Josvas 13

1 No var Josva gamall vorten og ut i åri komen, og Herren sagde til honom: «No er du gamall og langt fram i åri; men endå er det ovmykje land att å taka.

Ka Joshua noseti kendo hike koro noniangʼ, Jehova Nyasaye nowachone niya, “Iseti ahinya, to pod nitie kuonde madongo mar pinyni monego kaw.

2 Det som er att er alle filistarkvervarne og heile Gesuritarlandet,

“Kuonde modongʼ mapok okaw e magi: “gwenge duto mag jo-Filistia gi jo-Geshur,

3 frå den kvisli som renn frammed Egyptarland og Ekronskiftet i nord; skal reknast til Kana’an, både dei fem filistarfyrstarne i Gasa og Asdod og Askalon og Gat og Ekron, og avitarne,

kochakore e Aora Shihor man yo wuok chiengʼ mar Misri nyaka e tongʼ Ekron man yo nyandwat, magi duto nokwan kaka jo-Kanaan. Kuonde mane jotelo abich mag Filistia orito ne gin, Gaza, Ashdod, Ashkelon, Gath kod Ekron; magi ne gin mag jo-Avi

4 som bur sunnanfor deim. So er det heile Kana’anitarlandet, frå Meara, som ligg under Sidon, til Afek, til skiftet med amoritarne,

yo milambo; pinje duto mag jo-Kanaan, kochakore Meara mar jo-Sidonia nyaka ochopo Afek, gi tongʼ mar jo-Amor;

5 og Giblitarlandet, og heile austsida av Libanon, frå Ba’al-Gad nedunder Hermonfjellet til Hamatvegen,

e gwenge mag Gebal; to gi Lebanon duto ma yo wuok chiengʼ, kaachiel gi Baal Gad manie tiend Got Hermon nyaka Lebo Hamath.

6 alle dei som bur i fjellbygderne, frå Libanon til Misrefot-Majim, alle sidonarane. Sjølv vil eg driva deim ut for Israel. Men drag no du strå for Israels-sønerne, so dei fær desse bygderne til odel og eiga, soleis som eg hev sagt deg!

“Ne jogo duto modak kuonde motimo gode chakre Lebanon nyaka Misrefoth Maim, tiende ni, jo-Sidonia duto, an awuon abiro riembogi mondo giwene jo-Israel. Beduru gi adieri mar pogo ni jo-Israel pinyni kaka girkeni margi, mana kaka asechikoi.

7 Skift ut dette landet til dei ni ætterne og den eine helvti av Manasse-ætti.»

Pogeuru kaka girkeni ni dhoudi ochikogo, kaachiel gi nus joka Manase.”

8 Saman med Manasse-ætti hadde rubenitarne og gaditarne fenge odelslandet sitt, det som Moses gav deim, på austsida av Jordan, soleis som Moses, Herrens tenar, gav deim det:

Nus modongʼ mar joka Manase, gi jo-Reuben kod jo-Gad noseyudo girkeni mag-gi mane Musa jatich Jehova Nyasaye osemiyogi yo wuok chiengʼ mar aora Jordan.

9 alt som låg nordanfor Aroer innmed Arnon og byen i dalen, og heile Medbasletta, radt til Dibon,

Nochakore Aroer koluwore gi holo mar Arnon, kendo koluwore gi dalano manie dier holono, mi oriwo gode duto mag Medeba mochopo nyaka Dibon,

10 og alle byarne åt Sihon, amoritarkongen, han som hadde kongssætet sitt i Hesbon, radt til skiftet med Ammons-sønerne,

bende nyaka mier matindo mar Sihon ruodh jo-Amor, mane jatelo Heshbon, mantiere e tongʼ mar jo-Amon.

11 og Gilead, og Gesuritarlandet og Ma’akatitarlandet og heile Hermonfjellet og heile Basan alt til Salka,

Noriwo nyaka Gilead, gwenge jo-Geshur kod jo-Maaka, Got Hermon duto, kod Bashan duto, mochopo nyaka Saleka,

12 heile riket åt Og i Basan, han som hadde kongssætet sitt i Astarot og Edre’i; han var den siste av kjempefolket. Moses vann yver desse kongarne, og tok landet deira.

tiende ni, pinyruodh Og duto man Bashan, ma bende nosebedo gi loch e Ashtaroth gi Edrei. (To bende nobedo achiel kuom jo-Refai mogik.) Musa noloyogi mi okawo pinygi.

13 Men Israels-sønerne dreiv ikkje ut gesuritarne og ma’akatitarne; dei hev vorte buande millom Israels-folket alt til denne dag.

Makmana jo-Israel ne ok oriembo jo-Geshur gi jo-Maaka, omiyo pod gidak e dier jo-Israel nyaka chil kawuono.

14 Det var berre Levi-ætti han ikkje gav noko odelsland; offerretterne åt Herren, Israels Gud, skulde vera deira odel, soleis som han hadde lova deim.

To dhood Lawi ne ok omiyo girkeni, nikech chiwo mane ochiw kokalo e mach ne Jehova Nyasaye, ma Nyasach Israel e girkeni margi, mana kaka ne osingonigi.

15 Fyrst let Moses Rubens-sønerne og ættgreinerne deira få sin lut.

Girkeni mane Musa omiyo dhood Reuben kaluwore gi anywola ka anywola e magi:

16 Dei fekk landet nordanfor Aroer innmed Arnon og byen i dalen, og heile høgsletta kring Medba,

Tongʼ mar pinygi nochakore Aroer man but holo mar Arnon, kendo koa e dalano mantiere e dier holono nyaka Medeba,

17 Hesbon og alle byarne som til høyrde og låg på høgsletta: Dibon og Bamot-Ba’al og Bet-Ba’al-Meon

gi Heshbon kaachiel gi mier matindo mantiere e pewe, kaka Dibon, Bamoth Baal, Beth Baal Meon,

18 og Jahsa og Kedemot og Mefa’at

Jahaz, Kedemoth, Mefath,

19 og Kirjatajim og Sibma, og so Seret-Hassahar på berget i dalen

Kiriathaim, Sibma, Zereth Shahar mantiere e got manie holo,

20 og Bet-Peor og Pisgaliderne og Bet-ha-Jesjimot -

Beth Peor, pewe mag Pisga, kod Beth Jeshimoth,

21 alle byarne på høgsletta, og heile riket åt Sihon, amoritarkongen, som hadde kongssætet sitt i Hesbon. Det var han som Moses vann yver same gongen som han felte Midjans-hovdingarne, Evi og Rekem og Sur og Hur og Reba, som var jarlarne åt Sihon og hadde bustad der i landet;

mier matindo duto mantiere e pewe kod kuonde duto mag Sihon ruodh jo-Amor, ma bende norito Heshbon. Musa noseloyo Sihon ruodh jo-Amor kaachiel gi Evi, Rekem, Zur, Hur gi Reba mane jodong jo-Midian. Jodongogo nodak e pinyno ka gin e bwo loch Sihon.

22 og Bileam Beorsson, spåmannen, var og millom dei falne, deim som Israels-sønerne drap med sverdet.

Koriwore gi jogo mane onegi e lweny, jo-Israel nonego bende Balaam wuod Beor, mane ja-nyakalondo.

23 Fylkesdeilet åt Rubens-borni fylgde Jordanåi; ho var skifte. Dette var det landet Rubens-sønerne og ættgreinerne deira fekk til odel og eiga med byar og bygder.

Aora Jordan ema nobedo tongʼ mar joka Reuben. Pinyno kaachiel gi mier matindo mokiewo kodgi nobedo girkeni mar joka Reuben.

24 So let Moses Gads-ætti, Gads-sønerne og ættgreinerne deira, få sin lut.

Girkeni mane Musa omiyo dhood Gad kaluwore gi anywola margi e magi:

25 Det dei fekk, var Jaser og alle byarne i Gilead og helvti av Ammonitarlandet alt til Aroer, som ligg midt for Rabba,

Piny Jazer, mier matindo duto mag Gilead kod nus mar jo-Amon mochopo Aroer machiegni gi Raba;

26 so landet deira rakk frå Hesbon til Ramat-Hammispe og Betonim og frå Mahanajim til Debirbygdi;

kendo chakre Heshbon nyaka Ramath Mizpa gi Betonim, kendo kochakore Mahanaim nyaka piny Debir;

27 og i dalen fekk dei Bet-Haram og Bet-Nimra og Sukkot og Safon, det som var att av riket åt Sihon, kongen i Hesbon. Alt dette låg på austsida av Jordan, og fylkesdeilet fylgde Jordan heilt upp til sudenden av Kinneretsjøen.

to pinygi mane ni e holo notingʼo Beth Haram, Beth Nimra, Sukoth, Zafon kod bath piny Sihon ruodh Heshbon modongʼ (pinygino neni yo wuok chiengʼ mar aora Jordan kendo Jordan nyaka Nam Kinereth nodoko tongʼ mare).

28 Dette var det landet Gads-borni og ættgreinerne deira fekk til odel og eiga med byar og bygder.

Pinyno kaachiel gi mier matindo mokiewo kodgi nobedo girkeni mar joka Gad.

29 Sidan gav Moses land åt halve Manasse-ætti, so dei og, den eine helvti av Manasse-sønerne og ættgreinene deira fekk sin lut.

Girkeni mane Musa omiyo nus mar dhood Manase, tiende ni, nus mar nyikwa Manase, kaluwore gi anywola ka anywola.

30 Dei fekk landet burtanfor Mahanajim: heile Basan, heile riket åt Og, kongen i Basan, og alle tjeldbyarne åt Ja’ir i Basan, seksti byar,

Pinygi nochakore Mahanaim, mokwako piny Og ruodh Bashan duto kod kuonde dak duto mag Jair man Bashan, to gi mier matindo piero auchiel,

31 og helvti av Gilead, og Astarot og Edre’i, kongebyarne åt Og i Basan. Alt dette fekk sønerne åt Makir, son åt Manasse, helvti av Makirs-borni og ættgreinerne deira.

bende nokawo nus mar jo-Gilead, gi Ashtaroth kod Edrei (ma gin mier madongo mag Og ruodh Bashan). Magi e pok mane omi nyikwa Makir wuod Manase, tiende ni nus mar dhood Makir konchiel.

32 Dette var den odelsjordi Moses luta ut, på Moabmoarne austanfor Jordanåi, som renn frammed Jeriko.

Ma e girkeni mane Musa ochiwo kane en e paw Moab nyaka loka aora Jordan, yo wuok chiengʼ mar Jeriko.

33 Men Levi-ætti gav han ikkje noko odelsland. Herren, Israels Gud, er deira odel, soleis som han hadde lova deim.

To ni dhood Lawi, Musa ne ok opogonigi girkeni, nikech Jehova Nyasaye, ma Nyasach Israel, e girkeni margi, mana kaka nosesingonegi.