Johannes 5
1 Ei tid etterpå var det ei av høgtiderne åt jødarne, og Jesus for upp til Jerusalem.
తతః పరం యిహూదీయానామ్ ఉత్సవ ఉపస్థితే యీశు ర్యిరూశాలమం గతవాన్|
2 Ved Saueporten i Jerusalem er det ein dam som dei på hebraisk kallar Betesda, med fem sulehallar kringum;
తస్మిన్నగరే మేషనామ్నో ద్వారస్య సమీపే ఇబ్రీయభాషయా బైథేస్దా నామ్నా పిష్కరిణీ పఞ్చఘట్టయుక్తాసీత్|
3 i deim låg det ei heil mengd med sjuke - blinde, halte, nomne - som venta på at vatnet skulle rørast upp;
తస్యాస్తేషు ఘట్టేషు కిలాలకమ్పనమ్ అపేక్ష్య అన్ధఖఞ్చశుష్కాఙ్గాదయో బహవో రోగిణః పతన్తస్తిష్ఠన్తి స్మ|
4 for ein engel for frå tid til tid ned i dammen og rørde upp vatnet, og den fyrste som då steig uti, etter at vatnet var upprørt, han vart frisk, kva sjukdom han so leid av.
యతో విశేషకాలే తస్య సరసో వారి స్వర్గీయదూత ఏత్యాకమ్పయత్ తత్కీలాలకమ్పనాత్ పరం యః కశ్చిద్ రోగీ ప్రథమం పానీయమవారోహత్ స ఏవ తత్క్షణాద్ రోగముక్తోఽభవత్|
5 No var det der ein mann som hadde dregest med sjukdomen sin i åtte og tretti år.
తదాష్టాత్రింశద్వర్షాణి యావద్ రోగగ్రస్త ఏకజనస్తస్మిన్ స్థానే స్థితవాన్|
6 Då Jesus såg honom liggja der, og fekk vita at han hadde vore sjuk i lang tid, sagde han til honom: «Vil du verta frisk?»
యీశుస్తం శయితం దృష్ట్వా బహుకాలికరోగీతి జ్ఞాత్వా వ్యాహృతవాన్ త్వం కిం స్వస్థో బుభూషసి?
7 «Herre, » svara den sjuke, «eg hev ingen som kann bera meg ned i dammen når vatnet tek til å rørast, og med eg er på vegen, stig ein annan ned fyre meg.»
తతో రోగీ కథితవాన్ హే మహేచ్ఛ యదా కీలాలం కమ్పతే తదా మాం పుష్కరిణీమ్ అవరోహయితుం మమ కోపి నాస్తి, తస్మాన్ మమ గమనకాలే కశ్చిదన్యోఽగ్రో గత్వా అవరోహతి|
8 Jesus segjer til honom: «Statt upp, tak sengi di og gakk!»
తదా యీశురకథయద్ ఉత్తిష్ఠ, తవ శయ్యాముత్తోల్య గృహీత్వా యాహి|
9 Og straks vart mannen frisk, og tok sengi si og gjekk. Det var ein kviledag dette hende;
స తత్క్షణాత్ స్వస్థో భూత్వా శయ్యాముత్తోల్యాదాయ గతవాన్ కిన్తు తద్దినం విశ్రామవారః|
10 difor sagde jødarne til den som hadde vorte lækt: «Det er kviledag! Du hev ikkje lov til å bera sengi.»
తస్మాద్ యిహూదీయాః స్వస్థం నరం వ్యాహరన్ అద్య విశ్రామవారే శయనీయమాదాయ న యాతవ్యమ్|
11 Han svara: «Den som gjorde meg frisk, han sagde til meg: «Tak sengi di og gakk!»»
తతః స ప్రత్యవోచద్ యో మాం స్వస్థమ్ అకార్షీత్ శయనీయమ్ ఉత్తోల్యాదాయ యాతుం మాం స ఏవాదిశత్|
12 Dei spurde honom: «Kva var det for ein mann som sagde til deg: «Tak sengi di og gakk?»»
తదా తేఽపృచ్ఛన్ శయనీయమ్ ఉత్తోల్యాదాయ యాతుం య ఆజ్ఞాపయత్ స కః?
13 Men den som hadde vorte lækt, visste ikkje kven det var, for Jesus hadde drege seg undan av di det var so mykje folk der på staden.
కిన్తు స క ఇతి స్వస్థీభూతో నాజానాద్ యతస్తస్మిన్ స్థానే జనతాసత్త్వాద్ యీశుః స్థానాన్తరమ్ ఆగమత్|
14 Sidan fekk Jesus sjå honom i templet og sagde til honom: «No hev du fenge att helsa di. Synda no ikkje meir! elles kunde det henda deg noko verre!»
తతః పరం యేశు ర్మన్దిరే తం నరం సాక్షాత్ప్రాప్యాకథయత్ పశ్యేదానీమ్ అనామయో జాతోసి యథాధికా దుర్దశా న ఘటతే తద్ధేతోః పాపం కర్మ్మ పునర్మాకార్షీః|
15 Mannen gjekk av stad og sagde med jødarne at det var Jesus som hadde gjort honom frisk.
తతః స గత్వా యిహూదీయాన్ అవదద్ యీశు ర్మామ్ అరోగిణమ్ అకార్షీత్|
16 Og difor forfylgde jødarne Jesus, sidan han gjorde slikt på ein kviledag.
తతో యీశు ర్విశ్రామవారే కర్మ్మేదృశం కృతవాన్ ఇతి హేతో ర్యిహూదీయాస్తం తాడయిత్వా హన్తుమ్ అచేష్టన్త|
17 Han svara deim: «Far min arbeider til no; eg arbeider og.»
యీశుస్తానాఖ్యత్ మమ పితా యత్ కార్య్యం కరోతి తదనురూపమ్ అహమపి కరోతి|
18 Difor var jødarne endå meir huga på å drepa honom, sidan han ikkje berre braut helgi, men jamvel kalla Gud Far sin, og gjorde seg sjølv lik med Gud.
తతో యిహూదీయాస్తం హన్తుం పునరయతన్త యతో విశ్రామవారం నామన్యత తదేవ కేవలం న అధికన్తు ఈశ్వరం స్వపితరం ప్రోచ్య స్వమపీశ్వరతుల్యం కృతవాన్|
19 So tok Jesus til ords og sagde til deim: «Det segjer eg dykk for visst og sant: Sonen kann ingen ting gjera av seg sjølv, anna enn det han ser Faderen gjer; for det han gjer, det gjer Sonen og like eins.
పశ్చాద్ యీశురవదద్ యుష్మానహం యథార్థతరం వదామి పుత్రః పితరం యద్యత్ కర్మ్మ కుర్వ్వన్తం పశ్యతి తదతిరిక్తం స్వేచ్ఛాతః కిమపి కర్మ్మ కర్త్తుం న శక్నోతి| పితా యత్ కరోతి పుత్రోపి తదేవ కరోతి|
20 For Faderen Sonen kjær, og syner honom alt det han gjer sjølv, og han skal syna honom større verk enn desse, so de skal koma til å undrast.
పితా పుత్రే స్నేహం కరోతి తస్మాత్ స్వయం యద్యత్ కర్మ్మ కరోతి తత్సర్వ్వం పుత్రం దర్శయతి; యథా చ యుష్మాకం ఆశ్చర్య్యజ్ఞానం జనిష్యతే తదర్థమ్ ఇతోపి మహాకర్మ్మ తం దర్శయిష్యతి|
21 For liksom Faderen vekkjer upp dei daude og gjev deim liv, soleis gjev Sonen og liv åt kven han vil.
వస్తుతస్తు పితా యథా ప్రమితాన్ ఉత్థాప్య సజివాన్ కరోతి తద్వత్ పుత్రోపి యం యం ఇచ్ఛతి తం తం సజీవం కరోతి|
22 For Faderen dømer ikkje heller nokon, men hev gjeve heile domen yver til Sonen,
సర్వ్వే పితరం యథా సత్కుర్వ్వన్తి తథా పుత్రమపి సత్కారయితుం పితా స్వయం కస్యాపి విచారమకృత్వా సర్వ్వవిచారాణాం భారం పుత్రే సమర్పితవాన్|
23 so alle skal æra Sonen som dei ærar Faderen. Den som ikkje ærar Sonen, ærar ikkje Faderen, som hev sendt honom.
యః పుత్రం సత్ కరోతి స తస్య ప్రేరకమపి సత్ కరోతి|
24 Det segjer eg dykk for visst og sant: Den som høyrer mitt ord og trur den som sende meg, han hev ævelegt liv, og kjem ikkje for domen, men hev gjenge yver frå dauden til livet. (aiōnios g166)
యుష్మానాహం యథార్థతరం వదామి యో జనో మమ వాక్యం శ్రుత్వా మత్ప్రేరకే విశ్వసితి సోనన్తాయుః ప్రాప్నోతి కదాపి దణ్డబాజనం న భవతి నిధనాదుత్థాయ పరమాయుః ప్రాప్నోతి| (aiōnios g166)
25 Det segjer eg dykk for visst og sant: Det kjem ei tid, ja, ho hev alt kome, då dei daude skal høyra røysti åt Guds Son, og dei som lyder på henne, skal liva.
అహం యుష్మానతియథార్థం వదామి యదా మృతా ఈశ్వరపుత్రస్య నినాదం శ్రోష్యన్తి యే చ శ్రోష్యన్తి తే సజీవా భవిష్యన్తి సమయ ఏతాదృశ ఆయాతి వరమ్ ఇదానీమప్యుపతిష్ఠతి|
26 For liksom Faderen hev liv i seg sjølv, so gav han og Sonen den gåva at han hev liv i seg sjølv;
పితా యథా స్వయఞ్జీవీ తథా పుత్రాయ స్వయఞ్జీవిత్వాధికారం దత్తవాన్|
27 og han gav honom fullmagt til å halda dom, av di han er ein menneskjeson.
స మనుష్యపుత్రః ఏతస్మాత్ కారణాత్ పితా దణ్డకరణాధికారమపి తస్మిన్ సమర్పితవాన్|
28 De må ikkje undrast på det! For det kjem ein time då alle dei som ligg i graverne skal høyra hans røyst,
ఏతదర్థే యూయమ్ ఆశ్చర్య్యం న మన్యధ్వం యతో యస్మిన్ సమయే తస్య నినాదం శ్రుత్వా శ్మశానస్థాః సర్వ్వే బహిరాగమిష్యన్తి సమయ ఏతాదృశ ఉపస్థాస్యతి|
29 og dei skal koma ut; dei som hev gjort godt, skal standa upp til liv, og dei som hev gjort vondt, skal standa upp til dom.
తస్మాద్ యే సత్కర్మ్మాణి కృతవన్తస్త ఉత్థాయ ఆయుః ప్రాప్స్యన్తి యే చ కుకర్మాణి కృతవన్తస్త ఉత్థాయ దణ్డం ప్రాప్స్యన్తి|
30 Eg kann ikkje gjera noko av meg sjølv; eg dømer etter det eg høyrer, og domen min er rettferdig; for eg gjeng ikkje etter min eigen vilje, men etter hans vilje som sende meg.
అహం స్వయం కిమపి కర్త్తుం న శక్నోమి యథా శుణోమి తథా విచారయామి మమ విచారఞ్చ న్యాయ్యః యతోహం స్వీయాభీష్టం నేహిత్వా మత్ప్రేరయితుః పితురిష్టమ్ ఈహే|
31 Dersom eg vitnar um meg sjølv, so sæter ikkje vitnemålet mitt.
యది స్వస్మిన్ స్వయం సాక్ష్యం దదామి తర్హి తత్సాక్ష్యమ్ ఆగ్రాహ్యం భవతి;
32 Det er ein annan som vitnar um meg, og eg veit at det vitnemålet han gjev meg, er sant.
కిన్తు మదర్థేఽపరో జనః సాక్ష్యం దదాతి మదర్థే తస్య యత్ సాక్ష్యం తత్ సత్యమ్ ఏతదప్యహం జానామి|
33 De hev sendt bod til Johannes, og han hev vitna for sanningi.
యుష్మాభి ర్యోహనం ప్రతి లోకేషు ప్రేరితేషు స సత్యకథాయాం సాక్ష్యమదదాత్|
34 Men eg tek ikkje mot vitnemål av noko menneskje; dette nemner eg berre av di eg gjerne vil de skal frelsast.
మానుషాదహం సాక్ష్యం నోపేక్షే తథాపి యూయం యథా పరిత్రయధ్వే తదర్థమ్ ఇదం వాక్యం వదామి|
35 Han var lampa som brann og skein, og de hadde hug til å gleda dykk eit bil i ljoset hans.
యోహన్ దేదీప్యమానో దీప ఇవ తేజస్వీ స్థితవాన్ యూయమ్ అల్పకాలం తస్య దీప్త్యానన్దితుం సమమన్యధ్వం|
36 Men eg hev eit vitnemål som er større enn det frå Johannes; for dei verki som Far min hev gjeve meg, og vil eg fullføra, sjølve dei verki eg gjer, vitnar um meg at Faderen hev sendt meg.
కిన్తు తత్ప్రమాణాదపి మమ గురుతరం ప్రమాణం విద్యతే పితా మాం ప్రేష్య యద్యత్ కర్మ్మ సమాపయితుం శక్త్తిమదదాత్ మయా కృతం తత్తత్ కర్మ్మ మదర్థే ప్రమాణం దదాతి|
37 Og Faderen, som sende meg, hev sjølv vitna um meg. Hans røyst hev de aldri høyrt, og hans skapnad hev de aldri set,
యః పితా మాం ప్రేరితవాన్ మోపి మదర్థే ప్రమాణం దదాతి| తస్య వాక్యం యుష్మాభిః కదాపి న శ్రుతం తస్య రూపఞ్చ న దృష్టం
38 og hans ord ber de ikkje i hjarta dykkar; for den han sende, honom trur de ikkje.
తస్య వాక్యఞ్చ యుష్మాకమ్ అన్తః కదాపి స్థానం నాప్నోతి యతః స యం ప్రేషితవాన్ యూయం తస్మిన్ న విశ్వసిథ|
39 De granskar skrifterne av di de tenkjer at de hev eit ævelegt liv i deim, og dei er det som vitnar um meg. (aiōnios g166)
ధర్మ్మపుస్తకాని యూయమ్ ఆలోచయధ్వం తై ర్వాక్యైరనన్తాయుః ప్రాప్స్యామ ఇతి యూయం బుధ్యధ్వే తద్ధర్మ్మపుస్తకాని మదర్థే ప్రమాణం దదతి| (aiōnios g166)
40 Og endå vil de ikkje koma til meg, so de kann hava liv.
తథాపి యూయం పరమాయుఃప్రాప్తయే మమ సంనిధిమ్ న జిగమిషథ|
41 Eg tek ikkje mot æra av menneskje,
అహం మానుషేభ్యః సత్కారం న గృహ్లామి|
42 men eg kjenner dykk og for at de ikkje hev kjærleiken til Gud i dykk.
అహం యుష్మాన్ జానామి; యుష్మాకమన్తర ఈశ్వరప్రేమ నాస్తి|
43 Eg er komen i far min’s namn, og de tek ikkje imot meg; kjem ein annan i sitt eige namn - honom tek de imot!
అహం నిజపితు ర్నామ్నాగతోస్మి తథాపి మాం న గృహ్లీథ కిన్తు కశ్చిద్ యది స్వనామ్నా సమాగమిష్యతి తర్హి తం గ్రహీష్యథ|
44 Korleis kann de tru, de som tek imot æra av kvarandre, men ikkje søkjer den æra som kjem frå den einaste Gud?
యూయమ్ ఈశ్వరాత్ సత్కారం న చిష్టత్వా కేవలం పరస్పరం సత్కారమ్ చేద్ ఆదధ్వ్వే తర్హి కథం విశ్వసితుం శక్నుథ?
45 De må’kje tenkja eg vil klaga dykk for far min! Det er ein som klagar dykk, Moses, han som de hev sett dykkar von til.
పుతుః సమీపేఽహం యుష్మాన్ అపవదిష్యామీతి మా చిన్తయత యస్మిన్, యస్మిన్ యుష్మాకం విశ్వసః సఏవ మూసా యుష్మాన్ అపవదతి|
46 For trudde de Moses, so trudde de meg; for det er meg han hev skrive um.
యది యూయం తస్మిన్ వ్యశ్వసిష్యత తర్హి మయ్యపి వ్యశ్వసిష్యత, యత్ స మయి లిఖితవాన్|
47 Men når de ikkje trur hans skrifter, korleis skal de då tru mine ord?»
తతో యది తేన లిఖితవాని న ప్రతిథ తర్హి మమ వాక్యాని కథం ప్రత్యేష్యథ?
