< Klagesangene 5 >
1 Kom i hug, Herre, kor det er med oss! Skoda etter og sjå, kor me er svivyrde!
Rabbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
2 Vår arv er komen åt framande, våre hus åt utlendske menner.
Dhaxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
3 Farlause er me vortne, hev ikkje far. Møderne våre er som enkjor.
Waxaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
4 Me lyt kjøpa det vatnet me drikk, vår ved lyt me betala.
Biyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
5 Våre forfylgjarar hev me på halsen; me er trøytte, fær ikkje kvild.
Kuwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
6 Til Egyptarland rette me hand, til Assyria, vilde mettast med brød.
Waxaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
7 Våre feder synda, dei er burte, me lyt bera deira misgjerningar.
Aabbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
8 Trælar er våre herrar, og ingen riv oss ut or deira hand.
Addoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
9 Me søkjer vårt brød med livsens fåre for sverdet i øydemark.
Waxaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
10 Vår hud er glodheit som omnen, for svolten som gneg og brenn.
Haraggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
11 Kvende hev i Sion dei skjemt, møyar i byarne i Juda.
Naagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
12 Hovdingar hengde dei med si hand, gamle viste dei ikkje vyrdnad.
Amiirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
13 Ungmenne laut bera kverni, og gutar seig ned med vedbyrdi på.
Barbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
14 Dei gamle sit ikkje lenger i porten, dei unge ikkje meir med sitt strengespel.
Odayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
15 Det er slutt med vår hjartans gleda, vår dans er umsnudd til sorg.
Farxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
16 Kransen er fallen av vårt hovud; usæle me, at me hev synda!
Taajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
17 Difor er hjarta vårt sjukt, di so er augo våre dimme -
Taas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
18 for Sions fjell som ligg audt, der renner no revar ikring.
Maxaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
19 Du, Herre, sit æveleg konge, frå ætt til ætt stend din kongsstol.
Rabbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
20 Kvi vil du oss æveleg gløyma, ganga frå oss dagarne lange?
Haddaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
21 Vend oss, Herre, til deg, so kjem me; nya upp att våre dagar frå gamalt!
Rabbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.
22 For du kann vel ikkje reint ha støytt oss burt, vera so ovleg harm på oss.
Laakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.