< 3 Mosebok 22 >

1 Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
Pakaiyin Mose henga, thu hiti hin aseipeh tan ahi.
2 «Seg til Aron og sønerne hans at dei lyt sjå seg vel fyre med dei heilage gåvorne som Israels-folket vigjer åt meg, so dei ikkje vanhelgar mitt heilage namn. Eg er Herren!
Aaron leh achapate henga seipeh unlang kamin theng asuhboh louna diuvin, Israel chate akona thiltheng aboncha keima lama ahin katdoh a houva kona akidalsena diuvin seipeh in, keima Pakai kahi.
3 So skal du segja med deim: «Dersom nokon av ætti dykkar, no eller i framtidi, røyver dei heilage gåvorne som Israels-folket vigjer åt Herren, medan det er noko ureint på honom, so skal han rydjast burt or augnesyni mi. Kom i hug: eg er Herren!
Hiti hin seipeh tauvin, nanghon nakhang nakhang uva nachilhah teu chan geiya, then louna chang puma Israel chate jousen thil theng kitiphot ajot a asung lhah jeng a ahileh; amachu ka angsung akona paidoh a um jeng ding ahi, ajeh chu keima Pakai chu kahi.
4 Ingen av etterkomarane hans Aron som er spillsjuk eller hev sådflod, må eta av dei vigde gåvorne, fyrr han er rein att. Kjem ein av deim nær nokon som hev vorte urein av eit lik, eller gjeng sådet frå honom um natti,
Aaron chilhah kitiphot koima chan miphah hihen, athi long puma natna thoh hijongleh athen kahsea thil theng cheng chu aneh loubeh ding ahi. Koi hijong leh hiche hi thil thenglou ahitai tia, ahivanga tongkha nah nah chun mithi long tongkha hihen botwi potdoh jeh a athenglou ahitia kisei tongkha aum jongleh,
5 eller kjem han innåt noko krek som folk vert ureine av, eller noko menneskje som på ein eller annan måte hev vorte ureint,
Aop lhanga kithol tho ipi ganhing hile aboh ahitia, ahivanga tongkha chule athenlouna akon kilason thei asuh khahna akon aboh aum thei hijongleh, mihem a dia aboh ahina thei kiti poupou chu,
6 hev nokon av deim røyvt noko sovore, so er han vera urein alt til kvelds, og må ikkje eta av dei vigde gåvorne, fyrr han hev lauga likamen sin i vatn.
Koi hileh hiche tongkha pen pen chu nilhum keiya aboh a um jeng ding, atibah pumpi twi a kisil lha ding achuti louva ahileh, hiche mihem chun thiltheng kiti aneh thei lou ding ahi.
7 Når soli hev gladt, er han rein att, og sidan kann han eta av dei vigde gåvorne; for det er maten hans.
Chule nisa alhum teng levang ama chu athenga umkit ding ahitai, hitia chu thiltheng hojong aneh thei ding ahi, ajeh chu aboncha amapa dia chu hinna anneh a anei ahi.
8 Det som er sjølvdaudt eller ihelrive, må han ikkje eta; då vert han urein. Kom i hug: eg er Herren!
Koi hileh sa thikam ahilouleh gamsa hang in athasa kiti phot aneh lou ding, hichu ne-in ama leh ama kisuboh hih hel hen, keima Pakai kahi, ati.
9 Dei skal halda dei bodi eg hev gjeve deim, so dei ikkje ber synd for slike ting og lyt døy for di dei hev vanhelga det som er heilagt. Kom i hug: det er eg, Herren, som hev helga det!
Hitia chu kathu lhah hi phatecha anitsoh keidiu, hichu ahilouva ahileh abonchauva chonset anei khah teidiu, thiltheng chu ahin suhkhah teng uleh, thina chan achung'uva lhung ding, amaho jouse suthenga Pakai chu keima hi kahi, ati.
10 Ingen framand må eta av det som heilagt er. Ingen som er busete eller leigekar hjå ein prest, må smaka på dei vigde rettarne.
Thiltheng kiti phot ahung gamvaikon hon aneh theilou ding, thempu koma hung kholjin hihen asoh thagoi hijeng jong leh thiltheng chu aneh thei lou ding ahi.
11 Men hev presten kjøpt seg ein tenar for pengar, so kann han eta av deim; like eins dei tenarane som er fødd i huset hjå presten: dei kann eta av maten hans.
Thempupa dia asoh ham, suma achohdohsa ham, ahilouleh ama insung tah a pengden ham vang chun thempupa dia kipe neh leh chah hochu nethei nante.
12 Når ei prestedotter er gift med ein framand mann, so må ho ikkje eta av dei heilage offergåvorne.
Thempupa chanu ham khat chu thempu hilou khat toh akichen leh, thilto thengho aneh thei lou ding ahi.
13 Men hev ho vorte enkja, eller er skild frå mannen, og ikkje hev born, og ho so kjem attende til far sin og bur i huset heime hjå honom liksom i ungdomen, so kann ho eta av maten åt far sin; men ingen uskyld må eta av den maten.
Meithainu ham, akidasa numei ham, cha hinglouva um hichu apa inlama hung kile kit a apa jeng jong kingainaa neikit chu, thempu hina jal’in apan amu thil chengse vang chu aneh thei ding ahi. Hitia chu thempu insung kon hon bou hitobang thilto hohi aneh thei ding ahi.
14 Hev nokon ete uviljande av dei vigde gåvorne, so skal han gjeva presten lika for det, og leggja attåt femteparten av verdet.
Thempu insung hilou ima hetoh louva thilto thengho nekha aum leh, amachun aneh doh jat man thempupa henga alepeh ding, hitia chu aman jat mong mong jakhat a somni to apeh tha jeng ding ahi.
15 De må ikkje vanhelga dei heilage gåvorne frå Israels-folket - det som dei vigjer åt Herren -
Thempuhon thilto theng Israelten Pakai henga ahinto houchu, asuhboh thei lou diu ahi.
16 og lata deim føra syndeskuld yver seg med å eta av dei heilage retterne dykkar. Kom i hug: det er eg, Herren, som helgar deim!»»
Nehsah dia lomlou ho anehsah da jeng diu, hitobang chu aneh sah angai ule themmona chule talent matnaa kibol doh jeng thei diu ahi. Keima Pakai chu kahin, thilto jouse sutheng pachu kahi, ati.
17 Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
Pakaiyin Mose jah a aseipeh in.
18 «Tala til Aron og sønerne hans og til heile Israels-folket, og seg til deim: «Når nokon av Israels-ætti eller av dei framande i Israel kjem med ei offergåva, anten det er ei som er utlova, eller ei gåva i godvilje som dei vil bera fram til brennoffer åt Herren,
Abana kisei chondan jouse hi aboncha Aaron le achapate chule Israelte seipeh ding in athumop tan ahi. Israel ham ahilouleh Israel gamsunga ahung cheng midang koiham khat chun pumgo thilto ato tengleh, deilhen thilto hihen, kinepna dia lolhinsah ding thilto hi jongleh, hichu nolna beihel gancha bou ato thei ding ahi.
19 då lyt offeret vera so at de kann tekkjast Herren med det: ein lytelaus ukse eller ver eller bukk.
Santhei ding dol chu ahileh achal hi ding, hichu nolna beihel hiding ahi.
20 Noko som det er lyte på, må de ikkje bera fram; for det tekkjest de ikkje Herren med.
Nolna nei gancha tohdoh chu Pakai adia santhei dol hilou ding ahi.
21 Og når nokon ber fram eit takkoffer åt Herren av storfeet eller småfeet, anten det er ein lovnad han vil løysa, eller det er ei gåva i godvilje, so lyt det vera eit lytelaust dyr, dersom offeret skal tekkjast Herren; det må ikkje finnast nokor veila på det.
Kitepna bulhitsahna ham, deilhen tum adia thilto ham, Pakai heng lama kikhop khomna dia katdoh chun nolnabei ato le bou santhei dol hiding ahi.
22 Dyr som er blinde eller beinbrotne eller skamførde, eller som hev verksår eller skabb eller gardorm, deim må de ikkje bera fram for Herren og leggja på altaret hans til offermat.
Gancha amit khomu lou ham, a elbai ham, ati bukim lou ham, atiphah ham, atibol ham, apat ham khat chu Pakai dinga nato doh thei louhel diu ahi. Thilto doh chu neh le chah ding ahijeh'in, hitobang hohi maicham phunga pehda jeng uvin, ati.
23 Ein ukse eller sau som hev for lange eller for stutte lemer, kann du hava til eit offer i godvilje; men til lovoffer høver dei ikkje.
Deilhen chombeh thilto din natna neiya, akhang theilou tibu kimlou hi jongleh todoh jeng thei ahi. Ahinlah hitobang hochu kitepna molso nadia vang santhei dol ahipoi.
24 Gjelde dyr, anten dei er klakka eller kruste eller rivne eller skorne, skal de ikkje bera fram for Herren. Ikkje skal de gjera slikt i dykkar eige land,
Gancha atil kilasa ahin, akisukeh saham, akigot kehsa ham chu, Pakai henga nato lou diu ahi. Hitobang chondan kiti hi, nangho gamsunga najom thei lou diu ahi.
25 og ikkje skal de kjøpa sovorne dyr av framande, og bera dei fram til mat for dykkar Gud; for dei er utskjemde, det er lytedyr: med slike offer vinn de ikkje Guds nåde.»»
Gamchom mi akona kichosa gancha kiti chu nehthei ding thilto kitia nakatdoh lou diu, hitobang gancha hi nolnaa dim jeng ahin, santhei dol ahipoi.
26 Og Herren tala endå meir til Moses, og sagde:
Bongham ahilouleh kelngoi ham kelcha hamkhat chu anou aso tengleh, hichu nisagi alhin kahsea apitoh nakhen theilou diu ahi.
27 «Når ein kalv eller eit lamb eller eit kid er tilkome, skal dei fylgja mor si sju dagar; men frå den åttande dagen og sidan vil Herren tekkjast med deim, i fall de ber dei fram til offermat.
Ni sagi jou teng leh vang, hichu neh leh chah thilto dinga santhei dol hibep ding ahi.
28 Kui og kalven hennar eller søya og lambet hennar skal de ikkje slagta på ein dag.
Nikhat sung chun bongpi anou jaonan chule kelngoi api chutoh, kelpi le anou chu ki lhaina nabol kop louhel diu ahi.
29 Når de ber fram eit lov- og takkoffer, skal de gjera det so at Herren hev hugnad av dykk:
Pakai lama thangvah thilto na katdoh teng uleh, santhei ahina tei ding in, abol ding dan kisem jouse hi abonchan jui cheh un,
30 De skal eta det upp same dagen, og ikkje leiva noko av det til morgons. Kom i hug: eg er Herren!
Hiti chun nathilto doh nikho mama chun nechai jeng un, ajing nikho chan in naneh moh houchu khen hih hel un,
31 So haldt då bodi mine, og liv etter deim! Eg er Herren:
Pakiyin aseiye, ka thupeh chengse bol un ajeh chu keima Pakai kahi, ati.
32 Vanhelga ikkje mitt heilage namn, men lat det helgast hjå Israels-folket! Kom ihug: eg er Herren, som hev helga dykk,
Ka mintheng hi suthang hih hel un, Israel pumpin kathen dan joh seiphong hen, keima Pakai chu kahin, keiman ka suhtheng nahiuve, ati.
33 og som fylgde dykk ut or Egyptarlandet og vil vera dykkar Gud - eg, Herren.»
Nangho Pathen hina dia Egypt gam'a kona kahin pui galkai nahi tauvin, keima Pakai chu kahi, ati.

< 3 Mosebok 22 >