Klagesangene 5
1 Kom i hug, Herre, kor det er med oss! Skoda etter og sjå, kor me er svivyrde!
ヱホバよ我らにありし所の事をおもひたまへ 我らの恥辱をかへりみ觀たまへ
2 Vår arv er komen åt framande, våre hus åt utlendske menner.
われらの產業は外國人に歸し われらの家屋は他國人の有となれり
3 Farlause er me vortne, hev ikkje far. Møderne våre er som enkjor.
われらは孤子となりて父あらず われらの母は寡婦にひとし
4 Me lyt kjøpa det vatnet me drikk, vår ved lyt me betala.
われらは金を出して自己の水を飮み おのれの薪を得るにも價をはらふ
5 Våre forfylgjarar hev me på halsen; me er trøytte, fær ikkje kvild.
われらを追ふ者われらの頸に迫る 我らは疲れて休むことを得ず
6 Til Egyptarland rette me hand, til Assyria, vilde mettast med brød.
食物を得て饑を凌がんとてエジプト人およびアッスリヤ人に手を與へたり
7 Våre feder synda, dei er burte, me lyt bera deira misgjerningar.
われらの父は罪ををかして已に世にあらず 我らその罪を負ふなり
8 Trælar er våre herrar, og ingen riv oss ut or deira hand.
奴僕等われらを制するに誰ありて我らを之が手よりすくひ出すものなし
9 Me søkjer vårt brød med livsens fåre for sverdet i øydemark.
荒野の刀兵の故によりて我ら死を冒して食物を得
10 Vår hud er glodheit som omnen, for svolten som gneg og brenn.
饑饉の烈しき熱氣によりてわれらの皮膚は爐のごとく熱し
11 Kvende hev i Sion dei skjemt, møyar i byarne i Juda.
シオンにて婦人等をかされユダの邑々にて處女等けがさる
12 Hovdingar hengde dei med si hand, gamle viste dei ikkje vyrdnad.
侯伯たる者も敵の手にて吊され 老たる者の面も尊とばれず
13 Ungmenne laut bera kverni, og gutar seig ned med vedbyrdi på.
少き者は石磨を擔はせられ 童子は薪を負ふてよろめき
14 Dei gamle sit ikkje lenger i porten, dei unge ikkje meir med sitt strengespel.
長老は門にあつまることを止め 少き者はその音樂を廢せり
15 Det er slutt med vår hjartans gleda, vår dans er umsnudd til sorg.
我らが心の快樂はすでに罷み われらの跳舞はかはりて悲哀となり
16 Kransen er fallen av vårt hovud; usæle me, at me hev synda!
われらの冠冕は首より落たり われら罪ををかしたれば禍なるかな
17 Difor er hjarta vårt sjukt, di so er augo våre dimme -
これが爲に我らの心うれへ これらのために我らが目くらくなれり
18 for Sions fjell som ligg audt, der renner no revar ikring.
シオンの山は荒はて 山犬はその上を歩くなり
19 Du, Herre, sit æveleg konge, frå ætt til ætt stend din kongsstol.
ヱホバよなんぢは永遠に在す なんぢの御位は世々かぎりなし
20 Kvi vil du oss æveleg gløyma, ganga frå oss dagarne lange?
何とて我らを永く忘れ われらを斯ひさしく棄おきたまふや
21 Vend oss, Herre, til deg, so kjem me; nya upp att våre dagar frå gamalt!
ヱホバよねがはくは我らをして汝に歸らしめたまへ われら歸るべし 我らの日を新にして昔日の日のごとくならしめたまへ
22 For du kann vel ikkje reint ha støytt oss burt, vera so ovleg harm på oss.
さりとも汝まつたく我らを棄てたまひしや 痛くわれらを怒りゐたまふや
