Lukas 14
1 Ein kviledag hende det, at Jesus kom heim til ein av dei øvste farisæarane og skulde halda måltid der, og dei gjætte på honom.
ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲈⲦⲀϤⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲎⲒ ⲚⲞⲨⲀⲢⲬⲰⲚ ⲚⲦⲈⲚⲒⲪⲀⲢⲒⲤⲈⲞⲤ ϦⲈⲚⲠⲤⲀⲂⲂⲀⲦⲞⲚ ⲈⲞⲨⲰⲘ ⲚⲞⲨⲰⲒⲔ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲚⲀⲨϮ ⲚϨⲐⲎⲞⲨ ⲚⲀϤ ⲠⲈ.
2 Best det var, såg han framfor seg ein mann som hadde vatssotti.
ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ϨⲎⲠⲠⲈ ⲚⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲢⲰⲘⲒ ⲚϨⲨⲆⲢⲰⲠⲒⲔⲞⲤ ⲈϤⲬⲎ ⲘⲠⲈϤⲘⲐⲞ ⲈⲂⲞⲖ.
3 Då tok han til ords og spurde dei lovkunnige og farisæarane: «Er det rett å lækja um kviledagen, eller er det ikkje?»
ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚϪⲈⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲚⲒⲚⲞⲘⲒⲔⲞⲤ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲪⲀⲢⲒⲤⲈⲞⲤ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ⲤϢⲈ ⲚⲈⲢⲠⲈⲐⲚⲀⲚⲈϤ ϦⲈⲚⲠⲤⲀⲂⲂⲀⲦⲞⲚ ϢⲀⲚ ⲘⲘⲞⲚ.
4 Dei tagde. Då tok han burt på mannen og lækte honom, og let honom ganga.
ⲇ̅ⲚⲐⲰⲞⲨ ⲆⲈ ⲀⲨⲬⲀⲢⲰⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲀⲘⲞⲚⲒ ⲘⲘⲞϤ ⲀϤⲦⲀⲖϬⲞϤ ⲀϤⲬⲀϤ ⲈⲂⲞⲖ.
5 Og til dei andre sagde han: «Kven av dykk dreg ikkje straks upp att son sin eller uksen sin, dersom dei dett nedi ein brunn på ein kviledag?»
ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ ϪⲈ ⲚⲒⲘ ϦⲈⲚⲐⲎⲚⲞⲨ ⲈⲦⲈ ⲠⲈϤⲒⲰ ⲒⲈ ⲦⲈϤⲈϨⲈ ⲚⲀϨⲈⲒ ⲈϦⲢⲎⲒ ⲈⲞⲨϢⲰϮ ⲞⲨⲞϨ ϤⲚⲀⲈⲚϤ ⲈⲠϢⲰⲒ ⲀⲚ ⲤⲀⲦⲞⲦϤ ϦⲈⲚⲠⲈϨⲞⲞⲨ ⲚⲦⲈⲚⲒⲤⲀⲂⲂⲀⲦⲞⲚ
6 Men dei var’kje god til å svara honom noko på det.
ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲘⲠⲞⲨϢϪⲈⲘϪⲞⲘ ⲚⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚⲀϤ ⲞⲨⲂⲈ ⲚⲀⲒ.
7 Då han gådde korleis gjesterne valde seg ut dei øvste sæti, sagde han deim denne likningi:
ⲍ̅ⲚⲀϤϪⲰ ⲆⲈ ⲚⲞⲨⲠⲀⲢⲀⲂⲞⲖⲎ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲐⲀϨⲈⲘ ⲈϤⲚⲀⲨ ϪⲈ ⲠⲰⲤ ⲚⲀⲨⲤⲰⲦⲠ ⲚⲰⲞⲨ ⲚⲚⲒϢⲞⲢⲠ ⲘⲘⲀⲚⲢⲰⲦⲈⲂ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ
8 «Når nokon hev bede deg til brudlaups, so set deg ikkje øvst ved bordet! For det kunde henda at ein gjævare enn du var beden,
ⲏ̅ϪⲈ ϨⲞⲦⲀⲚ ⲀⲢⲈϢⲀⲚ ⲞⲨⲀⲒ ⲐⲀϨⲘⲈⲔ ⲈϨⲀⲚϨⲞⲠ ⲘⲠⲈⲢⲢⲰⲦⲈⲂ ⲈⲠⲒϢⲞⲢⲠ ⲘⲘⲀⲚⲢⲰⲦⲈⲂ ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲀⲨⲐⲀϨⲈⲘ ⲔⲈⲞⲨⲀⲒ ⲈϤⲦⲀⲒⲎ ⲞⲨⲦ ⲈϨⲞⲦⲈⲢⲞⲔ
9 og at den som hadde bede dykk båe, kom og sagde til deg: «Gjev rom åt denne mannen!» og då fekk du den skammi at du laut setja deg nedst.
ⲑ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤⲒ ⲚϪⲈⲪⲎ ⲈⲦⲀϤⲐⲀϨⲘⲈⲔ ⲚⲈⲘⲀϤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤϪⲞⲤ ⲚⲀⲔ ϪⲈ ⲬⲀ ⲠⲒⲘⲀ ⲘⲪⲀⲒ ⲦⲞⲦⲈ ⲬⲚⲀⲈⲢϨⲎⲦⲤ ϦⲈⲚⲞⲨϢⲒⲠⲒ ⲈⲀⲘⲞⲚⲒ ⲘⲠⲒϦⲀⲈ ⲘⲘⲀ.
10 Nei, når du er beden ein stad, so gakk og set deg på det nedste romet! Når han so kjem han som hev bede deg, segjer han til deg: «Flytt deg høgre upp, venen min! Då fær du æra hjå alle deim som sit til bords med deg.
ⲓ̅ⲀⲖⲖⲀ ϨⲞⲦⲀⲚ ⲀⲨϢⲀⲚⲐⲀϨⲘⲈⲔ ⲘⲀϢⲈ ⲚⲀⲔ ⲢⲰⲦⲈⲂ ⲘⲠⲒϦⲀⲈ ϨⲒⲚⲀ ϨⲞⲦⲀⲚ ⲀϤϢⲀⲚⲒ ⲚϪⲈⲪⲎ ⲈⲦⲀϤⲐⲀϨⲘⲈⲔ ⲚⲦⲈϤϪⲞⲤ ⲚⲀⲔ ϪⲈ ⲠⲀϢⲪⲎⲢ ⲞⲨⲞⲐⲂⲈⲔ ⲈⲠϢⲰⲒ ⲦⲞⲦⲈ ⲈⲢⲈ ⲞⲨⲰⲞⲨ ϢⲰⲠⲒ ⲚⲀⲔ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲢⲰⲦⲈⲂ ⲚⲈⲘⲀⲔ.
11 For kvar den som set seg sjølv høgt, skal gjerast låg, men den som set seg sjølv lågt, skal gjerast høg.»
ⲓ̅ⲁ̅ϪⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲚⲀϬⲀⲤϤ ⲤⲈⲚⲀⲐⲈⲂⲒⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲪⲎ ⲈⲐⲚⲀⲐⲈⲂⲒⲞϤ ⲤⲈⲚⲀϬⲀⲤϤ.
12 So sagde han og til den som hadde bede honom åt seg: «Når du vil gjera eit middags- eller kveldslag, so bed ikkje venerne eller brørne eller skyldfolket ditt eller rike grannar! For dei kjem til å beda deg att, so du fær lika for det du hev gjort.
ⲓ̅ⲃ̅ⲚⲀϤϪⲰ ⲆⲈ ⲘⲘⲞⲤ ⲘⲪⲎ ⲈⲦⲀϤⲐⲀϨⲘⲈϤ ϪⲈ ϨⲞⲦⲀⲚ ⲀⲔϢⲀⲚⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲀⲢⲒⲤⲦⲞⲚ ⲒⲈ ⲞⲨⲆⲒⲠⲚⲞⲚ ⲘⲠⲈⲢⲘⲞⲨϮ ⲈⲚⲈⲔϢⲪⲎⲢ ⲞⲨⲆⲈ ⲚⲈⲔⲤⲚⲎⲞⲨ ⲞⲨⲆⲈ ⲚⲈⲔⲤⲨⲄⲄⲈⲚⲎⲤ ⲞⲨⲆⲈ ⲚⲈⲔⲐⲈϢⲈⲨ ⲚⲢⲀⲘⲀⲞ ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲚⲤⲈⲐⲀϨⲘⲈⲔ ϨⲰⲔ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲞⲨϢⲈⲂⲒⲰ ϢⲰⲠⲒ ⲚⲀⲔ.
13 Nei, når du gjer gjestebod, so bed fatige, kryplingar, halte, blinde!
ⲓ̅ⲅ̅ⲀⲖⲖⲀ ⲀⲔϢⲀⲚⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨϢⲞⲠⲤ ⲘⲞⲨϮ ⲈϨⲀⲚϨⲎⲔⲒ ϨⲀⲚⲀⲦϪⲞⲘ ϨⲀⲚϬⲀⲖⲈⲨ ϨⲀⲚⲂⲈⲖⲖⲈⲨ.
14 Då vert du sæl; for dei hev ingen ting å gjeva deg att, men du fær lika for det når dei rettferdige stend upp att.»
ⲓ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲬⲚⲀⲈⲢⲞⲨⲘⲀⲔⲀⲢⲒⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲘⲞⲚ ⲚⲦⲰⲞⲨ ⲘⲘⲀⲨ ⲈϮϢⲈⲂⲒⲰ ⲚⲀⲔ ⲤⲈⲚⲀϮ ⲄⲀⲢ ⲚⲀⲔ ⲚⲦⲞⲨϢⲈⲂⲒⲰ ϦⲈⲚϮⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ ⲚⲦⲈⲚⲒⲐⲘⲎⲒ.
15 Ein av dei andre bordgjesterne sagde då han høyrde det: «Sæl den som fær sitja til bords i Guds rike!»
ⲓ̅ⲉ̅ⲈⲦⲀϤⲤⲰⲦⲈⲘ ⲆⲈ ⲈⲚⲀⲒ ⲚϪⲈⲞⲨⲀⲒ ⲚⲚⲎ ⲈⲐⲢⲞⲦⲈⲂ ⲠⲈϪⲀϤ ϪⲈ ⲰⲞⲨⲚⲒⲀⲦϤ ⲘⲪⲎ ⲈⲐⲚⲀⲞⲨⲰⲘ ⲚⲞⲨⲰⲒⲔ ϦⲈⲚϮⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
16 Då svara han: «Det var ein gong ein mann som vilde gjera eit stort gjestebod, og bad mange.
ⲓ̅ⲋ̅ⲚⲐⲞϤ ⲆⲈ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲞⲨⲢⲰⲘⲒ ⲈⲀϤⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲆⲒⲠⲚⲞⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲐⲀϨⲈⲘ ⲞⲨⲘⲎϢ.
17 Då tidi kom at gjestebodet skulde vera, sende han sveinen sin i veg for å segja til dei bedne: «Kom! No er det ferdigt!»
ⲓ̅ⲍ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞⲨⲰⲢⲠ ⲘⲠⲈϤⲂⲰⲔ ⲘⲪⲚⲀⲨ ⲚⲆⲒⲠⲚⲞⲚ ⲈϪⲞⲤ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲐⲀϨⲈⲘ ⲈⲐⲢⲞⲨⲒ ϪⲈ ϨⲎⲆⲎ ϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲤⲈⲤⲈⲂⲦⲰⲦ.
18 Då tok dei til å beda seg undan, alle som ein. Den fyrste sagde: «Eg hev kjøpt ein jordveg, og er nøydd til å ganga ut og sjå på honom. Du lyt gjera so vel og orsaka meg.»
ⲓ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲢϨⲎⲦⲤ ⲚⲈⲢⲠⲀⲢⲈⲦⲒⲤⲐⲈ ϦⲈⲚⲞⲨϦⲢⲰⲞⲨ ⲚⲞⲨⲰⲦ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲠⲒϨⲞⲨⲒⲦ ⲀϤϪⲞⲤ ϪⲈ ⲀⲒϢⲰⲠ ⲚⲞⲨⲒⲞϨⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲞⲨⲞⲚ ⲀⲚⲀⲄⲔⲎ ⲦⲞⲒ ⲈⲢⲞⲒ ⲈⲐⲢⲒϢⲈ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲦⲀⲚⲀⲨ ⲈⲢⲞϤ ϮϮϨⲞ ⲈⲢⲞⲔ ⲬⲀⲦ ⲚⲦⲞⲦⲔ ϨⲰⲤ ⲚϮⲚⲎⲞⲨ ⲀⲚ.
19 Ein annan sagde: «Eg hev kjøpt fem par uksar, og no skal eg av og prøva deim. Du lyt gjera so vel og orsaka meg.»
ⲓ̅ⲑ̅ⲞⲨⲞϨ ⲔⲈⲞⲨⲀⲒ ⲠⲈϪⲀϤ ϪⲈ ⲀⲒϢⲈⲠ Ⲉ- ⲚϨⲈⲂⲒ ⲚⲈϨⲈ ⲞⲨⲞϨ ϮⲚⲀϢⲈ ⲚⲎⲒ ⲚⲦⲀⲈⲢⲆⲞⲔⲒⲘⲀⲌⲒⲚ ⲘⲘⲰⲞⲨ ϮϮϨⲞ ⲈⲢⲞⲔ ⲬⲀⲦ ⲚⲦⲞⲦⲔ ϨⲰⲤ ϮⲚⲎⲞⲨ ⲀⲚ.
20 Endå ein annan mann sagde: Eg hev teke meg ei kona; difor kann eg ikkje koma.»
ⲕ̅ⲞⲨⲞϨ ⲔⲈⲞⲨⲀⲒ ⲠⲈϪⲀϤ ϪⲈ ⲀⲒϬⲒ ⲚⲞⲨⲤϨⲒⲘⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ϮⲚⲀⲒ ⲀⲚ.
21 Sveinen kom og sagde det med herren sin. Då vart husbonden harm og sagde til sveinen: «Gakk snøgt ut på gatorne og stræti i byen, og før hit alle tiggarar og kryplingar og blinde og halte!»
ⲕ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲒ ⲚϪⲈⲠⲒⲂⲰⲔ ⲀϤⲦⲀⲘⲈ ⲠⲈϤϬⲞⲒⲤ ⲦⲞⲦⲈ ⲈⲦⲀϤϪⲰⲚⲦ ⲚϪⲈⲠⲒⲚⲈⲂⲎⲒ ⲠⲈϪⲀϤ ⲘⲠⲈϤⲂⲰⲔ ϪⲈ ⲘⲀϢⲈ ⲚⲀⲔ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲬⲰⲖⲈⲘ ⲈⲚⲒⲠⲖⲀⲦⲒⲀ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϦⲒⲢ ⲚⲦⲈϮⲂⲀⲔⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲒϨⲎⲔⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲀⲦϪⲞⲘ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲂⲈⲖⲖⲈⲨ ⲀⲚⲒⲦⲞⲨ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲀⲒⲘⲀ.
22 Sveinen sagde: «Herre, det er gjort som du sagde, og det er endå rom.»
ⲕ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲈ ⲠⲒⲂⲰⲔ ϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲚϪⲈⲪⲎ ⲈⲦⲀⲔⲞⲨⲀϨⲤⲀϨⲚⲒ ⲘⲘⲞϤ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲒ ⲞⲨⲞⲚ ⲘⲀ.
23 «Gakk ut på vegarne og ved gjerdi, » svara herren, «og nøyd deim til å koma inn, so huset mitt vert fullt!
ⲕ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲈ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲘⲠⲒⲂⲰⲔ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲘⲀϢⲈ ⲚⲀⲔ ⲈⲂⲞⲖ ⲈⲚⲒⲘⲰⲒⲦ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲪⲢⲀⲄⲘⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲢⲒⲀⲚⲀⲄⲔⲀⲌⲒⲚ ⲈⲒ ⲈϦⲞⲨⲚ ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈϤⲘⲞϨ ⲚϪⲈⲠⲀⲎⲒ
24 For eg segjer dykk at ingen av dei mennerne som vart bedne, skal smaka min gjestebodskost.»»
ⲕ̅ⲇ̅ϮϪⲰ ⲄⲀⲢ ⲘⲘⲞⲤ ⲚⲰⲦⲈⲚ ϪⲈ ⲚⲚⲈ ϨⲖⲒ ⲚⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲚⲎ ⲈⲦⲐⲀϨⲈⲘ ϪⲈⲘϮⲠⲒ ⲘⲠⲀⲆⲒⲠⲚⲞⲚ.
25 Det fylgde mykje folk med honom, og han snudde seg og sagde til deim:
ⲕ̅ⲉ̅ⲚⲀⲨⲘⲞϢⲒ ⲆⲈ ⲚⲈⲘⲀϤ ⲚϪⲈϨⲀⲚⲚⲒϢϮ ⲘⲘⲎϢ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲪⲞⲚϨϤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲰⲞⲨ
26 «Um nokon kjem til meg og hatar ikkje far og mor og kona og born og brør og syster, ja, endå sitt eige liv, so kann han ikkje vera min læresvein.
ⲕ̅ⲋ̅ϪⲈ ⲪⲎ ⲈⲐⲚⲎⲞⲨ ϨⲀⲢⲞⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲈⲚϤⲚⲀⲘⲈⲤⲦⲈ ⲠⲈϤⲒⲰⲦ ⲚⲈⲘ ⲦⲈϤⲘⲀⲨ ⲚⲈⲘ ⲦⲈϤⲤϨⲒⲘⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲈϤϢⲎⲢⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲈϤⲤⲚⲎⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲚⲈϤⲤⲰⲚⲒ ⲈⲦⲒ ⲆⲈ ⲚⲈⲘ ⲦⲈϤⲔⲈⲮⲨⲬⲎ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ⲈⲈⲢ ⲘⲀⲐⲎⲦⲎⲤ ⲚⲎⲒ.
27 Den som ikkje ber krossen sin og kjem etter meg, kann ikkje vera min læresvein.
ⲕ̅ⲍ̅ⲪⲎ ⲈⲦⲈⲚϤⲚⲀⲦⲀⲖⲈ ⲠⲈϤⲤⲦⲀⲨⲢⲞⲤ ⲈⲢⲞϤ ⲀⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈϤⲞⲨⲀϨϤ ⲚⲤⲰⲒ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ⲈⲈⲢⲘⲀⲐⲎⲦⲎⲤ ⲚⲎⲒ.
28 Vil nokon av dykk byggja eit tårn, tur han’kje då fyrst set seg ned og reknar etter kva det vil kosta, um han hev nok til å fullføra det.
ⲕ̅ⲏ̅ⲚⲒⲘ ⲄⲀⲢ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲐⲎⲚⲞⲨ ⲈϤⲞⲨⲰϢ ⲈⲔⲈⲦ ⲞⲨⲠⲨⲢⲄⲞⲤ ⲘⲎ ϤⲚⲀϨⲈⲘⲤⲒ ⲚϢⲞⲢⲠ ⲚⲦⲈϤϤⲒⲰⲠ ⲚϮⲆⲀⲠⲀⲚⲎ ϪⲈ ⲀⲚ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲦⲀϤ ⲘⲘⲀⲨ ⲈⲈⲢ ⲠⲈϤⲤⲞⲂϮ
29 For hev han lagt grunnsteinarne, og ikkje er god til å gjera det ferdigt, so tek alle som ser det til å gjera narr av honom og segja:
ⲕ̅ⲑ̅ϨⲒⲚⲀ ⲘⲎⲠⲰⲤ ⲚⲦⲈϤⲬⲀ ϮⲤⲈⲚϮ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ⲈϪⲞⲔϤ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲦⲞⲨⲈⲢϨⲎⲦⲤ ⲚⲤⲰⲂⲒ ⲘⲘⲞϤ ⲚϪⲈⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲚⲀⲨ
30 «Den mannen tok til å byggja, og var’kje god til å gjera det ferdigt!»
ⲗ̅ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲠⲀⲒⲢⲰⲘⲒ ⲀϤⲈⲢϨⲎ ⲦⲤ ⲚⲔⲰⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲠⲈϤϢϪⲈⲘϪⲞⲘ ⲚϪⲞⲔϤ ⲈⲂⲞⲖ.
31 Eller um ein konge vil draga ut i strid mot ein annan konge, tru han’kje då fyrst set seg ned og slær yver um han med ti tusund mann kann møta ein som kjem imot han med tjuge tusund?
ⲗ̅ⲁ̅ⲒⲈ ⲚⲒⲘ ⲚⲞⲨⲢⲞ ⲈⲐⲚⲀϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈⲠⲠⲞⲖⲈⲘⲞⲤ ⲈϮ ⲚⲈⲘ ⲔⲈⲞⲨⲢⲞ ⲘⲎ ϤⲚⲀϨⲈⲘⲤⲒ ⲀⲚ ⲚϢⲞⲢⲠ ⲚⲦⲈϤⲤⲞϬⲚⲒ ϪⲈ ⲀⲚ ⲞⲨⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ϦⲈⲚⲒⲚϢⲞ ⲈⲒ ⲈⲂⲞⲖ ⲈϨⲢⲀϤ ⲘⲠⲈⲐⲚⲎ ⲞⲨ ⲈϪⲰϤ ⲚⲈⲘ ⲔⲚϢⲞ.
32 Og kann han ikkje, so gjer han av ei sendeferd og tingar um fred, med hin endå er langt burte.
ⲗ̅ⲃ̅ⲘⲘⲞⲚ ⲈⲦⲒ ⲒⲤϪⲈⲚ ⲈϤⲞⲨⲎⲞⲨ ⲘⲘⲞϤ ϢⲀϤⲞⲨⲰⲢⲠ ⲚⲞⲨⲠⲢⲈⲤⲂⲒⲀ ⲈϤⲔⲰϮ ⲚⲤⲀⲞⲨϨⲒⲢⲎ ⲚⲎ.
33 Soleis kann ingen av dykk vera min læresvein, utan han segjer frå seg alt det han hev.
ⲗ̅ⲅ̅ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦϦⲈⲚ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲈⲦⲈⲚϤⲚⲀⲈⲢⲀⲠⲞⲦⲀⲌⲈⲤⲐⲈ ⲀⲚ ⲚⲚⲈϤϨⲨⲠⲀⲢⲬⲞⲚⲦⲀ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞϤ ⲈⲈⲢ ⲘⲀⲐⲎⲦⲎⲤ ⲚⲎⲒ.
34 Salt er ein god ting; men vert saltet og dove, kva skal so det kryddast med?
ⲗ̅ⲇ̅ⲚⲀⲚⲈ ⲠⲒϨⲘⲞⲨ ⲈϢⲰⲠ ⲆⲈ ⲚⲦⲈϤⲖⲰϤ ⲚϪⲈⲠⲒϨⲘⲞⲨ ⲀⲨⲚⲀⲘⲞⲖϨϤ ⲚⲞⲨ.
35 Det duger korkje i mold eller møk; dei kastar det ut. Høyr etter, kvar som høyra kann!»
ⲗ̅ⲉ̅ⲞⲨⲆⲈ ⲠⲒⲔⲀϨⲒ ⲞⲨⲆⲈ ϮⲔⲞⲠⲢⲒⲀ ϤⲈⲢϢⲀⲨ ⲀⲚ ⲀⲖⲖⲀ ⲈϢⲀⲨϨⲒⲦϤ ⲈⲂⲞⲖ ⲪⲎ ⲈⲦⲈ ⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲘⲀϢϪ ⲘⲘⲞϤ ⲈⲤⲰⲦⲈⲘ ⲘⲀⲢⲈϤⲤⲰⲦⲈⲘ.
