Lukas 16
1 Han sagde og til læresveinarne: «Det var ein gong ein rik mann som hadde ein hushaldar. Og folk kom til honom og klaga på hushaldaren, og sagde at han øydde burt midelen hans.
Nau hanaāāedauwunaude jea hethauguhādaunau, hena jasaa haenethauyādā henane, haenethena hadāhevahew; nau haenanene haeauthauwuvaa henee daunethauyādauchudede hevatheyaunau.
2 Då kalla han hushaldaren fyre seg og sagde til honom: «Kva er det no eg høyrer um deg? Gjer rekneskap for styringi di, for du kann ikkje standa fyre huset mitt lenger!»
Nau haeadetha, nau hanaāenaudedaunaude, Duthanee henee daunedaunathane nananene? nayāde hāadāhevadenau hanau nananene hadnehauwuguthadāheva.
3 Hushaldaren tenkte med seg: «Kva skal eg gjera, sidan herren min segjer meg ut or tenesta? Eg orkar ikkje å grava, eg skjemmest ved å tigga.
Hadāhevāhe, Hewauau hauaudnesedaunaune? hasethaujauhuk, hanau navahadāhewaunāde haedanauwunānau nadadāhewau: hajeneenauchauhānau; thaununedauwauhunenau.
4 Jau, no veit eg kva eg vil gjera, so dei skal taka meg til seg når eg vert avsett!»
Haenauwau hadnesedaunau, henee hāenudanānaune hadāhewaude hadjedanethee hedauauwunenau.
5 So kalla han skuldmennerne åt herren sin til seg, ein for ein, og sagde til den fyrste: «Kor mykje er du skuldig husbonden min?»
Hanaāadethaude haunauude hadāhewaunādaune hethāesayānedanauwunādaunene, nau hanaāāedauwunaude nanedauwauaunith, Dauhudauchanau hasayānedanauwunaudenau nananene nadāhewaunāde?
6 «Hundrad anker olje, » svara han. «Her hev du skuldbrevet ditt, » sagde hushaldaren; «set deg ned og skriv snøgt: femti!»
Nau hāheyaugaune vadadausauau dejenauhuu javeda. Nau hanaāāedauwunaude Hedanau hauwauthaunauha, nau janaugu nauhauhaunee, nau hadwauthaunau yauthauyauau.
7 So spurde han ein annan: «Enn du, kor mykje er du skuldig?» - «Hundrad tunnor kveite, » svara han. «Her hev du skuldbrevet ditt; skriv: åtteti!» sagde hushaldaren.
Hanaāāedauwunaude jachau, nau dauhudauchanau hasayānedayaunau nananene? Nau hanaāāedauwunāde, Vadadausauau dejenauhunee thauauhanewauchuunau. Nau hanaāāedauwunaude, Hedanau hauwauthaunauha, nau hadwauthaunau nasaudausauau.
8 Og Herren rosa uærlege hushaldaren for di han hadde fare klokt åt. For denne verdsens born er klokare til å stella seg med sine jamlikar enn ljossens born er. (aiōn g165)
Nau vahadāde haevaveenethedauna janechuvāhenith hadāhevahew, hanau dauhaenauau hasedaude: hanau dāeyaunauauau nuu hathāauauvaa hedenaededaunenau hāenuu javaānee hesenedāeyaunauauau. (aiōn g165)
9 Og eg segjer dykk: Vinn dykk vener med den urettferdige Mammon, so dei kann taka imot dykk i dei ævelege heimarne når han tryt! (aiōnios g166)
Nau nananenau hāedauwunathana nesedee nehayau henedaehāvadede heee nethauyādahede hehauwuthade; henee hāejenenaedenā hadeesedanāna nedaujethauujenenaededaunenee. (aiōnios g166)
10 Den som er tru i smått, er og tru i stort, og den som er uærleg i smått, er og uærleg i stort.
Henane henee chaunuvāde heee haugajuhuyāgu haneechuvāde jea vasee: nau henane henee janechuvāde vanehaa hehauwuuchuvā jea vanasaunee.
11 Hev de no ikkje vore true med den urettferdige Mammon, kven vil då tru den rette rikdomen åt dykk?
Hith naaheene nananena jechuvahena hāhauwuuthaheva nethauyādahede hanaa hadvenāde nananene hadanethaude hethauwuu veaunauaude?
12 Og hev de ikkje vore true med det som høyrer andre til, kven vil då gjeva dykk noko de sjølve kann eiga?
Nau hith nananena hejechuvahenagu heee henehanahede jasaa henane hanaa hadvenāde nananena henee hanehanahede.
13 Ingen tenar kann tena tvo herrar; for anten vil han hata den eine og elska den andre, eller halda seg til den eine og vanvyrda hin. De kann ikkje tena både Gud og Mammon.»
Hegau nesethāhe hehauwuneenesedauna hanesenethe hechauhauthethāhehau: jachau hanāasānauwaude hanesāhenith, nau hanāvechauthaude jachau; wauāthe hanādudevede hanesānith, nau hanāthauchaunauhauwaude jachau. Nananena hāhauwuneenesedaunauva Hejavaneauthau nau nethauyādahehehauau.
14 Alt dette høyrde farisæarane på, og pengekjære som dei var, frynte dei åt honom.
Nau Nesethajauhuhauau jea, haeveenauwu vāejethā, haenedauwaudauwu vahee nuu hayauhuhau: nau haeauchaudanavanauau.
15 Då sagde han til deim: «De er dei som fær folk til å tru at de er rettferdige; men Gud kjenner hjarta dykkar; for det som er høgt i folkeaugo, er ein styggedom for Gud.
Nau hanaāāedauwunaude nananena nethadee hasehadenā hathaāhethee henanenauau; hau Hejavaneauthau naenauau hadahenau: hanau henee nechauguanavadethee henanedaa newauchanavathee hathaāhenethe Hejavaneauthu.
16 Lovi og profetarne rådde alt til Johannes kom; frå den tid hev fagnadbodet um Guds rike vore kunngjort, og kvar og ein bryt seg inn i det med magt.
Nanavaavedaunau nau haeyāhehauau haunaude nauuu Jaun: heee hena henajanede Hejavaneauthau deheauthedaunee, nau haunauude henanenauau neheeneethenadethee.
17 Men det vil lettare henda at himmelen og jordi forgjengst enn at ein einaste prikk i lovi fell burt.
Nau hehauwunauthau hejavaa nau vedauauwuu heyauhuāgaune javaānee hanesadee haugajuhuu nanavaavede hadneeyauhuu.
18 Kvar den som skil seg frå kona si og giftar seg med ei onnor, gjer hor, og den som gifter seg med ei fråskild, gjer hor.
Daun hausānaude henene, nau heneyaugu gauchuhunee, wauchudaudehaugauthenenede: nau daun hausāyaune nanewaude wauchudaude.
19 Det var ein gong ein rik mann; han klædde seg i purpur og fint lin, og heldt gaman og fest dag etter dag.
Hena jasaa nethauyāsenane, haeneenu haevejayaunenau nau haegaugunesaunenau, nau haeneechauna hadauchusenenee:
20 Og ein fatig mann som heitte Lasarus, låg utmed porten hans, full av verkjesår,
Nau hena jasaa nedauwuhu Lazarus haseagu, haesaese hedajanaunaa haevahaseva,
21 og stunda etter å få metta seg med det som fall frå bordet åt rikingen; men jamvel hundarne kom og sleikte såri hans.
Haevadauugaudaude heee jeyauwaunau nejanesanenee hehethee nethauyāsenanene hevethehedaunene: jea hathave haeedasaa nau haenenesaudauwu hedasewaunau.
22 So hende det at den fatige døydde, og englarne bar honom av stad og lagde honom ved Abrahams barm. Den rike døydde og, og vart gravlagd.
Nau hethauwuu, henee nedauwuhu haenaja, nau haenauaunechauhaa hautheaunau yesee Abraham haenedauguva: nethauyāsenane jea haenaje, nau haejenanau;
23 Som han no slo upp augo sine i helheimen, der han låg og pintest, ser han Abraham langt burte, og Lasarus innmed barmen hans. (Hadēs g86)
Nau hadauveeyaunee haeejenāauguau, haeaudauwuthajau, nau haenauhauva Abraham vavāaune, nau Lazarus haenedauguvane. (Hadēs g86)
24 Då ropa han: «Fader Abraham, gjer sælebot på meg! Send Lasarus so han kann duppa fingertuppen sin i vatn og svala tunga mi! For eg lid fælt i den logen.»
Nau haeneduva nau hathauhuk, Nāchau Abraham, jeauwunaune, nau jeautheavene Lazarus, henee hadejegunauhade naunauchuu hejadenaa najee, nau hadedauyauvanauau nāthaune; hanau nananenau hanavachuunau nuu hesedaa.
25 «Kom i hug, min son, » svara Abraham, «at du fekk det gode du ynskte deg i di livetid, og Lasarus like eins det som vondt var. Men no vert han trøysta her, og du lid vondt.
Hau Abraham hahagu, Nā, hāenau henee nananene deenaedene neesedanauwu neethadee hayauhuhau, nau neesaunee Lazarus neewausaunee hayauhuhau, hau hewaunehaa hauwauthenaedede, hau nananene naunauchauthenaedene.
26 Og attåt alt det er det lagt ein stor avgrunn millom oss og dykk, so dei som vil fara herifrå yver til dykk, dei kann ikkje; ikkje heller kann nokon koma derifrå yver til oss.»
Nau jea vahee nuu, nahethāe nananee nau nananene haneduu vanasauau vanethaunauau janenanee: hadnejeneehedechaudenee hehethee hede hesee nananene hehauwuneau; daudause hehauwuneejeauchusanauau hadaunee, henee nevadaujauthee hehethee hethaa.
27 «So bed eg deg, fader, » sagde den rike, «at du vil senda han til farshuset mitt!
Hanaāenehethaude, Vanevethedaunathane hena heee, Nāchau, henee nananene hadejejenanaude nāsaunau hedauauwuu:
28 Eg hev fem brør, lat honom vitna for deim, so ikkje dei og skal koma til denne pinslestaden!»
Hanau yaunauthaunethee nauhauwauauau henee hadeāedauwunaude, jea havajaunenau nuu haduu naunauchauthauau.
29 «Dei hev Moses og profetarne, » svara Abraham; «dei kann høyra på deim.»
Abraham hanaāāedauwunaude nanethenauthee Mosaseau nau haeyāhehau; jaathehaunauha.
30 «Å nei, fader Abraham!» sagde han; «men kjem nokon til deim frå dei daude, so gjer dei bot.»
Nau, hegau, nāchau Abraham: hau hith hanesāde jaeyehauhuk hehethee degaujauaudāde, haunaunaunevethajauthee, hathāhuk.
31 Då sagde Abraham: «Høyrer dei ikkje på Moses og profetarne, so trur dei ikkje heller um nokon stend upp frå dei daude.»»
Nau hanaāāedauwunāde, Hith jenedaunauhaugaunee Mosaseau nau haeyāhehau, daudause hāhauwuneenadauwaunauau, daudause hanesāhenethe jaegauhāyaugaune hehethee degaujauaudāhenith.
