< Dommernes 10 >
1 Etter Abimelek stod Tola fram, og berga Israel. Han var son åt Pua Dodoson av Issakars-ætti, og budde i Samir på Efraimsheidi.
Abimǝlǝktin keyin Issakar ⱪǝbilisidin bolƣan Dodoning nǝwrisi, Puaⱨning oƣli Tola degǝn kixi Israilni ⱪutⱪuzuxⱪa turdi; u Əfraimning taƣliridiki Xamir degǝn jayda turatti;
2 Han styrde i Israel i tri og tjuge år. So døydde han og vart gravlagd i Samir.
u Israilƣa yigirmǝ üq yil ⱨakim bolup alǝmdin ɵtti wǝ Xamirda dǝpnǝ ⱪilindi.
3 Etter han stod Ja’ir frå Gilead fram, og styrde Israel i tvo og tjuge år.
Uningdin keyin Gileadliⱪ Yair turdi; u Israilƣa yigirmǝ ikki yil ⱨakim boldi.
4 Han hadde tretti søner; dei reid på tretti asenfolar, og åtte tretti tjeldbyar, som endå i dag vert kalla Ja’irsbyarne; dei ligg i Gileadlandet.
Uning ottuz oƣli bolup, ular ottuz tǝhǝygǝ minip yürǝtti. Ular ottuz xǝⱨǝrgǝ igidarqiliⱪ ⱪilatti; bu xǝⱨǝrlǝr Gilead yurtida bolup, ta bügüngiqǝ «Yairning kǝntliri» dǝp atalmaⱪta.
5 Då Ja’ir døydde, vart han gravlagd i Kamon.
Yair wapat bolup, Kamonda dǝpnǝ ⱪilindi.
6 Men Israels-borni gjorde atter det som var Herren imot, og dyrka Ba’als- og Astarte-bilæti og Arams-gudarne og Sidons-gudarne og Moabs-gudarne og ammonitargudarne og filistargudarne; dei vende seg frå Herren, og dyrka ikkje honom.
Lekin Israillar yǝnǝ Pǝrwǝrdigarning nǝziridǝ rǝzil bolƣanni ⱪilip, Baal bilǝn Axǝraⱨ butliriƣa bax urup, xundaⱪla Suriyǝning ilaⱨliri, Zidondikilǝrning ilaⱨliri, Moabning ilaⱨliri, Ammoniylarning ilaⱨliri wǝ Filistiylǝrning ilaⱨlirining ibaditigǝ kirip, Pǝrwǝrdigarni taxlap, uningƣa ibadǝttǝ bolmidi.
7 Då vart Herren brennande harm på Israel. Han slepte dei i henderne på filistarane og ammonitarne,
Xuning bilǝn Pǝrwǝrdigarning ƣǝzipi Israilƣa ⱪozƣilip, ularni Filistiylǝrning wǝ Ammoniylarning ⱪoliƣa taxlap bǝrdi.
8 og dei tok same året til å trengja og trælka Israels-sønerne; i attan år trengde dei alle Israels-sønerne som budde på hi sida Jordan, i Amoritarlandet, i Gilead;
Bular bolsa xu yili Israillarni ⱪattiⱪ besip ǝzdi; andin ular Iordan dǝryasining mǝxriⱪ tǝripidǝ Amoriylarning zeminidiki Gileadta olturuxluⱪ barliⱪ Israil hǝlⱪigǝ on sǝkkiz yilƣiqǝ zulum ⱪildi.
9 dei sette jamvel yver Jordan, og stridde mot Juda og Benjamin og mot Efraims-ætti, og Israel kom i stor naud.
Ammoniylar yǝnǝ Iordan dǝryasidin ɵtüp, Yǝⱨuda, Binyamin wǝ Əfraim jǝmǝtigǝ ⱪarxi ⱨujum ⱪildi: xuning bilǝn pütkül Israil ⱪattiⱪ azablandi.
10 Då ropa Israels-sønerne til Herren og sagde: «Me hev synda mot deg! Me hev vendt oss frå vår Gud og dyrka Ba’als-bilæti!»
Xuning bilǝn Israillar Pǝrwǝrdigarƣa pǝryad ⱪilip: — Biz sanga gunaⱨ ⱪilduⱪ, ɵz Hudayimizni taxlap, Baal butlirining ⱪulluⱪiƣa kirip kǝttuⱪ, dedi.
11 Og Herren sagde til Israels-sønerne: «Hev eg’kje berga dykk frå egyptarane og frå amoritarne, frå Ammons-sønerne og frå filistarane?
Pǝrwǝrdigar Israillarƣa: — Mǝn silǝrni misirliⱪlardin, Amoriylardin, Ammoniylardin wǝ Filistiylǝrdin ⱪutⱪuzƣan ǝmǝsmidim?
12 Og då sidonarane og amalekitarne og maonitarne plåga dykk, og de ropa til meg, berga eg dykk frå deim og.
Zidoniylar, Amalǝklǝr wǝ Maonlar kelip silǝrgǝ zulum ⱪilƣinida, Manga pǝryad ⱪilƣininglarda silǝrni ularning ⱪolidin ⱪutⱪuzƣan ǝmǝsmidim?
13 Men de vende dykk frå meg, og dyrka andre gudar; difor vil eg ikkje hjelpa dykk meir.
Xundaⱪtimu, silǝr yǝnǝ Meni taxlap, yat ilaⱨlarning ⱪulluⱪiƣa kirdinglar. Mǝn silǝrni ǝmdi ⱪutⱪuzmaymǝn!
14 Gakk burt og kalla på dei gudarne som de hev valt! Lat deim hjelpa dykk no de er i slik naud!»
Əmdi berip ɵzünglar talliƣan ilaⱨlarƣa pǝryad ⱪilinglar, ⱪiyinqiliⱪⱪa ⱪalƣan qeƣinglarda xular silǝrni ⱪutⱪuzsun, — dedi.
15 Då sagde Israels-sønerne til Herren: «Me hev synda! Gjer med oss som du synest, berre du vil hjelpa oss denne gongen!»
Əmma Israillar Pǝrwǝrdigarƣa yalwurup: — Biz gunaⱨ ⱪilduⱪ! Əmdi nǝziringgǝ nemǝ yahxi kɵrünsǝ bizgǝ xundaⱪ ⱪilƣin, bizni pǝⱪǝt muxu bir ⱪetimla ⱪutⱪuzuwalƣaysǝn! — dedi.
16 So hadde dei frå seg dei framande gudarne og tente Herren; då kunde han ikkje tola å sjå på Israels naud.
Xuning bilǝn Israil yat ilaⱨlarni ɵz arisidin qiⱪirip taxlap, Pǝrwǝrdigarning ibaditigǝ kirixti; [Pǝrwǝrdigar] Israilning tartiwatⱪan azab-oⱪubǝtlirini kɵrüp, kɵngli yerim boldi.
17 Ammons-sønerne baud ut heren sin, og lægra seg i Gilead. Då samla Israels-sønerne seg og slo læger i Mispa.
Xu waⱪitta Ammoniylar toplinip Gileadta qedirgaⱨ tikti; Israillarmu yiƣilip kelip Mizpaⱨƣa qüxüp qedirgaⱨ tikti.
18 Og herfolket, Gileads-fyrstarne, sagde seg imillom: «Kvar er den mannen som vil ganga fyrst i striden mot ammonitarne? Han skal vera hovding yver alle Gileads-buarne!»
Gileadtiki hǝlⱪning qongliri ɵzara: — Kim Ammoniylar bilǝn soⱪuxuxⱪa baxlamqi bolsa, u barliⱪ Gileadttikilǝrgǝ bax bolidu, dedi.