Dommernes 17
1 Mika heitte ein mann som budde i Efraimsheidi.
Phat khatnin Micah kiti pasal khat ana ummin amachu Ephraim thinglhang gamsunga chenga ahi.
2 Han sagde til mor si: «Dei elleve hundrad sylvdalarne som vart tekne frå deg - du lyste endå for den skuld ei våbøn, som eg høyrde på - dei pengarne er hjå meg; det er eg som hev teke deim; men no skal du få deim att.» «Herren velsigne deg, min son!» svara mori.
Nikhat hi aman anu kommah hitin anaseije, “Mikhat nin nasum dangka sankhat le jakhat anaguh jeh'in nangin nana samsetai ti kanajan ahi. Ven nasum gu’achu keima kahi chuleh tun kakomma aumme” ati. Anun adonbutnin, “Nangle nang nakiphon ahin Pathenin phatthei naboh hen” ati.
3 So gav han dei elleve hundrad sylvdalarne att til mor si. Då sagde ho: «Desse pengarne vigjer eg no til Herren, og gjev deim frå meg til bate for deg, min son, so du kann gjera eit gudebilæte med eit støypt fotstykke til.»
Aman sumchu anu komma apelutnin ahileh anun hitin aseije “Tun keiman hiche sapsetna chu kachapa chunga achuhlouna dingin keimatah in hiche sumchu Pakai kommah kakatdoh tai. Hichehi kilhajolla milim doikhat semna kimang ding ahi” ati.
4 So tok ho tvo hundrad dalar av pengarne han kom att med, og gav deim til ein gullsmed, og han gjorde for deim eit gudsbilæte med eit støypt fotstykke til; det var sidan på garden hans Mika.
Hitia chu aman sumchu anu khutna apehlut chun amanun dangka jani chu alan dangka khengpa kommah apelut tan ahileh aman milim doikhat asemdoh tan ahi. Chuleh hichechu Micah insungah akikoitan ahi.
5 Og Mika vart slik mann at han fekk seg eit gudshus, og let gjera ei gullkåpa og husgudar, og sette ein av sønerne sine til å vera prest for seg.
Micah hin hiche doi koina dinga hin doiphung khat atung doh in chuleh hiche doihou nading ompho jong asem’in insunga ding phabepjong asemdoh in ahi. Hiche jouchun achate lah a khat chu amachanga din thempun apansah in ahi.
6 I dei dagar var det ingen konge i Israel; kvar mann gjorde som han hadde hug til.
Hichelai phatsung chun Israelten leng ananei pouvin mipiho chun amaho deidan dannin ana kimang chaovin ahi.
7 Det var ein ung mann frå Betlehem i Juda; han var av Levi-ætti, av den greini som åtte heime i Judafylket, og der heldt han til.
Nikhat chun Judah gam Bethlehem ching golhang khat ahung vahlutnin ahi.
8 Den mannen flutte burt frå byen sin, frå Betlehem i Juda, og vilde finna seg ein verestad kvar det kunde høva. På ferdi si kom han til Efraimsheidi og til garden hans Mika,
Aman Bethlehem chu ahindalhah a chenna ding holla ahung valele leh Ephraim thinglhang gamma hi hung vahlut khat ahi. Hitiahi ahung vale le nalam mahin Micah in na hin ahung vahlut khan ahi.
9 og Mika spurde honom: «Kvar kjem du frå?» «Eg er ein levit frå Betlehem i Juda, » svara han, «og no er eg ute og ferdast, og vil finna meg ein verestad kvar det kann høva.»
Micah in hoiya konna hung nahim tin anadongin ahi. Aman adonbutnin, “Keihi Levi mi Judah gam Bethlehema kona hung kahin keimahi chenna ding mun holla hung kahi” ati.
10 «Gjev deg til hjå meg!» sagde Mika, «og ver far og prest for meg! Eg skal gjeva deg ti sylvdalar for året, og halda deg med kost og klæde.» So steig leviten innanfor.
Micah in, “Keikomma hin umtan chutileh nang keima dinga mipa leh thempu nahi ding ahi” ati.
11 Han gjekk med på å vera hjå mannen, og vart som ein av sønerne hans.
Levi mipachu ananom in, hitichun hiche golhangpa chu Micah chate khat tobang'in aumtan ahi.
12 Mika feste den unge leviten til prest for seg, og han vart verande i huset hans Mika.
Hitichun Micah in hiche Levi pachu ama thempu in anapansah in, amajong Micah in'ah anacheng tan ahi.
13 «No veit eg at Herren vil gjera vel mot meg, » sagde Mika, «sidan eg hev fenge ein levit til prest.»
Micah in tunvang Pakaiyin phatthei eiboh ding ahitai, ajeh chu keiman Levi khat thempu a eipan pehding kaneitai ati.
