Klagesangene 5
1 Kom i hug, Herre, kor det er med oss! Skoda etter og sjå, kor me er svivyrde!
BOEIPA aw poek lamtah kaimih taengkah aka thoeng te paelki laeh. Paelki lamtah kaimih sokah kokhahnah he hmu lah.
2 Vår arv er komen åt framande, våre hus åt utlendske menner.
Kaimih kah rho te hlanglak taengla, ka im te kholong taengla pawk coeng.
3 Farlause er me vortne, hev ikkje far. Møderne våre er som enkjor.
Cadah la ka om uh tih nuhmai bangla ka manu napa a om moenih.
4 Me lyt kjøpa det vatnet me drikk, vår ved lyt me betala.
Kamamih tui ha tangka neh ka ok uh tih kamamih kah thing ha a phu daengah ha pawk.
5 Våre forfylgjarar hev me på halsen; me er trøytte, fær ikkje kvild.
Ka rhawn ah n'hloem uh vaengah ka kohnue uh pawt bangla kaimih he n'duem sak pawh.
6 Til Egyptarland rette me hand, til Assyria, vilde mettast med brød.
Buh ka cung uh ham khaw Egypt neh Assyria taengah kut ka duen uh.
7 Våre feder synda, dei er burte, me lyt bera deira misgjerningar.
A pa rhoek khaw tholh uh tih kaimih taengah a om voel moenih. Tedae kaimih loh amih kah thaesainah te ka phueih uh.
8 Trælar er våre herrar, og ingen riv oss ut or deira hand.
Sal rhoek kaimih soah n'taemrhai uh tih amih kut lamkah aka bawt om pawh.
9 Me søkjer vårt brød med livsens fåre for sverdet i øydemark.
Khosoek cunghang hmai ah ka hinglu nen ni ka buh ka dang uh.
10 Vår hud er glodheit som omnen, for svolten som gneg og brenn.
Khokha rhamling hmai ah ka vin khaw hmaiulh bangla tloo coeng.
11 Kvende hev i Sion dei skjemt, møyar i byarne i Juda.
Zion kah huta rhoek neh Judah khopuei kah oila rhoek khaw a tholh puei uh.
12 Hovdingar hengde dei med si hand, gamle viste dei ikkje vyrdnad.
Amih kut neh mangpa rhoek a kuiok sak tih patong rhoek kah maelhmai khaw hiin uh pawh.
13 Ungmenne laut bera kverni, og gutar seig ned med vedbyrdi på.
Tongpang rhoek loh phaklung a phueih uh tih camoe rhoek te thingpum dongah paloe uh.
14 Dei gamle sit ikkje lenger i porten, dei unge ikkje meir med sitt strengespel.
Vongka lamkah patong rhoek neh, tongpang rhoek khaw a rhotoeng lamloh kangkuen uh.
15 Det er slutt med vår hjartans gleda, vår dans er umsnudd til sorg.
Kaimih lungbuei kah omthennah he kangkuen coeng tih kaimih kah lamnah khaw nguekcoinah la poeh.
16 Kransen er fallen av vårt hovud; usæle me, at me hev synda!
Kaimih lu kah rhuisam khaw yulh coeng. Anunae ka tholh uh khaw kaimih ham coeng ni.
17 Difor er hjarta vårt sjukt, di so er augo våre dimme -
Te dongah kaimih lungbuei he pumthim hainak la coeng. He dongah kaimih kah maelhmai khaw a hmuep.
18 for Sions fjell som ligg audt, der renner no revar ikring.
Zion tlang aka pong te a soah maetang ni a pongpa coeng.
19 Du, Herre, sit æveleg konge, frå ætt til ætt stend din kongsstol.
BOEIPA namah tah kumhal duela na om tih, na ngolkhoel khaw cadilcahma phoeikah cadilcahma duela cak.
20 Kvi vil du oss æveleg gløyma, ganga frå oss dagarne lange?
Balae tih a yoeyah la kaimih nan hnilh? Kaimih nan hnoo khaw khohnin loh sen.
21 Vend oss, Herre, til deg, so kjem me; nya upp att våre dagar frå gamalt!
BOEIPA aw kaimih he namah taengah m'mael sak laeh. Ka mael uh van daengah ni hlamat kah bangla kaimih kah khohnin thai neh ka mael uh eh.
22 For du kann vel ikkje reint ha støytt oss burt, vera so ovleg harm på oss.
Kaimih taengah a nah la na thintoek tih kaimih he nan hnawt nan hnawt mai.
