Johannes 21
1 Sidan openberra Jesus seg endå ein gong for læresveinarne ved Tiberiassjøen. Med det gjekk det soleis til:
To pacoengah Jesu mah Tiberia tuipui ah a hnukbang kaminawk khaeah amtueng pae let.
2 Simon Peter og Tomas - han som me kallar Didymus - og Natanael - han frå Kana i Galilæa - og Sebedæus-sønerne og tvo andre av læresveinarne var der i hop.
Toah Simon Piter, (Dydimu, tiah kawk ih) Thomas, Kalili prae Kana avang ih Nathanael, Zebedee ih caanawk, a hnukbang kalah hnetto oh o.
3 Då segjer Simon Peter til deim: «Eg gjeng’stad å fiska.» «Me vil og med, » segjer dei. So tok dei ut og steig i båten; men den natti fekk dei’kje noko.
Simon Piter mah nihcae khaeah, Tanga haeng hanah ka caeh han, tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Kaicae doeh kang zoh o toeng han, tiah a naa o. To pongah nihcae doeh caeh o moe, palong thungah akun o roep: toe to na aqum loe nihcae mah tidoeh naeh o ai.
4 I det bilet det tok til å dagast, stod Jesus med ein gong på strandi; men læresveinarne visste ikkje at det var han.
Khawnbang phak naah, Jesu loe tui taengah angdoet: toe Jesu ni, tito a hnukbang kaminawk mah panoek o ai.
5 Jesus segjer til deim: «De hev vel ikkje noko å eta, born?» «Nei, » svara dei.
Jesu mah nihcae khaeah, Nawktanawk, caak koi na tawnh o maw? tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Ka tawn o ai, tiah pathim pae o.
6 «Kasta garnet på høgre sida av båten, so fær de fisk, » sagde han. Dei so gjorde, og då var dei ikkje god til å draga garnet, so mykje fisk var der i det.
Anih mah nihcae khaeah, Palong bantang bangah palok to haeng oh, na naeh o tih, tiah a naa. To pongah nihcae mah palok to haeng o, to naah palok zae thai ai khoek to pop parai ah tanga to a naeh o.
7 Då segjer den læresveinen som Jesus elska, til Peter: «Det er Herren!» Med det same Simon Peter fekk høyra at det var Herren, tok han kjolen sin på seg - for han hadde lagt honom av - og kasta seg i sjøen.
To naah Jesu mah palung ih a hnukbang kami mah Piter khaeah, Anih loe Angraeng bae! tiah a naa. Anih loe Angraeng ni, tiah thuih ih lok to Piter mah thaih naah, (anih loe bangkrai ah oh) pongah, laihaw kalen to angkhuk moe, tui thungah lungpung tathuk.
8 Og dei andre læresveinarne kom med båten, og slæpte garnet med fiskarne etter seg; for dei var ikkje langt ifrå land, berre tvo hundrad alner på lag.
Kalah a hnukbang kaminawk loe anih hnukah palong hoiah angzoh o: (nihcae loe tuicing hoi angthla parai ai, lam quipangato thuemtham ni angthla, ) palok koiah kaman tanga to saoeng bangah a zaeh o.
9 Då dei steig i land, ser dei ein glohaug som ligg der med fisk på og brød.
Nihcae saoeng bang phak o naah, tik ih hmai nuiah paaem ih tanga hoi takawnawk to a hnuk o.
10 «Kom hit med noko av den fisken de fekk!» segjer Jesus.
Jesu mah nihcae khaeah, Vaihi pang na naeh o ih tanga to na sin oh, tiah a naa.
11 Då steig Simon Peter ut i båten og drog garnet på land; det var fullt av store fiskar, hundrad og tri og femti; men endå det var so mange, gjekk ikkje garnet sund.
Simon Piter loe palong nuiah dawh moe, tanga kalen ngai ah cumvai quipangato pacoeng, thumto kaman palok to tuicing bangah a zaeh: tanga loe pop parai, toe palok loe angsik ai.
12 «Kom hit og få dykk ein morgonbite!» segjer Jesus. Ingen av læresveinarne våga å spyrja honom: «Kven er du?» dei visste at det var Herren.
Jesu mah nihcae khaeah, Angzo oh loe, buhcaa oh, tiah a naa. Angraeng ni, tiah panoek o boeh pongah, a hnukbang kami maeto mah doeh nang loe mi aa? tiah dueng o ai.
13 Då kom Jesus, og tok brødet og gav deim, og like eins fisken.
Jesu loe angzoh moe, takaw hoi tanga to lak pacoengah, nihcae hanah a paek.
14 Dette var no tridje gongen Jesus openberra seg for læresveinarne etter at han hadde stade upp frå dei daude.
Hae loe a duek moe, angthawk let pacoengah, a hnukbang kaminawk khaeah amtueng ih vai thumto haih ah oh.
15 Som dei no hadde ete morgonverden, segjer Jesus til Simon Peter: «Simon Johannesson, elskar du meg meir enn desse?» «Ja, Herre, » svarar han; «du veit at eg held av deg.» «Fød lambi mine!» segjer Jesus.
Nihcae buhcaak o pacoengah, Jesu mah Simon Piter khaeah, Jonah capa, Simon, hae hmuennawk pongah kai nang palung kue maw? tiah a naa. Piter mah, Ue, Angraeng; nang kang palung, tito na panoek, tiah a naa. Anih mah, Kai ih tuucaanawk hae pacah ah, tiah a naa.
16 So segjer han til honom att, andre gongen: «Simon Johannesson, elskar du meg?» Han svarar: «Ja, Herre, du veit eg held av deg.» «Gjæt sauerne mine» segjer Jesus.
Jesu mahJonah capa, Simon, Kai nang palung maw? tiah vai hnetto a naa let. Piter mah, Ue, Angraeng; kang palung, tito na panoek, tiah a naa. Anih mah, Kai ih tuunawk hae pacah ah, tiah a naa.
17 So segjer han til honom tridje gongen: «Simon Johannesson, held du av meg?» Peter tykte det leidt at han spurde honom tridje gongen: «Held du av meg?» Han svara: «Herre, du veit alt, du veit at eg held av deg.» Jesus segjer til han: «Fød sauerne mine!»
Jesu mahJonah capa, Simon, Kai nang palung maw? tiah vai thumto a naa let bae. Jesu mahkai nang palung maw? tiah vai thumto a naa pongah, Piter loe palungset. Piter mah anih khaeah, Angraeng, hmuennawk boih na panoek; nang kang palung, tito doeh na panoek, tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Kai ih tuunawk hae pacah ah, tiah a naa.
18 «Det segjer eg deg for visst og sant: Då du var yngre, batt du sjølv livgjordi um deg og gjekk dit du vilde; men når du vert gamall, skal du retta ut henderne dine, og ein annan skal binda livgjordi um deg og føra deg dit du ikkje vil.»
Loktang to, loktang ah, kang thuih, Na nawkta nathuem ah loe, nangmah hoi nangmah kahni nang khuk moe, na koeh ih ahmuen ah na caeh: toe na mitong naah loe, ban na payangh ueloe, kalah kami mah ni kahni to angkhuksak tih, na caeh koeh ai ih ahmuen ah na caeh haih tih, tiah a naa.
19 Det sagde han for å vitra um kvaslags daude han skulde koma til å æra Gud med. Då han hadde sagt det, segjer han til honom: «Fylg meg!»
To tiah a thuih ih lok loe, Piter mah kawbaktih duekhaih hoiah maw Sithaw pakoeh tih, tiah thuih koehhaih ih ni. To tiah lok a thuih pacoengah, anih mah, Piter khaeah, Ka hnukah na bangah, tiah a naa.
20 Då Peter snudde seg, ser han at den læresveinen som Jesus elska, fylgde med, han som hadde sete tett innmed honom då dei heldt nattverd, og spurt: «Herre, kven er den som svik deg?»
Piter hnukbang angqoi naah, anih hnukah kabang Jesu mah palung ih a hnukbang kami to a hnuk; anih loe duembuh caak o naah Jesu ih saoek nuiah amha moe, Angraeng, mi mah maw nang angphat taak tih? tiah lokdueng kami ah oh.
21 Då Peter såg honom, segjer han til Jesus: «Herre, korleis skal det so ganga honom?»
Piter mah to kami to hnuk naah Jesu khaeah, Angraeng, anih hae loe kawbangmaw om tih? tiah dueng.
22 Jesus svarar: «Um eg vil at han skal liva til eg kjem, kva hev so du med det? Fylg du meg!»
Jesu mah anih khaeah, Kai angzoh karoek to anih hingsak hanah ka koeh cadoeh, nang hoi timaw asaenghaih oh? Ka hnukah mah na bangah, tiah a naa.
23 Soleis kom det ordet ut bland brørne: «Den læresveinen døyr ikkje.» Men Jesus sagde ikkje til honom at han ikkje skulde døy; det han sagde var: «Um eg vil at han skal liva til eg kjem, kva hev so du med det?»
Hae tiah thuih ih lok pongah, To a hnukbang kami loe, dueh mak ai, tiah nawkamyanawk salakah lok to amsong: toe Jesu mah anih khaeah, Nang loe na dueh mak ai, tiah thui ai; toe Kai angzoh karoek to anih hingsak hanah ka koeh cadoeh, nang hoi timaw asaenghaih oh? tiah ni a thuih.
24 Det er den læresveinen som vitnar um desse ting og hev skrive dette, og me veit at vitnemålet hans er sant.
Hae a hnukbang kami loe hae hmuennawk thuikung hoi tarikkung ah oh. Anih mah thuih ih lok loe amsoem, tiah ka panoek o.
25 Det er endå mykje anna som Jesus hev gjort. Skulde det skrivast upp, kvar ting for seg, trur eg ikkje heile verdi vilde røma dei bøkerne som då laut skrivast.
Jesu mah sak ih kalah paroeai hmuennawk doeh oh vop, maeto doeh anghmat ai ah to hmuennawk to tarik boih si tih nahaeloe, tarik ih cabunawk suek hanah long acaeh mak ai, tiah ka poek.
