Johannes 1
1 I upphavet var ordet, og ordet var hjå Gud, og ordet var Gud.
Ese agafare Ke me'neane, higeno ana Kemo'a Anumzane me'ne, ana Kea e'i Anumzane.
2 Han var i upphavet hjå Gud.
Ese agafarera Agra Anumzane tragoteno mani'neane.
3 All ting vart til ved honom, og utan honom vart ikkje ein einaste ting til av det som hev vorte til.
Maka'zana Agrake'za tro hu'ne, hagi mago'zana ru kampintira fore osu'ne, makazana Agrake tro hu'ne.
4 I honom var liv, og livet var ljoset åt menneski.
Agripi asimura me'ne, hagi ana asimumo'a vahe'mofo Masa'e.
5 Og ljoset skin i myrkret, og myrkret fekk ikkje magt med det.
Ana masamo'a hanizana remsa hunetreankino hanizamo'a agateore'ne.
6 Det stod fram ein mann, send ifrå Gud; Johannes er namnet hans.
Hagi mago nera Anumzamo huntegeno e'ne, Ana ne'mofo agi'a Joni'e.
7 Den mannen kom til vitnemål, at han skulde vitna um ljoset, so alle kunde tru ved honom.
Ana ne'ma e'neana, Masamofo naneke hanigu e'ne. Ana hanige'za naneke'a nentahiza zamentinti hugahaze.
8 Det var ikkje han som var ljoset, men han skulde vitna um ljoset.
Agra ana masa omani'ne, hanki ana masamofo naneke hu'ama hanigu e'ne.
9 Det sanne ljoset, som lyser upp kvart menneskje, var den gongen på veg til verdi.
Agra tamage masamo ama mopafi maka vahe remsa huzmentesigu ne-e.
10 Han var i verdi, og verdi hev vorte til ved honom, og verdi kjende honom ikkje.
Ama mopafi Agra mani'ne, hagi Agra'a ama mopa tro hu'ne, hu'neanagi ama mopafi vahe'mo'za Agrira antahi'za ke'za osu'naze.
11 Han kom til sitt eige, og hans eigne tok ikkje imot honom.
Agra'a vaheku huno e'ne, hianagi Agri vahe'mo'za ovare'naze.
12 Men alle som tok imot honom, deim gav han rett til å verta Guds born, deim som trur på namnet hans,
Hianagi iza'zo nevare'za Agri agifima zamentintima nehaza vahe'mokizmia, Agra'a hugnare hige'za Anumzamofo mofavre se'naze.
13 som ikkje er fødde av blod, og ikkje av kjøts vilje, og ikkje av manns vilje, men av Gud.
Hagi Anumzamofo mofavrema senazana arera afa zamesitero, vahe avesitero, neve avesitera forera osunazanki, Anumzamo zamazeri fore hu'ne.
14 Og Ordet vart kjøt og feste bu hjå oss, og me skoda herlegdomen hans, ein sovoren herlegdom som ein einboren Son hev frå Far sin, full av nåde og sanning.
Ana Kemo vahe fore huteno, tagri'ene mani'ne. Agri masazama'a tagra ke'none, magoke ante'nea Ne'mo hanave'ane masa zama'ane Nefantegati e'ne. Asunku zamo'ene tamage kemo'a avite'nea Nere.
15 Johannes vitnar um honom og ropar ut: «Han var det eg sagde soleis um: Den som kjem etter meg, hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.»
Joni'a huama huno Agriku hu'ne. Agra kezatino amanage hu'ne, nagrama amama nehuana Agriku nehue, nagri namage'ma ne-emo'a, nagrira nagateretfa hu'ne. Na'ankure nagra fore osu'nogeno Agra pusante fore huno mani'neane.
16 Ja, av hans fullnad hev me alle fenge, og det nåde på nåde;
Higeta tagra ana maka'mota hakare zana Agripi avitenefinti e'nerunkeno, asunku huranteno muse zama'a agumpi agumpi huno neramie.
17 for lovi vart gjevi gjenom Moses, nåden og sanningi vart til ved Jesus Kristus.
Na'ankure kasegea Mosesempi tami'ne. Hagi asunku'zane tamage kea, Jisas Kraisimpi tami'ne.
18 Aldri hev nokon set Gud; den einborne Sonen, som er i fanget åt Faderen, han hev gjort honom kjend.
Mopafi vahe'mo'a magore huno Anumzana onketfa hu'ne. Anumzamofo mofavrea magoke mani'neno, Nafa'amofo asumpinka mani'ne, Agra'a Anumzana mani'neno huama hu'ne.
19 So var vitnemålet Johannes gav då jødarne sende prestar og levitar frå Jerusalem, som skulde spyrja honom: «Kven er du?»
Hagi Jiu kva vahe'mo'za, mono kva pristi vahe'ene Livae vahera Jerusalemi kumateti huma zamantage'za Jonina antahigeku vu'za, Kagra azage? hu'za ome antahige'naze.
20 Då sagde han beint ut, og dulde ikkje fyre det; han sagde beint ut: «Eg er ikkje Messias.»
Antahigageno'a agra huama nehuno vahane osuno, huama huno, Nagra tamazahu nera Kraisi'na omani'noe.
21 «Kva er du då?» spurde dei. «Er du Elia?» «Nei, det er eg ikkje, » sagde han. «Er du profeten?» «Nei, » svara han.
Hige'za, hagi azaga mani'nane? Elaijago? hu'za hazageno, a'o, nagra Elaijana omani'noe huno hige'za, kagra kasnampa nero? hu'za antahigageno, agra kezmi nona huno, i'o huno hu'ne.
22 «Kven er du?» sagde dei då - «so me hev eit svar å gjeva deim som hev sendt oss! Kva segjer du um deg sjølv?»
Hagi hurantagetama e'nona vahe ome zamasmisunku nehune. Azaga mani'nane huta kagrikura ome zamasmigahune? Kagragura azage hunka nehane?
23 Han sagde: «Eg er røysti som ropar i heidi: «Beinka vegen åt Herren!» som profeten Jesaja segjer.»
Hazageno Agra anage hu'ne, Mago Kezanke ka'ma mopafi mani'neno keza tino, Ramofo ka azeri ante fatgo hiho huno Aisaia kasnampa ne'mo korapa hunte'nea ne' mani'noe. (Ais 40:3.)
24 Dei som var sende, høyrde til farisæarflokken.
Hu'zmantage'za e'naza Farisi vahe'mo'za,
25 So spurde dei honom: «Kvi døyper du då, når du ikkje er Messias, og ikkje Elia, og ikkje profeten?»
zamagra antahige'za, amanage agriku hu'naze, kagra Kraisigafi, Elaijagafi, mago Kasnampa ne'ma omaninenka, nahigenka mono tina fre nezmantane?
26 «Eg døyper med vatn, » svara Johannes; «midt ibland dykk stend ein som de ikkje kjenner:
Joni'a kenona zamirera anage hu'ne, nagra amne tintfanteti mono tina frenermantoe. Hu'neanagi tamagri amunompina magora tamagra keta antahita osu'naza ne' oti'ne.
27 han som kjem etter meg, og som eg ikkje er verdig til å løysa skobandet åt.»
E'ima Agra nagri nmage'ma esanimofona Agri aga'nona knare osu'noankina katu ofegahue.
28 Dette gjekk fyre seg i Betania, på hi sida åt Jordan, der Johannes var og døypte.
Ana nanekea Betani kumara Jodani timofo asoparega Joni'ma mono tima frenezmanterega antahigazageno zmasami'ne.
29 Dagen etter ser han Jesus koma burt imot seg, og segjer: «Sjå der er Guds lamb, som tek burt verdsens synd!
Anante kotigeno Jisasi'a agrite egeno negeno, Joni'a amanage hu'ne, keho, Anumzamofo Sipisipi anentara, ama mopafi vahe'mokizmi kumira, Agra eri atregahie!
30 Det er han eg sagde det um: Etter meg kjem ein mann som hev vorte fyre meg; for han var til fyrr enn eg.
Ama'ne ana nera, Agriku'ma hu'na nagrama kema hu'noana, nagri namge'ma esnia nera, nagrira nagatereno ra agi eri'nea nere, nagra fore osu'nogeno, Agra korapa Agraragisa mani'nea nere.
31 Eg kjende honom ikkje, men for di han skulde openberrast åt Israel, difor er det eg er komen og døyper med vatn.»
Nagra antahi'na ke'na Agrira osu'noanagi, Israeli vahe'mo'za Agrira antahiza keza hanaze hu'na, nagra ena mono tina eme frezmante'noe.
32 Og Johannes vitna: «Eg hev set Anden dala ned som ei duva frå himmelen, og han stana yver honom.
Joni'a huama huno amanage hu'ne, Nagra kogeno Avamura maho namamo hiaza huno monafinti eramino Agrite emanige'na ke'noe.
33 Eg kjende honom ikkje, men han som sende meg til å døypa med vatn, han sagde til meg: «Den du ser Anden dalar ned imot og stanar yver, han er den som døyper med den Heilage Ande.»
Nagra ke'na antahi'na Agrira osu'noanagi, mono tima frezmanto huno'ma hunante'nea ne'mo'a anage huno nasmi'ne, kesnankenoma Avamumo'ma monafinkati'ma eramino Agrite'ma emani'nea ne'mo, Agra Ruotge Avamupina mono tina fre zamantegahie hu'ne.
34 Og eg hev set det, og hev vitna at han er Guds Son.»
Nagrani'a kete'na, huama hu'na ama Anumzamofo mofavre hu'na neramasmue.
35 Andre dagen stod Johannes der atter med tvo av læresveinarne sine.
Anante zupa Joni'a, amage'ma nenta'a disaipoli netrema'ane oti'neno,
36 Då ser han Jesus, som kom gangande, og segjer: «Sjå der er Guds lamb!»
Jisasi'a ne-egeno Joni'a negeno amanage huno hu'ne, Keho, amu Anumzamofo Sipisipi anentare,
37 Dei tvo læresveinarne høyrde kva han sagde, og fylgde etter Jesus.
anage hige'ne, Joni amagema nenta'a disaipol netremoke nentahi'ne, Jisasi amage'anteke vu'na'e.
38 Då snudde Jesus seg, og då han såg dei fylgde etter honom, sagde han til deim: «Kva vil de?» «Kvar bur du, rabbi?» spurde dei - rabbi tyder meister -.
Jisasi'a amage'a nevakeno rukrahe huno neznageno, Na'anku nehakra'e? huno znantahigege'ne, Rempi hurami ne'moka inante Kagra nemanine? hu'ne antahigena'e.
39 «Kom, so skal de sjå!» svara han. So gjekk dei med honom, og såg kvar han budde, og dei vart verande hjå honom den dagen. Det var ikring tiande timen.
Agra anage zanagriku hu'ne, E'netna tanagratani'a emege'o hige'ne, Agrane vuke nemania nonkuma omenege'ne ana zupa Agrane mani'nakeno, 4 kiloki hu'ne.
40 Andreas, bror åt Simon Peter, var ein av dei tvo som hadde høyrt ordi hans Johannes og fylgt etter Jesus.
Hagi nanterana mago'mo Joni hiankema antahiteno Jisasi amage'ma vu'nea nera Endru'e, Saimon Pitana nefu'e.
41 Han finn fyrst bror sin, Simon, og segjer til honom: «Me hev funne Messias!» - Messias er det same som Kristus -.
Hagi Endru'a, Jisasima keteno pusante Endru'a nefu Saimoni keno, amanage huno asami'ne. Tagra hago Mesaiana hakreta erifore hu'none. (E'i ana agima eri rukrehe'ma hu'neana Kraisi'e hu'ne.)
42 Han tok honom med seg til Jesus. Jesus såg på honom og sagde: «Du er Simon Johannesson; du skal kallast Kefas!» - Kefas er det same som Peter -.
Jisasinte Endru'a, Saimonina avreno vu'ne. Vigeno Jisasi'a negeno anage huno asmi'ne, Kagra Saimonige Joni nemofoga mani'nane, kagri kagi'a Sifasi'e hugahaze. (E'i ana agima eri rukrehe'ma hu'neana Pita'e hu'ne.)
43 Dagen etter vilde Jesus taka ut og fara til Galilæa. Han møter Filip, og segjer til honom: «Fylg meg!»
Mseno kotigeno Jisasi'a Galili vunaku nehuno Filipi ome negeno, Nagri namage anto hu'ne.
44 Filip var frå Betsaida, same byen som Andreas og Peter var ifrå.
Hanki Filipi'a Betsaidati ne' Andrune, Pitakiznia rankuma zani'areti nere.
45 Filip møter Natanael, og segjer til honom: «Me hev funne den som Moses hev skrive um i lovi, og som profetarne hev skrive um; det er Jesus Josefsson frå Nasaret.»
Filipi'a, Natanieli'e nehaza ne' kefore huteno amanage huno asmi'ne, Mosesi'ene kasnampa vahe'mo'zama avontafepima agenke'ama krente'naza Ne'ma, Nazareti kumateti Josefe nemofo Jisasi'e hu'naza nera hago hakreta erifore hu'none, huno asmi'ne.
46 «Kann det koma noko godt frå Nasaret?» sagde Natanael. «Kom og sjå!» svara Filip.
Natanieli'a anage huno Filipina antahige'ne, Nazaretia knare'zana efore hugahio? Filipi'a anage hu'ne, kagraka'a enka emego.
47 Jesus såg Natanael koma burt imot seg, og sagde um honom: «Sjå der er ein egte israelit, ein som det ikkje finst svik i!»
Natanieli'a Agritega ne-egeno Jisasi'a negeno amanage hu'ne, Keho, tamage Israeli vahere agu'afina havige hu'zana omne'ne!
48 Natanael segjer til honom: «Kvar kjenner du meg ifrå?» «Eg såg deg då du var under fiketreet, fyrr Filip ropa på deg, » svara Jesus.
Natanieli'a Agriku anage hu'ne. Kagra inankna hunka nagrira nage'nane? Jisasi'a ke'nona huno amanage hu'ne, Filipi'a kagi osu'negenka fiki zafa agafafi mani'nanke'na ko kage'noe.
49 Då tok Natanael til ords og sagde til honom: «Rabbi, du er Guds Son, du er Israels konge!»
Higeno Natanieli'a Agri ke'nona amanage hu'ne, Hurami nere, Kagra fatgo hunka Anumzamofo nemofoga mani'nane. Kagra Israeli vahe'mokizmi Kini nere.
50 «Trur du for di eg sagde deg at eg hadde set deg innunder fiketreet?» svara Jesus; «du skal få sjå større ting enn det.
Higeno, Jisasi'a ke'are anage huno asmi'ne, Na'ankure Nagrama hu'na fiki zafa agafafi mani'nanke'na kage'noema huazanku kamentinti nehano? Henka'a agatere'neaza ruzahu'za kagra kegahane.
51 Det segjer eg dykk for visst og sant, » sagde han med honom: «De skal sjå himmelen open og Guds englar stiga upp og stiga ned yver Menneskjesonen.»
Higeno Jisasi'a mago'ane amanage huno Natanielina asami'ne, Tamagerafa hu'na Nagra kagrira negasamue, kagra negesankeno mona kafamo'a anagisigeno, Anumzamofo ankero zagamo'za, Vahe'mofo Mofavrere mareriza tamiza nehanigenka kegahane.
