Josvas 19
1 Den andre luten fall på Simeon, på Simeons-sønerne og ættgreinerne deira. Det landet dei fekk, låg midt i Judafylket.
Nitsatok’ amy Simone ty tsapake faha-roe ho a i fifokoa’ i Simoney ty amo hasavereña’eo; le añivo’ ty lova’ o ana’ Iehodao ty lova’ iareo.
2 Til Simeonsfylket høyrde Be’erseba og Seba og Molada
Aa le ty lova’ iareo: i Beer-seva, naho i Sebà, naho i Moladà;
3 og Hasar-Sual og Bala og Esem
naho i Hatsar-soale, naho i Balà naho i Atseme,
4 og Eltolad og Betul og Horma
naho i Eltolade, naho i Betole, naho i Kormà,
5 og Siklag og Bet-Hammarkabot og Hasar-Susa
naho i Tsiklage, naho i Bete-markabote, naho i Katsàre-sosà,
6 og Bet-Leabot og Saruhen - trettan byar med grenderne som høyrde til;
naho i Bete-lebaote, vaho i Sarohene: rova folo-telo’ amby rekets’ o tanà’eo.
7 Ajin, Rimmon og Eter og Asan, fire byar, med grenderne som høyrde til,
I Aine, i Remone, naho i Etere vaho i Asane; rova efatse rekets’ o tanà’eo,
8 og alle bygderne som låg ikring desse byarne, alt til Ba’alat-Be’er, eller Rama, i Sudlandet. Dette var odelsjordi åt Simeons-ætti og greinerne hennar.
naho ze tanàñe mañohoke i rova rey pake Baal-atbeere, i Ramate’ i Atimoy. Ie ty lovam-pifokoan’ ana’ i Simoneo ty amo hasavereña’eo.
9 Dei fekk odelseiga si i det landet som var mælt ut til Juda-sønerne. Den luten som fall på Juda-sønerne, vart for stor åt deim; difor var det at Simeons-sønerne fekk landet sitt midt i deira land.
Nandivàñe amy anjara’ o ana’ Iehodao ty lova’ o ana’ i Simoneo; amy te niloho bey ama’e ty anjara’ Iehoda; aa le tañivo’ ty lova’ iareo ao ty lova’ o ana’ i Simoneo.
10 Den tridje luten fall på Sebulons-sønerne og ættgreinerne deira. Det landet dei fekk, rakk til Sarid.
Nitsatok’ amo ana’ i Zeboloneo ty tsapake faha-telo ty amo hasavereña’eo, le nahatakatse i Saride ty efe’ i lova’ iareoy.
11 Fylkesdeilet gjekk i vest upp til Marala, gjekk frammed Dabbeset og nådde den bekken som renn austanfor Jokneam.
Mionjoñe mb’amy riakey naho mb’e Maralà mb’eo i efetsey pake Dabasete vaho mitakatse i saka aolo’ Iokneamey;
12 I aust, der soli kjem upp, vende det seg frå Sarid burt imot Kislot-Taborbygdi, heldt fram til Daberat og gjekk upp til Jafia.
miolake boake Saride re maniñanañe mb’ amy fanjiriha’ i àndroy mb’eo pak’ amy efe’ i Kislotabore vaho miakatse mb’e Daberate naho mañambone mb’e Iafià,
13 Derifrå tok det, på solsida, austsida, yver til Gat-Hefer og Et-Kasin, heldt fram til Rimmon og svinga burt til Nea.
boak’ao re manonjohy maniñana pake Gita-kefere naho i Eta-katsine mb’eo vaho miakatse mb’e Remone-metoare mb’e Neà añe;
14 So vende deilet seg nordetter til Hannaton og enda i Jiftaheldalen.
miary avara’e eo i efetsey pake Kanatone vaho mandoak’ am-bavatane’ Iiftakèle eo;
15 I Sebulonsfylket låg og Kattat og Nahalal og Simron og Jidala og Betlehem; i alt var der tolv byar med grender ikring.
mitraok’ ao ty Katàte naho i Nahalàle, naho i Simrone, naho Idalà vaho i Betlekheme: rova folo-ro’ amby naho o tanà’eo.
16 Dette var det landet Sebulons-sønerne og ættgreinerne deira fekk til odel og eiga med byar og bygdar.
Izay ty lova’ o ana’ i Zeboloneo ty amo hasavereña’eo, i rova rey naho o tanà’eo.
17 Issakar var det som fekk den fjorde luten, Issakars-sønerne og ættgreinerne deira.
Nitsatok’ amy Isakhare ty tsapake fah’ efetsee, ho a o ana’ Isakhareo ty amo hasavereña’eo.
18 I landet deira låg Jisre’ela og Kesullot og Sunem
Ty efe’ iareo le pake Iizreele, naho i Kesolote naho i Soneme,
19 og Hafarajim og Sion og Anaharat
naho i Kafaraime, naho i Sione, naho i Anakarate,
20 og Rabbit og Kisjon og Ebes
naho i Rabite, naho i Kisione, naho i Ebetse,
21 og Remet og En-Gannim og En-Hadda og Bet-Passes.
naho i Remete, naho i En-ganime, naho i En-kadà, vaho i Bete-pats’tsatese;
22 Fylkesdeilet snart innåt Tabor og Sahasuma og Bet-Semes, og enda i Jordan. I alt var der sekstan byar med grender ikring.
mahatakatse i Tabore i efetsey naho i Sakatsome naho i Bete-semese; le mandoak’ am’ Iardeney i efe’ iareoy; rova folo-eneñ’ amby rekets’ o tanà’eo.
23 Dette var det landet som Issakars-ætti og greinerne hennar fekk til odel og eiga, med byar og bygder.
Ie ty lovam-pifokoa’ o ana’ Isakhareo ty amo hasavereña’eo; i rova rey rekets’ o tanà’eo.
24 Den femte luten fall på Assers-ætti og greinerne hennar.
Nitsatok’ amy fifokoa’ o ana’ i Asereoy i tsapake faha-limey ty amo hasavereña’eo.
25 I deira land låg Helkat og Hali og Beten og Aksaf
Ty efe’ iareo le i Kelkate, naho i Kalý, naho i Betene, naho i Aksafe,
26 og Allammelek og Amad og Misal. Fylkesdeilet nådde i vest til Karmel og Libnatåi;
naho i Alameleke, naho i Amade, naho i Miseale, naho mitakatse i Karmele ahandrefa’e añe vaho mb’e Sikore-libnate mb’eo;
27 i aust tok det leidi til Bet-Dagon og gjekk so nordetter frammed Sebulonsfylket og Jiftaheldalen til Bet-ha-Emek og Ne’iel; sidan heldt det fram på vinstre hand til Kabul
miolake mb’amy fanjiriha’ i àndroy re pake Bete-dagone le mahatakatse i Zebolone naho i vavatane’ Iiftakèy le mañavaratse, mb’e Bete-meke, naho i Neiele vaho mandoake e Kabole am-pitàn-kavia eo,
28 og Ebron og Rehob og Hammon og Kana, alt burt til Stor-Sidon.
naho i Abrane, naho i Rekobe, naho i Kamone vaho i Kanà, pake Tsidone bey;
29 So vende deilet seg mot Rama, og heldt fram til Tyrusborgi; der ifrå tok det leidi til Hos, og gjekk ut i havet ikkje langt frå Akzib.
miolake mb’amy Kormà amy zao i efetsey naho mb’an-drova fatratse atao Tsore; miolake mb’ amy Kosà amy zao i efetsey vaho mandoak’ amy riakey; boake Hebel pak’ Akzibe,
30 Umma og Afek og Rehob låg og i dette fylket. I alt var der tvo og tjuge byar med grender ikring.
naho i Omà, naho i Afeke, vaho i Rehobe: rova roa-polo-ro’ amby rekets’ o tanà’eo.
31 Dette var det landet som Assers-ætti og greinerne hennar fekk til odel og eiga, med byar og bygder.
Ie ty lovam-pifokoan’ ana’ i Asere ty amo hasavereña’eo, i rova rey vaho o tanà’eo.
32 På Naftali-sønerne fall den sette luten, på Naftali-sønerne og ættgreinerne deira.
Nitsatok’ amo ana’ i Naftalio i tsapake faha-eneñey, ho a o ana’ i Naftalio ty amo hasavereña’eo.
33 Fylkesdeilet deira gjekk frå Helef, frå Besa’annim-eiki, um Adami-Hannekeb og Jabne’el, heldt fram til Lakkum, og gjekk ut i Jordan.
Ty efe-tane’ iareo le boake Kelefe amy sarongaza’ i Tsànanimey, naho i Adamý, i Nekebe, naho Iagnile, pake Lakome le mandoak’ am’ Iardeney
34 So vende deilet seg vestetter til Aznot-Tabor, og heldt fram til Hukkok. I sud skifte dei med Sebulon, og i vest med Asser; i aust fylgde skiftelina Jordan.
miolake mañandrefa amy zao i efetsey mb’ Aznote-tabore naho miranga mb’e Kokoke le mahatakatse i Zebolone atimo’e naho mitakatse i Asere ahandrefañe añe vaho am’ Iehodà mb’am-panjiriha’ i àndroy mb’ am’ Iardeney mb’eo.
35 Av faste byar var der: Siddim, Ser og Hammat, Rakkat og Kinneret
O rova’ iareo fatratseo le i Tsidime, i Tsare, naho i Kamate, i Rakate, vaho i Kinerete,
36 og Adama og Rama og Hasor
naho i Adamà naho i Ramà, naho i Katsore,
37 og Kedes og Edre’i og En-Hasor
naho i Kedese, naho i Edreý, naho i En-katsore,
38 og Jiron og Migdal-El, Horem og Bet-Anat og Bet-Semes. I alt var der nittan byar med grender ikring.
naho Irone, naho i Migdal’El, naho i Koreme, naho i Betanate vaho i Bete-semese: rova folo-sive’ amby rekets’ o tanà’eo.
39 Dette var det landet Naftali-ætti og greinerne hennar fekk til odel og eiga med byar og bygder.
Ie ty lovam-pifokoan’ ana’ i Naftaliy ty amo hasavereña’eo; i rova rey rekets’ o tanà’eo.
40 På Dans-ætti og greinerne hennar fall den sjuande luten.
Nitsatok’ am-pifokoan’ ana’ i Dane ty tsapake faha-fito ty amo hasavereña’eo.
41 I deira fylkesland låg Sora og Estaol og Ir-Semes
Ty efe-tane’ iareo le i Tsorà, naho i Estaole, naho Ire-semese,
42 og Sa’alabbin og Ajjalon og Jitla
naho i Saal-bine, naho i Aialone, naho Ietelà,
43 og Elon og Timnata og Ekron
naho i Elone, naho i Timnatà, naho i Ekrone,
44 og Elteke og Gibbeton og Ba’alat
naho i Eltekè, naho i Gibetone, naho i Baalate,
45 og Jehud og Bene-Berak og Gat-Rimmon
naho Iehoda, naho i Bene-berake, naho i Gatrimone,
46 og Me-Hajarkon og Rakkon og bygderne burtmed Joppe.
naho i Me-iarkone, vaho i Rakone, rekets’ i tane aolo’ Iafòy.
47 Men Danseiga rakk vidare enn so: Dans-sønerne for nordetter, og tok på Lesem-buarne; dei vann landet deira, og øydde det med odd og egg; sidan lagde dei det under seg og vart buande der; og i staden for Lesem kalla dei bygdi Dan etter ættefaren sin.
Tsy niampe ty nitakara’ ty efe-tane’ i Dane; aa le nionjoñe haname i Leseme o ana’ i Daneo le tinava’ iereo naho linafa’ iareo an-dela-pibara naho nanoe’ iereo fanañañe vaho nimoneñe ao; natao iereo Dane ty Leseme ty amy Dane rae’ iareoy.
48 Dette var det landet Dans-ætti og greinerne hennar fekk til odel og eiga med byar og bygder.
Ie ty lova’ o ana’ i Dane ty amo hasavereña’eoo, i rova’e rey naho o tanà’eo.
49 Då Israels-sønerne vel hadde skift ut heile Kana’ans-landet, so vidt som det var, let dei Josva Nunsson få ei odelseiga millom seg;
Aa ie nihenefe’ iareo ty fizarañe i taney ho lova ty amo efe’eo, le tinolo’ o ana’ Israeleo lova añivo’ iareo ao t’Iehosoa ana’ i None;
50 dei gav honom, etter Herrens bod, den byen han bad um, Timnat-Serah på Efraimsfjellet; og han bygde upp byen, og busette seg der.
le natolo’ iareo aze i rova nihalalie’ey ty amy tsara’ Iehovày; i Timnatserà am-bohi’ i Efraime ey; le namboare’e i rovay vaho nimoneña’e.
51 Dette var dei odelseigorne som Eleazar, øvstepresten, og Josva Nunsson og hovdingarne yver Israels ætter og ættgreiner luta ut i Silo, for Herrens åsyn i møtetjelddøri. Dermed var dei ferdige med å skifta ut landet.
Izay o lova zinara’ i Elazare mpisoroñe naho Iehosoa ana’ i Noneo naho o talem-pifokoa’ o ana’ Israeleoo, ho lova an-tsapake e Silò añatrefa’ Iehovà, an-dala’i kibohom-pamantañañey. Aa le nihenefe’ iareo i zara-taney.
