Josvas 4
1 Då alt folket var kome vel yver Jordan, då tala Herren soleis til Josva:
Mipiho chu Jordan agalkai sohhel phatnun, Pakaiyin Joshua komma chun thu ahinseije,
2 «Vel dykk ut tolv menner av folket, ein or kvar ætt,
“Tun phungtinna kon in pasal somleni lhengdoh’in lang,
3 og seg til deim at dei skal taka upp tolv steinar av deim som ligg her midt i Jordan, på den staden der prestarne stend stille; desse steinarne skal dei bera med seg yver, og leggja deim ned der som de kjem til å lægra dykk i natt.»
Jordan vadung lailung nadinnauva kon in song somleni hinchoidoh’un, hichu choijunlang tunilhah’a nagenadiu munnachun sekhommun,” ati.
4 Då kalla Josva til seg dei tolv mennerne som han hadde kåra ut millom Israels-sønerne, ein or kvar ætt,
Hitichun Joshua’n Israel phungtinna konna alhendoh somleni hochu akoukhom’in,
5 og sagde til deim: «Far framfyre sambandskista åt Herren dykkar Gud, til de kjem midt ut i Jordan! Der skal de taka kvar sin stein upp på herdi, etter talet på Israels-ætterne.
Amaho komma chun, “Jordan lailung Pakai na Pathennu thingkong masanga khun cheuvinlang mikhatnin songkhat cheh nalengkou uvah hinpuuvin lang, Israel phung somleni a kon in phungkhat’a songkhat cheh, song somleni chu hinchoijun tin aseipeh’in ahi.
6 Dei steinarne skal vera til eit minnesmerke hjå dykk. Når borni dykkar ein gong spør: «Kva tyder det at desse steinarne stend her?»
Eihon hiche song hohi melchihna khatna imandiu ahi. Khonungteng leh nachateuvin hiche songhi ipi vetsahna ham tia ahindoh tenguleh,
7 då skal de svara: «Jordanvatnet kvarv burt framfyre sambandskista åt Herren; då ho for ut i Jordan, vart vatnet burte; og desse steinarne skal for Israels-sønerne vera til eit ævelegt minne um dette.»»
Nanghon hitiahi nadonbutdiu ahi, Pakai kitepna thingkong chu akiput galkai phat chun Jordan vadung chu atanghel jengtan ahi, Israel mipiten itihchan hijongleh ahetjingna diuva hiche songho hi amelchihna hiding ahi tia naseipehdiu ahi.” ati.
8 Israels-sønerne gjorde som Josva sagde, og tok midt uti Jordan tolv steinar, etter talet på Israels-ætterne, soleis som Herren hadde sagt til Josva, og bar deim med seg yver til nattlægret og lagde deim ned der.
Hitichun mipihon Joshua athupeh bang bangin abol’un ahi. Pakaiyin Joshua ana thupeh bang bangin Jordan vadung lailunga konchun phung khatna songkhat chehtoh kitoh dingin song chu somleni ahin puuvin ahi. Amahon hichu ajangenau ngahmunnah apolutnun het jingna song dingin aphut tauvin ahi.
9 Og midt i Jordan, der dei prestarne som bar sambandskista stod, reiste Josva upp tolv andre steinar; dei hev stade der til denne dag.
Joshua’n jong achombeh’in Jordan lailunga kitepna thingkong puho keng phangin achotphanau laitah’a chun song somleni aphutnin ahi. Hichechu tuni geijin aumnalaijin ahi.
10 Prestarne som bar sambandskista, vart standande midt i Jordan, til det var gjort alt det som Herren hadde sagt med Josva at han skulde tala til folket um, etter alle dei fyresegnerne som Moses hadde gjeve Josva. Og folket skunda seg yver.
Mose’n Pakai thupeh ho Joshua anapehson hochu akitoldoh sohkei tokah’in thingkongpua thempuho chu vadung lailunga chun dding jingun ahi. Alangkhatnah mipiho chu kinotah’in vadung chu agalkaijun ahi.
11 Då no alt folket var kome vel fram, for Herrens sambandskista og prestarne og yver, og tok att romet sitt framanfor folket.
Mipiho jouse chu bitkeija agalkai sohkei phatnun Pakai thingkong puho jongchu mipiho mitmu changtah chun agalkaijun ahi.
12 Og Rubens-sønerne og Gads-sønerne og helvti av Manasse-ætti for fullvæpna fyre dei andre Israels-sønerne, soleis som Moses hadde sagt til deim;
Galmanchah kichoi Reuben leh Gad phungmi holeh Manasseh phung akehkhatnin Mose thupeh bangin Israelte chu alamkaijun Jordan agalkai masauvin ahi.
13 dei var um lag fyrti tusund herbudde menner som for Herrens åsyn drog fram til strid på Jerikomoarne.
Hitobanga galmanchah kichoi mihem sangsomli hochu galsat dinga kigosadem ahiuve, chuleh, amaho chu Pakai mapuina changpummin Jericho khopi phaicham lang’ah chun agalkai tauvin ahi.
14 Den dagen gjorde Herren Josva stor framfor augo åt heile Israel, og sidan bar dei age for honom so lenge han livde, liksom dei hadde bore age for Moses.
Hiche nikho chun Pakaiyin Joshua chu Israelte jouse mitmun atunglennin ahi, hitichun amahon ahinkho lhumkeijin agingun, Mose anaja bang bangun jana anapeuvin ahi.
15 So sagde Herren til Josva:
Pakaiyin Joshua kommachun hitin anaseije,
16 «Seg til prestarne som ber lovtavlekista at dei skal stiga upp or Jordan!»
“Vadung tolhgo laiya konchun Pakai kitepna thingkongpu hochu hungdoh dingin thu pen,” ati.
17 Og Josva sagde til prestarne: «Stig upp or Jordan!»
Hitichun Joshua’n jong thupeh chu agah neitan ahi.
18 Og med same prestarne som bar Herrens sambandskista, steig upp or Jordan og so vidt hadde sett foten på turre strandi, då kom åi veltande att i faret sitt, og gjekk i bakkefylla som fyrr.
Pakai kitepna thingkongpu thempuho chu vadung golaija konna ahungpotdoh uva akengphangun vadung pang tolgo lah chu ahinchot phat’uvin Jordan vadung tuichu ahunglong kitnin tumasanga bang bangin vadung pang aletdoh sohkei kittan ahi.
19 Det var tiande dagen i den fyrste månaden at folket steig upp or Jordan. Dei lægra seg attmed Gilgal, lengst aust i Jerikobygdi.
Mipichun lhamasa nisom channi chun Jordan chu ahung galkaijun Jericho solam Gilgal munna chun ngahmun asemmun ahi.
20 Og der reiste Josva dei tolv steinarne som dei hadde teke med seg frå Jordan.
Joshua’n Jordan vadunga konna song somleni ahinlah chu hiche Gilgal munnahin alomchang’in asekhommin ahi.
21 Og han sagde til Israels-sønerne: «Når borni dykkar ein gong spør federne sine: «Kva er dette for steinar?»
Hichun Joshua’n Israelte kommachun aseijin, “Khonungleh nachateuvin hichehi ipi vetsahna ham tia nahindoh tenguleh,
22 so skal de segja deim det: «Israels-folket gjekk turrskodde yver Jordan her, » skal de segja,
Hiteng chuleh nanghon hiche laiya hi Israel chaten Jordan tolgo laiya ahung galkaina munnu chu ahi tia nadonbutdiu ahi,
23 «av di Herren, dykkar Gud, turka ut åi framfyre dykk, medan de gjekk yver, liksom han turka ut Sevhavet for oss då me for yver det,
Ajeh chu, na Pakai na Pathennun nangho mitmu tah’a tuichu Achansah’a hitia chu twikhanglensan igalkaisoh kahseuva Achansah banga chu igalkai sohkei tokah uva akansah ahin,
24 so alle folkeslag på jordi skulde sjå at Herrens hand er sterk, og de alle dagar skulde ottast Herren, dykkar Gud.»»
Leiset chunga nam jousen Pakai banthahat anatatje ahetsohna diuleh nanghon jong Pakai na Pathennu itihchan hijongleh naginjing theinadiu ahi tia naseipehdiu ahi.” tin aseipeh tai.
