Dommernes 5
1 Den gongen song Debora og Barak Abinoamsson dette kvædet:
Hat nah hnin vah, Deborah hoi Abinoam capa Barak ni la a sak roi.
2 «For fyrstarn’ fyrst i striden gjekk, og folket viljugt møtte fram, pris Herren, Israel!
Kahrawikung bawinaw ni Isarelnaw a hrawi teh, taminaw ni amamouh lungthocalah hoi a kâhmoun awh teh, BAWIPA teh a pholen awh.
3 Høyr kongar! Hovdingar, gjev gaum! For Herren eg eit kvæde kved. For Herren, Gud åt Israel, ein song eg syngja vil.
Oe siangpahrangnaw thai awh haw, Oe bawinaw thai awh haw, BAWIPA koe la ka sak vai, Isarelnaw e BAWIPA Cathut koe la hoi ka pholen vai.
4 Då, Herre, du frå Se’ir for, frå Edomsflyerne skreid fram. Då ristest jordi, himlen draup, regnet or skyi raut.
BAWIPA nang ni Sisera mon lahoi na tho teh, Edom kahrawng hoi taran na tuk navah, talai a kâhuet teh, tâmai dawk hoi kho thouk na rak sak.
5 For Herrens åsyn fjelli skalv - sjå Sinaifjellet der, det skalv for han, Israels Gud.
BAWIPA hmalah monnaw teh a kâhuet. Isarelnaw e BAWIPA Cathut hmalah vah, Sinai mon a kâhuet.
6 I Samgars, Anats-sonens old. Og Jaels, vegarn’ aude var, og ferdamennern’ fara laut på krokut fjellstig fram.
Anath capa Shamgar se nah, Jael se nahaiyah lamthungnaw teh kingdi dawkvah, kahlawng kacetnaw ni lamtalawi dawk hoi a cei awh.
7 Ein førar fattast Israel, ein førar, alt til du steig fram, til du steig fram, Debora, som ei mor i Israel.
Isarel miphunnaw koe bawi kâkuen laipalah ao. Kai Deborah ka tâco hoehnahlan, Isarel miphun dawk a manu a tâco hoeh nah totouh, bawi kâkuen laipalah ao.
8 Gud valde nye styrarar; då stod det strid i portarne: Ein såg’kje skjold og ikkje spjot hjå fyrti tusund hermenn i heile Israel.
Isarelnaw ni cathut kathanaw hah a kârawi awh. Hat toteh, ahnimae khopuinaw hah tarannaw ni a tuk pouh awh.
9 Hjå hovdingarn’ i Israel er hugen min, hjå Herren som friviljug møtte fram til strid! Lov Herren, Israel!
Isarel miphun 40, 000 touh teh, bahling, tahroe buet touh hai tawn awh hoeh.
10 De som på gulblakk gangar rid, på høgjende i stova sit, og etter jamne vegen gjeng, røyst i, og syng ein song!
Nangmouh marang pangaw dawk kâcuinaw, kalan lah lawkcengkungnaw, lam dawk na ka cet e naw,
11 Syng høgt som bogeskyttararn’ når dei ved brunnen sit og kved! Der prisar dei Guds vise verk, kor vist han førde Israel. Den gongen Herrens eige folk til portarne for ned.
a coe awh e hnopainaw hah, tuido teng a kârei awh e lawk na thai awh navah, la sak awh. BAWIPA e lannae, Isarel khocanaw koe lannae lahoi thaw tawknae naw hah hote hmuen koe a pholen awh han. Hahoi teh, amamouh onae kho koelah, BAWIPA e taminaw teh bout a ban awh toe.
12 Vakn upp, vakn upp, Debora, vakn upp, eit kvæde kved! Statt upp, Barak, før fangarn’ burt, son åt Abinoam!
Kâhlaw leih, kâhlaw leih, Deborah kâhlaw leih. Kâhlaw leih, la sak leih. Tho haw Barak, na man e taminaw hah thokhai haw, Oe Abinoam capa.
13 Då for ein hop til fyrstarn’ ned Med kjemporn’ Herrens folk steig ned:
Na man awh e taminaw thokhai haw. Kacawie naw teh ransanaw koe a ban awh. BAWIPA e taminaw ni a tha kaawm, athakaawme taminaw tuk hanlah kai hanlah a cei awh.
14 Av deg, Efraim, dei som fyrst rot feste på Amaleksfjell. Og etter deg kom Benjamins flokk med folki dine fylgje heldt; av Makir styresmenn steig ned, og ifrå Sebulon dei som gjeng fram med førarstav i hand;
Amalek tengpam kaawm e naw niyah, Ephraim hoi a kamthaw awh. Ahnimae hnuklah, na ransabawinaw thung dawk e Benjaminnaw teh a kâbang awh. Makhir bawinaw, Zebulun kâ kapoekungnaw teh a kamthaw awh.
15 dei fyrstar av Issakar i fylgje med Debora kom, og Barak - i hans fotfar flaug dei i dalen ned. Ved Rubensbekkjerne dei tok i tankar so raust ei råd.
Issakhar bawi hai Deborah hoi a tho teh, Issakhar teh Barak ni a kâuep e lah ao awh. Barak hnuk vah ayawn dawk a pâlei awh. Reuben miphunnaw teh lungthin kâounnae a tawn awh.
16 Kvi vart du sitjande i ro på kvii di og lydde på med hjuringarn’ i fløyta let? - Ved Rubensbekkjerne dei la i tankarn’ lenge råd.
Nang ni tu hram lawk thai hanelah, bangkongmaw mon rahak vah sut na tahung. Reuben miphunnaw teh lung koung a samphei awh.
17 Gilead, burtum Jordanå gjev han seg roleg til, og Dan kvi drygjer han der skutorn’ ligg? Ved sjøsidi sit Asser still, i hamni held han seg.
Gilead teh Jordan namran lah ao. Dannaw teh long kâhatnae koe bangkongmaw sut ao awh vaw. Ashernaw teh long kâhatnae koe a kongteng vah, kâroe laipalah bangkongmaw sut ao rumram awh vaw.
18 Men Sebulon, det er ein lyd som lite vyrder livet sitt, og like eins Naftali, han som på høge heider bur.
Zebulunnaw teh hring poe ditouh a lungsa awh. Naphtalinaw hai ka rasang e kahrawngnaw dawk a lungsa awh.
19 Då kom kongarn’ og stridde, kananitarkongarn’ stridde i Tana’ak, ved Megiddovatnet; sylv vann dei visst ikkje.
Siangpahrangnaw ni a tho awh teh, a tuk awh. Kanaan siangpahrangnaw ni Megiddo tui Taanakh kho teng a tuk awh ei, sui ngun hnopai lawm thai awh hoeh.
20 Ned frå himlen stjernorn’ stridde frå dei høge skeidi sine imot Sisera dei stridde.
Kalvan lahoi taran tuk a kabawp awh teh, Âsinaw a kâhei awh navah, Sisera teh a tuk awh.
21 Kisonåi burt deim førde. Åi fræg frå forne dagar - Kisonåi! Stig fram, mi ånd, med styrk!
Ahnimanaw teh kalawng e Kishion tui ni he a pâyo awh. Oe ka muitha nang ni athakasaipoung e na tâ toe.
22 Hardt slo hestehovarn’ i marki, med kjemporne køyrde, køyrde av stad i strjukande tan.
Hat toteh, marangransanaw ni marangnaw a yawng sak awh teh, marangnaw ni talai hah khoktabei hoi a takhawi laihoi a yawng awh.
23 «Bann Meroz, » Herrens engel sa, «bann deim som bur der, bann deim burt! Dei kom’kje Herrens her til hjelp. Dei hjelpte ikkje kjemporn’ hans.»
Meroz teh thoebo hottelah BAWIPA e kalvantami ni ati. Athung e kaawm e puenghai thoebo haw. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA a kabawp hoeh dawk doeh. Athakaawme tuk han BAWIPA kabawp hoeh dawkvah.
24 Velsigna ver i kvendeflokk Jael, Hebers, kenitens, viv! Framum kvar kvinna som i buder bur, velsigna vere ho!
Ken tami, Heber e a yu Jael teh, napui thung dawk a yawkahawipoung e lah awmseh. Rim thung kaawm e napui thung dawk, a yawkahawipoung e lah awmseh.
25 Vatn bad han um, mjølk gav ho han; i briki skål baud ho han skyr.
Tui a hei nah, Jael ni maito sanutui a pânei. Bawi manang dawk hoi maito sanutui a poe.
26 Med vinstre hand ho naglen triv, med høgre smidjehamaren; i hausen Sisera ho slog, og hamra hovudet hans sund, tunnvangen hans slo ho i knas, og naglen tvert igjenom dreiv.
Rim hetnae cawt a la teh, aranglae kut hoi thaw tawknae cakkin hoi Sisera teh a hem teh, a hnâlakheng dawk pawkkayawng lah a hem.
27 For føtern’ hennar seig han ned, fram stupt’ han, og på jordi låg; for føtern’ hennar seig han ned; der han seig ned der låg han - daud.
A khok koe a rawp teh a rawpnae hmuen koe a due.
28 Gjenom vindauga ser ho, Siseras mor, gjenom glaset glor ho, og kvin: «Kva ventar vogni hans etter? Kvi tøvrar tråvaran’ hans?»
Hlalangaw dawk hoi a khet teh Sisera manu ni a khui. Bangkongmaw ahnie sumranglengnaw teh, bangkongmaw a tho hnai hoeh. Rangleng khoknaw teh bangkongmaw a hnawng telah a khui.
29 Svarar dei klokaste fruorne hennar, og sjølv og gjev ho seg svar:
A lungkaang e napuinaw ni a dei pouh e hloilah, amahoima ni a kâpathung e teh,
30 «Visst finn dei herfang, og skifter: Ei møy, tvo møyar til manns, farga klæde åt Sisera, farga klæde og krota; ein farga kjol, tvo krota tjeld for kvar ei herteki kvinna.»
amamouh ni a hmu awh e hnonaw a kârei awh mue toe. Ransanaw koe tanglakacuem buet touh hoehpawiteh kahni touh, Sisera hanlah, asî bu e khohna, a em kaawm lah asî bu e khohna, a lahuen dawk awi hane, ka talue e khohna hah a lawp awh teh, a kârei awh mue toe telah ouk a khui.
31 Gjev, Herre, at uvenern’ dine må alle so ganga til grunnar, og dei deg elskar må vera som soli stig upp i sitt velde.» Sidan hadde landet fred i fyrti år.
Hot patetlah a tarannaw pueng teh, be rawk naseh. Hateiteh, BAWIPA ka lungpataw naw teh kanî a tâco e patetlah, a tho onae hah kho lah yansei seh, telah la a sak awh. Hahoi hote ram teh kum 40 touh a roum.
