< Johannes 3 >
1 Det var ein mann av farisæarflokken som heitte Nikodemus, ein av rådsherrarne åt jødarne.
O KEKAHI kanaka o ka poe Parisaio, o Nikodemo kona inoa, he alii o na Iudaio:
2 Han kom ein gong til Jesus um natti og sagde: «Rabbi, me veit at du er ein lærar som er komen frå Gud; for ingen kann gjera desse teikni som du gjer, utan Gud er med honom.»
Hele aku la ia io Iesu la i ka po, i aku la ia ia, E Rabi, ua ike makou he kumu oe i hele mai nei mai ke Akua mai: no ka mea, aole e hiki i kekahi kanaka ke hana i keia mau hana mana au e hana nei, ke ole ke Akua me ia.
3 Jesus svara: «Det segjer eg deg for sant og visst: Ingen kann sjå Guds rike utan han vert fødd på nytt.»
Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, Oiaio, he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oe, Ina e hanau hou ole ia ke kanaka, aole e hiki ia ia ke ike aku i ke aupuni o ke Akua.
4 Nikodemus segjer til honom: «Korleis kann ein som er gamall verta fødd? han kann då vel ikkje koma inn i livet åt mor si andre gongen, og fødast til verdi!»
Ninau aka la o Nikodemo ia ia, Pehea la e hiki ai i ke kanaka ke hanauia i kona wa kahiko? e hiki anei ia ia ke komo hoa iloko o ka opu o kona makuwahine, a e hanauia mai?
5 Jesus svara: «Det segjer eg deg for sant og visst: Utan ein vert fødd av vatn og ånd, kann han ikkje koma inn i Guds rike.
Olelo mai la o Iesu, Oiaio, he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oe, Ina e hanau ole ia ke kanaka i ka wai, a me ka Uhane, aole e hiki ia ia ke komo iloko o ke aupuni o ke Akua.
6 Det som er født av kjøtet, er kjøt, og det som er født av åndi, er ånd.
O ka mea i hanauia na ke kino, he kino no ia; a o ka mea i hanauia na ka Uhane, he uhane ia.
7 Undrast ikkje på at eg sagde med deg: De lyt fødast på nytt!
Mai kahaha kou naau i ka'u i olelo aku ai ia oe, E pau oukou i ka hanau hou e pono ai.
8 Vinden blæs kvar han vil, og du høyrer han tyt, men du veit ikkje kvar han kjem ifrå eller kvar han fer av. So er det med kvar som er fødd av åndi».
Ke pa nei ka makani i kana wahi i makemake ai, a lohe no oe i kona halulu, aole nae oe i ike i kana wahi i hele mai ai, aole hoi i kana wahi e hele aku ai: pela hoi na mea a pau i hanauia e ka Uhane.
9 «Korleis kann det ganga til?» spurde Nikodemus.
Olelo aku la o Nikodemo, i aku la, Pehea la e hiki ai keia mau mea.
10 «Du er Israels lærar, og veit ikkje det!» svara Jesus.
Olelo mai la o Iesu, i mai la ia ia. He kumu oe na ka Iseraela, aole anei oe i ike ia mau mea?
11 «Det segjer eg deg for visst og sant: Me talar um det me veit, og vitnar um det me hev set, men de tek ikkje imot vitnemålet vårt!
Oiaio, he oiaio ka'u olelo aku nei ia oe, O ka makou mea i ike ai, o ka makou ia e olelo nei, a o ka makou mea i nana'i, oia ka makou e hoike nei; aole hoi oukou i hoomaopopo i ka mea a makou e hoike nei.
12 Når eg hev tala til dykk um det som høyrer jordi til, og de ikkje trur, korleis skal de då tru når eg talar til dykk um det som høyrer himmelen til?
Ina ua oleie wau i na mea o keia ao, a manaoio ole oukou, pehea la oukou e manaoio ai, ke olelo wau ia oukou i na mea iloko o ka lani?
13 Og ingen hev stige upp til himmelen utan han som steig ned frå himmelen, Menneskjesonen, som var i himmelen.
Aohe kanaka i pii iluna i ka lani, o ka mea wale no i iho mai, mai ka lani mai, o ke Keiki a ke kanaka, o ka mea iloko o ka lani.
14 Og liksom Moses lyfte upp ormen i øydemarki, soleis lyt Menneskjesonen lyftast upp,
A e like me ka Mose kau ana i ka nahesa iluna ma ka waonahele, pela e pono ai ke Keiki a ke kanaka e kaulia'i;
15 so kvar den som trur, skal hava æveleg liv i honom. (aiōnios )
I ole e make ka mea manaoio ia ia, aka, e loaa ia ia ke ola mau loa. (aiōnios )
16 For so elska Gud verdi at han gav Son sin, den einborne, so kvar den som trur på honom, ikkje skal verta fortapt, men hava ævelegt liv. (aiōnios )
No ka mea, na aloha nui mai ke Akua i ko ke ao nei, nolaila, ua haawi mai oia i kana Keiki hiwahiwa, i ole e make ka mea manaoio ia ia, aka, e loaa ia ia ke ola mau loa. (aiōnios )
17 For Gud sende ikkje Son sin til verdi so han skulde døma verdi, men so verdi skulde verta frelst ved honom.
Aole no hoi i hoouna mai ke Akua i kana Keiki i ke ao nei, i hoohewa'i oia i ko ke ao nei; aka, i ola'i ko ke ao nei ma o na la.
18 Den som trur på honom, vert ikkje dømd; den som ikkje trur, er alt dømd, for di han ikkje hev trutt på namnet åt Guds einborne Son.
O ka mea manaoio ia ia, aole ia e hoahewaia; aka o ka mea manaoio ole, ua hoahewaia oia ano, i kona manaoio ole i ka inoa o ke Keiki hiwahiwa a ke Akua.
19 Og dette er domen: Ljoset hev kome til verdi, og menneski lika myrkret betre enn ljoset, for gjerningarne deira var vonde.
Eia ka mea i hoahewaia'i; ua hiki mai ka malamalama i ke ao nei, aka, ua makemake na kanaka i ka pouli, aole i ka malamalama, no ka mea, ua hewa na hana ana a lakou.
20 For kvar den som driv på med det som låkt er, hatar ljoset, og kjem ikkje til ljoset; for han vil ikkje at gjerningarne hans skal koma upp i dagen, slike dei er.
O ka mea e hana ana i na mea ino, oia ke hoowahawaha i ka malamalama, aole hoi ia e hele mai i ka malamalama, o ikea auanei kana hana ana.
21 Men den som gjer etter sanningi, kjem til ljoset, so gjerningarne hans kann verta synberre; for dei er gjorde i Gud.»
Aka, o ka mea o hana ana ma ka oiaio, oia ke hele mai i ka malamalama, i akaka ai kana hana ana, ua hanaia ma ka ke Akua.
22 Sidan kom Jesus og læresveinarne hans til Juda-bygderne, og der var han ei tid med deim, og døypte.
A mahope iho o keia mau mea, hele aku la o Iesu me kana poe haumana i ka aina o Iudea; a noho iho la ia ilaila me lakou, a bapetizo iho la.
23 Johannes døypte og då; det var i Ænon, tett med Salim, han døypte; for det var mykje vatn der; og folk kom dit og let seg døypa.
A e bapetizo ana no hoi o Ioane ma Ainona e kokoke ana i Salima, no ka mea, ua nui ka wai malaila; a hele mai lakouu; a bapetizoia iho la.
24 Den tid var Johannes endå ikkje sett i fengsel.
No ka mea, aole i hahaoia o Ioane iloko a ka halepaahao ia ma nawa.
25 So vart det eit ordskifte millom læresveinarne åt Johannes og ein Juda-mann um reinsingi.
Ia wa hoopaapaa ae la na haumana a Ioane me na Iudaio no ka hoomaemae ana.
26 Og dei kom til Johannes og sagde: «Rabbi, han som var i hop med deg på hi sida åt Jordan, han som du hev vitna for, han døyper, og alle kjem til honom.»
A hele aku la lakou io Ioane la, i aku la ia ia, E Rabi, o ka mea me oe ma kela kapa o Ioredane, nona au i hoike ai, aia hoi, ke bapetizo la oia, a ke hele nei na kanaka a pau io na la.
27 Johannes svara: «Eit menneskje kann ikkje få noko, utan det er gjeve honom frå himmelen.
Olelo mai la o Ioane, i mai la, Aole e hiki i ke kanaka ko lawe wale i kekahi mea, ke haawi ole ia mai ia nana mai ka lani moi.
28 De er sjølve vitni mine at eg sagde: «Eg er ikkje Messias, » men: «Eg er send fyre honom.»
O oukou no ko'u poe hoike i ka'u i olelo ai, Aole wau ka Mesia, aka, ua hoounaia mai au mamua ona.
29 Det er brudgomen som hev bruri; men belesveinen, som stend innmed og lyder på brudgomen, gleder seg hjarteleg når han høyrer målet hans. Slik gleda hev eg no fenge, og det i fullt mål.
O ka mea nana ka wahine mare, o ke kane mare ia: aka, o ka hoaaloha o ke kane mare o ku ana, a e hoolohe ana ia ia, oia ke olioli nui i ka leo o ke kane mare. Ua loaa hoi ia'u keia olioli.
30 Han lyt veksa, eg lyt minka.
E mahuahua ana no oia, aka, e emi iho auanei hoi au.
31 Den som kjem ovantil, er yver alle; den som er frå jordi, er av jordi, og det han talar, er av jordi. Den som kjem frå himmelen, er yver alle;
O ka mea noluna mai maluna ia o na mea a pau: o ka mea no ka honua, no ka honua ia, a no ka honua hoi kana olelo: o ka mea no ka lani mai, maluna ia o na mea a pau.
32 det han hev set og høyrt, det vitnar han um, men ingen tek imot vitnemålet hans.
O ka mea ana i ike ai, a i lohe ai hoi, oia kana e hoike ai; aole nae kekahi mea i malama i kana mea i hoike ai.
33 Den som hev teke imot hans vitnemål, hev stadfest at Gud er sannordig.
O ka mea o malama i kana mea i hoike mai ai, oia ke ae mai, he oiaio ka ke Akua.
34 For den som Gud sende, talar Guds ord; for Gud gjev honom Anden umælt.
No ka mea, o ka ke Akua mea i hoouna mai ai, o ka ke Akua olelo kana e olelo ai: no ka mea, aole ke Akua e haawi liilii mai i ka Uhane ia ia.
35 Faderen elskar Sonen, og hev gjeve alt i hans hender.
Ke aloha nei ka Makua i ke Keiki, a na haawi hoi ia i na mea a pau iloko o kona lima.
36 Den som trur på Sonen, hev æveleg liv; men den som ikkje lyder Sonen, fær ikkje sjå livet, men Guds vreide vert verande yver honom». (aiōnios )
O ka mea manaoio i ke Keiki, he ola mau loa kona: aka, o ka mea manaoio ole i ke Keiki, aole ia e ike i ke oia; e kau mai ana ka inaina o ke Akua maluna iho ona. (aiōnios )