Josvas 18
1 So kom heile Israels-lyden saman i Silo, og der sette dei upp møtetjeldet; for no var landet vunne, og låg ope for deim.
Israel acaeng boih Shiloh ah nawnto amkhueng o moe, amkhuenghaih kahni im to sak o. Nihcae mah prae to uk o boih.
2 Men endå var det att sju av Israels-ætterne som ikkje hadde skift odelsjordi si.
Toe Israel acaengnawk thungah, qawk hak ai acaeng sarihto oh o vop.
3 Då sagde Josva til Israels-sønerne: Kor lenge vil de drygja fyrr de kjem og eignar til dykk det landet som Herren, dykkar fedregud, hev gjeve dykk?
Joshua mah Israel kaminawk khaeah, Nam panawk ih Angraeng Sithaw mah nangcae khae paek ih prae to toep hanah nazetto maw na zing o han vop?
4 Kom med tri mann av kvar ætt, som eg kann senda i veg, so skal dei stella seg til, og fara kring i landet og skriva upp alt det dei ser, so me kann vita kor mykje der er å skifta; sidan skal dei koma attende til meg.
Acaeng maeto thung hoi kami thumto qoi oh; prae khet hanah nihcae to ka patoeh han, nihcae mah qawktoep koi ahmuen khet hanah angthawk o ueloe, caeh o tih; a khet o ih prae kawng thuih hanah kai khaeah amlaem o let tih.
5 So skal de byta landet i sju luter og skifta deim millom dykk! Juda-sønerne skal verta verande i det landet dei hev fenge der sud, og Josefs-ætterne i sitt land her nord;
Prae to sarihto ah tapraek oh; Judah kaminawk loe aloih bangah khosah o ueloe, Joseph ih kaminawk loe aluek bang ah khosah o tih.
6 men de skal skriva upp alt som er i landet, i sju bolkar, og koma hit til meg med uppskrifti, so skal eg draga strå for dykk her, framfor Herrens, vår Guds, åsyn.
Prae to sarihto tapraek pacoengah, prae amtuenghaih dan to kai khaeah na sin oh; to tiah aicae Angraeng Sithaw hmaa ah nangcae han taham khethaih phoisa ka vah pae han.
7 For levitarne fær ingen lut millom dykk; Herrens prestedøme skal vera deira arvlut. Og Gad og Ruben og den eine helvti av Manasse-ætti hev fenge sitt land austanfor Jordan, det landet som Moses, Herrens tenar, gav deim.
Toe Levi kaminawk loe nangcae hoi nawnto qawktoep han prae to hak o mak ai; Angraeng ih qaima toksakhaih loe nihcae ih qawk ah om tih; Gad, Reuben hoi ahap Manasseh acaengnawk loe, Angraeng ih tamna Mosi mah paek ih baktih toengah, Jordan ni angyae bang ih prae to toep o boeh.
8 So gjorde mennerne seg reiduge til å fara, og då dei tok ut, sagde Josva med deim at dei skulde skriva upp alt dei såg i landet. «Tak i vegen, » sagde han, «og far kring i landet, og skriv upp alt, og kom attende til meg, so skal eg draga strå for dykk framfor Herrens åsyn her i Silo.»
To kaminawk prae khet han caeh o naah, Joshua mah nihcae khaeah, Caeh oh loe, na khet o ih prae to ca ah tarik o pacoengah, kai khae amlaem o let ah; Angraeng hmaa ah Shiloh ah taham khethaih phoisa kang vah pae o han, tiah a naa.
9 Dermed tok mennerne av stad og for kring i landet, og skreiv upp bygd for bygd i ei bok, i sju bolkar. So kom dei attende til Josva, til Silo-lægret,
To pongah kaminawk loe prae boih ah caeh o moe, cabu thungah vangpui sarihto ahmuen to tarik o pacoengah, Joshua misatuh kaminawk ohhaih Shiloh ah amlaem o let.
10 og Josva drog strå for deim, framfor Herrens åsyn; der, i Silo, skifte han landet millom Israels-ætterne, etter som dei hadde folk til.
Joshua mah Angraeng hmaa ah nihcae han taham khethaih phoisa vah pae pacoengah, Israel kaminawk boih hanah qawk to pazet pae.
11 Den fyrste luten fall på Benjamins-sønerne og ættgreinerne deira; det landet dei fekk, kom til å liggja millom Juda-sønerne og Josefs-sønerne.
Benjamin acaeng boih hanah taham khethaih phoisa vah pae naah, nihcae ih taham loe Judah acaeng hoi Joseph acaeng salakah krak.
12 Fylkesdeilet gjekk på nordsida upp frå Jordan og nordum Jerikoåsen og stemnde so vestetter upp på fjellet og fram til Bet-Avenheidi.
Nihcae ih ramri loe aluek bangah Jordan vapui hoi amtong moe, Jeriko vangpui aluek bang to phak, niduem bang ih mae ah caeh tahang poe pacoengah, Beth-Aven praezaek to phak.
13 Derifrå tok det burtyver til Luz, sunnanfor Luzåsen, der Betel ligg, og gjekk so ned til Atrot-Addar, og upp på det fjellet som ligg sunnanfor Nedre Bet-Horon.
To ahmuen hoi Luz, tiah kawk ih Bethel taengah caeh tathuk; aloih bang kaom, Beth-Horon vangpui ah anghum tathuk moe, Ataroth-Addar vangpui to phak.
14 So gjorde skiftelina ein sving, og vende seg, på vestsida, sudetter frå det fjellet som ligg beint sunnanfor Bet-Horon, til ho enda innmed Kirjat-Ba’al, ein by som høyrde Juda-sønerne til; no heiter han Kirjat-Jearim. Dette var vestsida.
Aloih bang kaom Beth-Horon vangpui maesom hmaa ah kaom, aloih bang ih tuipui boenghaih khoek to takui moe, Judah kaminawk ih vangpui maeto ah kaom Kirjath-Baal, tiah kawk ih Kirjath-Jearim ah phak; hae loe niduem bangah pazet ih qawk ah oh.
15 På sudsida gjekk fylkesdeilet frå enden av Kirjat-Jearim - der var det skiftelina tok til i vest - og fram til Me-Neftoahkjelda.
Aloih bangah pazet ih prae loe, niduem bangah kaom Kirjath-Jearim vangpui boenghaih ahmuen hoi niduem bangah kaom Naphoth tuipuek ohhaih ahmuen khoek to phak.
16 So gjekk skiftelina ned til foten av fjellet som ligg austanfor Hinnomssonsdalen, nordanfor Kjempesletta, tok so ned Hinnomsdalen til sudsida av Jebusitaråsen og ned til En-Rogel.
Hinnom capa ih azawn hmaa, kalen parai kami ih azawn aluek bangah kaom, mae tlim ah caeh poe moe, Jebus vangpui aloih bangah kaom, Hinnom azawn ah caeh pacoengah, En-Rogel avang ah anghum tathuk poe.
17 Sidan svinga ho mot nord og gjekk fram til En-Semes og til dei steinkrinsarne som ligg midt for Adummimkleivi, og tok so ned til Bohan-Rubensson-steinen.
To ahmuen hoi En-Shemesh avang, Adummim mae dawh tahanghaih bangah kaom, Geliloth avang hoi Reuben capa Bohan ih thlung ohhaih ahmuen ah caeh tathuk.
18 Der tok ho yver til den åsen som ligg rett i nord for Araba, og so ned til Araba.
To ahmuen hoi Arabah azawn aluek bangah caeh moe, Arabah vangpui ah caeh tathuk.
19 Sidan heldt ho fram til nordsida av Bet-Hoglaåsen, og enda i den nørdste viki av Saltsjøen, attmed Jordanosen. Dette var fylkesdeilet i sud.
To ahmuen hoi Beth-Hoglah vangpui aluek bangah caeh moe, aluek bang ih paloi tuipui angkoihaih phak pacoengah, Jordan vapui taeng aloih bangah boeng; hae loe aloih bangah pazet ih ramri ah oh.
20 På austsida var det Jordan som var deile. Dette var odelsjordi åt Benjamins-sønerne og ættgreinerne deira, med fylkesdeilderne rundt ikring.
Ni angyae bangah loe Jordan vapui to ramri ah oh. Hae loe Benjamin acaeng maeto mah qawktoep ih rami ah oh.
21 Byarne som Benjamins-ætti og greinerne hennar var: Jeriko og Bet-Hogla og Emek-Kesis
Benjamin acaeng maeto boih mah qawk ah toep ih vangpuinawk loe, Jeriko, Beth-Hoglah, Keziz azawn,
22 og Bet-ha-Araba og Semarajim og Betel
Beth-Arabah, Zemaraim, Bethel,
23 og Avvim og Happara og Ofra
Avim, Parah, Ophrah,
24 og Kefar-ha-Ammoni og Ofni og Geba, tolv byar med grenderne ikring;
Kephar-Haammonai, Ophni hoi Geba vangpui hoi vangtanawk sangqum boih ah hatlai hnetto oh.
25 Gibeon og Rama og Be’erot
Gibeon, Ramah, Beeroth,
26 og Mispe og Kefira og Hammosa
Mizpah, Khephirah, Mozah,
27 og Rekem og Jirpe’el og Tarala
Rekem, Irpeel, Taralah,
28 og Sela, Elef og Jebus, som no heiter Jerusalem, og Gibat og Kirjat, fjortan byar, med grenderne ikring. Dette var landet åt Benjamins-sønerne og ættgreinerne deira.
Zelah, Eleph, Jerusalem, tiah kawk ih Jebus kaminawk ih vangpui, Gibeath hoi Kirjath vangpui hoi vangtanawk sangqum boih ah hatlai palito oh. Hae loe Benjamin acaeng maeto boih mah toep ih qawk ah oh.
