3 Mosebok 17

1 Og Herren tala atter til Moses, og sagde:

Angraeng mah Mosi khaeah,

2 «Tala til Aron og sønerne hans og til heile Israels-folket, og seg med deim: «Høyr no kva Herren vil de skal gjera:

Aaron hoi a capanawk, Israel kaminawk boih khaeah, Angraeng mah hae tiah thuih;

3 Er det nokon mann av Israels-ætti som slagtar ein ukse eller ein sau eller ei geit anten i eller utanfor lægret,

kawbaktih Israel kami mah doeh maitaw maeto, to tih ai boeh loe tuucaa maeto, to tih ai boeh loe maeh to angmacae ohhaih im ah maw, to tih ai boeh loe tasa bangah maw boh moe,

4 og ikkje leider deim fram til møtetjelddøri og ofrar Herren ei gåva framfor bustaden hans, so skal den mannen reknast jamgod med ein dråpsmann; han hev rent ut blod og skal rydjast ut or folket sitt.

Angraeng ih kahni im hmaa ih, amkhuenghaih kahni im thok taengah, Angraeng khaeah paek han sin ai nahaeloe, to kami to athii longsak kami ah net moe, angmah ih acaeng thung hoi pahnawt han oh.

5 Difor skal Israels-borni koma til Herren med slagtofferi sine som dei er vane å slagta ute på marki, og leida deim fram åt møtetjelddøri, til presten, og slagta deim til takkoffer åt Herren.

Israel kaminawk loe taw ah a sak o ih angbawnhaih to, kaminawk amkhuenghaih kahni im hmaa, Angraeng hmaa ah, qaima khaeah sin o tih; to hmuen to Angraeng khaeah angdaeh angbawnhaih ahmuen ah paek o tih.

6 Og presten skal sprøyta blodet yver Herrens altar som stend framanfor møtetjelddøri, og brenna feittet til godange for Herren.

Qaima mah athii to amkhuenghaih kahni im thok taengah kaom, hmaicam nuiah haeh ueloe, Angraeng khaeah hmuihoih ah athawk to hmai pakhaem tih.

7 Og dei skal ikkje lenger gjeva offeri sine til dei raggute trolli som dei flyg etter. Dette skal vera ei æveleg lov for deim og etterkomarane deira.»

Nihcae mah angmacae hoi a takpum zawhhaih, taqawk khaeah angbawnhaih sah o mak ai boeh. Hae loe nihcae hoi a caanawk khoek to pazui han paek ih dungzan ah kaom zaehhoihhaih daan ah oh.

8 Og dette skal du segja med deim: «Dersom nokon av Israels-ætti, eller av dei framande som bur millom deim, ber fram eit brennoffer eller slagtoffer,

Nihcae khae ih, Mi kawbaktih Israel kami doeh, nihcae khaeah kaom angvinnawk doeh, hmai angbawnhaih maw, to tih ai boeh loe paek han ih hmuen maw a sin o naah,

9 og ikkje kjem til møtetjelddøri med det og ofrar det til Herren, so skal den mannen rydjast ut or folket sitt.

amkhuenghaih kahni im thok taengah, Angraeng khaeah sin o ai nahaeloe, to kami to angmah ih acaeng thung hoi pahnawt oh, tiah thui paeh.

10 Og dersom nokon av Israels-ætti, eller av dei framande som bur millom deim, et aldri so lite blod, so skal eg kvessa augo imot den mannen, og rydja honom ut or folket hans.

Israel imthung takoh mah maw, to tih ai boeh loe nihcae salakah kaom angvinnawk mah maw, athii to caa o nahaeloe, athii caa kami to mikhmai ka set thuih moe, angmah ih acaeng thung hoiah pahnawt sut han.

11 For livet i likamen ligg i blodet, og eg hev gjeve dykk lov til å hava blod på altaret til soning for livet dykkar. For blodet det sonar av di livet ligg i det.

Taksa hinghaih loe athii thungah oh; na sak o ih zaehaih to tahmen moe, na hing o thai hanah, to athii to hmaicam nuiah ka paek boeh; hae loe kami hing hanah zae angbawnhaih athii ah oh.

12 Difor segjer eg til Israels-borni: Ingen av dykk må eta blod; dei framande som bur hjå dykk, må heller ikkje gjera det.

To pongah Israel kaminawk khaeah, Nangcae thung ih mi kawbaktih doeh athii to caa o hmah; nangcae salakah kaom angvin mah doeh athii to caak han om ai, tiah ka thuih boeh.

13 Og når nokon av Israels-borni, eller av dei framande som bur millom deim, veider villdyr eller fuglar som dei hev lov til å eta, so skal han lata blodet renna ut på marki og hava jord yver det.

Israel kami mah maw, to tih ai boeh loe nangcae salakah kaom angvin mah maw, moi zoep naah moi maw, tavaa maw naeh nahaeloe, athii pathok moe, athii to maiphu hoi aphum pacoengah ni, caak han oh.

14 For livet i likamen, det er blodet med livet som ligg i det; difor hev eg sagt til Israels-folket: De må ikkje eta blodet av noko kvikjende! For livet i kvart kvikjende, det er blodet som er i det; kven som et det, han skal rydjast ut.

Athii loe taksa boih hinghaih ah oh; to pongah, Nangcae loe kawbaktih moi thii doeh caa o hmah, tiah Israel kaminawk khaeah ka thuih boeh; taksa boih hinghaih loe athii ah oh pongah, athii caa kami loe, pahnawt sut ah om tih.

15 Hev nokon mann, anten han er fødd i landet eller han er framand, ete av eit dyr som er sjølvdaudt eller ihelrive, so skal han två klædi sine og lauga seg, og er urein alt til kvelds; sidan er han rein.

Angmah koeh kadueh moi, moi kasan mah kaek ih moi caa kami, prae thung ih kami maw, to tih ai boeh loe angvin doeh, a khukbuen to pasuk moe, tui amhluk han oh; anih loe duembang khoek to ciim mak ai; tui amhluk pacoengah ni ciim vop tih.

16 Tvær han ikkje klædi sine og ikkje laugar likamen sin, so gjer han ei synd som han lyt lida for.»»

Toe a khukbuen to pasuk ai moe, tui doeh amhluh ai nahaeloe, to kami loe a zaehaih tho to hnu tih, tiah thui paeh, tiah a naa.