Josvas 1
1 Då Moses, Herrens tenar, var slokna, då tala Herren soleis til Josva Nunsson, fylgjesveinen hans:
BAWIPA Cathut e san Mosi a due hnukkhu Mosi e yueng lah thaw ka tawk han e, Nun capa Joshua teh, BAWIPA Cathut ni,
2 «Moses, tenaren min, er slokna. Gjer deg no reidug og far med alt dette folket yver Jordanåi til det landet som eg vil gjeva Israels-sønerne!
Kaie ka san Mosi te a due toe. Hatdawkvah nama hoi na taminaw pueng atu thaw awh nateh Jordan palang namran lah rakat awh leih. Isarel miphunnaw kai ni na poe e ram dawk kâen sak leih.
3 Kvar staden de set foten på, gjev eg dykk, soleis som eg sagde med Moses:
Mosi koe lawk ka kam e patetlah nang ni na coungroe e talai pueng teh nangmouh na poe han.
4 Frå øydemarki og Libanon der nord til Storelvi, Eufrat, yver heile Hetitarlandet, alt til det store havet der soli glader, skal riket dykkar nå.
Kahrawng pueng hoi Lebanon mon koehoi, Euphrates palangpui koehoi Hitnaw e ram abuemlah hoi, kanîloumlah tuipui totouh nangmae ram lah ao han.
5 I alle dine livedagar, skal ingen vera mann til å standa seg mot deg. Eg skal vera med deg, liksom eg var med Moses; aldri skal eg sleppa deg og aldri forlata deg.
Na hringyung thung pueng nange na hmalah apihai kangdout thai mahoeh. Mosi koe kai ka o e patetlah nang koehai kai ka o han. Kai ni na pahnawt mahoeh, na cetkhai mahoeh.
6 Ver sterk og stød! For du skal hjelpa dette folket til å vinna det landet som eg lova federne deira å gjeva deim.
Tha kâlat nateh, taranhawi haw. Mintoenaw koe na poe han ka tie kai ni lawk ka kam e ramnaw hah râw lah a coe awh nahanlah na rei han.
7 Ver du berre retteleg sterk og stød, so du aldri gløymar å halda deg etter heile den lovi som Moses, tenaren min, lærde deg! Vik ikkje av ifrå den, korkje til høgre eller vinstre! Då kjem du til å stella deg visleg i all di ferd.
Hatdawkvah kaie ka san Mosi koe ka poe e kâlawk pueng tarawi nahanelah, tha kâlat nateh, taranhawinae tawn haw. Na ceinae tangkuem koe tânae na hmu thai nahan, avoilah aranglah phen hanh.
8 Hav allstødt denne lovi på tunga, og grunna på henne natt og dag, so du kjem i hug å liva etter alt det som der stend skrive! Då skal du hava lukka med deg på vegarne dine; for då fer du visleg fram.
Hote kâlawk cauk dawk thut e pueng heh na tarawi thai na hanelah, Cakathoung hah touk laipalah awm hanh. Karum khodai pout laipalah luepluep na pouk han. Hottelah na sak pawiteh, nang ni kho na khang e dawk tânae na hmu han.
9 Du veit eg hev sagt deg at du skal vera sterk og stød, ikkje ræddast og ikkje fæla; for Herren, din Gud, er med deg, kvar du fær.»
Nang teh kai ni lawk na thui nahoehmaw. Tha kâlat nateh taranhawinae tawn haw, taket hanh, na lungpout hanh. Na cei nah tangkuem koe nang hoi rei ka o atipouh.
10 Då tala Josva til formennerne for lyden og sagde:
Hahoi Joshua ni kahrawikungnaw hah a kaw teh,
11 «Gakk kring i lægret og seg so til folket: «No lyt de laga til ferdakost åt dykk: for um tri dagar skal de fara yver Jordan, so de kann koma inn og eigna til dykk det landet som Herren, dykkar Gud, vil gjeva dykk!»»
Ransanaw a onae tangkuem koe cet awh. Nangmae BAWIPA Cathut ni na poe awh e ram thung kâen awh nahanelah, hnin thum touh thung hete Jordan palang namran lah raka hanelah ao dawkvah, lamvon sin hanelah taminaw hah patuen dei pouh leih telah lawk a thui.
12 Og til rubenitarne og gaditarne og helvti av Manasse-ætti tala han so:
Hahoi Joshua ni Reuben miphun, Gad miphun, Manasseh miphun, tangawn hah a kaw teh,
13 «Kom i hug kva Moses, Herrens tenar, sette dykk fyre då han sagde: «Herren, dykkar Gud, vil at de skal koma til ro; difor gjev han dykk dette landet.»
BAWIPA Cathut e san Mosi ni nangmanaw lawk na thui e heh pahnim awh hanh. Nangmae BAWIPA Cathut ni nangmouh hanelah hete ram thung hmuen na ta pouh awh toe.
14 No skal konorne og borni dykkar og bufeet verta verande i det landet som Moses gav dykk austanfor Jordan; men sjølve lyt de, so mange av dykk som er fullgode stridsmenner, fara herbudde fyre brørne dykkar og hjelpa deim,
Na yunaw na canaw, hoi saringnaw hah Jordan palang kanîtholah Mosi ni na poe e ram thung ao awh han. Hateiteh, senehmaica ka patuem e a thakaawme na hmaunawngha ransanaw pueng e hmalah na raka vaiteh, ahnimanaw hah na kabawp han.
15 til dess Herren let deim og koma til ro liksom de, og dei hev eigna til seg det landet som Herren, dykkar Gud, vil gjeva deim; då skal de fara heim att og busetja dykk i dykkar eige land, det som Moses, Herrens tenar, gav dykk her på austsida av Jordan.»
Cathut ni nangmanaw hmuen na ta pouh e patetlah hmaunawnghanaw hah hmuen na poe awh hoehnahlan nangmae BAWIPA Cathut ni na poe awh e ram heh, ahnimanaw ni ram be a la hoehroukrak, a tha kaawm e, taran ka tuk e abuemlah ni senehmaica patuep nalaihoi hmaunawnghanaw e hmalah a raka awh vaiteh, na tawmdawm han tie lawk hah pouk awh. Cathut e san Mosi ni Jordan palang Kanîtholae ram koe lah bout na ban han atipouh.
16 Då svara dei Josva so: «Alt du hev sagt til oss, skal me gjera, og kvar du sender oss, skal me ganga.
Hottelah, ahnimouh nihai, nang ni na dei e pueng teh, kaimouh ni ka sak awh han na patoun e pueng koe ka sak awh han.
17 Liksom me lydde Moses i alle ting, soleis vil me og lyda deg, berre Herren, din Gud, er med deg, som han var med Moses.
Bang pueng dawk hai Mosi e lawk ka ngâi awh e patetlah nange lawk ka ngâi awh han. Hatdawkvah nange BAWIPA Cathut ni Mosi koe a okhai e patetlah nang koe haiyah awm van lawiseh.
18 Den som set seg upp imot bodi dine og ikkje lyder deg i alt du segjer han fyre, han skal døy. Ver du berre sterk og stød!»
Nange kâ ka ek e tami pueng hoi nange lawk ka ngaihoeh e tami pueng, nange kâlawk ka tapoe e tami pueng teh thei lah ao han. Hatdawkvah, tha kâlat nateh na taranhawi hottelah Joshua koe bout atipouh awh.
