Lukas 13
1 På same tidi kom det nokre og fortalde honom dei galilæarane som Pilatus drap med dei bar fram offeret sitt, so blodet deira blanda seg med offerblodet.
E kindeno ne nitie jomoko mane onyiso Yesu wach jo-Galili ma Pilato ne oriwo rembgi kod misengini.
2 Då tok han til ords og sagde til deim: «Trur de desse galilæarane var større syndarar enn alle andre galilæarar, sidan det gjekk deim soleis?
Yesu nodwoko niya, “Uparo ni jo-Galili-gi ne joricho moloyo jo-Galili mamoko nikech negisandore kamano?
3 Nei, segjer eg dykk, men vender de ikkje um, skal de alle umkomast på sovori vis.
Awachonu ni ooyo! To ka ok ulokoru uweyo richou, un duto unutho kamano.
4 Eller dei attan som Siloatårnet datt nedyver og slo i hel, trur de dei var verre brotsmenner enn alt hitt folket som bur i Jerusalem?
Kata ji apar gaboro ka manotho kane ohinga man Siloam nopodho kuomgi, uparo ni ne gin joketho moloyo ji mamoko duto madak e Jerusalem?
5 Nei, segjer eg dykk, men vender de ikkje um, skal de alle umkomast på same vis.»
Awachonu ni ooyo! To ka ok ulokoru uweyo richou un bende ubiro mana tho.”
6 So sagde han denne likningi: «Ein mann hadde eit fiketre, som stod i vingarden hans. Han kom og leita etter frukt på det, men fann ingi.
Eka nogoyo ngero kowacho niya, “Ngʼat moro ne nigi yadh ngʼowu mopidho e puothe, to nodhi mondo omany olemo kuome, to ok noyudo mora amora.
7 Då sagde han til vingardsmannen: «No er det tridje året eg kjem og leitar etter frukt på dette fiketreet og finn ingi. Hogg det ned! Kvi skal det og binda burt jordi?»
Omiyo nowacho ni ngʼat mane rito puodho ni, ‘Kuom higni adek asebedo kabiro kae ka dwaro olemo e ngʼowuni to ok aseyudo moro amora. Ngʼole igoye piny. Ere gima dimi ocham lowo?’
8 «Herre, lat det få standa i år og!» svara vingardsmannen, «til eg fær grave kring det og lagt hævd innåt;
“Ngʼatno nodwoke ni, ‘Jaduongʼ, yie iweye higani kende bangʼe to abiro pure kendo medo ketone owuoyo.
9 kann henda det ber eit anna år; gjer det’kje det, so fær du hogga det ned!»»
Ka onyago olemo higa mabiro, mano ber, to, ka ok onyago, to nongʼole oko.’”
10 Ein kviledag lærde Jesus i ei av synagogorne.
Chiengʼ Sabato moro Yesu ne puonjo e achiel kuom sinagoke,
11 Der var det ei kvinna som hadde havt ei vond ånd i seg i attan år, og den hadde gjort henne so magtlaus at ho var tvikrokut og ikkje på nokor vis kunde halda seg upprett.
to dhako moro ne ni kanyo mane jachien osemiyo obedo mongʼol kuom higni apar gaboro. Tuono nomiyo odolore ma ok nonyal riere tir kata matin.
12 Då Jesus fekk sjå henne, kalla han henne til seg. «No er du løyst frå vanmagti di, kvinna!» sagde han
Kane Yesu onene, noluonge mondo obi kendo nowachone niya, “Dhako ogonyi ibed thuolo ichangi e midekreni.”
13 og lagde henderne på henne; og med ein gong rette ho seg upp, og lova Gud.
Eka noketo lwetene kuome, to gikanyono noriere tir kendo nopako Nyasaye.
14 Då tok synagoge-forstandaren til ords - han var harm for di Jesus hadde lækt på kviledagen - og sagde til folket: «Det er seks dagar ein lyt arbeida; på deim kann de koma og lata dykk lækja, og ikkje på kviledagen!»
Jaduongʼ sinagogi, mirima nomako nikech Yesu nochango dhakono chiengʼ Sabato, nowacho ni ji niya, “Nitie ndalo auchiel mitiyoe. Omiyo biuru mondo ochangu e ndalogo, to ok chiengʼ Sabato.”
15 «Hyklarar!» svara Herren honom då, «løyser ikkje kvar ein av dykk uksen og asnet sitt av båsen um kviledagen, og leider deim av og vatnar deim?
Ruoth nodwoke niya, “Un joma wuondore! Donge ngʼato ka ngʼato kuomu gonyo rwadhe kata pundane e dipo kotere oko mondo omiye pi chiengʼ Sabato?
16 Og denne kvinna, som er Abrahams dotter, og som Satan hev halde bundi, tenkje seg til, i attan år, skulde ikkje ho løysast or det bandet, for di um det er kviledag?»
Koro dhakoni, ma nyakwar Ibrahim, ma Satan oseketo kotweyo higni apar gaborogi duto kama donge ber kogonye obed thuolo chiengʼ Sabato oa e gima notweye?”
17 Då han sagde det, skjemdest alle dei som stod honom imot, og heile folket gledde seg yver alt det underfulle han gjorde.
Kane owacho mani, jogo duto mane kwede wigi nokuot. To ji mamoko nomor kod gik moko duto miwuoro mane otimo.
18 So sagde han då: «Kva er Guds rike likt? kva skal eg likna det med?
Eka Yesu nopenjo niya, “Pinyruoth Nyasaye chalo nade? Angʼo ma dapimego?
19 Det er likt eit senapskorn som ein mann tok og sådde i hagen sin, og det voks og vart til eit tre, og fuglarne i lufti bygde reir i greinerne på det.»
Ochal gi koth karadali, ma ngʼato nokawo mopidho e puothe. Kodhino nodongo mobedo yien, to winy mafuyo e kor polo nopiyo e bedene.”
20 So sagde han atter: «Kva skal eg likna Guds rike med?
Nopenjo kendo niya, “Angʼo ma dapimgo pinyruoth Nyasaye?
21 Det er likt ein surdeig som ei kvinna tok og gøymde i tri skjeppor mjøl til alt saman var syrt.»
Ochalo thowi mane dhako moro okawo kendo oruwo ei mogo mangʼeny, mi bangʼe okuodo mogono.”
22 So for han kring frå by til by og frå grend til grend og lærde folket, alt med han var på veg til Jerusalem.
Eka Yesu nodhi e mier kod gwenge kopuonjo ji ka odhiyo Jerusalem.
23 Det var ein som sagde til honom: «Herre, er det få som vert frelste?» Då sagde han til deim:
Ngʼato moro nopenjo niya, “Ruoth, en mana ji manok ema biro kwo?” Nowachonigi niya,
24 «Stræva alt de kann for å koma inn igjenom den tronge døri! Mange, segjer eg dykk, skal freista å koma inn, men er ikkje god til.
“Temuru matek mondo udonj e dhoot madiny, nikech awachonu ni, ji mangʼeny biro temo mondo odonj to ok gibi nyalo ngangʼ.
25 Når husbonden fyrst hev reist seg og stengt døri, og de so gjev dykk til å standa utanfor og banka på døri og segja: «Herre, lat upp åt oss!» då skal han svara dykk so: «Eg veit ikkje kvar de er ifrå.»
Ka wuon ot nochungʼ kendo lor dhoot ubiro chungo oko ka uduongʼo kendo sayo ni, ‘Ruoth, yawnwa dhoot.’ “To obiro dwokou ni, ‘Ok angʼeyou kata kuma uae akia!’
26 Tek de då på å segja som so: «Me hev ete og drukke i lag med deg, og du lærde i gatorne våre, »
“Eka ubiro wacho ni, ‘Ne wachiemo kendo metho kodi, bende ne ipuonjoe yorewa mag dala.’
27 so skal han svara: «Eg segjer dykk: Eg veit ikkje kvar de er ifrå. Hav dykk burt frå meg, alle de som gjorde urett!»
“To obiro dwoko ni, ‘Ok angʼeyou, kata kuma uae akia. Ayiuru kuoma un jorichogi!’
28 Der skal det vera gråt og tanngnistring, når de fær sjå Abraham og Isak og Jakob og alle profetarne i Guds rike, men de sjølve vert kasta ut.
“Ywagruok biro bedo kanyono, kod mwodo lak, ka uneno Ibrahim, Isaka gi Jakobo gi jonabi duto manie pinyruoth Nyasaye to un uwegi nowitu oko.
29 Og det skal koma folk frå aust og frå vest og frå nord og frå sud og setja seg til bords i Guds rike.
Ji biro biro koa yo wuok chiengʼ gi yo podho chiengʼ, gi yo nyandwat kod yo milambo, kendo ginibed keregi e kar nyasi mar chiemo manobed e pinyruoth Nyasaye.
30 Men kom i hug at det finst dei som er millom dei siste, og skal vera millom dei fyrste, og det finst dei som er millom dei fyrste og skal vera millom dei siste.»
Adiera chutho nitie joma ni chien mogik ma nobed mokwongo, to joma okwongo nobed chien mogik.”
31 I same bilet kom det nokre farisæarar og sagde med honom: «Tak ut og far herifrå! Herodes tenkjer på å drepa deg.»
E kindeno jo-Farisai moko nobiro ir Yesu kendo nowachone niya, “Ai ka kendo dhiyo kamachielo nikech Herode dwaro negi.”
32 Han svara: «Gakk og seg den reven: «I dag og i morgon driv eg ut djevlar og gjer sjuke friske att; tridje dagen er eg til endes komen;
Nodwoko ni, “Dhiuru uwach ne kibweno niya, ‘Abiro golo jochiende kendo chango ji kawuononi gi kiny, to chiengʼ mar adek abiro chopo dwarona.’
33 men i dag og i morgon og dagen etter lyt eg ferdast; for det ber aldri til at ein profet let livet annanstad enn i Jerusalem.»
To kata kamano nyaka adhi nyime kawuononi, gi kiny kod orucha nikech adiera, onge janabi manyalo tho oko mar Jerusalem!
34 Jerusalem, Jerusalem, du som slær i hel profetarne og steinar deim som er sende til deg, kor ofte vilde eg’kje ha samla borni dine kring meg, liksom fuglemori samlar ungeflokken under vengjerne! Men de vilde ikkje.
“Yaye, Jerusalem, Jerusalem, in ma inego jonabi kendo ichielo joma oorni gi kite! Mano kaka asegombo amingʼa mondo achok nyithindi kaachiel, kaka gweno choko nyithinde e bwo bwombene, to ok useyie.
35 Sjå no skal de få hava huset dykkar sjølve. Eg segjer dykk: De fær aldri sjå meg fyrr den tidi kjem då de ropar: «Velsigna vere han som kjem i Herrens namn!»»
To koro, ne odi oweni kodongʼ gunda. Awachoni ni, ok ininena kendo nyaka chop chiengʼ ma iniwach ni, ‘Ogwedh ngʼat mabiro e nying Jehova Nyasaye.’”
