Lukas 20
1 Som han no ein dag lærde folket i templet og bar fram fagnadbodet, steig øvsteprestarne og dei skriftlærde upp, i hop med styresmennerne,
ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚⲞⲨⲀⲒ ⲚⲚⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲈϤϮⲤⲂⲰ ϦⲈⲚⲠⲒⲈⲢⲪⲈⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲈϤϨⲒϢⲈⲚⲚⲞⲨϤⲒ ⲀⲨⲞϨⲒ ⲈⲢⲀⲦⲞⲨ ⲚϪⲈⲚⲒⲀⲢⲬⲒⲈⲢⲈⲨⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲤⲀϦ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲠⲢⲈⲤⲂⲨⲦⲈⲢⲞⲤ
2 og dei tala soleis til honom: «Seg oss: Kva rett hev du til å gjera dette, eller kven var det som gav deg retten?»
ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲀϪⲞⲤ ⲚⲀⲚ ϪⲈ ⲀⲔⲒⲢⲒ ⲚⲚⲀⲒ ϦⲈⲚⲀϢ ⲚⲈⲢϢⲒϢⲒ ⲒⲈ ⲚⲒⲘ ⲠⲈⲦⲀϤϮ ⲘⲠⲀⲒⲈⲢϢⲒϢⲒ ⲚⲀⲔ.
3 «Eg vil og spyrja dykk um ein ting, » svara han: «Seg de meg:
ⲅ̅ⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ϮⲚⲀϢⲈⲚ ⲐⲎⲚⲞⲨ ϨⲰ ⲈⲞⲨⲤⲀϪⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀϪⲞϤ ⲚⲎⲒ.
4 Var dåpen åt Johannes frå himmelen, eller var det menneskjeverk?
ⲇ̅ⲠⲒⲰⲘⲤ ⲚⲦⲈⲒⲰⲀⲚⲚⲎⲤ ⲚⲈⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲦⲪⲈ ⲠⲈ ϢⲀⲚ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲠⲈ.
5 Då slo dei yver med seg sjølve og sagde: «Svarar me: «Frå himmelen, » so segjer han: «Kvi trudde de honom ikkje?»
ⲉ̅ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲀⲨⲤⲞϬⲚⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲞⲨⲈⲢⲎⲞⲨ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲚϢⲀⲚϪⲞⲤ ϪⲈ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲦⲪⲈ ⲠⲈ ϤⲚⲀϪⲞⲤ ϪⲈ ⲈⲐⲂⲈⲞⲨ ⲘⲠⲈⲦⲈⲚⲚⲀϨϮ ⲈⲢⲞϤ.
6 og svarar me: «Det var menneskjeverk, » so kjem heile folket til å steina oss i hel; for dei trur fullt og fast at Johannes var ein profet.»
ⲋ̅ⲈϢⲰⲠ ⲆⲈ ⲀⲚϢⲀⲚϪⲞⲤ ϪⲈ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲠⲈ ⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲦⲎⲢϤ ⲚⲀϤϨⲒⲰⲚⲒ ⲈⲢⲞⲚ ⲠⲞⲨϨⲎⲦ ⲄⲀⲢ ⲐⲎⲦ ϪⲈ ⲒⲰⲀⲚⲚⲎⲤ ⲞⲨⲠⲢⲞⲪⲎ ⲦⲎⲤ ⲠⲈ.
7 So svara dei at dei visste ikkje kvar Johannes-dåpen var ifrå.»
ⲍ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲢⲞⲨⲰ ϪⲈ ⲦⲈⲚⲈⲘⲒ ⲀⲚ ϪⲈ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ⲐⲰⲚ ⲠⲈ.
8 «Då segjer ikkje eg dykk heller kva rett eg hev til å gjera dette, » sagde Jesus.
ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲈ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲞⲨⲆⲈ ⲀⲚⲞⲔ ⲚϮⲚⲀϪⲞⲤ ⲚⲰⲦⲈⲚ ⲀⲚ ϪⲈ ⲀⲒⲒⲢⲒ ⲚⲚⲀⲒ ϦⲈⲚⲀϢ ⲚⲈⲢϢⲒϢⲒ.
9 So tok han til å tala til folket og sagde deim ei likning: «Det var ein gong ein mann som stelte til ein vingard; den leigde han burt til brukarar, og so for han utanlands og vart burte i lang æva.
ⲑ̅ⲀϤⲈⲢϨⲎⲦⲤ ⲆⲈ ⲚⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲚⲦⲀⲒⲠⲀⲢⲀⲂⲞⲖⲎ ⲚⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲢⲰⲘⲒ ⲈⲀϤϬⲞ ⲚⲞⲨⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲦⲎⲒϤ ⲚϨⲀⲚⲞⲨⲒⲎ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈⲠϢⲈⲘⲘⲞ ⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲤⲎⲞⲨ.
10 Då rette tidi kom, sende han ein av sveinarne sine til brukarane, og kravde at dei skulde gjeva honom noko av det som var avla i vingarden. Men brukarane slo sveinen og sende honom burt att med tome hender.
ⲓ̅ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲠⲤⲎⲞⲨ ⲀϤⲞⲨⲰⲢⲠ ⲚⲞⲨⲂⲰⲔ ϨⲀ ⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲤⲈϮ ⲚⲀϤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲞⲨⲦⲀϨ ⲚⲦⲈⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ⲆⲈ ⲈⲦⲀⲨϨⲒⲞⲨⲒ ⲈⲢⲞϤ ⲀⲨϮⲦⲞⲦϤ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϤϢⲞⲨⲒⲦ
11 So sende han atter ein annan svein; den slo dei og, og hædde honom og sende honom burt att med henderne tome.
ⲓ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲀϨⲦⲞⲦϤ ⲞⲚ ⲈⲞⲨⲰⲢⲠ ⲚⲰⲞⲨ ⲚⲔⲈⲂⲰⲔ ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲈⲦⲀⲨϨⲒⲞⲨⲒ ⲈⲠⲒⲬⲈⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨϢⲞϢϤ ⲀⲨϮⲦⲞⲦϤ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϤϢⲞⲨⲒⲦ
12 Og endå ein tridje sende han; den for dei like eins med, slo honom til blods og kasta honom ut.
ⲓ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲀϨⲦⲞⲦϤ ⲞⲚ ⲈⲞⲨⲰⲢⲠ ⲘⲠⲒⲘⲀϨⲄ ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲀⲨⲪⲰⲖϨ ⲘⲠⲀⲒⲬⲈⲦ ⲀⲨϨⲒⲦϤ ⲈⲂⲞⲖ.
13 «Kva skal eg no gjera?» sagde han som åtte vingarden. «Eg vil senda son min, han som eg elskar so høgt; kann henda dei hev age for honom!»
ⲓ̅ⲅ̅ⲠⲈϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲆⲈ ⲘⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ϪⲈ ⲞⲨ ⲠⲈϮⲚⲀⲀⲒϤ ϮⲚⲀⲞⲨⲰⲢⲠ ⲘⲠⲀϢⲎⲢⲒ ⲘⲘⲈⲚⲢⲒⲦ ⲀⲢⲎⲞⲨ ⲚⲤⲈϢⲒⲠⲒ ϦⲀⲦⲈϤϨⲎ.
14 Men då brukarane fekk sjå honom, lagde dei yver med kvarandre og sagde: «Dette er ervingen! Lat oss slå han i hel, so me kann få arven!»
ⲓ̅ⲇ̅ⲈⲦⲀⲨⲚⲀⲨ ⲆⲈ ⲈⲢⲞϤ ⲚϪⲈⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ⲚⲀⲨⲤⲞϬⲚⲒ ⲠⲈ ⲚⲈⲘ ⲚⲞⲨⲈⲢⲎⲞⲨ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲪⲀⲒ ⲠⲈ ⲠⲒⲔⲖⲎⲢⲞⲚⲞⲘⲞⲤ ⲀⲘⲰⲒⲚⲒ ⲘⲀⲢⲈⲚϦⲞⲐⲂⲈϤ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲤϢⲰⲠⲒ ⲚⲀⲚ ⲚϪⲈϮⲔⲖⲎⲢⲞⲚⲞⲘⲒⲀ.
15 So kasta dei honom ut or vingarden og slo honom i hel. Kva skal no vingardseigaren gjera med deim?
ⲓ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨϨⲒⲦϤ ⲤⲀⲂⲞⲖ ⲘⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ⲀⲨϦⲞⲐⲂⲈϤ ⲞⲨ ⲠⲈⲦⲈϤⲚⲀⲀⲒϤ ⲚⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲘⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ.
16 Han skal koma og gjera ende på desse brukarane og lata andre få vingarden.» Då dei høyrde det, sagde dei: «Slikt må aldri henda!»
ⲓ̅ⲋ̅ϤⲚⲀⲒ ⲞⲨⲞϨ ϤⲚⲀⲦⲀⲔⲈ ⲚⲒⲞⲨⲒⲎ ⲞⲨⲞϨ ϤⲚⲀϮ ⲘⲠⲒⲒⲀϨⲀⲖⲞⲖⲒ ⲚϨⲀⲚⲔⲈⲬⲰⲞⲨⲚⲒ ⲈⲦⲀⲨⲤⲰⲦⲈⲘ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲚⲚⲈⲤϢⲰⲠⲒ.
17 Då såg han på deim og sagde: «Kva tyder då dette ordet i skrifti: «Den steinen byggjarane vanda, den var det som vart hyrnestein?»
ⲓ̅ⲍ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲈⲦⲀϤⲤⲞⲘⲤ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲠⲈϪⲀϤ ϪⲈ ⲞⲨ ⲠⲈ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲤϦⲎⲞⲨⲦ ϪⲈ ⲠⲒⲰⲚⲒ ⲈⲦⲀⲨϢⲞϢϤ ⲚϪⲈⲚⲎ ⲈⲦⲔⲰⲦ ⲪⲀⲒ ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲈⲨϪⲰϪ ⲚⲖⲀⲔϨ.
18 Kvar den som fell på den steinen, skal slå seg sund; men den som steinen fell på, skal han smuldra til dust.»
ⲓ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲚⲀϨⲈⲒ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲀⲒⲰⲚⲒ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ϤⲚⲀⲖⲰⲤ ⲪⲎ ⲆⲈ ⲈⲦⲈϤⲚⲀϨⲈⲒ ⲈϪⲰϤ ϤⲚⲀϢⲀϢϤ ⲈⲂⲞⲖ.
19 Dei skriftlærde og øvsteprestarne vilde ha lagt hand på honom i same stund, men dei torde ikkje for folket; dei skyna at det var deim han meinte med likningi si.
ⲓ̅ⲑ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲔⲰϮ ⲠⲈ ⲚϪⲈⲚⲒⲤⲀϦ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲀⲢⲬⲒⲈⲢⲈⲨⲤ ⲈⲈⲚ ⲚⲞⲨϪⲒϪ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰϤ ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚϮⲞⲨⲚⲞⲨ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲢϨⲞϮ ϦⲀⲦϨⲎ ⲘⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲀⲨⲈⲘⲒ ⲄⲀⲢ ϪⲈ ⲈⲦⲀϤϪⲈ ⲦⲀⲒⲠⲀⲢⲀⲂⲞⲖⲎ ⲈⲐⲂⲎⲦⲞⲨ.
20 So gjætte dei på honom og sende folk ut som skulde lura på honom og låst vera lovlydige, so dei kunde fanga honom i ord, og so gjeva honom yver til styremagti og i henderne på landshovdingen.
ⲕ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨϮϨⲐⲎⲞⲨ ⲀⲨⲞⲨⲰⲢⲠ ϨⲀⲢⲞϤ ⲚϨⲀⲚⲢⲈϤⲬⲢⲞϤ ⲈⲨⲈⲢⲘⲈⲦϢⲞⲂⲒ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲈⲢⲰⲞⲨ ϪⲈ ϨⲀⲚⲐⲘⲎⲒ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲤⲈⲦⲀϨⲞϤ ⲚⲞⲨⲤⲀϪⲒ ϨⲰⲤⲦⲈ ⲈⲦⲎⲒϤ ⲚϮⲀⲢⲬⲎ ⲚⲈⲘ ϮⲈⲜⲞⲨⲤⲒⲀ ⲚⲦⲈⲠⲒϨⲎⲄⲈⲘⲰⲚ.
21 Dei sette fram eit spursmål for honom og sagde: «Meister, me veit at du talar og lærer rett og ikkje gjer skil på folk, men lærer Guds veg etter sanningi -
ⲕ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨϢⲈⲚϤ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲠⲒⲢⲈϤϮⲤⲂⲰ ⲦⲈⲚⲈⲘⲒ ϪⲈ ⲔⲤⲀϪⲒ ϦⲈⲚⲞⲨⲤⲰⲞⲨⲦⲈⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲔϮⲤⲂⲰ ⲞⲨⲞϨ ⲔϬⲒ ϨⲞ ⲀⲚ ⲀⲖⲖⲀ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲔϮⲤⲂⲰ ⲘⲠⲒⲘⲰⲒⲦ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
22 er det rett at me legg skatt til keisaren, eller er det ikkje?»
ⲕ̅ⲃ̅ⲤϢⲈ ⲚϮϨⲰϮ ⲘⲠⲞⲨⲢⲞ ϢⲀⲚ ⲘⲘⲞⲚ.
23 Men han gådde listi deira og sagde til deim:
ⲕ̅ⲅ̅ⲈⲦⲀϤϮϨⲐⲎϤ ⲆⲈ ⲈⲦⲞⲨⲘⲈⲦⲠⲀⲚⲞⲨⲢⲄⲞⲤ ⲠⲈϪⲀϤ
24 «Syn meg ein sylvmynt! Kva bilæte og namn er det han hev?» «Det er keisarens, » svara dei.
ⲕ̅ⲇ̅ϪⲈ ⲘⲀⲦⲀⲘⲞⲒ ⲈⲞⲨⲤⲀⲐⲈⲢⲒ ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲀⲨⲦⲀⲘⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ϮϨⲒⲔⲰⲚ ⲚⲈⲘ ϮⲈⲠⲒⲄⲢⲀⲪⲎ ⲈⲦϨⲒⲰⲦⲤ ⲚⲀ ⲚⲒⲘ ⲚⲈⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲚⲀ ⲠⲞⲨⲢⲞ ⲚⲈ.
25 «Vel, » sagde han til deim, «gjev so keisaren det som keisarens er, og Gud det som Guds er!»
ⲕ̅ⲉ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ϮⲚⲞⲨ ⲘⲀ ⲚⲀ ⲠⲞⲨⲢⲞ ⲘⲠⲞⲨⲢⲞ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲀ ⲚⲀ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ.
26 Soleis kunde dei ikkje fanga honom i noko ord so folket var vitne på det; dei undra seg berre yver svaret hans og tagde.
ⲕ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲘⲠⲞⲨϢϪⲈⲘϪⲞⲘ ⲈⲀⲘⲀϨⲒ ⲘⲘⲞϤ ϦⲈⲚⲞⲨⲤⲀϪⲒ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀⲨⲈⲢϢⲪⲎⲢⲒ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲈϤϪⲒⲚⲈⲢⲞⲨⲰ ⲀⲨⲬⲀⲢⲰⲞⲨ.
27 So kom det nokre sadducæarar - det er dei som neittar at dei daude skal standa upp att - dei og sette fram eit spursmål for honom og sagde:
ⲕ̅ⲍ̅ⲈⲦⲀⲨⲒ ⲆⲈ ⲚϪⲈϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚϪⲈϨⲀⲚⲤⲀⲆⲆⲞⲨⲔⲈⲞⲤ ⲚⲎ ⲈⲦϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲘⲞⲚ ⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ ⲀⲨϢⲈⲚϤ
28 «Meister, Moses hev skrive den lovi åt oss, at når ein gift mann døyr barnlaus, so skal bror hans gifta seg med enkja og halda uppe ætti åt bror sin.
ⲕ̅ⲏ̅ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲪⲢⲈϤϮⲤⲂⲰ Ⲁ- ⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲤϦⲀⲒ ⲚⲀⲚ ϪⲈ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲢⲈϢⲀⲚ ⲠⲤⲞⲚ ⲚⲞⲨⲀⲒ ⲘⲞⲨ ⲈⲞⲨⲞⲚⲦⲈϤ ⲤϨⲒⲘⲒ ⲘⲘⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲪⲀⲒ ⲘⲘⲞⲚⲦⲈϤ ϢⲎⲢⲒ ⲘⲘⲀⲨ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲠⲈϤⲤⲞⲚ ϬⲒ ⲚⲦⲈϤⲤϨⲒⲘⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤⲦⲞⲨⲚⲞⲤ ⲞⲨϪⲢⲞϪ ⲘⲠⲈϤⲤⲞⲚ.
29 No var det ein gong sju brør. Den fyrste tok seg ei kona, men døydde barnlaus.
ⲕ̅ⲑ̅ⲚⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲌⲞⲨⲚ ⲚⲤⲞⲚ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒϨⲞⲨⲒⲦ ⲈⲦⲀϤϬⲒ ϮⲤϨⲒⲘⲒ ⲀϤⲘⲞⲨ ⲈϤⲞⲒ ⲚⲀⲦϢⲎⲢⲒ.
30 So gifte den andre seg med henne,
ⲗ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲒⲘⲀϨⲂ ⲀϤϬⲒⲦⲤ
31 og so den tridje, og sameleis alle sju; dei døydde og hadde ikkje born etter seg.
ⲗ̅ⲁ̅ⲚⲈⲘ ⲠⲒⲘⲀϨⲄ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲆⲈ ϢⲀ ⲠⲒⲘⲀϨⲌ ⲘⲠⲞⲨⲬⲀ ϢⲎⲢⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲘⲞⲨ.
32 Til slutt døydde kona og.
ⲗ̅ⲃ̅ⲈⲠϦⲀⲈ ⲆⲈ ⲀⲤⲘⲞⲨ ϨⲰⲤ ⲚϪⲈϮⲔⲈⲤϨⲒⲘⲒ
33 Kven av deim skal no den kona høyra til i eit anna liv? For alle sju hev havt henne til kona.»
ⲗ̅ⲅ̅ⲚϨⲢⲎⲒ ⲞⲨⲚ ϦⲈⲚϮⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ ⲀⲤⲚⲀⲈⲢⲤϨⲒⲘⲒ ⲚⲚⲒⲘ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲀⲠⲒⲌ ⲄⲀⲢ ϬⲒⲦⲤ ⲈⲨⲤϨⲒⲘⲒ
ⲗ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ϪⲈ ⲚⲒϢⲎⲢⲒ ⲚⲦⲈⲠⲀⲒⲈⲚⲈϨ ϢⲀⲨϬⲒ ⲞⲨⲞϨ ϢⲀⲨϬⲒⲦⲞⲨ. (aiōn g165)
35 men dei som vert haldne verdige til å nå hi verdi og standa upp att frå dei daude, dei korkje gifter seg eller vert burtgifte; (aiōn g165)
ⲗ̅ⲉ̅ⲚⲎ ⲆⲈ ⲈⲦⲀⲨⲈⲢⲠⲈⲘⲠϢⲀ ⲘⲠⲒⲈⲚⲈϨ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲚⲈⲘ ϮⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ ϮⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲢⲈϤⲘⲰⲞⲨⲦ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲀⲨϬⲒ ⲞⲨⲆⲈ ⲘⲠⲀⲨϬⲒⲦⲞⲨ (aiōn g165)
36 dei kann heller ikkje døy meir; for dei er liksom englarne og er Guds born, av di dei hev stade upp att til eit nytt liv.
ⲗ̅ⲋ̅ⲞⲨⲆⲈ ⲄⲀⲢ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲚⲤⲈⲘⲞⲨ ϪⲈ ϨⲀⲚϨⲒⲤⲞⲤ ⲚⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲄⲀⲢ ⲚⲈⲞⲨⲞϨ ϨⲀⲚϢⲎⲢⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲈⲈⲨⲞⲒ ⲚϢⲎⲢⲒ ⲚⲦⲈϮⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ.
37 Men at dei avlidne skal vekkjast upp att, det hev Moses og synt i soga um klungeren, der han kallar Herren Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.
ⲗ̅ⲍ̅ⲞⲦⲒ ⲆⲈ ⲚⲒⲢⲈϤⲘⲰⲞⲨⲦ ⲚⲀⲦⲰⲞⲨⲚⲞⲨ ⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ϨⲰϤ ⲀϤϮⲘⲎⲒⲚⲒ ϨⲒ ⲠⲒⲂⲀⲦⲞⲤ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲀⲂⲢⲀⲀⲘ ⲚⲈⲘ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲒⲤⲀⲀⲔ ⲚⲈⲘ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲒⲀⲔⲰⲂ.
38 Og han er ikkje Gud for dei daude, men for dei livande; for alle er livande for honom.»
ⲗ̅ⲏ̅ⲪⲚⲞⲨϮ ⲪⲀ ⲚⲎ ⲈⲐⲘⲰⲞⲨⲦ ⲀⲚ ⲠⲈ ⲀⲖⲖⲀ ⲪⲀ ⲚⲎ ⲈⲦⲞⲚϦ ⲠⲈ ⲤⲈⲞⲚϦ ⲄⲀⲢ ⲚⲀϤ ⲦⲎⲢⲞⲨ.
39 Då tok nokre skriftlærde til ords og sagde: «No tala du vel, meister.»
ⲗ̅ⲑ̅ⲀⲨⲈⲢⲞⲨⲰ ⲆⲈ ⲚϪⲈϨⲀⲚⲞⲨⲞⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲤⲀϦ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲠⲒⲢⲈϤϮⲤⲂⲰ ⲔⲀⲖⲰⲤ ⲀⲔϪⲞⲤ.
40 Og dei torde ikkje oftare spyrja honom um noko.
ⲙ̅ⲚⲀⲨϢⲈⲢⲦⲞⲖⲘⲀⲚ ⲄⲀⲢ ⲀⲚ ϪⲈ ⲈϢⲈⲚϤ ⲈϨⲖⲒ.
41 So sagde han til deim: «Korleis kann dei segja at Messias er Davids son?
ⲙ̅ⲁ̅ⲠⲈϪⲀϤ ⲆⲈ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲠⲰⲤ ⲤⲈϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲠϢⲎⲢⲒ ⲚⲆⲀⲨⲒⲆ ⲠⲈ
42 David segjer då sjølv i Salmeboki: «Herren sagde til herren min: «Sit ved høgre handi mi,
ⲙ̅ⲃ̅ⲚⲐⲞϤ ⲄⲀⲢ ⲆⲀⲨⲒⲆ ϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϦⲈⲚⲠϪⲰⲘ ⲚⲚⲒⲮⲀⲖⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲠⲈϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲘⲠⲀϬⲞⲒⲤ ϪⲈ ϨⲈⲘⲤⲒ ⲤⲀⲦⲀⲞⲨⲒⲚⲀⲘ
43 til eg dine fiendar fær til fotbenk for deg lagt!»»
ⲙ̅ⲅ̅ϢⲀϮⲬⲀ ⲚⲈⲔϪⲀϪⲒ ⲤⲀⲠⲈⲤⲎⲦ ⲚⲚⲈⲔϬⲀⲖⲀⲨϪ.
44 So kallar no David honom herre; korleis kann han då vera son hans?»
ⲙ̅ⲇ̅ⲆⲀⲨⲒⲆ ⲞⲨⲚ ϤⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞϤ ϪⲈ ⲠⲀϬⲞⲒⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲰⲤ ⲠⲈϤϢⲎⲢⲒ ⲠⲈ.
45 Sidan tala han til læresveinarne og sagde so heile folket høyrde det:
ⲙ̅ⲉ̅ⲈϤⲤⲰⲦⲈⲘ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲦⲎⲢϤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲚⲈϤⲘⲀⲐⲎⲦⲎⲤ
46 «Agta dykk for dei skriftlærde som likar å ganga ikring i side kjolar og gjerne vil helsast torgi og hava dei fremste sessarne i synagogorne og dei høgste sæti i gjestebod!
ⲙ̅ⲋ̅ϪⲈ ⲘⲀϨⲐⲎⲦⲈⲚ ⲈⲢⲰⲦⲈⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀ ⲚⲒⲤⲀϦ ⲚⲎ ⲈⲐⲞⲨⲰϢ ⲈⲘⲞϢⲒ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲤⲦⲞⲖⲎ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲨⲘⲈⲒ ⲚⲚⲒⲀⲤⲠⲀⲤⲘⲞⲤ ϦⲈⲚⲚⲒⲀⲄⲞⲢⲀ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϢⲞⲢⲠ ⲘⲘⲀⲚϨⲈⲘⲤⲒ ϦⲈⲚⲚⲒⲤⲨⲚⲀⲄⲰⲄⲎ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϢⲞⲢⲠ ⲘⲘⲀⲚⲢⲰⲦⲈⲂ ϦⲈⲚⲚⲒⲆⲒⲠⲚⲞⲚ.
47 dei som et upp huset for enkjor og for ei syn skuld held lange bøner. Dei skal få so mykje strengare dom.»
ⲙ̅ⲍ̅ⲚⲎ ⲈⲐⲞⲨⲰⲘ ⲚⲚⲒⲎⲒ ⲚⲦⲈⲚⲒⲬⲎⲢⲀ ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲞⲨⲖⲰⲒϪⲒ ⲈⲤⲞⲨⲎⲞⲨ ⲤⲈⲈⲢⲠⲢⲞⲤⲈⲨⲬ ⲈⲤⲐⲈ ⲚⲀⲒ ⲈⲨⲈϬⲒ ⲚⲞⲨϨⲀⲠ ⲚϨⲞⲨⲞ.
