< Josvas 17 >

1 So fekk Manasse-ætti sin lut; for Manasse var eldste son åt Josef. Makir, eldste son åt Manasse og far åt Gilead, var ein gjæv stridsmann; difor fekk han Gilead og Basanlandet.
Soge eno Yodane Hano eso dabe la: idi ilia da Yousefe ea magobo mano Ma: na: se amo egaga fi mogili ilima ilegei. Gilia: de ea eda amo Ma: ige da Ma: na: se ea magobo mano. E da gegesu ganodini mae beda: iwane gegei. Amaiba: le, Mousese da Yodane eso mabadi la: idi soge amo Gilia: de amola Ba: isa: ne ema i dagoi.
2 Dei andre Manasse-sønerne fekk og land, kvar ættgrein for seg: borni åt Abiezer og sønerne åt Helek og borni åt Asriel og sønerne åt Sekem og sønerne åt Hefer og sønerne åt Semida; det var borni åt Manasse, son åt Josef, og ættgreinerne deira på mannssida.
Be soge amo Yodane Hano eso dabe la: idi diala amo Ma: na: se fi eno da lai dagoi. Amo fi da Ma: na: se (Yousefe egefe) amo egaga fi. Ilia dio da A: ibaise, Hilege, A:seliele, Siegeme, Hife amola Siemaida. Amola ilia da ilia sosogo fi ilima bisilua gala.
3 Men Selofhad, son åt Hefer, som var son åt Gilead og soneson åt Makir, son åt Manasse, hadde ingi søner, berre døtter; og døtterne heitte Mahla og Noa og Hogla og Milka og Tirsa.
Siloufiha: de (e da Hife ea mano amola Hife da Gilia: de ea mano. Gilia: de da Ma: ige ea mano amola Ma: ige da Ma: na: se ea mano) da dunu mano hame. E da uda mano fawane lai. Ilia dio da Mala, Nowa, Hogola, Miliga amola Desa.
4 Dei gjekk fram for Eleazar, øvstepresten, og Josva Nunsson og hovdingarne, og tala so: «Herren sagde til Moses at han skulde gjeva oss odelsjord tilliks med frendarne våre.» So fekk dei odelsjord tilliks med farbrørne sine, soleis som Herren hadde sagt.
Ilia da Elia: isa (gobele salasu dunu), Yosiua (Nane ea mano) amola Isala: ili ouligisu dunu ilima misini, amane sia: i, “Hina Gode da Mousesema, e da nini amo ninia dunu fi defele, soge mogili ninima ima: ne sia: i.” Amaiba: le, Hina Gode Ea hamoma: ne sia: i defele, ilia da dunu fi defele, Siloufiha: de ea idiwilali ilima soge i.
5 Det var ti partar som fall på Manasse, umfram Gilead- og Basanlandet austanfor Jordan;
Amaiba: le, Eso Mabe Ma: na: se fi da Yodane Hano eso mabe la: idi amoga Gilia: de amola Ba: isa: ne soge lai. Amola ilia da soge fifi nabuane gala eno lai.
6 for døtterne åt Manasse fekk odel tilliks med sønerne hans. Men Gileadlandet hadde dei andre Manasse-ætterne fenge.
Bai Ma: na: se egaga fi dunu da soge lai amola egaga fi uda da soge eno lai.
7 Fylkesdeilet åt Manasse gjekk frå Aser til Mikmetat, som ligg midt for Sikem; so tok bytestrengen til høgre til En-Tappuahgrenderne.
Ma: na: se ea soge alalo da A: sie fi ilia soge amoga asili, Migimida moilai (Siegeme moilai bai bagadega eso mabadi la: idi) amoga doaga: i. Amalu, alalo da ga (south) asili, Eneda: biua dunu fi ilia soge sisiga: i.
8 Manasse fekk Tappuahbygdi; men Efraims-sønerne fekk byen; han låg tett innåt Manasseskiftet.
Soge da Da: biua moilai bai bagadega sisiga: le dialu da Ma: na: se egaga fi ilia soge. Be Da: biua moilai bai bagade da soge alalo amoga dialu amola moilai amo Ifala: ime egaga fi da gagui.
9 So gjekk fylkesdeilet ned til Kanabekken, på sudsida av bekken; men byarne der høyrde Efraim til, endå dei låg millom Manassebyarne. Sidan gjekk fylkesdeilet åt Manasse på nordsida av bekken, til det enda utmed havet;
Alalo da asili Gana Hano amoga doaga: i. Moilai amo hano ga (south) dialu da Ifala: ime ea moilai. Be soge amo Ma: na: se da gagui. Ma: na: se soge alalo da hano ga (north) asili, Medidela: inia Hano Wayabo Bagade amoga doaga: i.
10 Efraim fekk det som var sunnanfor, og Manasse det som var nordanfor. So var havet grensa, og sidan skifte dei med Aser i nord og med Issakar i aust.
Ifala: ime da ga (south) dialu amola Ma: na: se da ga (north) dialu. Ilia eso dabe alalo da Medidela: inia Hano Wayabo Bagade. A: sie da ga (north) eso dabe la: idi dialu amola Isaga da ga (north) eso mabadi la: idi dialu.
11 I Issakarsfylket og i Asersfylket fekk Manasse Bet-Sean med bygderne ikring, og Jibleam med bygderne ikring, og Dor med grender og bygder, og En-Dor med grender og bygder, og Ta’anak med grender og bygder, og Megiddo med grender og bygder, alt som låg under dei tri høgderne.
Ma: na: se da Isaga amola A: sie ela soge ganodini moilai bai bagade gagui galu. Amo da Bede Sia: ne, Ibilia: me, Do (amo da hano wayabo bagade bega: ), Enedo, Da: ina: ge, Megidou amola moilai ilima sisiga: le dialu.
12 Men Manasse-sønerne vann ikkje taka desse byarne, og kananitarne fekk tak til å halda seg der i landet.
Be Ma: na: se fi dunu da Ga: ina: ne dunu amo moilai bai bagade ganodini esalu amo gadili sefasimusa: hamedei agoane ba: i.
13 Då Israels-sønerne vart sterkare, nøydde dei kananitarne til å træla for seg, men dreiv deim ut gjorde dei ikkje.
Isala: ili dunu ilia gasa da heda: i be amo dunu hame sefasi. Be ilia da amo dunu udigili hawa: hamomusa: logei.
14 Josefs-sønerne kom til Josva og sagde: «Kvi hev du gjeve oss berre ein lut til odel og eiga? Me er då eit mannsterkt folk, etter di Herren til dessa hev velsigna oss.»
Yousefe egaga fi dunu da Yosiuama amane sia: i, “Di da abuliba: le ninima soge afadafa fawane ibala: ? Hina Gode da nini hahawane fidibiba: le, ninia fi da bagade hamoi dagoi.”
15 «Er de so fjølmente, » sagde Josva, «so gakk upp i skogen, og ryd dykk jord der i Perizit- og Refaitlandet, sidan Efraimsheidi er for trong for dykk.»
Yosiua da ilima bu adole i, “Dilia da dunu bagohameba: le amola Ifala: ime agolo soge da fonobahadi ba: beba: le, defea, iwila soge amo Belesaide dunu amola Lefa: ime dunu ilia sogega asili, moi dogone, dilia sogebi hahamoma.”
16 «Heidi rekk ikkje til for oss, » svara Josef-sønerne, «og alle kananitarne som bur i dalbygderne, hev jarnvogner, både dei i Bet-Sean og grenderne der ikring, og dei på Jizre’elsletta.»
Ilia da bu adole i, “Dafawane! Agolo soge da nini huluane fima: ne fonobahadi ba: sa. Be Ga: ina: naide dunu umi sogega esala da ouli sa: liode gala. Ilia da Bede Sia: ne amola Yeseliele Fago amo ganodini esala amola gasa bagade ba: sa.”
17 Då sagde Josva til Josefs-ætti, Efraim og Manasse: «Mykje folk hev du, og sterk er du! Du skal få meir enn ein lut.
Yosiua da Ifala: ime fi amola Eso Dabe Ma: na: se fi ilima amane sia: i, “Dafawane! Dilia da dunu bagohame fi. Amola dilia da gasa bagade. Dilia soge fifi amo afadafa baligimu da defea.
18 Men det er ei fjellbygd du fær; det er skog der, og den lyt du hogga, og landet skal vera ditt til ytste endarne; for kananitarne skal du driva ut, endå dei hev jarnvogner, og endå dei er sterke.»
Dilia da agolo soge huluane lamu da defea. Amo da iwila gala, be dilia da ifa huluane a: le fasili huluane lamu. Dafawane! Ga: ina: ne dunu da gasa bagade amola ilia da ouli sa: liode gala. Be amo mae dawa: le, dilia da amo dunu huluane gadili sefasimu.”

< Josvas 17 >