Klagesangene 2
1 Kor hev Herren i sin vreide sveipt Sions dotter i myrkeskodda! Han kasta frå himmelen ned til jordi Israels herlegdom, og han kom ikkje i hug sin fotskammel på sin vreide-dag.
NANI ka uhi pouli ana o ka Haku i ke kaikamahine o Ziona i kona huhu! Ua kiola mai oia i ka nani o ka Iseraela, mai ka lani a i ka honua, Aole manao i kona keehana wawae i ka la o kona inaina!
2 Utan nåde lagde Herren i øyde alle Jakobs bustader. I sin vreide reiv han ned for dotteri Juda hennar sterke borger og kasta deim til jordi. Han vanhelga riket og hovdingarne.
Ua moni aloha ole ka Haku i na wahi noho a pau o ka Iakoba, I ka hanini ana o kona huhu: Ua hoohiolo oia i na pakaua o ke kaikamahine o Iuda, Ua hoohaahaa oia ia ia ilalo i ka lepo; Ua hoohaumia oia i ke aupuni, a me kona mau alii.
3 I sin brennande vreide hogg han av alle Israels horn; han drog si høgre hand attende, endå fienden var der. Han brende Jakob lik ein eldsloge som øyder rundt ikring.
I ka wela ana o kona ukiuki, Ua okioki ae oia i na pepeiaohao a pau o ka Iseraela. Ua hoihoi hope oia i kona lima akau mai ke alo aku o ka enemi; Ua hoopau oia ia Iakoba, e like me ke ahi lapalapa i ai i na wahi a puni.
4 Han spente sin boge som ein fiend’, med si høgre hand stod han fram som ein motstandar og drap alt våre augo hadde hugnad i. I tjeldet åt Sions dotter auste han ut sin vreide som ein eld.
Ua hoolena oia i kona kakaka e like me ka enemi; Ua kupaa oia me kona lima akau e like me ka mea ku e, A ua luku mai oia i na mea a pau i makemakeia e ka maka; Maluna o ka halelewa o ke kaikamahine o Ziona, Ua ninini aku la oia i kona inaina e like me ke ahi.
5 Herren er vorten som ein fiend’, han hev lagt Israel i øyde, lagt alle hennar slott i øyde, gjort tjon på hennar borgar; so hev han dunga i hop på dotteri Juda sorg og sut.
Ua like ka Haku me ka enemi; Ua moni oia i ka Iseraela, Ua moni oia i kona mau halealii a pau, Ua hoopau hoi i kona mau pakaua, Ua hoonui oia i ke kumakena, a me ke kaniuhu ana maloko o ke kaikamahine o Iuda,
6 Og han hev brote ned som av ein hage sin gard, øydelagt sin samlingsstad. Herren hev late både høgtid og kviledag verta avgløymde i Sion, og støytt ifrå seg konge og prest i sin harmfulle vreide.
Ua wawahi ino oia i kona pa, e like me ko ke kihapai; Ua hoopau oia i kona mau la ahaaina. Ua hoolilo o Iehova i na ahabalawai, a me na Sabati, i mea hoopoina wale ia ma Ziona; I ka wewela ana o kona huhu, ua hoowahawaha oia i ke alii, a me ke kahuna.
7 Herren forsmådde sitt altar, stygdest ved sin heilagdom. Murarne kring hennar slott gav han i fiendevald. Dei let si røysti ljoma i Herrens hus som på ein høgtidsdag.
Ua hoopailua ka Haku i kona kuahu, Ua hoowahawaha oia i kona wahi laa, Ua haawi oia iloko o ka lima o ka enemi i na pa o kona mau halealii, Ua walaau lakou iloko o ka hale o Iehova, e like me ka la ahaaina.
8 Herren etla øydeleggja muren for Sions dotter. Han strekte ut si mælesnor og heldt ikkje handi si att frå herjing. Og han let voll og mur syrgja; ormegta ligg dei der i lag.
Ua manao o Iehova e wawahi i ka pa o ke kaikamahine o Ziona; Ua hoomoe oia i ke kaula-aua, Aole ia i hoihoi mai i kona lima, mai ka luku ana; Hookanikau oia i ka pakaua, a me ka pahale, Kanikau pu no lakou.
9 Dei er sokne i jord, hennar portar, han hev brote og krasa hennar stengslor; hennar kongar og hovdingar er hjå heidningfolki, det bid ikkje meir nokor lov. Hennar profetar hev ikkje heller fenge nokor syn frå Herren.
Ua poho kona mau pukapa iloko o ka lepo, Ua wawahi oia, a ua uhai i kona mau kaola; Aia no kona mau alii, a me kona mau haku iwaena o ko na aina e; Aohe kanawai; Aole i loaa i kona mau kaula ka hoike ana mai o Iehova mai.
10 Dei sit på jordi tegjande, styresmennerne åt Sions dotter; dust hev dei drust uppi kruna, gyrdt seg med sekk. Dei luter mot jord sine hovud Jerusalems-møyarne.
Ke noho nei no na lunakahiko o ke kaikamahine o Ziona ma ka honua, me ka ekemu ole; Ua hoolei i ka lepo maluna o ko lakou mau poo, Ua kaei lakou ia lakou iho me ke kapa ino; Kulou no na poo o na wahine puupaa o Ierusalema ilalo i ka honua.
11 Mine augo talmast av tåror, det syd inni bringa og barm, og livri hev runne til jordi - for tjonet på mitt folks dotter; for born, jamvel sogborn vanmegtast på gatorne i byen.
No ko'u uwe ana, ua pau ko'u mau maka, Ua hu ko'u naau iwaho, Ua hanini ko'u ake iwaho ma ka lepo, No ka make ana o ke kaikamahine o ko'u poe kanaka; No ka mea, ua maule na keiki a me na mea ai waiu ma na alanui o ke kulanakauhale.
12 Dei ropa til møderne sine: «Kvar er korn og vin?» vanmegtast som gjenomstungne på gatorne i byen då dei andast ved modersbarm.
Ke olelo nei lakou i ko lakou poe makuwahine, Auhea ka berena, a me ka waina? No ka mea, ua maule lakou e like me ka poe i houia ma na alanui o ke kulanakauhale, Ua kaili aku hoi ko lakou ea ma ka poli o ko lakou poe makuwahine.
13 Kva skal eg vitna for deg, kva skal eg likna deg attåt, du Jerusalems dotter? kva likning skal eg finna fram åt deg til å trøysta deg med, du møy, Sions dotter? For stor som eit hav er din skade, kven kann lækja deg?
Heaha ka mea a'u e lawe ai i mea hoike na'u? Heaha ka mea a'u e hoohalike ai ia oe, e ke kaikamahine o Ierusalema? Heaha ka mea a'u e kau like ai me oe, I hoomaha aku ai au ia oe, e ke kaikamahine puupaa o Ziona? No ka mea, ua laula kou wawahiia, e like me ke kai; Owai ka mea hoola aku ia oe?
14 Dine profetar såg deg syner med fåfengd og dårskap; dei hev ikkje synt deg di misgjerning, so dine fangar kunde koma attende, men dei såg deg syner, fulle med fåfengd og forføringar.
Ua ike kou mau kaula i na mea hewa, a me na mea lapuwale nou; Aole nae lakou i wehe i ka pale o kou hewa, I mea e hoihoi ai i kou pio ana; Aka, ua ike lakou i na wanana wahahee nou, a me na hoowalewale.
15 Dei slær henderne i hop yver deg, alle som gjeng vegen framum. Dei blistrar og rister på hovudet yver Jerusalems dotter: «Er dette byen som dei kalla «den storfagre», «ei frygd for all jordi»?»
O ka poe a pau e hele ae nei ma ke alo, paipai no lakou i ko lakou lima ia oe; E hoowahawaha no lakou, A e hookunokunou i ko lakou mau poo, i ke kaikamahine o Ierusalema, O keia anei ke kulanakauhale a lakou i kapa'i Ka mea nani loa, Ka mea e hauoli ai ko ka honua a pau?
16 Dei spilar upp i mot deg sitt gap alle dine fiendar, blistrar og bit i hop tenner; dei segjer: «Me hev gløypt henne. Ja, dette er den dagen me stunda på; me fekk då liva og sjå den dagen.»
Ua oaka ae Ia kou poe enemi a pau i ko lakou waha ia oe, Hoowahawaha lakou, a kui na niho; I mai la lakou, Ua moni kakou ia ia; Oiaio, eia ka la a kakou i makemake ai, Ua loaa ia kakou, ua ike kakou.
17 Herren hev gjort det han hadde tenkt, hev fullført sitt ord, den rådgjerdi han tok alt i forne dagar; han hev rive ned utan nåde, og han let fienden frygda seg yver deg, let dine uvener bera hornet høgt.
Ua hana o Iehova i ka mea ana i manao ai, Ua hooko oia i kana olelo ana i kauoha mai ai i na la mamua; Ua hoohiolo oia, aole i aloha mai; Ua hoohauoli oia i ka enemi maluna ou, Ua hookiekie oia i ka pepeiaohao o kou poe enemi.
18 Hjarto deira ropar til Herren. Du mur kring Sions dotter, du strigråte dag og natt! Unn deg ikkje kvild! Gjev ikkje din augnestein ro!
Kahea aku la ko lakou naau i ka Haku, E ka papohaku o ke kaikamahine o Ziona, E hookahe i na waimaka me he muliwai la i ke ao me ka po; Mai hoomaha ia oe iho, Mai hoomaha ka onohi o kou maka.
19 Statt upp, ropa høgt um natti, når nattevaktene tek til! Renn ut som vatn ditt hjarta framfor Herrens åsyn! Lyft upp til honom dine hender til livsens frelsa for dine born, som vanmegtast av svolt på kvart gatemot!
E ku mai iluna, e uwe aku i ka po; I ka makamua o na wati i ka po, E ninini aku i kou naau me he wai la, imua o ka maka o ka Haku. E hapai i kou mau lima io na la, no ke oia o na keiki opiopio ou, Ka poe i maule no ka pololi ma ke poo o na alanui a pau.
20 Sjå, Herre, og skoda etter! Kven annan for du åt soleis? Skal kvende sitt avkjøme eta, småborn, som på armar dei ber? Skal ein slå i Herrens heilagdom prest og profet i hel?
E nana mai, e Ienhova, A e hoomanao i ka mea au i hana ino aku ai i keia. E ai anei na wahine i ka lakou hua iho? I na keiki hoi e hiipoiia'na? E pepehiia anei ke kahuna, a me ke kaula, ma kahi hoano o ka Haku?
21 På jordi i gatorne ligg ung og gamall. Mine møyar og gutar er falne for sverd. Du slo i hel på din vreide-dag, du slagta utan nåde.
Ua moe no ka opiopio, a me ka elemakule ma ka lepo ma na alanui; Ua hina ko'u mau wahine puupaa, a me ko'u poe kanaka ui i ka pahikaua; Ua luku mai oe ia lakou i ka la o kou inaina, Ua pepehi mai no oe, aole i aloha.
22 Du kalla som på ein høgtidsdag rædslor mot meg alle stader ifrå; og på Herrens vreide-dag fanst det ingen som vart berga og slapp undan. Deim eg hev bore på armar og ale upp, hev min fiende tynt.
Ua kahea aku oe i ko'u mau mea weliweli a puni, e like me ka la ahaaina, Aohe hoi mea pakele, a koe mai, i ka la o ko Iehova huhu; Ka poe a'u i hii ai, a malama, Ua hoopau ka enemi ia lakou.
