Johannes 2
1 Tridje dagen stod det eit brudlaup i Kana i Galilæa. Mor åt Jesus var der,
Trećeg dana bijaše svadba u Kani Galilejskoj. Bila ondje Isusova majka.
2 og Jesus og læresveinarne hans vart og bedne til brudlaupet.
Na svadbu bijaše pozvan i Isus i njegovi učenici.
3 Då vinen traut, segjer mor åt Jesus til honom: «Dei hev ikkje vin!»
Kad ponesta vina, Isusu će njegova majka: “Vina nemaju.”
4 «Kva vil du meg, kvinna?» svara Jesus; «mi tid er ikkje endå komi.»
Kaže joj Isus: “Ženo, što ja imam s tobom? Još nije došao moj čas!”
5 «Gjer alt han segjer til dykk!» sagde mor hans til bordsveinarne.
Nato će njegova mati poslužiteljima: “Što god vam rekne, učinite!”
6 Etter di no jødarne hev for vis å två seg fyre måli, stod det der seks vats-kjer av stein; kvart av deim tok tvo eller tri anker.
A bijaše ondje Židovima za čišćenje šest kamenih posuda od po dvije do tri mjere.
7 «Fyll kjeri med vatn!» segjer Jesus til bordsveinarne. Då fyllte dei kjeri heilt uppåt barden.
Kaže Isus poslužiteljima: “Napunite posude vodom!” I napune ih do vrha.
8 So sagde han til deim: «Aus no upp, og ber det til kjøkemeisteren!» Dei so gjorde;
Tada im reče: “Zagrabite sada i nosite ravnatelju stola.” Oni odnesu.
9 men då kjøkemeisteren hadde smaka på vatnet som var vorte til vin, og ikkje visste kvar den vinen kom ifrå - men bordsveinarne visste det, dei som hadde aust upp vatnet - so ropa han på brudgomen, og sagde til honom:
Kad okusi vodu što posta vinom, a nije znao odakle je - znale su sluge koje zagrabiše vodu - ravnatelj stola pozove zaručnika
10 «Kvar mann set fyrst fram den gode vinen, og når folk hev vorte drukne, den ringare; du hev gøymt den gode vinen til no!»
i kaže mu: “Svaki čovjek stavlja na stol najprije dobro vino, a kad se ponapiju, gore. Ti si čuvao dobro vino sve do sada.”
11 Dette fyrste teiknet sitt gjorde Jesus i Kana i Galilæa, og let sin herlegdom skina fram; og læresveinarne hans trudde på honom.
Tako, u Kani Galilejskoj, učini Isus prvo znamenje i objavi svoju slavu te povjerovaše u njega njegovi učenici.
12 Sidan for han ned til Kapernaum med mor si og brørne og læresveinarne sine, og der vart dei verande nokre få dagar.
Nakon toga siđe sa svojom majkom, s braćom i sa svojim učenicima u Kafarnaum. Ondje ostadoše nekoliko dana.
13 Det leid til påskehelgi åt jødarne, og Jesus for upp til Jerusalem.
Blizu bijaše židovska Pasha. Stoga Isus uziđe u Jeruzalem.
14 I templet fann han folk som selde uksar og sauer og duvor, og andre som sat og veksla pengar.
U Hramu nađe prodavače volova, ovaca i golubova i mjenjače gdje sjede.
15 Då gjorde han seg ei svepa av reimar og dreiv deim alle ut or templet, og sauerne og uksarne med; småpengarne åt vekslarane kasta han utyver, og velte bordi deira,
I načini bič od užeta te ih sve istjera iz Hrama zajedno s ovcama i volovima. Mjenjačima rasu novac i stolove isprevrta,
16 og til duvekræmarane sagde han: «Burt med dette! Gjer ikkje huset åt Far min til ei krambud!»
a prodavačima golubova reče: “Nosite to odavde i ne činite od kuće Oca mojega kuću trgovačku.”
17 Og læresveinarne kom i hug at det stend skrive: «Brennhug for ditt hus kjem til å eta meg upp.»
Prisjetiše se njegovi učenici da je pisano: Izjeda me revnost za Dom tvoj.
18 Då tok jødarne til ords og sagde til honom: «Kva teikn syner du oss, sidan du gjer dette?»
Nato se umiješaju Židovi i upitaju ga: “Koje nam znamenje možeš pokazati da to smiješ činiti?”
19 Jesus svara: «Riv dette templet ned, og eg skal reisa det upp att på tri dagar!»
Odgovori im Isus: “Razvalite ovaj hram i ja ću ga u tri dana podići.”
20 «I seks og fyrti år hev det vore bygt på dette templet, » sagde dei då, «og du vil reisa det upp att på tri dagar!»
Rekoše mu nato Židovi: “Četrdeset i šest godina gradio se ovaj Hram, a ti da ćeš ga u tri dana podići?”
21 Men det var likams-templet sitt han tala um.
No on je govorio o hramu svoga tijela.
22 Då han no hadde stade upp frå dei daude, kom læresveinarne hans i hug at han hadde sagt dette, og dei trudde Skrifti og det ordet Jesus hadde sagt.
Pošto uskrsnu od mrtvih, prisjetiše se njegovi učenici da je to htio reći te povjerovaše Pismu i besjedi koju Isus reče.
23 Medan han var i Jerusalem i påskehelgi, på høgtidi, trudde mange på namnet hans då dei såg dei teikni han gjorde.
Dok je boravio u Jeruzalemu o blagdanu Pashe, mnogi povjerovaše u njegovo ime promatrajući znamenja koja je činio.
24 Men sjølv trudde Jesus seg ikkje til deim, av di han kjende alle,
No sam se Isus njima nije povjeravao jer ih je sve dobro poznavao
25 og ikkje trong at nokon skulde vitna um noko menneskje; for han visste sjølv kva som budde i det menneskjet.
i nije trebalo da mu tko daje svjedočanstvo o čovjeku: ta sam je dobro znao što je u čovjeku.
