3 Mosebok 17
1 Og Herren tala atter til Moses, og sagde:
OLELO mai la hoi o Iehova ia Mose, i mai la,
2 «Tala til Aron og sønerne hans og til heile Israels-folket, og seg med deim: «Høyr no kva Herren vil de skal gjera:
E olelo ae oe ia Aarona a me kana mau keiki, a me na mamo a pau a Iseraela, a e i aku ia lakou; Eia ka mea a Iehova i kauoha mai ai, i ka i ana mai,
3 Er det nokon mann av Israels-ætti som slagtar ein ukse eller ein sau eller ei geit anten i eller utanfor lægret,
O kela kanaka, keia kanaka o ka ohana o Iseraela, nana i pepehi i ka bipikauo, a i ke keikihipa paha, a i ke kao paha, maloko o kahi hoomoana, a i pepehi ae paha ia mawaho o kahi hoomoana,
4 og ikkje leider deim fram til møtetjelddøri og ofrar Herren ei gåva framfor bustaden hans, so skal den mannen reknast jamgod med ein dråpsmann; han hev rent ut blod og skal rydjast ut or folket sitt.
Aole hoi i lawe mai ia mea ma ka puka o ka halelewa o ke anaina, e kaumaha i ka mohai ia Iehova, ma ke alo o ka halelewa o Iehova; e hooiliia ke koko maluna o ia kanaka, ua hookahe oia i ke koko; a e okiia'ku ua kanaka la maiwaena aku o kona poe kanaka:
5 Difor skal Israels-borni koma til Herren med slagtofferi sine som dei er vane å slagta ute på marki, og leida deim fram åt møtetjelddøri, til presten, og slagta deim til takkoffer åt Herren.
I mea e lawe mai ai na mamo a Iseraela i ka lakou mau mohai i kaumaha ai lakou ma ke kula, e lawe mai lakou ia mau mea ia Iehova, ma ka puka o ka halelewa o ke anaina, i ke kahuna, a e kaumaha ia mau mea i mau mohaihoomalu no Iehova.
6 Og presten skal sprøyta blodet yver Herrens altar som stend framanfor møtetjelddøri, og brenna feittet til godange for Herren.
A e pipi ke kahuna i ke koko maluna o ke kuahu o Iehova, ma ka puka o ka halelewa o ke anaina, a e puhi i ke kaikea i mea ala ono no Iehova.
7 Og dei skal ikkje lenger gjeva offeri sine til dei raggute trolli som dei flyg etter. Dette skal vera ei æveleg lov for deim og etterkomarane deira.»
Aole e kaumaha hou lakou i ka lakou mau mohai i na daimonio, mamuli o ia mau mea lakou i hele moe kolohe ai. He kanawai e mau ana keia no lakou i ko lakou mau hanauna.
8 Og dette skal du segja med deim: «Dersom nokon av Israels-ætti, eller av dei framande som bur millom deim, ber fram eit brennoffer eller slagtoffer,
A e olelo aku oe ia lakou, O kela kanaka keia kanaka o ka ohana o Iseraela, a o na malihini e noho ana iwaena o oukou, o ka mea e kaumaha i mohaikuni a i alanapaha,
9 og ikkje kjem til møtetjelddøri med det og ofrar det til Herren, so skal den mannen rydjast ut or folket sitt.
Aole nae e lawe mai ia ma ka puka o ka halelewa o ke anaina e kaumaha no Iehova; e okiia'ku ua kanaka la maiwaena aku o kona poekanaka.
10 Og dersom nokon av Israels-ætti, eller av dei framande som bur millom deim, et aldri so lite blod, so skal eg kvessa augo imot den mannen, og rydja honom ut or folket hans.
A o kela kanaka keia kanaka o ka ohana o Iseraela, a o na malihini e noho ana iwaena o oukou, o ka mea e ai i kahi koko, e hooku e au i kuu maka i kela kanaka, a e oki aku au ia ia mai waena aku o kona poe kanaka.
11 For livet i likamen ligg i blodet, og eg hev gjeve dykk lov til å hava blod på altaret til soning for livet dykkar. For blodet det sonar av di livet ligg i det.
No ka mea, iloko o ke koko ke ola o ka io, a ua haawi au ia mea ia oukou maluna o ke kuahu i mea e hana i kalahala no ko oukou mau uhane; no ka mea, o ke koko ka i hana i kalahala no ka uhane.
12 Difor segjer eg til Israels-borni: Ingen av dykk må eta blod; dei framande som bur hjå dykk, må heller ikkje gjera det.
Nolaila i olelo aku ai au i na mamo a Iseraela, Aole kekahi o oukou e ai i ke koko, aole hoi kekahi malihini e noho ana iwaena o oukou e ai i ke koko.
13 Og når nokon av Israels-borni, eller av dei framande som bur millom deim, veider villdyr eller fuglar som dei hev lov til å eta, so skal han lata blodet renna ut på marki og hava jord yver det.
A o kela kanaka keia kanaka o na mamo a Iseraela, a o na malihini e noho ana iwaena o oukou, e huli ana a e paa ana i ka holoholona a i ka manu paha e pono ke aiia, e ninini oia i kona koko a e hoouhi me ka lepo.
14 For livet i likamen, det er blodet med livet som ligg i det; difor hev eg sagt til Israels-folket: De må ikkje eta blodet av noko kvikjende! For livet i kvart kvikjende, det er blodet som er i det; kven som et det, han skal rydjast ut.
No ka mea, o ke ola o ka io a pau, o ke koko ke ola nona. Nolaila i olelo aku ai au i na mamo a Iseraela, Aole oukou e ai i ke koko o kela io keia io; no ka mea, o ke koko ke ola o na io a pau: o ka mea e ai ia mea, e okiia'ku no ia.
15 Hev nokon mann, anten han er fødd i landet eller han er framand, ete av eit dyr som er sjølvdaudt eller ihelrive, so skal han två klædi sine og lauga seg, og er urein alt til kvelds; sidan er han rein.
A o ke kanaka nana e ai i ka mea make wale, a i ka mea paha i pepehiia e na holoholona, o ka mea o ko oukou aina ponoi, a o ka malihini paha, e holoi oia i kona mau kapa, e auau hoi i ka wai, a e haumia a hiki i ke ahiahi.
16 Tvær han ikkje klædi sine og ikkje laugar likamen sin, so gjer han ei synd som han lyt lida for.»»
Aka ina e holoi ole oia ia mau mea, aole hoi i hoauau i kona io; alaila maluna ona kona hewa.
