Johannes 9
1 Då han gjekk frametter, fekk han sjå ein mann som hadde vore blind frå han var fødd.
Jesu loe loklam ah caeh, to naah tapen tangsuek hoi mikmaeng kami to a hnuk.
2 Læresveinarne spurde honom: «Rabbi, kven er det som hev synda, han eller foreldri hans, sidan han laut koma til verdi blind?»
A hnukbang kaminawk mah anih khaeah, Rabbi, hae kami loe angmah ih zaehaih pongah maw, to tih ai boeh loe amno ampanawk zaehaih pongah maw mik maengh? tiah dueng o.
3 «Dei hev ikkje synda, korkje han eller foreldri hans, » svara Jesus, «men det var for di Guds verk skulde syna seg på honom.
Jesu mah, Angmah zaehaih pongah na ai, amno ampanawk zaehaih pongah doeh na ai: toe anih khaeah Sithaw toksakhaih to amtueng tih.
4 So lenge det er dag, lyt me gjera hans verk som hev sendt meg; det kjem ei natt då ingen kann gjera noko verk.
Khodai naah kai patoehkung ih tok to ka sak han oh: khoving naah loe mi doeh toksah thai mak ai.
5 Medan eg er i verdi, er eg ljoset åt verdi.»
Kia long ah ka oh nathung, kai loe long aanghaih ah ka oh, tiah a naa.
6 Med so sagt sputta han på jordi og laga ei gyrma av sputtet; den gyrma smurde han på augo hans
Hae loknawk a thuih pacoengah, anih mah long ah tamtui pathoih moe, long to tamtui hoiah kanaem ah pathluem; to pacoengah mikmaeng ih mik to long kanaem hoiah a nok pae,
7 og sagde til honom: «Gakk og två deg i Siloadammen!» - Siloa tyder sendemann -. So gjekk han’stad og tvo seg, og då han kom att, kunde han sjå.
caeh ah loe kangbuem Siloam tuili (thuih koehhaih loe patoeh tih haih ih ni) ah amsae ah, tiah a naa.
8 Då sagde grannarne og dei som jamleg hadde set honom fyrr - for han var ein tiggar: «Er’kje det han som sat og bad seg?»
Imtaeng kaminawk hoi anih loe mikmaeng ni, tiah hnuzong kaminawk mah, Hae kami loe anghnut moe, minawk khaeah ban patueng kami na ai maw? tiah thuih o.
9 «Jau, det er han, » sagde andre. Endå andre sagde: «Nei, men han er lik honom.» Sjølv sagde han: «Det er eg.»
Thoemto kaminawk mah, Hae kami loe anih to ni, tiah thuih o, kalah thoemto kaminawk mah loe, Hae kami loe anih hoiah anghmong, tiah thuih o: toe mikmaeng mah to kami loe kai ni, tiah a naa.
10 «Korleis vart augo dine opna?» sagde dei då.
Nihcae mah anih khaeah, Kawbangmaw na mik amtueng? tiah a naa o.
11 Han svara: «Den mannen som dei kallar Jesus, laga ei gyrma og smurde på augo mine og sagde til meg: «Gakk til Siloa og två deg!» So gjekk eg’stad og tvo meg, og då fekk eg syni mi.»
Anih mah, Jesu, tiah kawk ih kami mah long to kanaem ah pathluem moe, ka mik ah ang nok pae, to pacoengah kangbuem Siloam tuili ah amsaeh hanah ang thuih; ka caeh moe, kam saeh naah, ka mik hae amtueng, tiah pathim pae.
12 «Kvar er han, den mannen?» spurde dei. «Eg veit ikkje, » segjer han.
Nihcae mah anih khaeah, To kami loe naa ah maw oh? tiah dueng o. Anih mah, Ka panoek ai, tiah a naa.
13 Dei fører honom til farisæarane, han som hadde vore blind.
Nihcae mah mikmaeng to Farasinawk khaeah hoih o.
14 Det var på ein kviledag Jesus laga gyrma og opna augo hans.
Sabbath niah Jesu mah long to kanaem ah pathluem moe, mikmaeng to ngantuisak.
15 So spurde dei honom att, farisæarane og, korleis han hadde fenge syni si. «Han lagde ei gyrma på augo mine, » svara han; «so tvo eg meg, og no ser eg.»
Farasinawk mah doeh na mik loe kawbangmaw amtueng, tiah dueng o. Anih mah nihcae khaeah, Anih mah long kanaem to ka mik ah ang nok pae, tui hoiah mik ka pasaeh naah, ka mik hae amtueng, tiah a naa.
16 Då sagde nokre av farisæarane: «Den mannen er ikkje frå Gud, sidan han ikkje held kviledagen.» Andre sagde: «Korleis kann ein syndug mann gjera slike teikn?» Og dei var usams um dette.
To naah thoemto Farasinawk mah, Hae kami loe Sabbath ni za ai pongah, Sithaw khae ih kami na ai ni, tiah thuih o. Kalah kaminawk mah loe, Kazae kami mah kawbangmaw hae baktih dawnrai hmuennawk to sah tih, tiah a naa o. To pongah maeto hoi maeto ampraek o.
17 So segjer dei til den blinde att: «Kva segjer du um honom, sidan han hev opna augo dine?» «Han er ein profet, » svara han.
Nihcae mah mikmaeng khaeah, Na mik amtuengsak kami to kawbangmaw na poek? tiah dueng o let. To naah anih mah, To kami loe Tahmaa ni, tiah a naa.
18 Då vilde ikkje jødarne tru det um honom at han hadde vore blind og fenge syni si, fyrr dei hadde henta foreldri åt honom som hadde fenge syni si.
Toe Judahnawk mah hae kami loe mikmaengh, toe vaihi loe mik amtueng boeh, tito mik amtueng kami ih amno hoi ampa kawk ai karoek to tang o ai.
19 Dei spurde deim: «Er dette son dykkar som de segjer er fødd blind? Korleis hev det seg då at han no ser?»
Nihcae mah to kami ih amno hoi ampa khaeah, Anih loe tapen tangsuek nathuem hoiah mik a maeng boeh, tiah na thuih hoi ih nanghnik ih capa maw? Kawbangmaw vaihi anih ih mik amtueng pae? tiah dueng o.
20 «Me veit at dette er vår son, og at han er fødd blind, » svara foreldri hans;
Anih ih amno hoi ampa mah nihcae khaeah, Hae kami loe kaihnik ih capa ni, anih loe tapen tangsuek na hoiah mikmaeng boeh:
21 «men korleis det hev seg at han no ser, det veit me ikkje, og kven som hev opna augo hans, veit me’kje heller. Spør honom sjølv! Han er gamall nok; han kann sjølv svara for seg.»
toe kawbangmaw vaihi a mik amtueng pae let, mi mah maw a mik amtuengsak, tito ka panoek hoi ai: anih loe saning akoep boeh: to pongah angmah khaeah dueng oh: anih mah angmah kawng to thui tih hmang, tiah a naa hoi.
22 Det sagde foreldri hans av di dei var rædde jødarne; for jødarne var alt samrådde um at den som kanna honom for Messias, skulde støytast ut or synagoga;
Mi kawbaktih doeh Anih loe Kri ni, tiah thui kami loe sineko hoiah pathok si, tiah Judahnawk palung adue o; Judah kaminawk to a zit hoi pongah ni, anih ih amno hoi ampa mah to tiah lokthuih hoi.
23 difor var det foreldri hans sagde: «Han er gamall nok; spør honom sjølv!»
To pongah, anih ih amno hoi ampa mah anih loe saning akoep boeh; angmah khaeah dueng oh, tiah a thuih pae hoi.
24 So henta dei andre gongen til seg den mannen som hadde vore blind, og sagde til honom: «Gjev Gud æra! Me veit at denne mannen er ein syndar!»
Nihcae mah mikmaeng to kawk o let moe, anih khaeah, Sithaw to mah pakoeh ah: hae kami loe kami zae, tiah ni ka panoek o, tiah a naa o.
25 «Um han er ein syndar, veit eg ikkje, » svara han; «eitt veit eg: eg var blind, og no ser eg.»
Anih mah, Hae kami loe kami zae maw, kami zae ai, tito ka panoek ai: hmuen maeto ka panoek ih oh, kai loe canghniah mik ka maengh, toe vaihi loe mik amtueng boeh, tiah a naa.
26 «Kva gjorde han med deg?» sagde dei då; «korleis gjekk det til at han opna augo dine?»
To naah nihcae mah anih khaeah, Anih mah tih maw ang sak pae? Anih mah na mik to kawbangmaw amtuengsak? tiah dueng o let.
27 «Eg hev alt sagt dykk det, » svara han, «og de agta ikkje på det; kvi vil de høyra det upp att? Kann henda de og vil verta læresveinarne hans?»
Anih mah nihcae khaeah, Kang thui o boeh, toe na tahngai o ai: tikhoe thaih let han na koeh o loe? Nangcae doeh Anih hnukbang kami ah oh hanah na koeh o maw? tiah a naa.
28 Då skjelte dei honom ut og sagde: «Du er hans læresvein, men me er Moses’ læresveinar.
To naah nihcae mah anih to zoeh o, Nang loe Anih hnukbang kami ah na oh, toe kaicae loe Mosi hnukbang kami ah ni ka oh o.
29 Me veit at Gud hev tala til Moses, men um denne veit me ikkje kvar han er ifrå.»
Sithaw mah Mosi khaeah ni lokthuih pae, tito ka panoek o: toe hae kami loe naa ih kami maw, tito ka panoek o ai, tiah a naa o.
30 «Då er det underlegt at de ikkje veit kvar han er ifrå, » svara mannen; «han hev då opna mine augo.
To kami mah nihcae khaeah, Dawnrai han oh, Anih loe naa ih kami maw, tito na panoek o ai, toe anih mah ni ka mik hae amtuengsak.
31 Me veit at Gud ikkje høyrer på syndarar; men den som ottast honom og gjer etter hans vilje, den høyrer han.
Sithaw mah kami zaenawk ih lok tahngai ai, tito a panoek o: toe Sithaw to bok moe, a koehhaih sah kami ih lok loe, Anih mah tahngai pae.
Tapen tangsuek na hoi kaom mikmaeng to mik amtuengsak, tiah long oh tangsuek na hoi mi mah doeh thai vai ai vop. (aiōn g165)
33 Var’kje denne mannen komen frå Gud, kunde han ingen ting gjera.»
Hae kami loe Sithaw ih kami ai nahaeloe, anih mah tidoeh sah thai mak ai, tiah a naa.
34 Då ropa dei imot honom: «I synder er du fødd og boren, og du vil læra oss!» og kasta honom ut.
Nihcae mah anih khaeah, Kami zae ah tapen nang mah kaicae hae nang patuk maw? tiah a naa o. Anih to tasa bangah pathok o ving.
35 Jesus fekk høyra at dei hadde kasta honom ut, og då han møtte honom, sagde han til honom: «Trur du på Guds Son?»
Nihcae mah mikmaeng to haek o ving, tiah Jesu mah thaih; Jesu mah mikmaeng to hnuk naah, anih khaeah, Kami Capa to na tang maw? tiah a naa.
36 «Kven er det då, Herre, so eg kann tru på honom?» svara han.
To naah mikmaeng mah Jesu khaeah, Angraeng, Anih to ka tang thai hanah, Anih loe mi maw? tiah a naa.
37 Du hev set honom, sagde Jesus; «det er den som no talar med deg.»
Jesu mah anih khaeahAnih to na hnuk boeh bae, nang hoi lokpae kami loe anih to boeh ni, tiah a naa.
38 «Eg trur, Herre!» sagde mannen og kasta seg på kne for honom.
To naah mikmaeng mah, Angraeng, Ka tang, tiah thuih moe, Anih to a bok.
39 Og Jesus sagde: «Til doms er eg komen til denne verdi, so dei som ikkje ser, skal sjå, og dei som ser, skal verta blinde.»
Jesu mah, Kai loe mikmaengnawk mik amtuengsak moe, mik amtueng kaminawk mikmaengsak han hoi lokcaek han ih ni hae long nuiah kang zoh, tiah a naa.
40 Nokre farisæarar som var innmed honom, høyrde det og sagde: «Kann henda me og er blinde?»
Anih khae kaom thoemto Farasinawk mah to loknawk to thaih o naah, anih khaeah, Kaicae doeh mik ka maengh o maw? tiah a naa o.
41 Då sagde Jesus: «Var de blinde, so hadde de ikkje synd; men no segjer de: «Me ser» - og syndi dykkar vert verande der ho var.»
Jesu mah nihcae khaeah, Mik na maeng o nahaeloe, zaehaih na tawn o mak ai: toe kaicae loe mik amtueng, tiah vaihi na thuih o pongah, zaehaih na tawnh o, tiah a naa.
