< Dommernes 6 >

1 Men Israels-sønerne gjorde det som var Herren imot. Då gav han deim i Midjans hender.
Isarelnaw ni BAWIPA mithmu vah hno kahawihoehe a sak awh, hatdawkvah, BAWIPA ni Midian kut dawk kum 7 touh san a toung sak.
2 I sju år hadde midjanitarne yvermagti yver Israel; det var for deira skuld Israels-sønerne gjorde seg dei løyndeholi som er i åsarne, og hellerarne og fjellborgerne.
Midiannaw ni Isarelnaw teh a rektap dawkvah, Isarelnaw ni kâhro nahanlah mon dawk talai kâkhu ka cak poung lah a tai awh.
3 Kvar gong Israel hadde sått, kom Midjan yver deim, og like eins Amalek og austmennerne;
Bangkongtetpawiteh, Isarelnaw ni law a sak awh nah tangkuem koe Midiannaw, Amaleknaw, hoi Kanîtholae taminaw ni pou a tho sin awh teh, pou a tuk awh.
4 dei lægra seg midt imot deim og øydde grøda i landet radt burtåt Gaza, og leivde ikkje ein matbite i Israel, og ingen sau, eller ukse, eller asen.
Isarel ram thungvah tungpup rim a sak awh teh, talai dawk e ka paw e caticamu pueng Gaza totouh a raphoe pouh awh. Isarelnaw ni kâkawknae banghai tat pout laipalah, tu, maito, la totouh pek pouh awh hoeh.
5 For dei kom dragande med buskapen og tjeldbuderne sine, so tett som grashoppar; det var’kje tal på deim og kamelarne deira, og kvar dei for fram, lagde dei landet i øyde.
Bangkongtetpawiteh, ahnimouh ni saring hoi rim khuehoi samtong yit touh ka phat lah a tho awh. Amamouh hoi kalauknaw teh touk thai lah awm hoeh. Isarel ram raphoe hanelah a tho awh.
6 Israel vart reint utarma av herjingarne deira, og Israels-sønerne ropa til Herren.
Midian kecu dawk Isarel teh puenghoi roedeng a khang awh dawkvah, BAWIPA a kaw awh.
7 Då Israels-sønerne ropa til Herren for Midjans skuld,
Midiannaw kecu dawk Isarel ni BAWIPA a kaw toteh,
8 då sende Herren ein profet til deim, og han sagde: «So segjer Herren, Israels Gud: «Eg førde dykk upp frå Egyptarland, og henta dykk ut or slavehuset,
Isarelnaw koe BAWIPA ni profet buet touh a tha pouh.
9 og fria dykk frå egyptarane og frå alle deim som for ille med dykk; eg jaga deim burt for dykk, og gav dykk landet deira;
Na ka rektap e Izip kut dawk hoi thoseh, na ka pacekpahleknaw kut dawk hoi thoseh, nangmanaw na taran ahawi awh teh, ahnimanaw hah nangmouh hmalah ka pâlei vaiteh, a ram roup na poe awh han.
10 og eg sagde til dykk: «Eg er Herren, dykkar Gud; de skal ikkje ottast gudarne åt amoritarne, som åtte det landet de bur i!» Men de høyrde ikkje på ordi mine.»»
Kai teh nangmae BAWIPA Cathut doeh. Nangmouh na onae dawk kaawm e Amonnaw e cathutnaw hah taket awh hanh, ka ti eiteh, ka lawk hah na ngai awh hoeh atipouh.
11 Og Herrens engel kom og sette seg under den eiki som stend i Ofra, der Joas av Abiezer-ætti rådde. Gideon, son åt Joas, stod då i vinpersa og banka utor noko kveite, so han kunde få berga det for midjanitarne.
Hahoi BAWIPA e kalvantami a tho pouh teh, Ophrah kho, Abiezrit capa Joash e kathen kung rahim vah a tahung. Joash e capa Gideon teh amae cang hah Midiannaw ni a pâphawng hoeh nahanelah, misur katinnae teng vah a katin pouh.
12 Og Herrens engel synte seg for honom, og sagde til honom: «Herren er med deg, du djerve kjempa!»
BAWIPA e kalvantami ni ahni koe a kamphawng pouh teh, athakaawme ransa, BAWIPA teh nang koe ao atipouh navah,
13 «Orsaka, gode herre!» svara Gideon, «ser Herren med oss, kvi hev då alt dette hendt oss, og kvar er no alle undergjerningarne hans, som federne våre fortalde oss um? «Det var Herren som førde dei ut or Egyptarland!» sagde dei. Men no hev Herren skuva oss ifrå seg, og gjeve oss i Midjans vald.»
Oe BAWIPA Cathut teh maimouh koe awm pawiteh, bangkongmaw hete hnonaw teh maimouh koe a pha sak vaw. Mintoenaw teh BAWIPA ni Izip ram hoi a tâco sak awh nahoehmaw, kai koe ouk a dei awh e kângairuhnonaw te nâne. Hatei, atuteh BAWIPA ni na pahnawt teh, Midian kut dawk na poe toe khe telah a ti.
14 Då snudde Herren seg til honom, og sagde: «Gakk i veg so sterk som du er, so skal du berga Israel or Midjans vald. Det er eg som sender deg!»
Hahoi Bawipa ni a kamlang sin teh, atu na tawn e thaonae kâuep hoi cet haw, Midian kut dawk hoi Isarel teh rasat haw, Kai ni na patoun e nahoehmaw atipouh.
15 «Orsaka, Herre!» svara Gideon. «Korleis kann eg berga Israel? Ætti mi er då den veikaste i Manasse, og sjølv er eg den yngste av folket mitt.»
Hahoi teh Gideon ni, BAWIPA kaimouh ni Isarelnaw bangtelah hoi maw ka rasa thai awh han vaw. Ka miphun teh Manasseh thung dawk hoe ka mathoe e, kama hai thoseh ka hmaunawngha thung dawk kathoungpounge lah ka o.
16 «Eg skal vera med deg, » sagde Herren, «og du skal slå midjanitarne ned som ein mann.»
Hahoi BAWIPA ni a pato teh, hatei nang koe ka o han, Midiannaw teh tami buet touh na thei e patetlah na thei han doeh atipouh.
17 Då sagde Gideon: «Hev du noko godvilje for meg, so gjev meg eit merke på at det er du som talar med meg!
Gideon ni nang koehoi minhmai kahawi ka hmawt pawiteh, nang hoi atu kâpatonae panue nahanelah, kamnuenae hno buet touh na hmawt sak haw.
18 kjære, flyt deg ikkje herifrå fyrr eg kjem ut til deg med gåva mi og legg henne fram for deg!» Og han svara: «Eg skal bia til du kjem att.»
Hno buetbuet touh ka sin vaiteh, na hmalah ka thokhai hoehroukrak hete hmuen koehoi na kampuen pouh hanh ei a telah ka kâhei navah ahni ni, na ban hoehroukrak ka o han a ti.
19 So gjekk Gideon inn, og stelte til eit kid, og tok ei skjeppa mjøl og lagde søtebrød av. Kjøtet lagde han i gryta, og sodet hadde han i ei krukka. So bar han det ut til honom under eiki og sette det fram.
Gideon ni a cei teh, hmaeca buet touh, tavai ephah buet touh, tonphuenhoehe vaiyeinaw hah a sin teh, hmae moi hah tangthung dawk a pâseng teh, hmae moi hang teh hlaam dawk a ta teh, kalvantami aonae koe bengkengkung rahim a sin teh a poe.
20 Då sagde Guds engel til honom: «Tak kjøtet og søtebrødet, og legg det på dette berget, og slå sodet utyver!» So gjorde han det.
Hahoi Cathut e kalvantami ni ahni koe, moi hoi tonphuenhoehe hah lat loe, hete talung van hrueng loe, a hang hoi awi loe atipouh. Hottelah a sak pouh.
21 Og Herrens engel rette fram staven som han hadde i handi, og stakk burti kjøtet og søtebrødet. Då slo det eld upp or berget, og øydde kjøtet og brødet, og Herrens engel kvarv burt for augo hans.
Hahoi teh, BAWIPA e kalvantami ni a kut dawk a sin e sonron a dâw teh, moi hoi tonphuenhoehe vaiyei hah a nep. Hahoi talung thung hoi a tâco teh, moi hoi tonphuenhoehe vaiyei hmai he a kak pouh. BAWIPA e kalvantami teh yout a kahma pouh.
22 Då Gideon såg at det var Herrens engel, ropa han: «Å Herre min Gud! Korleis skal det ganga meg, som hev set Herrens engel andlit til andlit!»
Hat torei teh, Gideon ni BAWIPA e kalvantami tie a panue. Hahoi teh, Oe Bawipa Jehovah, atuteh BAWIPA e kalvantami minhmai rek ka hmu toe a ti.
23 Men Herren sagde til honom: «Ver trygg! Ver ikkje rædd! Du skal ikkje døy.»
BAWIPA ni na lungpuen hanh. Yawhawinae awmseh. Nang teh na dout mahoeh.
24 Då bygde Gideon der eit altar for Herren, og kalla det: «Herren er mi trygd.» Det altaret stend endå i dag i Ofra, bygdi åt Abiezer-ætti.
Hote hmuen koe Gideon ni Bawipa hanlah thuengnae a sak teh, BAWIPA teh roumnae (Jehovah-shaloam) telah a phung. Abiezrit capa e hmuen koe Ophrah kho dawk sahnin ditouh ao.
25 Um natti sagde Herren til Gideon: «Tak stuten åt far din, den raude, sjuårsgamle stuten, og riv ned Ba’als-altaret åt far din, og fell det heilage treet som stend innmed det!
Hote hnin tangmin vah BAWIPA ni na poe e maito matawng hoi apâhni e kum sari touh e maitotan hah sin nateh, na pa ni a sak e Baal cathut thuengnae khoungroe hah raphoe nateh, khoungroe teng kaawm e Asherah thing hah tâtueng loe.
26 Legg steinarne til rettes, og bygg av deim eit altar for Herren, din Gud, øvst uppå denne borgi! Tak so den raude stuten, og brenn honom til eit offer med veden av det treet som du skal hogga ned!»
Kai ni ka dei e patetlah hete talung van vah, BAWIPA hanlah thuengnae khoungroe na sak hnukkhu, na tâtueng e thing hoi apâhni e maito hah hmaisawi thuengnae lah sak loe atipouh.
27 Då tok Gideon ti av sveinarne sine med seg, og gjorde som Herren hadde sagt til honom; men han torde ikkje gjera det um dagen; han var rædd ætti si og bygdefolket; difor gjorde han det um natti.
Gideon ni amae sannaw 10 touh a kaw teh, BAWIPA ni a dei e patetlah a sak, a na pa e imthungkhunaw thoseh, khocanaw thoseh a taki teh, kanîthun vah a sak ngam hoeh dawkvah tangmin vah a sak.
28 Då mennerne i bygdi reis upp um morgonen, fekk dei sjå at Ba’als-altaret var nedrive, og at det heilage treet som stod der, var felt, og at den raude stuten var ofra på det nybygde altaret.
Amom khocanaw a thaw awh navah, Baal cathut e khoungroe peng a kâraphoe teh, ateng kaawm e Asherah thing hai a rawp teh, a hnukkhu sak e thuengnae khoungroe van vah, apâhni e maitotan thueng e hah a hmu awh.
29 Då sagde dei seg imillom: «Kven kann ha gjort dette?» Og då dei spurde og granska etter, fekk dei vita at det var Gideon Joasson som hadde gjort det.
Hat toteh, hete hno heh apimouh ka sak telah buet touh hoi buet touh akung a kâkhei awh navah, hete hno teh Joash capa Gideon ni a sak telah tami tangawn ni ati awh.
30 So sagde dei til Joas: «Send son din ut til oss! Han skal døy, for di han hev rive ned Ba’als-altaret, og for di han hev felt det heilage treet som stod innmed det!»
Hattoteh khocanaw ni Joash koe, nange capa ni Baal cathutnaw e khoungroe peng a raphoe teh, ateng kaawm e Asherahkung hah a tâtueng dawkvah, ahni teh thei hanelah tâcawt sak hottelah atipouh awh.
31 Men Joas sagde til alle deim som stod kringum honom: «Vil de tala Ba’als sak? Vil de hjelpa honom? Den som gjer seg til hans talsmann, skal lata livet fyrr det vert morgon. Er han Gud, so lat honom sjølv greida si sak og taka hemn yver den som hev rive ned altaret hans!»
Hateiteh, Joash ni ahnimouh koe nangmouh teh Baal cathut koelah maw na kampang awh han, hotnaw na rungngang awh han, ahni koelah kampang e tami teh, khodai hoehnahlan dout lawiseh. Baal teh cathut katang pawiteh, ahnie thuengnae khoungroe a raphoe kecu dawk, ama ni a sak e teh amamouh ni khang na lawiseh, telah bout atipouh.
32 Den dagen fekk Gideon namnet Jerubba’al, av di dei sagde: «Lat Ba’al hemna seg på honom for di han hev rive ned altaret hans!»
Hottelah Baal cathut e khoungroe ka raphoe e tami teh, amamouh ni a sak e patetlah ahni ni khang sak lawiseh, ati teh, amae capa hah hat hnin vah, Jerubbaal telah a min a phung.
33 No hadde alle midjanitarne og amalekitarne og austmennerne samla seg i hop, og dei for yver Jordan, og lægra seg på Jizre’elsletta.
Hattoteh Midian tami, Amalek tami, Kanîtholae tami pueng a kamkhueng awh teh, Jezreel yawn tanghling dawk a roe awh.
34 Då kom Herrens Ande yver Gideon; han bles i luren, og Abiezer-ætti flokka seg um honom.
BAWIPA e Muitha teh Gideon koe a pha. Gideon ni mongka a ueng teh, Abiezer capanaw ni a hnuk a kâbang awh.
35 So sende han bod ut i heile Manassefylket, og dei samla seg og, og fylgde honom. Og til Asser og Sebulon og Naftali sende han bod; og dei for til møtes med Manasse-mennerne.
A patounenaw hah Manasseh ram pueng dawk a patoun teh, Manasseh miphun pueng ni a kâbang awh. Asher ram, Zebulun ram, Naphtali ram koe lahai a patounenaw bout a patoun teh, ahnimanaw hai kamkhuengnae koe a tho awh.
36 Og Gideon sagde til Gud: «Er det so at du vil frelsa Israel ved mi hand, som du hev sagt,
Gideon ni Cathut koe nang ni na dei e patetlah Isarel miphunnaw hah kaie kut dawk hoi na hlout sak katang han na pawiteh,
37 so høyr meg: No legg eg dette sauskinnet på tråkki; kjem det so dogg berre på skinnet, og heile marki er turr, då veit eg at du vil berga Israel ved mi hand, som du hev sagt.»
kai ni tu buet touh e muen hah thongma dawk ka ta han. Hote tumuen teh tadamtui cukruk bawm boilah, talai remphui pawiteh, na dei e patetlah Isarel miphunnaw kaie kut dawk hoi na rungngang han tie hah ka panue han.
38 Og soleis vart det. For då han andre morgonen reis upp og klemde i hop skinnet, vreid han utor det so mykje dogg at det vart ei heil skål full med vatn.
Hatteh ka hei e patetlah ao. Amom a thaw teh, tumuen a kasu boteh tadamtui kawlung buet touh yikkawi.
39 Då sagde Gideon til Gud: «Ver ikkje vond på meg, um eg talar endå ein gong! Eg vilde so gjerne få gjera ei prøve til med skinnet! Kjære, lat skinnet vera turt, med heile marki er dogga!»
Gideon ni na lung khuek sak hanh ei, vai touh bout ka dei einei. Tu buet touh e muen hoi atu vai touh dueng na tanouk sak ei. Talai pueng tadamtui a duk vaiteh, tumuen remphui naseh, telah Cathut koe a hei e patetlah,
40 Og natti etter gjorde Gud som han bad! Skinnet heldt seg turt, men heile marki var dogga.
hote karum hai Cathut ni a sak pouh teh, talai pueng a duk teh tumuen remphui lah ao.

< Dommernes 6 >