَ تَسْیَ سْویدَبِنْدَوَح پرِتھِوْیاں پَتِتُماریبھِرے۔ |
45 So reiste han seg frå bøni. Då han kom til læresveinarne, såg han at dei hadde sovna av sorg.
| اَتھَ پْرارْتھَناتَ اُتّھایَ شِشْیاناں سَمِیپَمیتْیَ تانْ مَنودُحکھِنو نِدْرِتانْ درِشْٹْواوَدَتْ |
46 Då sagde han til deim: «Kvi søv de? Statt upp, og bed at de ikkje må koma i freisting!»
| کُتو نِدْراتھَ؟ پَرِیکْشایامْ اَپَتَنارْتھَں پْرَرْتھَیَدھْوَں۔ |
47 Fyrr han hadde tala ut, fekk han sjå ein flokk som kom; han som heitte Judas - ein av dei tolv - gjekk fyre deim og kom burtåt Jesus, vilde kyssa honom.
| ایتَتْکَتھایاح کَتھَنَکالے دْوادَشَشِشْیاناں مَدھْیے گَنِتو یِہُوداناما جَنَتاسَہِتَسْتیشامْ اَگْرے چَلِتْوا یِیشوشْچُمْبَنارْتھَں تَدَنْتِکَمْ آیَیَو۔ |
48 Då sagde Jesus til honom: «Judas, svik du Menneskjesonen med ein kyss?»
| تَدا یِیشُرُواچَ، ہے یِہُودا کِں چُمْبَنینَ مَنُشْیَپُتْرَں پَرَکَریشُ سَمَرْپَیَسِ؟ |
49 Då dei som var ikring honom såg korleis det bar i veg, sagde dei: «Herre, skal me slå til med sverdet?»
| تَدا یَدْیَدْ گھَٹِشْیَتے تَدَنُمایَ سَنْگِبھِرُکْتَں، ہے پْرَبھو وَیَں کِ کھَنْگینَ گھاتَیِشْیامَح؟ |
50 Og ein av deim hogg til tenaren åt øvstepresten, og sneidde av honom det høgre øyra.
| تَتَ ایکَح کَرَوالیناہَتْیَ پْرَدھانَیاجَکَسْیَ داسَسْیَ دَکْشِنَں کَرْنَں چِچّھیدَ۔ |
51 Då tok Jesus til ords og sagde: «Lat det vera nok med det!» Og han tok burtpå øyra hans og lækte honom.
| اَدھُونا نِوَرْتَّسْوَ اِتْیُکْتْوا یِیشُسْتَسْیَ شْرُتِں سْپرِشْٹْوا سْوَسْیَں چَکارَ۔ |
52 So sagde han til deim som var komne og skulde taka honom, øvsteprestarne og tempelhovdingarne og styresmennerne: «De kjem med sverd og stavar som eg skulde vera ein røvar!
| پَشْچادْ یِیشُح سَمِیپَسْتھانْ پْرَدھانَیاجَکانْ مَنْدِرَسْیَ سیناپَتِینْ پْراچِیناںشْچَ جَگادَ، یُویَں کرِپانانْ یَشْٹِیںشْچَ گرِہِیتْوا ماں کِں چورَں دھَرْتُّمایاتاح؟ |
53 Den tid eg var saman med dykk i templet dag etter dag, då baud de’kje til å gripa meg. Men no er det dykkar time, no er det myrkret som råder.»
| یَداہَں یُشْمابھِح سَہَ پْرَتِدِنَں مَنْدِرےتِشْٹھَں تَدا ماں دھَرْتَّں نَ پْرَورِتّاح، کِنْتْوِدانِیں یُشْماکَں سَمَیونْدھَکارَسْیَ چادھِپَتْیَمَسْتِ۔ |
54 So tok dei honom og førde honom burt og inn i garden åt øvstepresten; og Peter fylgde eit langt stykke etter.
| اَتھَ تے تَں دھرِتْوا مَہایاجَکَسْیَ نِویشَنَں نِنْیُح۔ تَتَح پِتَرو دُورے دُورے پَشْچادِتْوا |
55 Dei hadde gjort upp ein eld midt i gardsromet og sett seg ikring, og Peter sette seg midt ibland deim.
| برِہَتْکوشْٹھَسْیَ مَدھْیے یَتْراگْنِں جْوالَیِتْوا لوکاح سَمیتْیوپَوِشْٹاسْتَتْرَ تَیح سارْدّھَمْ اُپَوِویشَ۔ |
56 Med han sat der i ljoset, vart ei tenestgjenta var honom; ho stirde på honom og sagde: «Denne var og med honom!»
| اَتھَ وَہْنِسَنِّدھَو سَمُپَویشَکالے کاچِدّاسِی مَنو نِوِشْیَ تَں نِرِیکْشْیاوَدَتْ پُمانَیَں تَسْیَ سَنْگےسْتھاتْ۔ |
57 Men han neitta og sagde: «Eg kjenner honom ikkje, kvinna!»
| کِنْتُ سَ تَدْ اَپَہْنُتْیاوادِیتْ ہے نارِ تَمَہَں نَ پَرِچِنومِ۔ |
58 Eit lite bil etter vart ein annan var honom og sagde: «Du er og ein av deim!» «Nei, mann, det er eg ikkje!» svara Peter.
| کْشَنانْتَرےنْیَجَنَسْتَں درِشْٹْوابْرَوِیتْ تْوَمَپِ تیشاں نِکَرَسْیَیکَجَنوسِ۔ پِتَرَح پْرَتْیُواچَ ہے نَرَ ناہَمَسْمِ۔ |
59 Då um lag ein time var liden, var det ein til som sanna det og sagde: «Jau visst var denne og med honom; han er då ein galilæar.»
| تَتَح سارْدّھَدَنْڈَدْوَیاتْ پَرَں پُنَرَنْیو جَنو نِشْچِتْیَ بَبھاشے، ایشَ تَسْیَ سَنْگِیتِ سَتْیَں یَتویَں گالِیلِییو لوکَح۔ |
60 «Eg veit’kje kva du talar um, mann!» sagde Peter. Og straks, fyrr han hadde tala ut, gol hanen.
| تَدا پِتَرَ اُواچَ ہے نَرَ تْوَں یَدْ وَدَمِ تَدَہَں بودّھُں نَ شَکْنومِ، اِتِ واکْیے کَتھِتَماتْرے کُکُّٹو رُراوَ۔ |
61 Då vende Herren seg og såg på Peter; og Peter kom i hug det ordet Herren hadde sagt til honom: «Fyrr hanen gjel i natt, hev du avneitta meg tri gonger.»
| تَدا پْرَبھُنا وْیادھُٹْیَ پِتَرے نِرِیکْشِتے کرِکَواکُرَواتْ پُورْوَّں ماں تْرِرَپَہْنوشْیَسے اِتِ پُورْوّوکْتَں تَسْیَ واکْیَں پِتَرَح سْمرِتْوا |
62 Og han gjekk ut og gret sårt.
| بَہِرْگَتْوا مَہاکھیدینَ چَکْرَنْدَ۔ |
63 Dei mennerne som heldt Jesus, spotta honom og slo honom.
| تَدا یَے رْیِیشُرْدھرِتَسْتے تَمُپَہَسْیَ پْرَہَرْتُّماریبھِرے۔ |
64 Dei kasta eit klæde yver honom og spurde: «Kven var det som slo deg? Seg oss det, du som er ein profet!»
| وَسْتْرینَ تَسْیَ درِشَو بَدّھوا کَپولے چَپیٹاگھاتَں کرِتْوا پَپْرَچّھُح، کَسْتے کَپولے چَپیٹاگھاتَں کرِتَوانَ؟ گَنَیِتْوا تَدْ وَدَ۔ |
65 Og mange andre hædingsord tala dei til honom.
| تَدَنْیَتْ تَدْوِرُدّھَں بَہُنِنْداواکْیَں وَکْتُماریبھِرے۔ |
66 Då det vart dag, kom styresmennerne åt folket i hop, og øvsteprestarne og dei skriftlærde; dei førde honom fram i rådsmøtet sitt
| اَتھَ پْرَبھاتے سَتِ لوکَپْرانْچَح پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ سَبھاں کرِتْوا مَدھْییسَبھَں یِیشُمانِییَ پَپْرَچّھُح، تْوَمْ اَبھِشِکَتوسِ نَ واسْمانْ وَدَ۔ |
67 og sagde: «Er du Messias, so seg oss det!» «Um eg segjer det åt dykk, trur de det ikkje, » svara han,
| سَ پْرَتْیُواچَ، مَیا تَسْمِنُّکْتےپِ یُویَں نَ وِشْوَسِشْیَتھَ۔ |
68 «og um eg spør, svarar de ikkje.
| کَسْمِںشْچِدْواکْیے یُشْمانْ پرِشْٹےپِ ماں نَ تَدُتَّرَں وَکْشْیَتھَ نَ ماں تْیَکْشْیَتھَ چَ۔ |
69 Men heretter skal Menneskjesonen sitja ved høgre handi åt Guds allmagt.»
| کِنْتْوِتَح پَرَں مَنُجَسُتَح سَرْوَّشَکْتِمَتَ اِیشْوَرَسْیَ دَکْشِنے پارْشْوے سَمُپَویکْشْیَتِ۔ |
70 Då spurde dei alle: «Er du då Guds Son?» Han svara: «De segjer det, og eg er det.»
| تَتَسْتے پَپْرَچّھُح، رْتِہَ تْوَمِیشْوَرَسْیَ پُتْرَح؟ سَ کَتھَیاماسَ، یُویَں یَتھارْتھَں وَدَتھَ سَ ایواہَں۔ |
71 «Kva skal me med fleire vitnemål?» sagde dei då; «no høyrde me det av hans eigen munn!»
| تَدا تے سَرْوّے کَتھَیاماسُح، رْتِہَ ساکْشْیےنْسَسْمِنْ اَسْماکَں کِں پْرَیوجَنَں؟ اَسْیَ سْوَمُکھادیوَ ساکْشْیَں پْراپْتَمْ۔ |
