< Klagesangene 3 >

1 Eg er mannen som naudi såg under hans vreide-ris.
Ine ndine munthu amene ndaona masautso ndi ndodo ya ukali wake.
2 Meg hev han ført og late ferdast i myrker og ikkje i ljos.
Wandipititsa kutali ndipo wandiyendetsa mu mdima osati mʼkuwala;
3 Berre mot meg vender han si hand upp att og upp att heile dagen.
zoonadi anandikantha ndi dzanja lake mobwerezabwereza tsiku lonse.
4 Han hev late meg eldast i hold og hud, han hev krasa mine bein.
Wakalambitsa khungu langa ndi mnofu wanga, ndipo waphwanya mafupa anga.
5 Han bygde att for meg og ringa meg inn med beiska og møda.
Wandizinga ndi kundizungulira ndi zowawa ndi zolemetsa.
6 I myrkret hev han set meg, lik deim som longe er daude.
Wandikhazika mu mdima ngati amene anafa kale.
7 Han mura att for meg, so eg kjem meg ikkje ut; tunge gjorde han mine lekkjor.
Wandimangira khoma kotero kuti sindingathawe, wandimanga ndi maunyolo.
8 Endå eg kallar og ropar, let han att for mi bøn.
Ngakhale pamene ndifuwula kapena kupempha chithandizo, amakana pemphero langa.
9 Han mura fyre mine vegar med tilhoggen stein, gjorde det uført på min stig.
Wanditsekera njira yanga ndi miyala yosema; ndipo wakhotetsa tinjira tanga.
10 Ein lurande bjørn var han mot meg, ei løva i løyne.
Wandidikirira ngati chimbalangondo, wandibisalira ngati mkango.
11 Til villstig gjorde han min veg; han reiv meg sund og lagde meg i øyde.
Wandikokera pambali ndi kundingʼambangʼamba, ndipo wandisiya wopanda thandizo.
12 Han spente sin boge og sette meg til skotmål for si pil.
Wakoka uta wake ndipo walunjikitsa mivi yake pa ine.
13 Han let renna inni mine nyro pilehus-sønerne sine.
Walasa mtima wanga ndi mivi ya mʼphodo mwake.
14 Eg vart til lått for alt mitt folk, deira nidvisa heile dagen.
Ndinakhala choseketsa cha anthu anga onse; amandinyodola mʼnyimbo zawo tsiku lonse.
15 Han metta meg med beiske urter, han gav meg malurt å drikka.
Wandidyetsa zowawa ndipo wandimwetsa ndulu.
16 Han let meg knasa mine tenner på småstein, han grov meg ned i oska.
Wathyola mano anga ndi miyala; wandiviviniza mʼfumbi;
17 Og du støytte burt frå fred mi sjæl; eg gløymde kor det var å hava det godt.
Wandichotsera mtendere; ndayiwala kuti kupeza bwino nʼchiyani.
18 Og eg sagde: «Det er ute med mi kraft og med mi von til Herren.»
Choncho ndikuti, “Ulemerero wanga wachoka ndi zonse zimene ndimayembekeza kwa Yehova.”
19 Kom i hug mi naud og mi utlægd - malurt og beiska.
Kukumbukira masautso anga ndi kusowa pokhala, zili ngati zowawa ndi ndulu.
20 Ho minnest det, sjæli mi, og er nedbøygd i meg.
Ine ndikuzikumbukira bwino izi, ndipo moyo wanga wathedwa mʼkati mwanga.
21 Dette vil eg leggja meg på hjarta, og difor vil eg vona:
Komabe ndimakumbukira zimenezi, nʼchifukwa chake ndili ndi chiyembekezo.
22 Herrens nåde det er, at det ikkje er ute med oss, for hans miskunn er enn ikkje all.
Ife sitinawonongekeretu chifukwa chikondi cha Yehova ndi chachikulu, ndi chifundo chake ndi chosatha.
23 Kvar morgon er ho ny, å, stor er din truskap.
Zimaoneka zatsopano mmawa uliwonse; kukhulupirika kwanu nʼkwakukulu.
24 Min lut er Herren, segjer mi sjæl; difor vonar vil eg vona på honom.
Mu mtima mwanga ndimati, “Yehova ndiye zanga zonse; motero ndimamuyembekezera.”
25 Herren er god med deim som ventar på honom, med den sjæl som søkjer honom.
Yehova ndi wabwino kwa amene amayembekezera Iye, kwa munthu amene amafunafuna Iyeyo;
26 Det er godt å vera still for Herren og venta på hans frelsa.
nʼkwabwino kudikira chipulumutso cha Yehova modekha.
27 Det er godt for mannen at han ber ok i sin ungdom,
Nʼkwabwino kuti munthu asenze goli pamene ali wamngʼono.
28 at han sit einsleg og tegjande, når han legg det på,
Akhale chete pa yekha, chifukwa Yehova wamusenzetsa golilo.
29 at han luter seg med munnen mot moldi - kann henda det enn er von -
Abise nkhope yake mʼfumbi mwina chiyembekezo nʼkukhalapobe.
30 at han held fram si kinn til slag, let seg metta med svivyrda.
Apereke tsaya lake kwa iye amene angamumenye, ndipo amuchititse manyazi.
31 For Herren støyter ikkje æveleg burt.
Chifukwa Ambuye satayiratu anthu nthawi zonse.
32 For um han legg på sorg, so miskunnar han endå etter sin store nåde.
Ngakhale amabweretsa zowawa, Iye adzawachitira chifundo, chifukwa chikondi chake ndi chosatha.
33 For det er ikkje av hjarta han legg møda og sorg på mannsborni.
Pakuti sabweretsa masautso mwadala, kapena zowawa kwa ana a anthu.
34 At dei krasar under fot alle fangar i landet,
Kuphwanya ndi phazi a mʼndende onse a mʼdziko,
35 at dei rengjer retten for mannen framfor åsyni til den Høgste,
kukaniza munthu ufulu wake pamaso pa Wammwambamwamba,
36 at ein gjer urett mot ein mann i hans sak - ser ikkje Herren slikt?
kumana munthu chiweruzo cholungama— kodi Ambuye saona zonsezi?
37 Kven tala, og det vart, um Herren ikkje baud?
Kodi ndani angayankhule zinthu nʼkuchitika ngati Ambuye sanavomereze?
38 Kjem ikkje frå munnen til den Høgste både vondt og godt?
Kodi zovuta ndi zabwino sizituluka mʼkamwa mwa Wammwambamwamba?
39 Kvi skal eit livande menneskje klaga? Kvar syrgje yver si synd!
Kodi nʼchifukwa chiyani munthu aliyense wamoyo amadandaula akalangidwa chifukwa cha machimo ake?
40 Lat oss ransaka våre vegar og røyna deim og venda oss til Herren!
Tiyeni tisanthule ndi kuyesa njira zathu, ndipo tiyeni tibwerere kwa Yehova.
41 Lat oss lyfta våre hjarto likeins som våre hender til Gud i himmelen!
Tiyeni tikweze mitima yathu ndi manja athu kwa Mulungu kumwamba ndipo tinene kuti:
42 Me hev synda og vore ulyduge, du hev ikkje tilgjeve.
“Ife tachimwa ndi kuwukira ndipo inu simunakhululuke.
43 Du sveipte deg i vreide og elte oss, du slo i hel utan nåde.
“Mwadzikuta ndi mkwiyo ndi kutilondola ndipo mwatitha mopanda chifundo.
44 I skyer sveipte du deg, so ingi bøn rakk fram.
Mwadzikuta mu mtambo kotero mapemphero athu sakukufikani.
45 Til skarn og styggje hev du gjort oss midt imillom folki.
Mwatisandutsa zinyatsi ndi zinyalala pakati pa mitundu ya anthu.
46 Dei spila upp sitt gap imot oss, alle våre fiendar.
“Adani anthu atitsekulira pakamwa.
47 Gruv og grav det vart vår lut, øyding og tjon.
Ife tadzazidwa ndi mantha pakuti tagwa mʼdzenje, tapasuka ndi kuwonongedwa.”
48 Tårebekkjer strøymer or mitt auga for tjonet på mitt folks dotter.
Misozi mʼmaso mwanga ikungoti mbwembwembwe chifukwa anthu anga akuwonongedwa.
49 Mitt auga sirenn, roar seg ikkje,
Misozi idzatsika kosalekeza, ndipo sidzasiya,
50 fyrr Herrens skodar etter og ser frå himmelen.
mpaka Yehova ayangʼane pansi kuchokera kumwamba ndi kuona.
51 Mitt auga gjer meg hjarte-ilt for kvar ei av døtterne i min by.
Mtima wanga ukupweteka poona zimenezi chifukwa cha akazi onse a mu mzinda.
52 Dei jaga og elte meg som ein fugl, dei som var mine fiendar utan orsak.
Akundisaka ngati mbalame, amene anali adani anga, popanda chifukwa.
53 Dei vilde taka livet av meg nede i brunnen, dei kasta stein på meg.
Ayesa kundipha pondiponya mʼdzenje ndi kundiponya miyala;
54 Vatnet flødde yver mitt hovud, eg sagde: «Det er ute med meg.»
madzi anamiza mutu wanga ndipo ndinkaganiza kuti imfa yayandikira.
55 Eg påkalla ditt namn, Herre, utor den djupe hola.
Ndinayitana dzina lanu Inu Yehova, kuchokera mʼdzenje lozama.
56 Mi røyst høyrde du; haldt deg ikkje for øyro når eg ropar um lindring.
Inu munamva kudandaula kwanga. “Mundimvere kulira kwanga kopempha thandizo.”
57 Du var nær den dagen eg kalla på deg; du sagde: «Ikkje ottast!»
Munafika pafupi pamene ndinakuyitanani, ndipo munati, “Usaope.”
58 Du, Herre, hev ført saki for mi sjæl, du hev løyst ut mitt liv.
Inu Ambuye munandiwombola ku mlandu wanga; munapulumutsa moyo wanga.
59 Du, Herre, hev set kva urett eg leid; å, døm i mi sak!
Yehova, mwaona zoyipa zimene andichitira. Mundiweruzire ndinu!
60 Du hev set all deira hemnhug, alle deira løynderåder mot meg.
Mwaona kuzama kwa kubwezera kwawo, chiwembu chawo chonse pa ine.
61 Du hev høyrt deira svivyrdingar, alle deira løynderåder mot meg,
Inu Yehova mwamva kunyoza kwawo, chiwembu chawo chonse pa ine,
62 det mine motstandarar sagde og tenkte imot meg dagen lang.
manongʼonongʼo a adani anga ondiwukira ine tsiku lonse.
63 Ansa på deim, når dei sit og når dei stend! um meg gjer dei nidvisor.
Tawaonani! Kaya ali pansi kapena kuyimirira, akundinyoza mu nyimbo zawo.
64 Du, Herre, vil gjeva deim av same slag som deira hender hev gjort.
Inu Yehova, muwabwezere chowayenera, chifukwa cha zimene manja awo achita.
65 Du vil leggja eit sveip yver deira hjarta, du vil bannstøyta deim.
Phimbani mitima yawo, ndipo matemberero anu akhale pa iwo!
66 Du vil elta deim i vreide, og tyna deim so dei ikkje bid meir under Herrens himmel.
Muwalondole mwaukali ndipo muwawonongeretu pa dziko lapansi.

< Klagesangene 3 >