Lukas 15
1 Alle tollmenner og syndarar heldt seg nær innåt Jesus og lydde på honom.
ⲁ̅ⲚⲀⲨϦⲰⲚⲦ ⲆⲈ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲈⲢⲞϤ ⲚϪⲈⲚⲒⲦⲈⲖⲰⲚⲎⲤ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲢⲈϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲢⲞϤ.
2 Men farisæarane og dei skriftlærde murra og sagde seg imillom: «Den mannen tek imot syndarar, og et i lag med deim!»
ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲬⲢⲈⲘⲢⲈⲘ ⲚϪⲈⲚⲒⲪⲀⲢⲒⲤⲈⲞⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲤⲀϦ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲪⲀⲒ ϢⲰⲠ ⲚⲚⲒⲢⲈϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲈⲢⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ϤⲞⲨⲰⲘ ⲚⲈⲘⲰⲞⲨ.
3 Då sagde han deim denne likningi:
ⲅ̅ⲀϤϪⲈ ⲦⲀⲒⲠⲀⲢⲀⲂⲞⲖⲎ ⲚⲰⲞⲨ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ
4 Um ein av dykk hev hundrad sauer og misser ein av deim, let han’kje då dei ni og nitti vera att i beitemarki, og gjeng av og leitar etter den han hev mist, til han finn honom?
ⲇ̅ϪⲈ ⲚⲒⲘ ⲚⲢⲰⲘⲒ ⲈⲦϦⲈⲚ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲞⲚⲦⲈϤ ⲢⲚⲈⲤⲰⲞⲨ ⲘⲘⲀⲨ ⲀϤϢⲀⲚⲦⲀⲔⲈ ⲞⲨⲀⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ ⲘⲎ ⲘⲠⲀϤⲬⲀ ⲠⲒϤⲐ ⲚⲤⲰϤ ϨⲒ ⲠϢⲀϤⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲚⲦⲈϤⲔⲰϮ ⲚⲤⲀⲪⲎ ⲈⲦⲀϤⲦⲀⲔⲞ ϢⲀⲦⲈϤϪⲈⲘϤ.
5 Og når han hev funne honom, er han glad og tek honom på herdarne sine;
ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲀⲚϪⲈⲘϤ ϢⲀϤⲦⲀⲖⲞϤ ⲈϪⲈⲚ ⲚⲈϤⲘⲞϮ ⲈϤⲢⲀϢⲒ.
6 og med same han kjem heim, kallar han i hop vener og grannar, og segjer til deim: «Gled dykk med meg! Eg hev funne sauen eg hadde mist.
ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲀⲚⲒ ⲈⲠⲒⲎⲒ ϢⲀϤⲘⲞⲨϮ ⲈⲚⲈϤϢⲪⲎⲢ ⲚⲈⲘ ⲚⲈϤⲐⲈϢⲈⲨ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲢⲀϢⲒ ⲚⲈⲘⲎⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ ϪⲈ ⲀⲒϪⲒⲘⲒ ⲘⲠⲀⲈⲤⲰⲞⲨ ⲈⲦⲀϤⲦⲀⲔⲞ.
7 Eg segjer dykk: Soleis er det gleda i himmelen yver ein syndar som vender um, meir enn yver ni og nitti rettferdige som ikkje treng umvending.
ⲍ̅ϮϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲦⲈⲚ ϪⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲢⲀϢⲒ ⲚⲀϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚⲦⲪⲈ ⲈϪⲈⲚ ⲞⲨⲢⲈϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲚⲞⲨⲰⲦ ⲈϤⲈⲢⲘⲈⲦⲀⲚⲞⲒⲚ ⲒⲈ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲒϤⲐ ⲚⲐⲘⲎⲒ.
8 Eller um ei kvinna hev ti sylvpeningar, og misser ein av deim, kveikjer ho’kje då ljos og sopar huset og leitar trottugt, til dess ho finn honom?
ⲏ̅ⲒⲈ ⲚⲒⲘ ⲚⲤϨⲒⲘⲒ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲞⲚⲦⲈⲤ ⲒⲚϪⲈⲤⲔⲒϮ ⲘⲘⲀⲨ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲤϢⲀⲚⲦⲀⲔⲈ ⲞⲨⲒ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲘⲎ ⲘⲠⲀⲤϬⲈⲢⲈ ⲞⲨϦⲎⲂⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲤⲤⲀⲢϨ ⲠⲒⲎⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲤⲔⲰϮ ϦⲈⲚⲞⲨϤⲒⲢⲰⲞⲨϢ ϢⲀⲦⲈⲤϪⲈⲘⲤ.
9 Og når ho hev funne honom, kallar ho i hop vener og grannkonor og segjer: «Gled dykk med meg! Eg hev funne peningen eg hadde mist.»
ⲑ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲤϢⲀⲚϪⲈⲘⲤ ϢⲀⲤⲘⲞⲨϮ ⲈⲚⲈⲤϢⲪⲎⲢ ⲚⲈⲘ ⲚⲈⲤⲐⲈϢⲈⲨ ⲈⲤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲢⲀϢⲒ ⲚⲈⲘⲎⲒ ϪⲈ ⲀⲒϪⲒⲘⲒ ⲚⲦⲀϪⲈⲤⲔⲒϮ ⲈⲦⲀⲤⲦⲀⲔⲞ.
10 Soleis, segjer eg dykk, vert det gleda på Guds englar yver ein syndar som vender um.»
ⲓ̅ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ϮϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲦⲈⲚ ϪⲈ ϢⲀⲢⲈ ⲞⲨⲢⲀϢⲒ ϢⲰⲠⲒ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲚⲚⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈϪⲈⲚ ⲞⲨⲢⲈϤⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲚⲞⲨⲰⲦ ⲈϤⲈⲢⲘⲈⲦⲀⲚⲞⲒⲚ.
11 So sagde han: «Det var ein gong ein mann som hadde tvo søner.
ⲓ̅ⲁ̅ⲠⲈϪⲀϤ ⲆⲈ ϪⲈ ⲚⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲢⲰⲘⲒ ⲈⲞⲨⲞⲚⲦⲈϤ ϢⲎⲢⲒ ⲂⲘⲘⲀⲨ.
12 Den yngste av deim sagde til faren: «Far, lat meg få den luten av buet som fell på meg!» So skifte han midelen millom deim.
ⲓ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲈ ⲠⲒⲔⲞⲨϪⲒ ⲈⲦⲈⲚϦⲎⲦⲞⲨ ⲘⲠⲈϤⲒⲰⲦ ϪⲈ ⲠⲀⲒⲰⲦ ⲘⲞⲒ ⲚⲎⲒ ⲚⲦⲀⲦⲞⲒ ⲚⲦⲈϮⲞⲨⲤⲒⲀ ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲀϤⲪⲰϢ ⲘⲠⲒⲰⲚϦ ⲈϨⲢⲀⲨ.
13 Det var’kje mange dagarne lidne, so samla den yngste sonen alt sitt og for langt burt til eit anna land. Der gav han seg i ulivnad, og øydde upp det han åtte.
ⲓ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲀⲚ ⲀϤⲐⲰⲞⲨⲦ ⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲚϪⲈⲠⲒⲔⲞⲨϪⲒ ⲚϢⲎⲢⲒ ⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈⲠϢⲈⲘⲘⲞ ⲈⲞⲨⲬⲰⲢⲀ ⲈⲤⲞⲨⲎⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϪⲈⲢ ⲦⲈϤⲞⲨⲤⲒⲀ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲀⲨ ⲈϤⲞⲚϦ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲦⲀⲦⲞⲨϪⲀⲒ.
14 Då han hadde sett til alt, vart det uår og svolt der i landet, og han tok til å lida naud.
ⲓ̅ⲇ̅ⲈⲦⲀϤⲞⲨⲰ ⲆⲈ ⲈϤϬⲞ ⲚϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲂⲞⲖ ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲚϪⲈⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚϨⲂⲰⲚ ϦⲈⲚϮⲬⲰⲢⲀ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲐⲞϤ ϨⲰϤ ⲀϤⲈⲢϨⲎ ⲦⲤ ⲚⲈⲢϦⲀⲈ
15 So tydde han seg til ein av mennerne i landet, og han sende honom ut på markerne sine; der skulde han gjæta svin.
ⲓ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲀϤⲦⲞⲘϤ ⲈⲞⲨⲀⲒ ⲚⲚⲒⲢⲈⲘⲂⲀⲔⲒ ⲚⲦⲈϮⲬⲰⲢⲀ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲞⲢⲠϤ ⲈⲦⲔⲞⲒ ⲈⲘⲞⲚⲒ ⲚϨⲀⲚⲈϢⲀⲨ.
16 Og han var huga til å fylla buken sin med skolmerne som svini åt av, og ingen gav honom noko.
ⲓ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤⲈⲢⲈⲠⲒⲐⲨⲘⲒⲚ ⲈⲘⲀϨ ϦⲎⲦϤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒϪⲒⲚⲒⲢⲒ ⲚⲎ ⲈⲚⲀⲨⲞⲨⲞⲘⲞⲨ ⲚϪⲈⲚⲒⲈϢⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲈⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ϮⲚⲀϤ ⲠⲈ.
17 Då gjekk han i seg sjølv og sagde: «Kor mange leigekarar heime hjå far min hev ikkje fullt upp av mat, med eg held på å svelta i hel her!
ⲓ̅ⲍ̅ⲈⲦⲀ ⲠⲈϤϨⲎⲦ ⲆⲈ ⲒⲈⲢⲞϤ ⲠⲈϪⲀϤ ϪⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲎⲢ ⲚⲢⲈⲘⲂⲈⲬⲈ ⲚⲦⲈⲠⲀⲒⲰⲦ ⲠⲒⲰⲒⲔ ⲞⲒ ⲚϨⲞⲨⲞ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲀⲚⲞⲔ ⲆⲈ ϮⲚⲀⲦⲀⲔⲞ ⲘⲠⲀⲒⲘⲀ ϦⲈⲚⲞⲨϨⲂⲰⲚ.
18 Eg vil taka i veg og ganga heim til far min og segja til honom: «Far, eg hev synda mot himmelen og mot deg!
ⲓ̅ⲏ̅ϮⲚⲀⲦⲰⲚⲦ ⲚⲦⲀϢⲈ ⲚⲎⲒ ϨⲀ ⲠⲀⲒⲰⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲀϪⲞⲤ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲠⲀⲒⲰⲦ ⲀⲒⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲈⲦⲪⲈ ⲚⲈⲘ ⲠⲈⲔⲘⲐⲞ ⲈⲂⲞⲖ.
19 Eg er’kje verd å kallast son din lenger; lat meg få vera som ein av leigekararne dine!»»
ⲓ̅ⲑ̅ⲚϮⲘⲠϢⲀ ⲀⲚ ϪⲈ ⲈⲐⲢⲞⲨⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞⲒ ϪⲈ ⲠⲈⲔϢⲎⲢⲒ ⲀⲢⲒⲦ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲞⲨⲀⲒ ⲚⲚⲈⲔⲢⲈⲘⲂⲈⲬ Ⲉ.
20 So tok han i vegen og gjekk heim til far sin. Med han endå var langt burte, vart far hans var honom, og ynkast inderleg; han sprang imot honom og kasta seg um halsen på honom og kysste honom.
ⲕ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲦⲰⲚϤ ⲀϤⲒ ϨⲀ ⲠⲈϤⲒⲰⲦ ⲈⲦⲒ ⲆⲈ ⲒⲤϪⲈⲚ ⲈϤⲞⲨⲎⲞⲨ ⲘⲘⲞϤ ⲀϤⲚⲀⲨ ⲈⲢⲞϤ ⲚϪⲈⲠⲈϤⲒⲰⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲈⲚϨⲎⲦ ⲀϤϬⲞϪⲒ ⲀϤϨⲒⲦϤ ⲈϪⲈⲚ ⲦⲈϤⲚⲀϨⲂⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϮⲪⲒ ⲈⲢⲰϤ
21 Og sonen sagde: «Far, eg hev synda mot himmelen og mot deg; eg er ikkje verd å kallast son din lenger!»
ⲕ̅ⲁ̅ⲠⲈϪⲈ ⲠⲈϤϢⲎⲢⲒ ⲆⲈ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲠⲀⲒⲰⲦ ⲀⲒⲈⲢⲚⲞⲂⲒ ⲈⲦⲪⲈ ⲚⲈⲘ ⲠⲈⲔⲘⲐⲞ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϮⲘⲠϢⲀ ⲀⲚ ϪⲈ ⲈⲐⲢⲞⲨⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞⲒ ϪⲈ ⲠⲈⲔϢⲎ ⲢⲒ.
22 Men faren sagde til tenararne sine: «Kom snøgt med ein klædning, den gildaste her er, og hav på honom, og lat han få ring på fingeren og skor på føterne!
ⲕ̅ⲃ̅ⲠⲈϪⲈ ⲠⲈϤⲒⲰⲦ ⲆⲈ ⲚⲚⲈϤⲈⲂⲒⲀⲒⲔ ⲬⲰⲖⲈⲘ ⲀⲚⲒⲞⲨⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϮϨⲞⲨⲒϮ ⲚⲤⲦⲞⲖⲎ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲎⲒⲤ ϨⲒⲰⲦϤ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲀ ⲞⲨϢϬⲞⲨⲢ ⲈⲦⲈϤϪⲒϪ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲐⲰⲞⲨⲒ ⲈⲚⲈϤϬⲀⲖⲀⲨϪ.
23 Henta so den gjødde kalven, og slagta honom, so vil me halda måltid og vera glade!
ⲕ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚⲒⲞⲨⲒ ⲘⲠⲒⲘⲀⲤⲒ ⲈⲦϢⲀⲚⲈⲨϢ ϢⲀⲦϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲚⲞⲨⲰⲘ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲚⲞⲨⲚⲞϤ ⲘⲘⲞⲚ.
24 For denne sonen min var daud og hev livna upp att, var burtkomen og er attfunnen.» So tok dei til å halda gaman.
ⲕ̅ⲇ̅ϪⲈ ⲠⲀϢⲎⲢⲒ ⲪⲀⲒ ⲚⲀϤⲘⲰⲞⲨⲦ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲰⲚϦ ⲚⲀϤⲦⲀⲔⲎⲞⲨⲦ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚϪⲈⲘϤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲢϨⲎⲦⲤ ⲚⲞⲨⲚⲞϤ ⲘⲘⲰⲞⲨ.
25 Den eldste sonen var utpå marki. Då han gjekk heimetter og kom burtimot huset, høyrde han spel og dans.
ⲕ̅ⲉ̅ⲠⲈϤⲚⲒϢϮ ⲆⲈ ⲚϢⲎⲢⲒ ⲚⲀϤⲬⲎ ϦⲈⲚⲦⲔⲞⲒ ⲞⲨⲞϨ ϨⲰⲤ ⲈϤⲚⲎⲞⲨ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲀϤϦⲰⲚⲦ ⲈⲠⲒⲎⲒ ⲀϤⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲞⲨⲤⲨⲘⲪⲰⲚⲒⲀ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚⲬⲞⲢⲞⲤ.
26 Han ropa på ein av drengjerne, og spurde kva det skulde tyda.
ⲕ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲘⲞⲨϮ ⲈⲞⲨⲀⲒ ⲚⲚⲒⲀⲖⲰⲞⲨⲒ ⲚⲀϤϢⲒⲚⲒ ⲘⲘⲞϤ ϪⲈ ⲞⲨ ⲚⲈⲚⲀⲒ
27 «Bror din er komen, » svara drengen, «og far din hev slagta den gjødde kalven, for di han fekk honom frisk heim att.
ⲕ̅ⲍ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲠⲈⲔⲤⲞⲚ ⲀϤⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈⲔⲒⲰⲦ ϢⲰⲦ ⲘⲠⲒⲘⲀⲤⲒ ⲈⲦϢⲀⲚⲈⲨϢ ϪⲈ ⲀϤϬⲒⲦϤ ⲈϤⲞⲨⲞϪ.
28 Då vart han harm og vilde ikkje ganga inn. Far hans kom ut og tala blidt til honom;
ⲕ̅ⲏ̅ⲀϤϪⲰⲚⲦ ⲆⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲠⲈϤⲞⲨⲰϢ ⲈⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲠⲈϤⲒⲰⲦ ⲆⲈ ⲈⲦⲀϤⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲀϤϮϨⲞ ⲈⲢⲞϤ ⲠⲈ.
29 men han svara far sin so: «No hev eg tent deg so mange år og aldri gjort imot ditt ord, og meg hev du aldri gjeve so mykje som eit kid, so eg kunde gleda meg i hop med venerne mine.
ⲕ̅ⲑ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲈⲦⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲠⲈϪⲀϤ ⲘⲠⲈϤⲒⲰⲦ ϪⲈ ⲒⲤ ⲞⲨⲎⲢ ⲚⲢⲞⲘⲠⲒ ϮⲞⲒ ⲘⲂⲰⲔ ⲚⲀⲔ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲠⲒⲈⲢⲤⲀⲂⲞⲖ ⲚⲞⲨⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ⲚⲦⲀⲔ ⲈⲚⲈϨ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚⲞⲔ ⲘⲠⲈⲔϮ ⲚⲞⲨⲘⲀⲤⲒ ⲘⲂⲀⲈⲘⲠⲒ ⲚⲎⲒ ⲈⲚⲈϨ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲀⲞⲨⲚⲞϤ ⲘⲘⲞⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲀϢⲪⲎⲢ.
30 Men når han kjem denne son din, som hev ete upp midelen din i lag med skjøkjor, då slagtar du gjødkalven åt honom.»
ⲗ̅ϨⲞⲦⲈ ⲆⲈ ⲈⲦⲀϤⲒ ⲚϪⲈⲠⲈⲔϢⲎⲢⲒ ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲀϤⲞⲨⲰⲘ ⲘⲠⲈϤⲰⲚϦ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲠⲞⲢⲚⲞⲤ ⲀⲔϢⲰⲦ ⲚⲀϤ ⲘⲠⲒⲘⲀⲤⲒ ⲈⲦϢⲀⲚⲈⲨϢ
31 «Du er allstødt hjå meg, barnet mitt, » svara faren, «og alt som mitt er, er ditt.»
ⲗ̅ⲁ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲠⲀϢⲎⲢⲒ ⲚⲐⲞⲔ ⲬⲎ ⲚⲈⲘⲎⲒ ⲚⲤⲎⲞⲨ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲎ ⲈⲦⲈⲚⲞⲨⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲚⲞⲨⲔ ⲚⲈ.
32 Men no skulde me vera glade og fegne; for denne bror din var daud og hev livna, var burtkomen og er attfunnen!»»
ⲗ̅ⲃ̅ⲚⲀⲤⲘⲠϢⲀ ⲚⲦⲈⲚⲞⲨⲚⲞϤ ⲘⲘⲞⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲚⲢⲀϢⲒ ϪⲈ ⲠⲈⲔⲤⲞⲚ ⲪⲀⲒ ⲚⲀϤⲘⲰⲞⲨⲦ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲰⲚϦ ⲚⲀϤⲦⲀⲔⲎⲞⲨⲦ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲚϪⲈⲘϤ.
