Lukas 1
1 Det er alt mange som hev teke seg til å setja upp ei fråsegn um dei hendingarne som hev gjenge fyre seg hjå oss,
ⲁ̅ⲈⲠⲒⲆⲎ ⲞⲨⲘⲎϢ ⲀⲨϨⲒⲦⲞⲦⲞⲨ ⲈⲤϦⲈ ϨⲀⲚⲤⲀϪⲒ ⲈⲐⲂⲈ ⲚⲒϨⲂⲎⲞⲨⲒ ⲈⲦⲀⲨϪⲰⲔ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϦⲢⲎⲒ ⲚϦⲎⲦⲈⲚ
2 so som dei hev bore det fram dei som frå fyrsten var augvitne og ærendsveinar åt ordet.
ⲃ̅ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀⲨϮ ⲈⲦⲞⲦⲈⲚ ⲘⲘⲞϤ ⲚϪⲈⲚⲒϢⲞⲢⲠ ⲈⲦⲀⲨⲚⲀⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨϢⲰⲠⲒ ⲈⲨⲞⲒ ⲚⲢⲈϤϢⲈⲘϢⲒ ⲘⲠⲒⲤⲀϪⲒ
3 Difor hev eg og sett meg fyre at eg vilde granska alt vel frå grunnen og so skriva det upp åt deg, gjævaste Teofilus - stykke for stykke, soleis som det heng saman,
ⲅ̅ⲀⲤⲢⲀⲚⲎⲒ ϨⲰ ⲈⲀⲒⲘⲞϢⲒ ⲚⲤⲀϨⲰⲂ ⲚⲒⲂⲈⲚ ϦⲈⲚⲞⲨⲦⲀϪⲢⲞ ⲈⲤϦⲀⲒ ⲚⲀⲔ ⲈⲪⲢⲎϮ ⲔⲢⲀⲦⲒⲤⲦⲈ ⲐⲈⲞⲪⲒⲖⲈ.
4 so du kann sjå kor truverdig ho er den soga som du hev høyrt.
ⲇ̅ϨⲒⲚⲀ ⲚⲦⲈⲔⲤⲞⲨⲈⲚ ⲠⲒⲦⲀϪⲢⲞ ⲚⲦⲈⲚⲒⲤⲀϪⲒ ⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲈⲢⲔⲀⲐⲎⲬⲒⲚ ⲘⲘⲞⲔ ⲚϦⲢⲎⲒ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ.
5 I den tidi då Herodes var konge i Jødeland, var det ein prest som heitte Zakarja; han høyrde til det prestelaget som hev namn etter Abia. Kona hans var ætta frå Aron, og heitte Elisabet.
ⲉ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚⲚⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲚⲦⲈⲎⲢⲰⲆⲎⲤ ⲠⲞⲨⲢⲞ ⲚⲦⲈϮⲒⲞⲨⲆⲈⲀ ⲚⲈⲞⲨⲞⲚ ⲞⲨⲞⲨⲎⲂ ⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ ⲠⲈ ⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲚϢⲈⲘϢⲒ ⲚⲦⲈⲀⲂⲒⲀ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈϤⲤϨⲒⲘⲒ ⲚⲈⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ⲦⲈ ϦⲈⲚⲚⲒϢⲈⲢⲒ ⲚⲦⲈⲀⲀⲢⲰⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈⲤⲢⲀⲚ ⲠⲈ ⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ
6 Båe var dei rettferdige for Gud; dei fylgde alle Herrens bod og fyresegner, og ingen kunde finna noko å lasta deim for.
ⲋ̅ⲚⲈ ϨⲀⲚⲐⲘⲎⲒ ⲆⲈ ⲘⲠⲂ ⲚⲈⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲨⲘⲞϢⲒ ϦⲈⲚⲚⲒⲈⲚⲦⲞⲖⲎ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲚⲒⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲈⲨⲞⲒ ⲚⲀⲦⲀⲢⲒⲔⲒ.
7 Men dei hadde ikkje born; for Elisabet var’kje barnkjømd, og dei var båe fram i åri.
ⲍ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲈⲘⲘⲞⲚⲦⲞⲨ ϢⲎⲢⲒ ⲘⲘⲀⲨ ⲠⲈ ϪⲈ ⲞⲨⲎⲒ ⲚⲈⲞⲨⲀⲦϬⲢⲎⲚ ⲦⲈ ⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲈⲀⲨⲀⲒⲀⲒ ⲘⲠⲂ ⲠⲈ ϦⲈⲚⲚⲞⲨⲈϨⲞⲞⲨ.
8 So var det ein dag Zakarja gjorde prestetenesta for Gud; for turen var komen til hans lag,
ⲏ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲈϤⲒⲢⲒ ⲚⲦⲈϤⲘⲈⲦⲞⲨⲎⲂ ϦⲈⲚϮⲦⲀⲜⲒⲤ ⲚⲦⲈⲚⲈϤⲈϨⲞⲞⲨ ⲚϢⲈⲘϢⲒ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲪϮ
9 og då dei drog strå, som visi er millom prestarne, fall det på honom å ganga inn i Herrens tempel og bera fram røykofferet,
ⲑ̅ⲔⲀⲦⲀ ϮⲔⲀϨⲤ ⲚⲦⲈϮⲘⲈⲦⲞⲨⲎⲂ ⲀⲠⲒⲰⲠ ⲒⲈⲢⲞϤ ⲈⲈⲚ ⲤⲐⲞⲒⲚⲞⲨϤⲒ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲒⲈⲢⲪⲈⲒ ⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ.
10 med heile folkemengdi stod utanfor og bad i røykoffertimen.
ⲓ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲢⲈ ⲠⲒⲘⲎϢ ⲦⲎⲢϤ ⲚⲦⲈⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲚⲀⲨⲦⲰⲂϨ ⲤⲀⲂⲞⲖ ⲘⲪⲚⲀⲨ ⲘⲠⲒⲤⲐⲞⲒⲚⲞⲨϤⲒ.
11 Då fekk han med ein gong sjå ein Herrens engel, som stod på høgre sida åt røykofferaltaret.
ⲓ̅ⲁ̅ⲀϤⲞⲨⲰⲚϨ ⲆⲈ ⲈⲢⲞϤ ⲚϪⲈⲞⲨⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲈϤⲞϨⲒ ⲈⲢⲀⲦϤ ⲤⲀⲞⲨⲒⲚⲀⲘ ⲘⲠⲒⲘⲀⲚⲈⲢϢⲰⲞⲨϢⲒ ⲚⲦⲈⲠⲒⲤⲐⲞⲒⲚⲞⲨϤⲒ.
12 Då Zakarja såg engelen, stokk han, og det kom ein otte yver honom.
ⲓ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲚⲀⲨ ⲚϪⲈⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ ⲀϤϢⲐⲞⲢⲦⲈⲢ ⲞⲨⲞϨ ⲞⲨϨⲞϮ ⲀⲤⲒ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰϤ.
13 Men engelen sagde til honom: «Ver ikkje rædd, Zakarja! Gud hev høyrt bøni di; du og Elisabet, kona di, skal få ein son, og du skal kalla honom Johannes.
ⲓ̅ⲅ̅ⲠⲈϪⲀϤ ⲆⲈ ⲚⲀϤ ⲚϪⲈⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ϪⲈ ⲘⲠⲈⲢⲈⲢϨⲞϮ ⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ ϪⲈ ⲞⲨⲎⲒ ⲀⲨⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲠⲈⲔⲦⲰⲂϨ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈⲔⲤϨⲒⲘⲒ ⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ ⲈⲤⲈⲘⲒⲤⲒ ⲚⲀⲔ ⲚⲞⲨϢⲎⲢⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲔⲈⲘⲞⲨϮ ⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ ϪⲈ ⲒⲰⲀⲚⲚⲎⲤ.
14 Då vert du både glad og fegen, og mange skal gleda seg av di han er fødd.
ⲓ̅ⲇ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲢⲈ ⲞⲨⲢⲀϢⲒ ϢⲰⲠⲒ ⲚⲀⲔ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲐⲈⲖⲎⲖ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲢⲈ ⲞⲨⲘⲎϢ ⲢⲀϢⲒ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲈϤϪⲒⲚⲘⲒⲤⲒ
15 For han skal vera stor i Herrens augo; han skal ikkje drikka vin eller sterke drykkjer, og alt ifrå morsliv skal han fyllast av den Heilage Ande.
ⲓ̅ⲉ̅ϤⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲄⲀⲢ ⲈϤⲞⲒ ⲚⲚⲒϢϮ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲞⲨⲎⲢⲠ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲤⲒⲔⲈⲢⲀ ⲚⲚⲈϤⲤⲰⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ϤⲚⲀⲘⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈϤⲞⲨⲀⲂ ⲒⲤϪⲈⲚ ⲈϤϦⲈⲚ ⲐⲚⲈϪⲒ ⲚⲦⲈⲦⲈϤⲘⲀⲨ
16 Mange av Israels-sønerne skal han venda um til Herren, deira Gud,
ⲓ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈϤⲈⲐⲢⲈ ⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲦⲈⲚⲈⲚϢⲎⲢⲒ ⲘⲠⲒⲤⲖ ⲔⲞⲦⲞⲨ ⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲠⲞⲨⲚⲞⲨϮ.
17 og sjølv skal han ganga fyre honom i Elias ånd og kraft, og venda hjarto åt federne um til borni, og dei ulyduge til den hug som bur i rettferdige menner, so han kann vinna Herren eit vel fyrebutt folk.»
ⲓ̅ⲍ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲐⲞϤ ϤⲚⲀⲈⲢϢⲞⲢⲠ ⲚⲒ ϦⲀϪⲰϤ ⲘⲠⲈϤⲘⲐⲞ ϦⲈⲚⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲚⲈⲘ ⲞⲨϪⲞⲘ ⲚⲦⲈⲎⲖⲒⲀⲤ ⲈⲦⲀⲤⲐⲈ ⲠϨⲎⲦ ⲚϨⲀⲚⲒⲞϮ ⲈⲚⲞⲨϢⲎⲢⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲎ ⲈⲦⲞⲒ ⲚⲀⲦⲐⲰⲦ ⲚϨⲎⲦ ϦⲈⲚⲪⲘⲈⲨⲒ ⲚⲦⲈⲚⲒⲐⲘⲎⲒ ⲈⲤⲈⲂⲦⲈ ⲞⲨⲖⲀⲞⲤ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ ⲈⲀⲨⲐⲘⲀⲒⲞϤ
18 «Korleis kann eg vita um dette er sant?» sagde Zakarja til engelen; «eg er då ein gamall mann, og kona mi er og fram i åri.»
ⲓ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲈ ⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ ⲘⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ϪⲈ ⲚϦⲢⲎⲒ ϦⲈⲚⲞⲨ ϮⲚⲀⲈⲘⲒ ⲈⲪⲀⲒ ⲀⲚⲞⲔ ⲄⲀⲢ ⲞⲨϦⲈⲖⲖⲞ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲀⲤϨⲒⲘⲒ ⲀⲤⲀⲒⲀⲒ ϦⲈⲚⲚⲈⲤⲈϨⲞⲞⲨ.
19 Då svara engelen: «Eg er Gabriel, som stend for Guds åsyn. Eg er send hit og skal tala med deg og bera dette gledebodet til deg.
ⲓ̅ⲑ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚϪⲈⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀϤ ϪⲈ ⲀⲚⲞⲔ ⲠⲈ ⲄⲀⲂⲢⲒⲎⲖ ⲪⲎ ⲈⲦⲞϨⲒ ⲈⲢⲀⲦϤ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲦⲀⲞⲨⲞⲒ ⲈⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲀⲔ ⲞⲨⲞϨ ⲈϨⲒϢⲈⲚⲚⲞⲨϤⲒ ⲚⲀⲔ ⲚⲚⲀⲒ
20 Og no skal du ljota tegja, og ikkje kunna tala, alt til den dagen dette hender, for di du ikkje trudde meg; men det eg hev sagt, skal sannast når tidi er komi.»
ⲕ̅ⲞⲨⲞϨ ϨⲎⲠⲠⲈ ⲈⲔⲈϢⲰⲠⲒ ⲈⲔⲬⲰ ⲚⲢⲰⲔ ⲞⲨⲞϨ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲘⲘⲞⲔ ⲈⲤⲀϪⲒ ϢⲀ ⲠⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲈⲦⲈ ⲚⲀⲒ ⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲞϤ ⲘⲪⲘⲀ ϪⲈ ⲘⲠⲈⲔⲚⲀϨϮ ⲈⲚⲀⲤⲀϪⲒ ⲚⲀⲒ ⲈⲐⲚⲀϪⲰⲔ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲞⲨⲤⲎⲞⲨ.
21 Medan stod folket og venta på Zakarja, og undra seg yver at han drygde so lenge i templet.
ⲕ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲢⲈ ⲠⲒⲖⲀⲞⲤ ⲦⲎⲢϤ ϪⲞⲨϢⲦ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲀϪⲰϤ ⲚⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲈⲢϢⲪⲎ ⲢⲒ ⲠⲈ ⲈⲐⲂⲈϪⲈ ⲀϤⲰⲤⲔ ⲚϦⲞⲨⲚ ϦⲈⲚⲠⲒⲈⲢⲪⲈⲒ.
22 Men då han kom ut, og ikkje kunde tala med deim, skyna dei at han hadde set ei syn i templet; sjølv nikka han og gjorde teikn til deim, men var og vart mållaus,
ⲕ̅ⲃ̅ⲈⲦⲀϤⲒ ⲆⲈ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲀϤϢϪⲈⲘϪⲞⲘ ⲚⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘⲰⲞⲨ ⲀⲚ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲘⲒ ϪⲈ ⲞⲨⲞⲨⲰⲚϨ ⲠⲈⲦⲀϤⲚⲀⲨ ⲈⲢⲞϤ ⲚϦⲞⲨⲚ ϦⲈⲚⲠⲒⲈⲢⲪⲈⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲐⲞϤ ⲚⲀϤϬⲰⲢⲈⲘ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲞϨⲒ ⲈϤⲞⲒ ⲚⲈⲂⲞ.
23 og då tidi for tempeltenesta hans var ute, for han heim att.
ⲕ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲈⲦⲀⲨⲘⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϪⲈⲚⲈϤⲈϨⲞⲞⲨ ⲚϢⲈⲘϢⲒ ⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈⲠⲈϤⲎⲒ.
24 Eit bil etter hende det at Elisabet, kona hans, vart med barn. Då heldt ho seg heime i fem månader, og sagde:
ⲕ̅ⲇ̅ⲘⲈⲚⲈⲚⲤⲀ ⲚⲀⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲆⲈ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲀⲤⲈⲢⲂⲞⲔⲒ ⲚϪⲈⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ ⲦⲈϤⲤϨⲒⲘⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲤϨⲰⲠ ⲘⲘⲞⲤ ⲠⲈ ⲚⲈⲚⲀⲂⲞⲦ ⲈⲤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ
25 «Soleis hev Herren laga det for meg då tidi var komi at han i nåde vilde taka burt skammi mi millom folk.»
ⲕ̅ⲉ̅ϪⲈ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲠⲈⲦⲀ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲀⲒϤ ⲚⲎⲒ ϦⲈⲚⲚⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲈⲦⲀϤϪⲞⲨϢⲦ ⲈⲢⲞⲒ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ ⲈⲰⲖⲒ ⲘⲠⲀϢⲰϢ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲒⲢⲰⲘⲒ.
26 Då det leid på sette månaden, vart engelen Gabriel send frå Gud til ein by i Galilæa som dei kallar Nasaret,
ⲕ̅ⲋ̅ϦⲈⲚ ⲠⲒⲀⲂⲞⲦ ⲆⲈ ⲘⲘⲀϨ ⲀⲨⲞⲨⲰⲢⲠ ⲚⲄⲀⲂⲢⲒⲎⲖ ⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲞⲨⲂⲀⲔⲒ ⲚⲦⲈϮⲄⲀⲖⲒⲖⲈⲀ ⲈⲠⲈⲤⲢⲀⲚ ⲠⲈ ⲚⲀⲌⲀⲢⲈⲐ
27 åt ei møy som var trulova med ein mann som heitte Josef, av Davids-ætti, og møyi heitte Maria.
ⲕ̅ⲍ̅ϨⲀ ⲞⲨⲠⲀⲢⲐⲈⲚⲞⲤ ⲈⲀⲨⲰⲠ ⲚⲤⲰⲤ ⲚⲞⲨⲢⲰⲘⲒ ⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ ⲠⲈ ⲒⲰⲤⲎⲪ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲎⲒ ⲚⲆⲀⲨⲒⲆ ⲞⲨⲞϨ ⲪⲢⲀⲚ ⲚϮⲠⲀⲢⲐⲈⲚⲞⲤ ⲠⲈ ⲘⲀⲢⲒⲀⲘ.
28 Då engelen kom inn til henne, sagde han: «Guds fred, du som hev fenge slik nåde! Herren er med deg! Velsigna er du millom kvinnor!»
ⲕ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈϦⲞⲨⲚ ϢⲀⲢⲞⲤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀⲤ ϪⲈ ⲬⲈⲢⲈ ⲐⲎ ⲈⲐⲘⲈϨ ⲚϨⲘⲞⲦ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲚⲈⲘⲈ.
29 Ved desse ordi stokk ho, og tenkte med seg: «Kva er dette for ei helsing?»
ⲕ̅ⲑ̅ⲚⲐⲞⲤ ⲆⲈ ⲀⲤϢⲐⲞⲢⲦⲈⲢ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲀⲒⲤⲀϪⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲤⲘⲞⲔⲘⲈⲔ ⲠⲈ ϪⲈ ⲞⲨ ⲀϢ ⲚⲢⲎϮ ⲠⲈ ⲠⲀⲒⲀⲤⲠⲀⲤⲘⲞⲤ.
30 Men engelen sagde til henne: «Ver ikkje rædd, Maria! Du hev funne nåde hjå Gud!
ⲗ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲈ ⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲚⲀⲤ ϪⲈ ⲘⲠⲈⲢⲈⲢϨⲞϮ ⲘⲀⲢⲒⲀⲘ ⲀⲢⲈϪⲒⲘⲒ ⲄⲀⲢ ⲚⲞⲨϨⲘⲞⲦ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲪϮ
31 Du skal verta med barn og få ein son, og kalla honom Jesus.
ⲗ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ϨⲎⲠⲠⲈ ⲦⲈⲢⲀⲈⲢⲂⲞⲔⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲦⲈⲘⲒⲤⲒ ⲚⲞⲨϢⲎⲢⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲢⲈⲘⲞⲨϮ ⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ ϪⲈ ⲒⲎⲤⲞⲨⲤ.
32 Han skal vera stor og kallast son åt den Høgste, og Herren Gud skal gjeva honom kongsstolen åt David, ættfaren hans;
ⲗ̅ⲃ̅ⲪⲀⲒ ⲈϤⲈⲈⲢⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲨⲈⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞϤ ϪⲈ ⲠϢⲎⲢⲒ ⲘⲠⲈⲦϬⲞⲤⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲈϤⲈϮ ⲚⲀϤ ⲚϪⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲘⲠⲐⲢⲞⲚⲞⲤ ⲚⲆⲀⲨⲒⲆ ⲠⲈϤⲒⲰⲦ
33 han skal vera konge yver Jakobs-ætti i all æva, og det skal ikkje vera ende på kongedømet hans.» (aiōn g165)
ⲗ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ϤⲚⲀⲈⲢⲞⲨⲢⲞ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲎⲒ ⲚⲒⲀⲔⲰⲂ ϢⲀ ⲈⲚⲈϨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲚⲈ ϦⲀⲈ ϢⲰⲠⲒ ⲚⲦⲈϤⲘⲈⲦⲞⲨⲢⲞ. (aiōn g165)
34 «Korleis skal det ganga til, når eg ikkje hev mann?» sagde Maria.
ⲗ̅ⲇ̅ⲠⲈϪⲈ ⲘⲀⲢⲒⲀⲘ ⲆⲈ ⲘⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ϪⲈ ⲠⲰⲤ ⲪⲀⲒ ⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲘⲘⲞⲒ ⲈⲠⲒⲆⲎ ϮⲤⲰⲞⲨⲚ ⲚϨⲀⲒ ⲀⲚ
35 «Den Heilage Ande skal koma yver deg, og krafti åt Den Høgste skal skyggja yver deg, » svara engelen; «difor skal og det heilage som vert født, kallast Guds Son.
ⲗ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚϪⲈⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ ⲠⲈϪⲀϤ ⲚⲀⲤ ϪⲈ ⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈϤⲞⲨⲀⲂ ϤⲚⲀⲒ ⲈϨⲢⲎⲒ ⲈϪⲰ ⲞⲨⲞϨ ⲞⲨϪⲞⲘ ⲚⲦⲈⲠⲈⲦϬⲞⲤⲒ ⲈⲐⲚⲀⲈⲢϦⲎ ⲒⲂⲒ ⲈⲢⲞ ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲪⲎ ⲈⲦⲞⲨⲚⲀⲘⲀⲤϤ ϤⲞⲨⲀⲂ ⲈⲨⲈⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞϤ ϪⲈ ⲠϢⲎⲢⲒ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ.
36 Og høyr: Elisabet, som er skyld deg, skal og hava ein son på sine gamle dagar; dei sagde ho var ikkje barnkjømd, men no er ho alt i sette månaden;
ⲗ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ϨⲎⲠⲠⲈ ⲒⲤ ⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ ⲦⲈⲤⲤⲨⲄⲄⲈⲚⲎ ⲤⲀⲤⲈⲢⲂⲞⲔⲒ ϨⲰⲤ ⲚⲞⲨϢⲎⲢⲒ ϦⲈⲚⲦⲈⲤⲘⲈⲦϦⲈⲖⲖⲰ ⲞⲨⲞϨ ⲪⲀⲒ ⲠⲈⲤⲘⲀϨ ⲚⲀⲂⲞⲦ ⲠⲈ ⲐⲎ ⲈⲦⲞⲨⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞⲤ ϪⲈ ϮⲀⲦϬⲢⲎⲚ.
37 for ingen ting er umogeleg for Gud.»
ⲗ̅ⲍ̅ϪⲈ ⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ⲚⲤⲀϪⲒ ⲞⲒ ⲚⲀⲦϪⲞⲘ ϦⲀⲦⲈⲚ ⲪⲚⲞⲨϮ.
38 Då sagde Maria: «Her stend eg - eg er Herrens tenestkvinna! Lat det ganga meg som du hev sagt!» So for engelen burt att.
ⲗ̅ⲏ̅ⲠⲈϪⲈ ⲘⲀⲢⲒⲀⲘ ⲆⲈ ϪⲈ ⲒⲤ ϮⲂⲰⲔⲒ ⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲈⲤⲈϢⲰⲠⲒ ⲚⲎⲒ ⲔⲀⲦⲀ ⲠⲈⲔⲤⲀϪⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϢⲈ ⲚⲀϤ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀⲢⲞⲤ ⲚϪⲈⲠⲒⲀⲄⲄⲈⲖⲞⲤ.
39 Straks etter tok Maria av stad, og for so fort ho kunde upp i fjellbygderne, til ein by i Judaland;
ⲗ̅ⲑ̅ⲀⲤⲦⲰⲚⲤ ⲆⲈ ⲚϪⲈⲘⲀⲢⲒⲀⲘ ϦⲈⲚⲚⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲈⲦⲈⲘⲘⲀⲨ ⲀⲤϢⲈ ⲚⲀⲤ ϦⲈⲚⲞⲨⲒⲎⲤⲞⲨⲤ ⲈⲠⲒⲒⲀⲚⲦⲰⲞⲨ ⲈⲞⲨⲂⲀⲔⲒ ⲚⲦⲈⲒⲞⲨⲆⲀ
40 der gjekk ho inn i huset åt Zakarja og helsa på Elisabet.
ⲙ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤϢⲈ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲠⲎⲒ ⲚⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤⲈⲢⲀⲤⲠⲀⲌⲈⲤⲐⲈ ⲚⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ
41 Då hende det at med same Elisabet høyrde helsingi hennar Maria, hoppa fostret i livet hennar; og ho vart fyllt av den Heilage Ande,
ⲙ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲈⲦⲀⲤⲤⲰⲦⲈⲘ ⲚϪⲈⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ ⲈⲠⲀⲤⲠⲀⲤⲘⲞⲤ ⲘⲘⲀⲢⲒⲀⲘ ⲀϤⲔⲒⲘ ⲚϪⲈⲠⲒⲘⲀⲤ ϦⲈⲚⲦⲈⲤⲚⲈϪⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤⲘⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈϤⲞⲨⲀⲂ ⲚϪⲈⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ
42 og kvad med høg røyst: «Velsigna vere du i kvendeflokk, velsigna det du under beltet ber!
ⲙ̅ⲃ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤⲰϢ ⲈⲠϢⲰⲒ ϦⲈⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲤⲘⲎ ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲀⲤ ⲦⲈⲤⲘⲀⲢⲰⲞⲨⲦ ⲚⲐⲞ ϦⲈⲚⲚⲒϨⲒⲞⲘⲒ ⲞⲨⲞϨ ϤⲤⲘⲀⲢⲰⲞⲨⲦ ⲚϪⲈⲠⲞⲨⲦⲀϨ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚⲈϪⲒ
43 Kvi skal det timast meg so store ting at mor åt Herren min kjem hit til meg?
ⲙ̅ⲅ̅ⲪⲀⲒ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ⲐⲰⲚ ⲚⲎⲒ ⲠⲈ ϪⲈ ⲚⲦⲈⲐⲘⲀⲨ ⲘⲠⲀϬⲞⲒⲤ ⲒϨⲀⲢⲞⲒ
44 For då di helsing nådde øyra mitt, då hoppa fostret i mitt liv av frygd.
ⲙ̅ⲇ̅ϨⲎⲠⲠⲈ ⲄⲀⲢ ⲒⲤϪⲈⲚ ⲈⲦⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲚϪⲈⲦⲤⲘⲎ ⲚⲦⲈⲠⲈⲀⲤⲠⲀⲤⲘⲞⲤ ϦⲈⲚⲚⲀⲘⲀϢϪ ⲀϤⲔⲒⲘ ⲚϪⲈⲠⲒⲘⲀⲤ ϦⲈⲚⲞⲨⲐⲈⲖⲎⲖ ϦⲈⲚⲦⲀⲚⲈϪⲒ
45 Ja, sæl er ho som leit på Herrens ord, at det han hadde lova, laut gå fram!»
ⲙ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲰⲞⲨⲚⲒⲀⲦⲤ ⲚⲐⲎ ⲈⲦⲀⲤⲚⲀϨϮ ϪⲈ ⲠϪⲰⲔ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲤⲀϪⲒ ⲘⲘⲰⲞⲨ ⲚⲀⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠϬⲞⲒⲤ.
46 Og Maria svara: «Mi sjæl høglovar Herren,
ⲙ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲈ ⲘⲀⲢⲒⲀⲘ ⲀⲦⲀⲮⲨⲬⲎ ϬⲒⲤⲒ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ.
47 mitt hjarta gleder seg i Gud, min frelsar!
ⲙ̅ⲍ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲠⲀⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲐⲈⲖⲎⲖ ⲈϪⲈⲚ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲠⲀⲤⲰⲦⲎⲢ
48 Han tenkte på si ringe tenestkvinna! For ifrå denne stund skal alle ætter kalla meg for sæl.
ⲙ̅ⲏ̅ϪⲈ ⲀϤϪⲞⲨϢⲦ ⲈϦⲢⲎⲒ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲐⲈⲂⲒⲞ ⲚⲦⲈⲦⲈϤⲂⲰⲔⲒ ϨⲎⲠⲠⲈ ⲄⲀⲢ ⲒⲤϪⲈⲚ ϮⲚⲞⲨ ⲤⲈⲚⲀⲈⲢⲘⲀⲔⲀⲢⲒⲌⲒⲚ ⲘⲘⲞⲒ ⲚϪⲈⲚⲒⲄⲈⲚⲈⲀ ⲦⲎⲢⲞⲨ
49 Stort er det han for meg hev gjort den Megtige, og heilagt er hans namn;
ⲙ̅ⲑ̅ϪⲈ ⲀϤⲒⲢⲒ ⲚⲎⲒ ⲚϨⲀⲚⲘⲈⲐⲚⲒϢϮ ⲚϪⲈⲪⲎ ⲈⲦϪⲞⲢ ⲞⲨⲞϨ ϤⲞⲨⲀⲂ ⲚϪⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ
50 frå ætt til ætt hans miskunn når mot deim som ottast honom.
ⲛ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϤⲚⲀⲒ ϢⲰⲠⲒ ϢⲀ ϨⲀⲚϪⲰⲞⲨ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚϪⲰⲞⲨ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲈⲢϨⲞϮ ϦⲀⲦⲈϤϨⲎ
51 Velduge verk so gjer hans sterke arm; storlåtne spreider han for ver og vind med deira høgferds-hug;
ⲛ̅ⲁ̅ⲀϤⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲀⲘⲀϨⲒ ϦⲈⲚⲠⲈϤϪⲪⲞⲒ ⲀϤϪⲰⲢ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲚⲒϬⲀⲤⲒϨⲎⲦ ϦⲈⲚⲪⲘⲈⲨⲒ ⲚⲦⲈⲠⲞⲨϨⲎⲦ
52 han støyter hovdingar frå høgsæte og lyfter låge upp;
ⲛ̅ⲃ̅ⲀϤⲢⲰϦⲦ ⲚϨⲀⲚϪⲰⲢⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒ ϨⲀⲚⲐⲢⲞⲚⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤϬⲒⲤⲒ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲐⲈⲂⲒⲎⲞⲨⲦ.
53 Hungrige mettar han med gode gåvor, og rikingar rek han tomhendte burt.
ⲛ̅ⲅ̅ⲚⲎ ⲈⲦϨⲞⲔⲈⲢ ⲀϤⲐⲢⲞⲨⲤⲒ ⲚⲀⲄⲀⲐⲞⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲎ ⲈⲦⲞⲒ ⲚⲢⲀⲘⲀⲞ ⲀϤⲞⲨⲞⲢⲠⲞⲨ ⲈⲂⲞⲖ ⲈⲨϢⲞⲨⲒⲦ
54 Han sytte vel for Israel, sin svein; til evig tid han minnast vil -
ⲛ̅ⲇ̅ⲀϤϮ ⲦⲞⲦϤ ⲘⲠⲒⲤⲖ ⲠⲈϤⲀⲖⲞⲨ ⲈⲈⲢⲪⲘⲈⲨⲒ ⲘⲠⲈϤⲚⲀⲒ
ⲛ̅ⲉ̅ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤⲤⲀϪⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲈⲚⲒⲞϮ ⲀⲂⲢⲀⲀⲘ ⲚⲈⲘ ⲠⲈϤϪⲢⲞϪ ϢⲀ ⲈⲚⲈϨ. (aiōn g165)
56 Maria vart verande hjå henne um lag tri månader; sidan for ho heim att.
ⲛ̅ⲋ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲚⲈⲘⲀⲤ ⲚϪⲈⲘⲀⲢⲒⲀⲘ ⲚⲄ ⲚⲀⲂⲞⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤⲔⲞⲦⲤ ⲈⲠⲈⲤⲎⲒ.
57 So kom tidi at Elisabet skulde eiga barn, og ho åtte ein son.
ⲛ̅ⲍ̅ⲀⲠⲒⲤⲎⲞⲨ ⲆⲈ ⲘⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲦⲈⲈⲖⲒⲤⲀⲂⲈⲦ ⲈⲐⲢⲈⲤⲘⲒⲤⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤⲘⲒⲤⲒ ⲚⲞⲨϢⲎⲢⲒ.
58 Og då grannarne og skyldfolket høyrde kor stor ein nåde Herren hadde vist henne, vart dei glade og ynskte henne til lukka.
ⲛ̅ⲏ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲤⲰⲦⲈⲘ ⲚϪⲈⲚⲎ ⲈⲦⲈⲘⲠⲔⲰϮ ⲘⲠⲈⲤⲎⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲈⲤⲤⲨⲄⲄⲈⲚⲎⲤ ϪⲈ ⲀⲠϬⲞⲒⲤ ⲈⲢ ⲠⲈϤⲚⲀⲒ ⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲈⲘⲀⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲢⲀϢⲒ ⲚⲈⲘⲀⲤ ⲠⲈ.
59 Åtte dagar etter kom dei og skulde umskjera guten; men då dei vilde kalla honom Zakarja etter faren,
ⲛ̅ⲑ̅ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ϦⲈⲚⲠⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲘⲘⲀϨⲎ ⲀⲨⲒ ϪⲈ ⲚⲦⲞⲨⲤⲞⲨⲂⲈ ⲠⲒⲀⲖⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞϤ ⲠⲈ ⲈⲪⲢⲀⲚ ⲘⲠⲈϤⲒⲰⲦ ⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ
60 tok mor hans til ords og sagde: «Nei, han skal heita Johannes!»
ⲝ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤⲈⲢⲞⲨⲰ ⲚϪⲈⲦⲈϤⲘⲀⲨ ⲠⲈϪⲀⲤ ϪⲈ ⲘⲘⲞⲚ ⲀⲖⲖⲀ ⲘⲞⲨϮ ⲈⲠⲈϤⲢⲀⲚ ϪⲈ ⲒⲰⲀⲚⲚⲎⲤ.
61 «Det er ingen i ætti som heiter so, » svara dei,
ⲝ̅ⲁ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲈϪⲰⲞⲨ ⲚⲀⲤ ϪⲈ ⲘⲘⲞⲚ ϨⲖⲒ ϦⲈⲚⲦⲈⲤⲨⲄⲄⲈⲚⲒⲀ ⲈⲨⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞϤ ⲘⲠⲀⲒⲢⲀⲚ.
62 og dei gjorde teikn til faren, kva han vilde guten skulde kallast.
ⲝ̅ⲃ̅ⲀⲨϬⲰⲢⲈⲘ ⲆⲈ ⲈⲠⲈϤⲒⲰⲦ ϪⲈ ⲀⲬⲞⲨⲰϢ ⲈⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞϤ ϪⲈ ⲚⲒⲘ.
63 Då bad han um ei tavla og skreiv: «Johannes er namnet hans!» Alle undra seg;
ⲝ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲈⲦⲀϤⲈⲢⲈⲦⲒⲚ ⲚⲞⲨⲠⲒⲚⲀⲔⲒⲤ ⲀϤⲤϦⲀⲒ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲒⲰⲀⲚⲚⲎⲤ ⲠⲈ ⲠⲈϤⲢⲀⲚ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲈⲢϢⲪⲎⲢⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ ⲠⲈ.
64 men i det same fekk han att mål og mæle, og han tala og prisa Gud.
ⲝ̅ⲇ̅ⲀⲢⲰϤ ⲆⲈ ⲞⲨⲰⲚ ⲚϮϨⲞϮ ϦⲈⲚⲞⲨϨⲞϮ ⲚⲈⲘ ⲠⲈϤⲖⲀⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤⲤⲀϪⲒ ⲠⲈ ⲈϤⲤⲘⲞⲨ ⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
65 Då kom der ein otte på alle dei som budde der ikring; i heile Judaheidi vart alt dette mykje umtala,
ⲝ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ⲚϪⲈⲞⲨϨⲞϮ ⲈϪⲈⲚ ⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲦϢⲞⲠ ⲘⲠⲞⲨⲔⲰϮ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲤⲀϪⲒ ⲚⲚⲀⲒ ⲦⲎⲢⲞⲨ ϨⲒ ⲠⲒⲒⲀⲚⲦⲰⲞⲨ ⲚⲦⲈⲒⲞⲨⲆⲀ.
66 og kvar den som høyrde det, tok det til minnes og sagde: «Kva tru den guten er etla til?» For Herren heldt si hand yver honom.
ⲝ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀⲨⲘⲞⲔⲘⲈⲔ ⲦⲎⲢⲞⲨ ϦⲈⲚⲠⲞⲨϨⲎⲦ ⲚϪⲈⲚⲎ ⲈⲦⲤⲰⲦⲈⲘ ⲈⲨϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ⲞⲨ ϨⲀⲢⲀ ⲠⲈⲐⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲘⲠⲀⲒⲀⲖⲞⲨ ⲔⲈ ⲄⲀⲢ ⲚⲀⲢⲈ ⲦϪⲒϪ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ ⲬⲎ ⲚⲈⲘⲀϤ.
67 Men Zakarja, far hans, vart fyllt av den Heilage Ande, og han tala profetord og kvad:
ⲝ̅ⲍ̅ⲞⲨⲞϨ ⲌⲀⲬⲀⲢⲒⲀⲤ ⲠⲈϤⲒⲰⲦ ⲀϤⲘⲞϨ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈϤⲞⲨⲀⲂ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲈⲢⲠⲢⲞⲪⲎ ⲦⲈⲨⲒⲚ ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ.
68 «Velsigna vere Herren, Israels eigen Gud! Til lyden sin han lydde, og løyste deim or band;
ⲝ̅ⲏ̅ϤⲤⲘⲀⲢⲰⲞⲨⲦ ⲚϪⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲘⲠⲒⲤⲖ ϪⲈ ⲀϤϪⲈⲘⲠϢⲒⲚⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲤⲰϮ ⲘⲠⲈϤⲖⲀⲞⲤ
69 ei frelsarmagt vekt’ han oss upp, ei veldug, uti Davids ætt, som var hans trugne svein -
ⲝ̅ⲑ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀϤⲦⲞⲨⲚⲞⲤ ⲞⲨⲦⲀⲠ ⲚⲚⲞϨⲈⲘ ⲚⲀⲚ ϦⲈⲚⲠⲎⲒ ⲚⲆⲀⲨⲒⲆ ⲠⲈϤⲀⲖⲞⲨ.
ⲟ̅ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤⲤⲀϪⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲢⲰⲞⲨ ⲚⲚⲈϤⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲎⲤ ⲈⲐⲞⲨⲀⲂ ⲒⲤϪⲈⲚ ⲠⲈⲚⲈϨ (aiōn g165)
71 Frå fiendarne frelsa, frå kvar ei hatarhand!
ⲟ̅ⲁ̅ⲞⲨⲚⲞϨⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲚϪⲀϪⲒ ⲚⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲚϪⲒϪ ⲚⲞⲨⲞⲚ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲈⲐⲘⲞⲤϮ ⲘⲘⲞⲚ
72 Han vil federn’ våre vel, og kom i hug den heilage og støde pakti si,
ⲟ̅ⲃ̅ⲈⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲚⲀⲒ ⲚⲈⲘ ⲚⲈⲚⲒⲞϮ ⲞⲨⲞϨ ⲈⲈⲢⲪⲘⲈⲨⲒ ⲚⲦⲈϤⲆⲒⲀⲐⲎⲔⲎ ⲈⲐⲞⲨⲀⲂ.
73 den eid han hadde svore vår ættfar, Abraham.
ⲟ̅ⲅ̅ⲠⲒⲀⲚⲀϢ ⲈⲦⲀϤⲰⲢⲔ ⲘⲘⲞϤ ⲚⲀⲂⲢⲀⲀⲘ ⲠⲈⲚⲒⲰⲦ
74 Han vilde ut oss fria or fiendsmagt og fiendsvald, so me han utan rædsl’ og rygd,
ⲟ̅ⲇ̅ⲈⲠϪⲒⲚⲦⲎⲒⲤ ⲚⲀⲚ ⲚⲀⲦⲈⲢϨⲞϮ ⲈⲀⲚⲚⲞϨⲈⲘ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲚⲈⲚϪⲒϪ ⲚⲚⲈⲚϪⲀϪⲒ ⲈϢⲈⲘϢⲒ ⲘⲘⲞϤ
75 i rettferd og med heilag hug kann tena all vår tid.
ⲟ̅ⲉ̅ϦⲈⲚ ⲞⲨⲦⲞⲨⲂⲞ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ⲘⲠⲈϤⲘⲐⲞ ⲚⲚⲈⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲦⲎⲢⲞⲨ.
76 Du og, min son, skal kallast Allhøge Guds profet, skal fyre Herren fara, og rydja vel hans veg,
ⲟ̅ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲐⲞⲔ ⲆⲈ ⲠⲒⲀⲖⲞⲨ ⲈⲨⲈⲘⲞⲨϮ ⲈⲢⲞⲔ ϪⲈ ⲠⲒⲠⲢⲞⲪⲎⲦⲎⲤ ⲚⲦⲈⲠⲈⲦϬⲞⲤⲒ ⲬⲚⲀⲈⲢϢⲞⲢⲠ ⲄⲀⲢ ⲘⲘⲞϢⲒ ⲘⲠⲈⲘⲐⲞ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ ⲈⲤⲈⲂⲦⲈ ⲚⲈϤⲘⲰⲒⲦ
77 og læra lyden hans å sjå frelsa, dei finna skal når han all deira synd forlet.
ⲟ̅ⲍ̅ⲈϮ ⲚⲞⲨⲈⲘⲒ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞϨⲈⲘ ⲘⲠⲈϤⲖⲀⲞⲤ ϦⲈⲚⲞⲨⲬⲰ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲦⲈϨⲀⲚⲚⲞⲂⲒ
78 For miskunnsam av hjarta er han, vår gode Gud, ei stjerna let han skina for oss frå himmelhøgd,
ⲟ̅ⲏ̅ⲈⲐⲂⲈ ⲚⲒⲘⲈⲦϢⲈⲚϨⲎⲦ ⲚⲦⲈⲪⲚⲀⲒ ⲘⲠⲈⲚⲚⲞⲨϮ ϦⲈⲚⲚⲀⲒ ⲈⲦⲀϤⲚⲀϢⲒⲚⲒ ⲈⲢⲞⲚ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ ϪⲈ ⲀⲚⲀⲦⲞⲖⲎ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠϬⲒⲤⲒ
79 Lysa for deim som sit i myrkr og daudsens skodd, og styra inn på velferds-veg vår fot.»
ⲟ̅ⲑ̅ⲈⲈⲢⲞⲨⲰⲒⲚⲒ ⲚⲚⲎ ⲈⲦϨⲈⲘⲤⲒ ϦⲈⲚⲠⲬⲀⲔⲒ ⲚⲈⲘ ⲦϦⲎⲒⲂⲒ ⲘⲪⲘⲞⲨ ⲈⲠϪⲒⲚⲤⲞⲨⲦⲈⲚ ⲚⲈⲚϬⲀⲖⲀⲨϪ ⲈⲪⲘⲰⲒⲦ ⲚⲦⲈϮϨⲒⲢⲎⲚⲎ.
80 Og guten voks og vart sterk i åndi; han heldt seg i øydemarkerne til tidi kom då han skulde førast fram for Israel.
ⲡ̅ⲠⲒⲀⲖⲞⲨ ⲆⲈ ⲀϤⲀⲒⲀⲒ ⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤⲀⲘⲀϨⲒ ϦⲈⲚⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲞⲨⲞϨ ⲚⲀϤⲬⲎ ⲠⲈ ϨⲒ ⲚⲒϢⲀϤⲈⲨ ϢⲀ ⲠⲒⲈϨⲞⲞⲨ ⲚⲦⲈⲠⲈϤⲞⲨⲰⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ϢⲀ ⲠⲒⲤⲖ.
