< Klagesangene 4 >

1 Kor vert då gullet skjemt, det finaste gullet brigda, dei heilage steinarne strådde på kvart eit gatemot!
Ang bulawan hingpit nang natay-an; ang labing lunsay nga bulawan nausab na. Ang balaan nga mga bato gibubo na sa ulohan sa matag dalan.
2 Sions søner, dei dyrverdige, gjæve som skire gullet, kor er dei då haldne jamgode med leirkrukkor, med eit verk av krusmakar-hender!
Ang mga anak nga lalaki sa Zion bililhon, gihatagan ug mas dako nga bili kaysa lunsay nga bulawan. Apan karon giisip na sila ingon nga walay pulos nga banga nga hinimo sa magkukulon.
3 Jamvel sjakalarne held fram juret, so ungarne fær suga - Sions dotter heldt seg hard; ho likjest på strussen i øydemarki.
Bisan ang ihalas nga mga iro mopagawas man sa ilang mga suso aron sa pagpasuso sa ilang mga itoy, apan ang anak nga babaye sa akong mga katawhan ingon na kapintas sama sa mga langgam nga abistros sa kamingawan.
4 Sogbarns-tunga kleimer seg til gomarne av torste; småborni bed um brød, men ingen etlar deim noko.
Ang dila sa bata nga masuso mitapot na sa alingagngag sa iyang baba uban sa kauhaw; ang mga bata nangayo ug tinapay, apan walay alang kanila.
5 Dei som fyrr åt forkunnmat, ormegtast no på gatorne; dei som vart borne på skarlak, lyt no liggja i møk.
Ang usa nga nagakaon ug mahalon nga mga pagkaon nahimo na karong tinalikdan, ug gipanggutom sa kadalanan; kadtong nagsuot ug pula nga mga bisti anaa na karon sa ibabaw sa dinam-ok nga mga basura.
6 Større vart soleis syndeskuldi til mitt folks dotter større enn syndi til Sodoma, som vart søkkt i jordi ein augneblink, utan at hender hjelpte til.
Ang kasal-anan sa anak nga babaye sa akong katawhan mas dako pa kaysa sala sa Sodoma, nga gipukan sa usa ka higayon, bisan tuod walay mga kamot nga naggapos kaniya.
7 Hovdingarne hennar var reinare enn snø, kvitare enn mjølk, raudare i holdet enn korallar; som safir såg dei ut.
Ang iyang mga pangulo kaniadto nagadan-ag sama sa nieve ug sama kaputi sa gatas. Ang ilang mga lawas mas mapula kaysa pagang; ang ilang hulagway sama sa sapiro.
8 Myrkare enn svart er dei vortne å sjå til, ein kann ikkje kjenna deim att på gata; dei er vortne berre skinn og bein, hudi deira skrukkast som næver på tre.
Apan karon ang kangitngit nagpaitom na sa ilang mga panagway, ug dili na sila mailhan diha sa kadalanan, kay ang ilang mga panit mitapot na sa nauga nilang mga bukog. Nahimo na kining ingon kauga sa kahoy!
9 Det var betre for deim som fall for sverd, enn for deim som fall for svolten, deim som talmast av og var tynte av brødløysa.
Kadtong gipatay pinaagi sa espada mas maayo pa kaysa niadtong namatay pinaagi sa kagutom; mas maayo pa sila kaysa niadtong gipanglabay, giduslak pinaagi sa kagutom tungod sa kakulang sa bisan unsang mga tanom gikan sa kaumahan.
10 Hjartemilde kvende koka sjølve sine eigne born; dei hadde deim til mat, då mitt folks dotter vart tynt.
Ang mga kamot kaniadto sa manggiluluy-on nga mga kababayen-an nagluto na sa ilang kaugalingon nga mga anak! Ang ilang mga anak nahimo na nilang pagkaon sa dihang nangalaglag ang akong katawhan.
11 Herren tømde ut sin harm, auste ut sin brennande vreide; i Sion kveikte han eld og snøydde til grunnen.
Natagbaw si Yahweh sa iyang kapungot. Gibubo niya ang nagdilaab niya nga kasuko; gidagkotan niya ang usa ka kalayo diha sa Zion, ug gilamoy niini ang iyang mga patukoranan.
12 Ingen konge på jord kunde tru, ingen i all verdi kunde tenkja at motstandar og fiend’ skulde koma inn i Jerusalems portar.
Bisan ang mga hari sa kalibotan ni bisan kinsa nga mga lumulupyo sa kalibotan dili makatuo nga ang kabatok ug ang kaaway makasulod sa mga ganghaan sa Jerusalem.
13 Men det hende like vel, for hennar profetar hadde synda, hennar prestar var illgjerningsmenner, dei rende ut blod av rettferdige hjå henne.
Apan nabuhat nila kini, tungod sa mga sala sa iyang mga propeta, ug sa mga kasal-anan sa iyang mga pari nga nagpaula sa dugo sa mga matarong sa iyang taliwala.
14 Dei for og vildra i gatorne som blinde, sulka med blod, so ein ikkje kunde taka i klædi deira.
Kadtong mga propeta ug mga pari naglatagaw na karon sama sa mga tawo nga buta diha sa kadalanan. Nahugawan sila pinaagi sa dugo busa walay bisan usa nga makahimo sa paghikap bisan sa ilang mga bisti.
15 «Hav dykk undan! Urein!» ropa folket framfyre deim; «hav dykk undan, hav dykk undan! kom ikkje burti!» Når dei flydde og vadra ikring, vart det sagt millom folki: «Her fær dei ikkje vera lenger.»
“Palayo! Mahugaw,” kining mga propeta ug mga pari misinggit. “Palayo! palayo! ayaw kamig hikapa!” Busa naglatagaw sila ngadto sa lahi nga mga kayutaan, apan bisan ang mga Gentil miingon, “Dili na sila makahimo pa sa pagpuyo dinhi ingon nga mga langyaw.”
16 Herrens åsyn hev spreidt deim ikring, han ser ikkje lenger til deim. Prestar vyrder dei ikkje, gamle miskunnar dei ikkje.
Gipatibulaag sila ni Yahweh gikan sa iyang presensya; wala gayod siya nagtan-aw kanila uban sa pagdapig. Walay bisan usa nga midawat sa mga pari uban sa bisan unsa nga pagtahod, ug wala sila mipakita ug pagpakabana sa mga katigulangan.
17 Endå stirer våre augo etter hjelp, men til fåfengs. Frå vårt vakttårn einstirde me etter eit folk som ikkje kann hjelpa.
Ang among mga mata kanunay nga mapakyas sa pagpangita bisan sa walay pulos nga mga pagtabang, bisan tuod buot na nilang motan-aw sa usa ka nasod nga dili makaluwas kanamo.
18 Dei lurer på våre stig, so me ikkje kann ganga på våre gator. Det er nær innpå enden med oss, våre dager er ute, ja, vår ende er komen.
Gisubay nila ang among mga tunob padulong sa among mga kadalanan. Ang among kataposan haduol na ug ang among mga adlaw natapos na, kay ang among kataposan miabot na.
19 Våre forfylgjarar var snarare enn himmelens ørnar; burtetter fjelli elte dei oss, i øydemarki lurde dei på oss.
Ang among manggugukod mas paspas pa kaysa mga agila sa kawanangan. Gipangita nila kami sa kabukiran ug naghulat kanamo diha sa kamingawan.
20 Vår livsande, den Herren salva, vart fanga i deira løyngraver, han som me sagde dette um: «I hans livd skal me leva millom folki.»
Ang gininhawa sa among mga ilong, ang usa nga dinihogan ni Yahweh—ang among hari, nadakpan diha sa ilang mga lungag; mao kini ang among hari nga among giingon, “Magpuyo kami ilalom sa iyang pagpanalipod taliwala sa mga nasod.”
21 Fagna og gled deg, du Edoms dotter, du som bur i Us-landet! Du og skal drikka same skåli, du skal verta drukki og nækja deg.
Pagmaya ug pagmalipayon, anak nga babaye sa Edom nga nagpuyo diha sa yuta sa Uz, kay ang kupa moabot usab diha kaninyo. Mangahubog kamo ug hukasan ninyo ang inyong kaugalingon.
22 Di misgjerd er ende, Sions dotter. Han vil ikkje gjera deg utlæg att. Di misgjerd vil han heimsøkja, Edoms dotter, gjera synberre dine synder.
Anak nga babaye sa Zion, ang silot alang sa inyong mga kasal-anan matapos na. Dili na gayod niya kamo ipabiling mga binihag. Apan anak nga babaye sa Edom, pagasilotan niya ang inyong mga sala ug ibutyag ang inyong pagkadaotan.

< Klagesangene 4 >