Lukas 17

1 Sidan sagde han til læresveinarne sine: «Det er uråd anna enn det lyt koma freistingar, men ve yver den som dei kjem ifrå!

اِتَح پَرَں یِیشُح شِشْیانْ اُواچَ، وِگھْنَیرَوَشْیَمْ آگَنْتَوْیَں کِنْتُ وِگھْنا یینَ گھَٹِشْیَنْتے تَسْیَ دُرْگَتِ رْبھَوِشْیَتِ۔

2 Han var betre faren det låg ein kvernstein um halsen hans og han var kasta i havet, enn at han skulde freista ein av desse små.

ایتیشاں کْشُدْرَپْرانِنامْ ایکَسْیاپِ وِگھْنَجَنَناتْ کَنْٹھَبَدّھَپیشَنِیکَسْیَ تَسْیَ ساگَراگادھَجَلے مَجَّنَں بھَدْرَں۔

3 Tak dykk i vare! Syndar bror din, so tala til honom, og angrar han, so tilgjev honom!

یُویَں سْویشُ ساوَدھاناسْتِشْٹھَتَ؛ تَوَ بھْراتا یَدِ تَوَ کِنْچِدْ اَپَرادھْیَتِ تَرْہِ تَں تَرْجَیَ، تینَ یَدِ مَنَح پَرِوَرْتَّیَتِ تَرْہِ تَں کْشَمَسْوَ۔

4 Um han syndar mot deg sju gonger um dagen, og sju gonger kjem attende til deg og segjer: «Eg angrar!» so skal du tilgjeva honom.»

پُنَریکَدِنَمَدھْیے یَدِ سَ تَوَ سَپْتَکرِتْووپَرادھْیَتِ کِنْتُ سَپْتَکرِتْوَ آگَتْیَ مَنَح پَرِوَرْتْیَ مَیاپَرادّھَمْ اِتِ وَدَتِ تَرْہِ تَں کْشَمَسْوَ۔

5 Apostlarne sagde til Herren: «Gjev oss meir tru!»

تَدا پْریرِتاح پْرَبھُمْ اَوَدَنْ اَسْماکَں وِشْواسَں وَرْدّھَیَ۔

6 «Hev de tru som eit senapskorn, » svara Herren, «so kunde de segja til dette morbærtreet: «Rykk deg upp og røt deg i havet!» og det skulde lyda dykk.

پْرَبھُرُواچَ، یَدِ یُشْماکَں سَرْشَپَیکَپْرَمانو وِشْواسوسْتِ تَرْہِ تْوَں سَمُولَمُتْپاٹِتو بھُوتْوا سَمُدْرے روپِتو بھَوَ کَتھایامْ ایتَسْیامْ ایتَدُڈُمْبَرایَ کَتھِتایاں سَ یُشْماکَماجْناوَہو بھَوِشْیَتِ۔

7 Um nokon av dykk hev ein dreng som pløgjer eller gjæter, segjer han då til honom når han kjem heim frå marki: «Kom straks og set deg til bords?»

اَپَرَں سْوَداسے ہَلَں واہَیِتْوا وا پَشُونْ چارَیِتْوا کْشیتْرادْ آگَتے سَتِ تَں وَدَتِ، ایہِ بھوکْتُمُپَوِشَ، یُشْماکَمْ ایتادرِشَح کوسْتِ؟

8 Segjer han’kje heller: «Stell til kveldsmaten åt meg, bind livgjordi um deg, og gakk meg til handa med eg et og drikk! Sidan kann du eta og drikka?»

وَرَنْچَ پُورْوَّں مَمَ کھادْیَماسادْیَ یاوَدْ بھُنْجے پِوامِ چَ تاوَدْ بَدّھَکَٹِح پَرِچَرَ پَشْچاتْ تْوَمَپِ بھوکْشْیَسے پاسْیَسِ چَ کَتھامِیدرِشِیں کِں نَ وَکْشْیَتِ؟

9 Takkar han vel drengen for di han gjorde som han var fyresagd? Eg trur ikkje det.

تینَ داسینَ پْرَبھوراجْنانُرُوپے کَرْمَّنِ کرِتے پْرَبھُح کِں تَسْمِنْ بادھِتو جاتَح؟ نیتّھَں بُدھْیَتے مَیا۔

10 Soleis de og; når de hev gjort alt som var sagt dykk, so seg: «Me er uturvande tenarar! Me hev’kje gjort anna enn det som var skyldnaden vår.»»

اِتّھَں نِرُوپِتیشُ سَرْوَّکَرْمَّسُ کرِتیشُ سَتْمُ یُویَمَپِیدَں واکْیَں وَدَتھَ، وَیَمْ اَنُپَکارِنو داسا اَسْمابھِرْیَدْیَتْکَرْتَّوْیَں تَنْماتْرَمیوَ کرِتَں۔

11 Med han var på vegen til Jerusalem og for midt imillom Samaria og Galilæa,

سَ یِرُوشالَمِ یاتْراں کُرْوَّنْ شومِرونْگالِیلْپْرَدیشَمَدھْیینَ گَچّھَتِ،

12 bar det so til at han gjekk inn i ein liten by, og der kom det imot han ti menner som hadde spillsykja; dei vart standande eit langt stykke undan,

ایتَرْہِ کُتْرَچِدْ گْرامے پْرَویشَماتْرے دَشَکُشْٹھِنَسْتَں ساکْشاتْ کرِتْوا

13 og ropa høgt: «Jesus, meister, gjer sælebot på oss!»

دُورے تِشْٹھَنَتَ اُچَّے رْوَکْتُماریبھِرے، ہے پْرَبھو یِیشو دَیَسْواسْمانْ۔

14 Då Jesus vart var deim, sagde han til deim: «Gakk og te dykk fram for prestarne!» Og med dei var på vegen, hende det at dei vart reine.

تَتَح سَ تانْ درِشْٹْوا جَگادَ، یُویَں یاجَکاناں سَمِیپے سْوانْ دَرْشَیَتَ، تَتَسْتے گَچّھَنْتو روگاتْ پَرِشْکرِتاح۔

15 Ein av deim kom attende då han såg han var lækt; han lova Gud med høg røyst,

تَدا تیشامیکَح سْوَں سْوَسْتھَں درِشْٹْوا پْروچَّیرِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدَنْ وْیاگھُٹْیایاتو یِیشو رْگُنانَنُوَدَنْ تَچَّرَنادھوبھُومَو پَپاتَ؛

16 og kasta seg å gruve framfor føterne hans og takka honom; det var ein samaritan.

سَ چاسِیتْ شومِرونِی۔

17 Då tok Jesus til ords og sagde: «Vart dei’kje reine alle ti? Kvar er då dei ni?

تَدا یِیشُرَوَدَتْ، دَشَجَناح کِں نَ پَرِشْکرِتاح؟ تَہْیَنْیے نَوَجَناح کُتْرَ؟

18 Var det ingen utan denne framande som kom attende og vilde gjeva Gud æra?»

اِیشْوَرَں دھَنْیَں وَدَنْتَمْ اینَں وِدیشِنَں وِنا کوپْیَنْیو نَ پْراپْیَتَ۔

19 So sagde han til mannen: «Statt upp og gakk heim att! Trui di hev hjelpt deg.»

تَدا سَ تَمُواچَ، تْوَمُتّھایَ یاہِ وِشْواسَسْتے تْواں سْوَسْتھَں کرِتَوانْ۔

20 Farisæarane spurde honom ein gong når Guds rike skulde koma. Då svara han deim so: «Guds rike kjem ikkje so at ein kann sjå det for augo.

اَتھَ کَدیشْوَرَسْیَ راجَتْوَں بھَوِشْیَتِیتِ پھِرُوشِبھِح پرِشْٹے سَ پْرَتْیُواچَ، اِیشْوَرَسْیَ راجَتْوَمْ اَیشْوَرْیَّدَرْشَنینَ نَ بھَوِشْیَتِ۔

21 Ein kann ikkje heller segja: «Sjå her er det!» eller: «Der er det!» For Guds rike, det er inni dykk.»

اَتَ ایتَسْمِنْ پَشْیَ تَسْمِنْ وا پَشْیَ، اِتِ واکْیَں لوکا وَکْتُں نَ شَکْشْیَنْتِ، اِیشْوَرَسْیَ راجَتْوَں یُشْماکَمْ اَنْتَریواسْتے۔

22 Sidan sagde han til læresveinarne: «Det kjem ei tid då de skal stunda etter å sjå ein av dei dagarne då Menneskjesonen råder, men de skal ikkje få sjå det.

تَتَح سَ شِشْیانْ جَگادَ، یَدا یُشْمابھِ رْمَنُجَسُتَسْیَ دِنَمیکَں دْرَشْٹُمْ وانْچھِشْیَتے کِنْتُ نَ دَرْشِشْیَتے، اِیدرِکّالَ آیاتِ۔

23 Dei kjem til å segja til dykk: «Sjå der er han! Sjå her!» Gakk ikkje der burt, og fylg ikkje etter deim!

تَداتْرَ پَشْیَ وا تَتْرَ پَشْییتِ واکْیَں لوکا وَکْشْیَنْتِ، کِنْتُ تیشاں پَشْچاتْ ما یاتَ، مانُگَچّھَتَ چَ۔

24 For liksom ljonet, når det kjem, skin frå himmelbrun til himmelbrun, soleis skal det vera med Menneskjesonen den dagen han kjem.

یَتَسْتَڈِدْ یَتھاکاشَیکَدِشْیُدِیَ تَدَنْیامَپِ دِشَں وْیاپْیَ پْرَکاشَتے تَدْوَتْ نِجَدِنے مَنُجَسُونُح پْرَکاشِشْیَتے۔

25 Men fyrst lyt han lida mykje, og denne ætti skal skjota honom ifrå seg.

کِنْتُ تَتْپُورْوَّں تینانیکانِ دُحکھانِ بھوکْتَوْیانْییتَدْوَرْتَّمانَلوکَیشْچَ سووَجْناتَوْیَح۔

26 Og som det var i Noahs dagar, so skal det og vera den tidi då Menneskjesonen kjem:

نوہَسْیَ وِدْیَمانَکالے یَتھابھَوَتْ مَنُشْیَسُونوح کالیپِ تَتھا بھَوِشْیَتِ۔

27 dei åt, dei drakk, dei gifte seg, dei vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki; då kom storflodi og tynte alle i hop.

یاوَتْکالَں نوہو مَہاپوتَں ناروہَدْ آپْلاوِوارْیّیتْیَ سَرْوَّں ناناشَیَچَّ تاوَتْکالَں یَتھا لوکا اَبھُنْجَتاپِوَنْ وْیَوَہَنْ وْیَواہَیَںشْچَ؛

28 Eller som det var i Lots dagar: dei åt, dei drakk, dei kjøpte, dei selde, dei planta, dei bygde;

اِتّھَں لوٹو وَرْتَّمانَکالیپِ یَتھا لوکا بھوجَنَپانَکْرَیَوِکْرَیَروپَنَگرِہَنِرْمّانَکَرْمَّسُ پْراوَرْتَّنْتَ،

29 men den dagen då Lot tok ut frå Sodoma, regnde det eld og svåvel frå himmelen og tynte deim alle.

کِنْتُ یَدا لوٹْ سِدومو نِرْجَگامَ تَدا نَبھَسَح سَگَنْدھَکاگْنِورِشْٹِ رْبھُوتْوا سَرْوَّں وْیَناشَیَتْ

30 På same vis skal det vera den dagen Menneskjesonen syner seg.

تَدْوَنْ مانَوَپُتْرَپْرَکاشَدِنیپِ بھَوِشْیَتِ۔

31 Er nokon den dagen uppå taket og hev sine ting nedi huset, so må han ikkje ganga ned og henta deim; og er nokon utpå marki, so må han ikkje venda um.

تَدا یَدِ کَشْچِدْ گرِہوپَرِ تِشْٹھَتِ تَرْہِ سَ گرِہَمَدھْیاتْ کِمَپِ دْرَوْیَمانیتُمْ اَوَرُہْیَ نَیتُ؛ یَشْچَ کْشیتْرے تِشْٹھَتِ سوپِ وْیاگھُٹْیَ نایاتُ۔

32 Kom i hug kona hans Lot!

لوٹَح پَتْنِیں سْمَرَتَ۔

33 Den som freister å berga livet sitt, skal missa det, og den som misser det, skal vinna det att.

یَح پْرانانْ رَکْشِتُں چیشْٹِشْیَتے سَ پْرانانْ ہارَیِشْیَتِ یَسْتُ پْرانانْ ہارَیِشْیَتِ سَایوَ پْرانانْ رَکْشِشْیَتِ۔

34 Eg segjer dykk: Den natti skal det liggja tvo i ei seng; den eine skal hentast, og hin setjast att.

یُشْمانَہَں وَچْمِ تَسْیاں راتْرَو شَیَّیکَگَتَیو رْلوکَیوریکو دھارِشْیَتے پَرَسْتْیَکْشْیَتے۔

35 Tvo kvinnor skal mala på same kverni; den eine skal hentast, og hi setjast att.

سْتْرِیَو یُگَپَتْ پیشَنِیں وْیاوَرْتَّیِشْیَتَسْتَیوریکا دھارِشْیَتے پَراتْیَکْشْیَتے۔

36 Tvo skal vera utpå marki; den eine skal hentast, og hin setjast att.»

پُرُشَو کْشیتْرے سْتھاسْیَتَسْتَیوریکو دھارِشْیَتے پَرَسْتْیَکْشْیَتے۔

37 Då tok læresveinarne til ords og sagde: «Kvar, Herre?» Han svara: «Der liket er, der vil ørnane sankast innåt.»

تَدا تے پَپْرَچّھُح، ہے پْرَبھو کُتْریتّھَں بھَوِشْیَتِ؟ تَتَح سَ اُواچَ، یَتْرَ شَوَسْتِشْٹھَتِ تَتْرَ گرِدھْرا مِلَنْتِ۔