< Jonas 1 >
1 Herrens ord kom til Jona, son åt Amittai; han sagde:
Каринг о Иона, Амиттаёско щяво, сас ворба катар о Рай Яхва:
2 «Statt upp og gakk til den store byen Nineve, og ropa ut yver honom at vondskapen hans er stigen upp for mi åsyn!»
— Кидэту, жя андо баро форо Ниневия ай пхэн манушэнгэ ворба, анда кадо кэ ғира па лэскэ чёрэ бутя арэслас жи Мандэ.
3 Men Jona stod upp og vilde fly til Tarsis, burt frå Herrens åsyn; og han for ned til Joppe, og fann eit skip som skulde ganga til Tarsis, og han betala ferdapengarne og gjekk um bord og vilde fara med til Tarsis, burt frå Herrens åsyn.
Алом о Иона кидаспэ тэ нашэл катар о Рай Яхва андо Таршыш. Вов гэластар андэ Яффа, аракхлас бэрo, саво жяластар андо Таршыш, потиндас пал традыпэ ай бэшлас пэ лэстэ тэ усый катар о Рай Яхва.
4 Men Herren sende ein sterk vind ut yver havet, og reiste slik ein storm på havet at skipet so nær hadde gjenge under.
Алом о Рай Яхва щюдас по море бари балвал, ай ваздаспэ касаво штормо, кэ о бэро сас тэ пхарадёл.
5 Då vart skipsfolki rædde og ropa kvar til sin gud; og til å letta skipet kasta dei på sjøen alt tarvende som fanst um bord. Men Jona hadde gjenge ned i skipsromet; der låg han og sov fast.
Саворэ налара дарайлэ, ай сако лас тэ рудий кай пэско дэл. Вон щюдэ андо паи са э пхаримата, савэ сас по бэро, тэ авэл вов май локхо. Англа кадо о Иона мэкласпэ тэлэ андо бэро, пашлилас котэ ай сутас зуралэ соимаса.
6 Då gjekk skiperen til honom og sagde: «Korleis kann du sova so fast? Statt upp og ropa til guden din! Kann henda vil den guden tenkja på oss, so me ikkje gjeng under.»
Бэроско паранчёдашы авилас лэстэ ай пхэндас: — Со ту совэс? Уще, рудинту тирэ Дэвлэскэ! Вов шай жутый амэнгэ, ай амэ чи хасайвас.
7 Og dei sagde til kvarandre: «Kom, lat oss kasta lut, so me fær vita kven som er skuld i at denne ulukka er komi yver oss!» So kasta dei lut, og luten fall på Jona.
Э налара пхэннас екх екхэскэ: — Тэ щюдамас жребиё тэ жянас, анда кастэ амэ хасайвас. Вон щюдэ жребиё, ай вов сыкадас по Иона.
8 Då sagde dei til honom: «Seg kven som er skuld i at denne naudi er komi yver oss! Kva er di ærend, kvar kjem du ifrå? Kva land er du frå, og kva folk er du av?»
Атунчи вон пущлэ лэс: — Пхэн амэнгэ, кон дошало андо кадо баё? Че бутяса лэсту? Катар жяс? Анда че тхэм сан? Анда че мануш?
9 Han svara deim: «Hebræar er eg, Herren, himmelens Gud, ottast eg, han som hev skapt havet og det turre land.»
Вов пхэндас: — Мэ сым евреё ай дав патив кай о Рай Яхва, о Дэл лэ Черэско, Саво кэрдас море ай э пхув.
10 Då vart mennerne ovleg rædde, og dei sagde til honom: «Kor kunde du gjera dette?» For dei skyna av det han fortalde deim at han flydde frå Herrens åsyn.
Иона пхэндас э наларэнгэ, кэ вов нашэл катар о Рай Яхва. Кана вон жянглэ па кадо, лас лэн бари дар, ай вон пущлэ: — Ай че баё кэрдан?
11 Og dei sagde til han: «Kva skal me gjera med deg, so havet kann leggja seg for oss?» For det vart meir og meir upprørt.
Ай лэ моряко паи ваздэласпэ са май зуралэс ай май учес, ай атунчи вон пущлэ лэстар: — Со тэ кэрас туса тэ чендэшийпэ о паи?
12 Han svara: «Tak meg og kasta meg i havet! so skal det stilna for dykk. For eg veit det er for mi skuld denne store stormen er komen yver dykk.»
— Лэн ман ай щюдэн андо море, — пхэндас вов, — ай о паи чендэшыяпэ. Мэ жянав, кэ кадо насул штормо пэлас пэ тумэндэ анда мандэ.
13 Mennerne freista no å ro tilbake til lands, men dei magta det ikkje; for sjøen bar meir og meir imot.
Вон лынэ тэ традавэн о бэро анда интрэги зор, тэ рэсэн жи кай пхув, алом вон чи биринас, анда кадо кэ о паи ваздэласпэ лэ балваляса инкэ май зуралэс.
14 Då ropa dei til Herren og sagde: «Å Herre, lat oss ikkje ganga under, for di denne mannen skal døy, og lat ikkje skuldlaust blod koma yver oss! for du, Herre, hev gjort som du vilde.»
Атунчи вон лынэ тэ мангэн лэ Рас лэ Яхвас: — Эта, Рай Яхва, тэ на хасайвас амэ анда кадо мануш. Тэ на щёс пэ амэндэ бэзэх анда мударипэ на дошалэ манушэско, чяк Ту, Рай Яхва, кэрэс кодо, со камэс Ту.
15 Og dei tok Jona og kasta honom i havet, og straks heldt havet upp å rasa.
Атунчи вон лынэ Ионас, щюдэ лэс аври анда бэро, ай холярнико паи чендэшысайлас.
16 Då fekk mennerne fekk stor age for Herren, og dei ofra slagtoffer til honom og gjorde lovnader.
Лас э манушэн бари дар катар о Рай Яхва, вон дынэ лэскэ жэртва ай солахадэ.
17 Men Herren sende ein stor fisk, som gløypte Jona; og Jona var i buken åt fisken i tri dagar og tri næter.
О Рай Яхва кэрдас кадэ, кэ баро мащё накхадас Ионас, ай вов сас андэ мащески дёмра трин дес ай трин ратя.