Johannes 3
1 Det var ein mann av farisæarflokken som heitte Nikodemus, ein av rådsherrarne åt jødarne.
Judah tami, kahrawikung lah kaawm e Nikodemus tie Farasi tami buet touh ao.
2 Han kom ein gong til Jesus um natti og sagde: «Rabbi, me veit at du er ein lærar som er komen frå Gud; for ingen kann gjera desse teikni som du gjer, utan Gud er med honom.»
Ahni ni tangmin vah Jisuh koe a tho teh, Bawipa nang ni na sak e mitnoutnaw Cathut ni na awmkhai hoehpawiteh sak thai lah awm mahoeh tie ka hmu awh dawkvah, Bawipa nang teh Cathut ni na patoun e doeh tie ka panue, atipouh.
3 Jesus svara: «Det segjer eg deg for sant og visst: Ingen kann sjå Guds rike utan han vert fødd på nytt.»
Jisuh ni atangcalah ka dei, apihai apâhni khekatha hoehpawiteh, Cathut uknaeram hmawt thai mahoeh atipouh.
4 Nikodemus segjer til honom: «Korleis kann ein som er gamall verta fødd? han kann då vel ikkje koma inn i livet åt mor si andre gongen, og fødast til verdi!»
Nikodemus ni hai matawng ni bangtelamaw apâhni lah maw a manu vonthung bout a kâen vaiteh, bout a khe han vaw atipouh.
5 Jesus svara: «Det segjer eg deg for sant og visst: Utan ein vert fødd av vatn og ånd, kann han ikkje koma inn i Guds rike.
Jisuh ni atangcalah ka dei, tui hoi Muitha ni a khe hoe e tami ni Cathut uknaeram dawk kâen thai mahoeh atipouh.
6 Det som er født av kjøtet, er kjøt, og det som er født av åndi, er ånd.
Takthai ni a khe e teh takthai doeh, Muitha ni a khe e teh muitha doeh.
7 Undrast ikkje på at eg sagde med deg: De lyt fødast på nytt!
Khe katha lah o han ka ti dawk na kâ ngai ru sak hanh.
8 Vinden blæs kvar han vil, og du høyrer han tyt, men du veit ikkje kvar han kjem ifrå eller kvar han fer av. So er det med kvar som er fødd av åndi».
Kahlî teh ama ngai e patetlah doeh a tho, kahlî tho lawk na thai ei, nâ lahoi maw a tho teh nâ lah maw a cei tie panuek thai hoeh. Hottelah doeh Muitha ni a khe e teh ao atipouh.
9 «Korleis kann det ganga til?» spurde Nikodemus.
Nikodemus nihai, hete hno heh bangtelah hoi maw a coung thai han atipouh.
10 «Du er Israels lærar, og veit ikkje det!» svara Jesus.
Jisuh ni bout atipouh e teh, nang heh Isarelnaw kacangkhaikung lah na o ei het patet boehai na panuek hoeh atipouh.
11 «Det segjer eg deg for visst og sant: Me talar um det me veit, og vitnar um det me hev set, men de tek ikkje imot vitnemålet vårt!
Atangcalah na dei pouh, kaimouh ni ka panue e ka dei awh, ka hmu awh e doeh ka kampangkhai awh. Hatei kaimouh ni kampangkhai e teh na tang awh hoeh.
12 Når eg hev tala til dykk um det som høyrer jordi til, og de ikkje trur, korleis skal de då tru når eg talar til dykk um det som høyrer himmelen til?
Talailae hno ka dei navah na tang awh hoehpawiteh kalvanlae hno natawng teh bangtelamaw na tang awh han.
13 Og ingen hev stige upp til himmelen utan han som steig ned frå himmelen, Menneskjesonen, som var i himmelen.
Kalvan hoi ka kum ni teh kalvan kho kaawm e tami Capa hloilah apihai kalvan ka luen e awm hoeh.
14 Og liksom Moses lyfte upp ormen i øydemarki, soleis lyt Menneskjesonen lyftast upp,
Mosi ni kahrawngum vah tahrun a pathout e patetlah tami Capa hai a pathout awh han.
A Capa ka yuem e naw pueng teh rawk laipalah yungyoe hringnae a tawn nahane doeh. (aiōnios g166)
16 For so elska Gud verdi at han gav Son sin, den einborne, so kvar den som trur på honom, ikkje skal verta fortapt, men hava ævelegt liv. (aiōnios g166)
Cathut ni a Capa tawntoe e pasoung ditouh talaivan a lungpataw. Capa ka yuem e tami pueng teh rawk laipalah a yungyoe hringnae a tawn awh nahane doeh. (aiōnios g166)
17 For Gud sende ikkje Son sin til verdi so han skulde døma verdi, men so verdi skulde verta frelst ved honom.
Bangkongtetpawiteh Cathut ni talaivan taminaw lawkceng hanelah Capa heh patoun hoeh, talai taminaw rungngang hanlah doeh a patoun.
18 Den som trur på honom, vert ikkje dømd; den som ikkje trur, er alt dømd, for di han ikkje hev trutt på namnet åt Guds einborne Son.
Apihai Capa ka yuem pueng ni lawkcengnae khang mahoeh. Kayuemhoehnaw teh Cathut Capa tawntoe e min a yuem awh hoe dawkvah atu hai lawkceng lah ao toe.
19 Og dette er domen: Ljoset hev kome til verdi, og menneski lika myrkret betre enn ljoset, for gjerningarne deira var vonde.
Lawkceng lah a onae teh, angnae teh talaivan a pha ei, taminaw ni kahawihoehe hno hoe a sak awh dawkvah, angnae hlak hmonae hah hoe a ngai awh.
20 For kvar den som driv på med det som låkt er, hatar ljoset, og kjem ikkje til ljoset; for han vil ikkje at gjerningarne hans skal koma upp i dagen, slike dei er.
Kathout hno ka sak e naw ni angnae hah a maithoe awh teh, thoe a saknae a kamnue hoeh nahanelah angnae koe tho hane ngai awh hoeh.
21 Men den som gjer etter sanningi, kjem til ljoset, so gjerningarne hans kann verta synberre; for dei er gjorde i Gud.»
Lawkkatang ka tarawi e tami teh, amae a tarawinae hah Cathut e ngainae hoi a kânging tie a kamnue thai nahanlah angnae koe a tho telah a dei.
22 Sidan kom Jesus og læresveinarne hans til Juda-bygderne, og der var han ei tid med deim, og døypte.
Hahoi, Jisuh hoi a hnukkâbangnaw teh Judah ram lah a cei awh, hawvah a hnukkâbangnaw hoi baptisma a poe awh.
23 Johannes døypte og då; det var i Ænon, tett med Salim, han døypte; for det var mykje vatn der; og folk kom dit og let seg døypa.
Jawhan hai Salim kho teng Aenon vah tui apap dawkvah, baptisma a poenae koe taminaw ni a tho teh baptisma a coe awh.
24 Den tid var Johannes endå ikkje sett i fengsel.
Hatnavah Jawhan thongim thung phat hoe rah.
25 So vart det eit ordskifte millom læresveinarne åt Johannes og ein Juda-mann um reinsingi.
Jawhan e a hnukkâbangnaw teh tui hoi kamthoungnae kong dawk Judahnaw hoi a kâoun awh.
26 Og dei kom til Johannes og sagde: «Rabbi, han som var i hop med deg på hi sida åt Jordan, han som du hev vitna for, han døyper, og alle kjem til honom.»
Hatdawkvah Jawhan koe a tho awh teh, Bawipa Jordan tui namran vah nang hoi rei kaawm ni teh akong na kampangkhai e tami ni tui dawk baptisma a poe teh taminaw pueng ahni koe a tho awh atipouh awh.
27 Johannes svara: «Eit menneskje kann ikkje få noko, utan det er gjeve honom frå himmelen.
Jawhan ni Kalvan lahoi poe hoehpawiteh, tami ni banghai tet thai mahoeh.
28 De er sjølve vitni mine at eg sagde: «Eg er ikkje Messias, » men: «Eg er send fyre honom.»
Kai teh Khrih nahoeh, ahnie hmalah patoun lah kaawm e doeh tie hah nangmouh teh kapanuekkhaikung lah na o awh.
29 Det er brudgomen som hev bruri; men belesveinen, som stend innmed og lyder på brudgomen, gleder seg hjarteleg når han høyrer målet hans. Slik gleda hev eg no fenge, og det i fullt mål.
Vâ ka sak e tangla teh yupaluenkung thoundoun e lah doeh ao toe. Yupaluenkung thoundoun e lawk ka thai e a hui ni yupaluenkung e a lawk a thai nah puenghoi a konawm. Hot patetvanlah kaie lunghawinae hai a kuep.
30 Han lyt veksa, eg lyt minka.
Ahni teh roung vai, kai teh ka kumcathuk han.
31 Den som kjem ovantil, er yver alle; den som er frå jordi, er av jordi, og det han talar, er av jordi. Den som kjem frå himmelen, er yver alle;
Lathueng lahoi ka tho e teh bangpueng e lathueng lah ao. Talai lahoi ka tho e teh talai hoi a kâkuet dawkvah, talai kong a dei. Kalvan hoi ka tho e teh bangpueng e lathueng lah ao.
32 det han hev set og høyrt, det vitnar han um, men ingen tek imot vitnemålet hans.
Ahni ni a hmu hoi a thai e hah kampangkhai ei, apinihai ahnie kampangkhainae teh tang awh hoeh.
33 Den som hev teke imot hans vitnemål, hev stadfest at Gud er sannordig.
Apihai ahnie kampangkhainae ka dâw e teh Cathut katang doeh tie hoe a panue cai.
34 For den som Gud sende, talar Guds ord; for Gud gjev honom Anden umælt.
Cathut ni patoun e ni teh Cathut e lawk doeh a dei. Bangkongtetpawiteh ahni koe Cathut ni Muitha pout laipalah a poe.
35 Faderen elskar Sonen, og hev gjeve alt i hans hender.
Apa ni Capa lungpataw dawkvah, hnocawngca pueng teh Capa kut dawk a poe toe.
36 Den som trur på Sonen, hev æveleg liv; men den som ikkje lyder Sonen, fær ikkje sjå livet, men Guds vreide vert verande yver honom». (aiōnios g166)
Capa ka yuem e teh yungyoe hringnae a tawn. Hatei, Capa ka ek e teh hringnae a hmu hoeh e dueng laipalah, Cathut lungkhueknae ahni dawk vah ao telah Jawhan ni a ti. (aiōnios g166)
